Αναμφισβήτητα ο χαμός του 4 μελών του ΕΚΑΒ συγκλόνισε το πανελλήνιο. Σε μια τέτοια δύσκολη στιγμή θα προτιμούσαμε να μην μιλήσουμε. Η οργή όμως και η αγανάκτηση, σε συνδυασμό με την υπευθυνότητα που αισθανόμαστε, μας υποχρεώνει να τονίσουμε τα παρακάτω:
1. Η απώλεια και τρίτου ελικοπτέρου του ΕΚΑΒ, με το πλήρωμά του μέσα σε 2 χρόνια, δεν μπορεί να είναι τυχαίο γεγονός.
2. Το πόρισμα για το πρώτο ατύχημα αναφέρει συγκεκριμένες παραλείψεις και προτείνει συγκεκριμένα μέτρα για την ασφάλεια των πτήσεων. Πριν στεγνώσει η μελάνη του πρώτου πορίσματος, έχουμε δεύτερο ατύχημα. Κι όμως, ως τα σήμερα καμία ενέργεια δεν έχει γίνει γνωστή. Υπάρχουν ευθύνες; Πού καταλογίζονται;
3. Πόσο κατάλληλη είναι άραγε η στελέχωση και η επίγεια φωτοσήμανση όλων των περιφερειακών μας ελικοδρομίων; Είναι μηδαμινής αξίας το γεγονός ότι κονδύλια του Β' ΚΠΣ για τον σκοπό αυτό δεν απορροφήθηκαν; Υπάρχουν ευθύνες; Πού καταλογίζονται;
Μπροστά στις τεράστιες ευθύνες, η κυβέρνηση και η ηγεσία του Υπουργείου είναι έκθετες.
Τα αμείλικτα ερωτήματα ζητούν απαντήσεις.
Οι αεροδιακομιδές του ΕΚΑΒ δεν μπορεί να είναι υπόθεση κέρδους για την Helitalia. Χρειάζεται να ενισχυθεί ο δημόσιος χαρακτήρας του ΕΚΑΒ και σ' αυτόν να υπάγονται και οι αεροδιακομιδές.
Η κοινή γνώμη απαιτεί να χυθεί άπλετο φως σ' αυτή την υπόθεση και να αποδοθούν οι ευθύνες σε όλα τα επίπεδα, και πρώτα απ' όλα από την ίδια την κυβέρνηση.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS