Ο μεταπολιτευτικός κύκλος της χώρας, που σφραγίσθηκε από την εναλλαγή δύο κομμάτων στην εξουσία, ξεκίνησε πριν 36 χρόνια με το εκβιαστικό δίλημμα «Καραμανλής ή τανκς» και τελειώνει σήμερα απ΄ ότι φαίνεται με το επίσης εκβιαστικό δίλημμα: Παπανδρέου ή χρεοκοπία.
Η διαφορά είναι ότι πριν 36 χρόνια η χώρα έβγαινε από το γύψο των συνταγματαρχών, ενώ σήμερα μπαίνει σε έναν άλλο γύψο, οικονομικής εξάρτησης, στο γύψο των αγορών.
Η διαφορά είναι ότι τότε υπήρχε αντικείμενο εκβιασμού γιατί ο Κ. Καραμανλής εκβίαζε λέγοντας ή αυτός ή το χάος και υπονοούσε ότι υπάρχει κίνδυνος επιστροφής των συνταγματαρχών.
Σήμερα ο Γ. Παπανδρέου δεν έχει αντικείμενο εκβιασμού και γι αυτό μπλοφάρει στο κενό. Γιατί αυτό που απειλεί ότι θα επισυμβεί, δηλαδή η χρεοκοπία, είναι ήδη μια πραγματικότητα για εκατομμύρια συμπολίτες μας, για ένα εκατομμύρια άνεργους, για πάνω από δύο εκατομμύρια που είναι στο όριο της φτώχειας, για συνταξιούχους που βλέπουν τη δυνατότητά τους να μπορούν να ανταπεξέλθουν με τη μείωση της σύνταξης να χάνεται, με την κοινωνική ασφάλιση να διαλύεται και εκατομμύρια συμπολίτες μας να είναι στο έλεος, τα νέα παιδιά που φεύγουν κατά χιλιάδες στο εξωτερικό για να σπουδάσουν. Η κοινωνική χρεοκοπία έχει επέλθει.
Και το κυριότερο είναι ότι ο πρωθυπουργός δεν αφήνει κανένα περιθώριο ελπίδας ότι αν αποδεχτούμε το δίλημμά του θα αποφύγουμε αυτό το γύψο της οικονομικής εξάρτησης, το γύψο των αγορών. Απεναντίας, εμφανιζόμενος χθες στον ελληνικό λαό ως εκπρόσωπος των αγορών, μιλώντας τη γλώσσα των αγορών, κινδυνολογεί και στην ουσία ζητά από τους πολίτες να υποτάξουν τη βούληση, τη σκέψη τους, την άποψή τους στις διαθέσεις των αγορών.
Ο κ. Παπανδρέου συμπεριφέρεται περισσότερο ως ετεροπροσδιοριζόμενο πρόσωπο, ως αυτό που έγραψαν οι Financial Times, ο άνθρωπός τους στην Ελλάδα, παρά ως ο εκλεγμένος από τον ελληνικό λαό πρωθυπουργός της χώρας.
Και ευτελίζει τη δημοκρατία αναγορεύοντας σε ύψιστο κριτή της πολιτικής του τις αγορές, υιοθετώντας το μεταλλαγμένο παλατιανό σύνδρομο του τύπου «ισχύς μου η εύνοια των αγορών». Αυτό είπε στην πραγματικότητα.
Πώς αλλιώς θα μπορούσαμε να ερμηνεύσουμε το συλλογισμό που ακούσαμε χθες στην αρχή της συνέντευξής του, αν χάσω, είπε, οι ευαίσθητες αγορές θα το εκλάβουν ως πολιτική αστάθεια και θα το εκμεταλλευτούν, γιατί έχουν ποντάρει στη χρεοκοπία της χώρας. Δηλαδή ο μόνος ασφαλής τρόπος, για να μην μας εκδικηθούν οι αγορές είναι να τους τα δώσουμε όλα. Και ενδεχομένως να μην ψηφίζουμε κιόλας γιατί μπορεί να αγριέψουν αυτές οι αγορές.. Ή όταν ψηφίζουμε, να εκλέγουμε τους εκλεκτούς του κ. Παπανδρέου.
Πέρα από το προφανές παράδοξο αυτού του επιχειρήματος υπάρχει κι ένα πολιτικό παράδοξο. Ποιο είναι το πολιτικό παράδοξο; Αν ισχύει αυτό που είπε ο κ. Παπανδρέου, δηλαδή αν οι αγορές έχουν όντως ποντάρει στη χρεοκοπία μας, είναι δηλαδή εναντίον μας και θέλουν το κακό μας, τότε γιατί εμείς κάνουμε ακριβώς αυτό που μας ζητάνε, δίχως καμία παρέκκλιση.
Δεν ξέρω ποιοι συμβουλεύουν τον κ. Παπανδρέου να κάνει τέτοιου είδους κινήσεις. Αλλά αυτές οι απόπειρες χειραγώγησης του κοινού αισθήματος, γυρίζουν τον πολιτικό μας πολιτισμό πολλά χρόνια πίσω.
Μια χώρα δεν μπορεί να κυβερνάται συνεχώς με κλιμακούμενους εκβιασμούς.
Οι πολίτες απορρίπτουν την πολιτική του μνημονίου, όχι γιατί είναι απερίσκεπτοι ή δεν καταλαβαίνουν την κρισιμότητα της στιγμής, αλλά γιατί πείθονται μέρα με τη μέρα ότι ο εκβιασμός «μνημόνιο ή χρεοκοπία» είναι ένας εκβιασμός κενός περιεχομένου.
Γιατί οι πολίτες αντιλαμβάνονται μέρα με τη μέρα ότι το μνημόνιο δεν οδηγεί σε καλύτερες μέρες αλλά αναπαράγει τα αδιέξοδα.
Γιατί καταλαβαίνουν ότι στο τέλος αυτής της περιπέτειας θα μας μείνει ένα ακόμα μεγαλύτερο δημόσιο χρέος και μια χειρότερη Ελλάδα, με χαμηλούς μισθούς, με διαλυμένο κοινωνικό ιστό, με εκατομμύρια άνεργους, χωρίς δημόσια υγεία και παιδεία και με χιλιάδες νέους να αναζητούν την τύχη τους έξω από τη χώρα μας.
Το καταλαβαίνει αυτό ο κόσμος.
Και επίσης αξιολογεί ο κόσμος ότι αυτοί που παρουσιάζονται σήμερα ως σωτήρες μας είναι οι ίδιοι οι καταστροφείς μας. Αυτοί που τα έδωσαν όλα στο μεγάλο κεφάλαιο, αυτοί που λήστεψαν τη χώρα με την Ολυμπιάδα της διαπλοκής, αυτοί που κέρδισαν πολλά από το δημόσιο πλούτο, την περίοδο της ανάπτυξης και τώρα αντιμετωπίζουν την κρίση ως ευκαιρία για να συνεχίζουν να κερδίζουν.
Το φιάσκο του Αστακού είναι χαρακτηριστικό, καθώς αποπνέει μια οσμή σκανδάλου από τη δράση «συγγενών και φίλων». Και μ΄ αυτά ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση δεν χάνουν μονάχα αυτό που ονομάζεται δημοκρατική πολιτική νομιμοποίηση, χάνει και την ηθική νομιμοποίηση.
Κι εδώ θα ήθελα να επισημάνω. Θεωρώ αδιανόητο σε μια συνέντευξη δύο ωρών και δέκα λεπτών να μην υπάρχει ούτε μία ερώτηση στον πρωθυπουργό γι αυτό το μεγάλο θέμα της προηγούμενης βδομάδας. Να μην υπάρχει καμία ερώτηση για το θέμα της ανεργίας. 20 δευτερόλεπτα ασχολήθηκαν με το θέμα της ανεργίας. Κι εδώ υπάρχει ένα θέμα δημοκρατίας. Διότι οι εξαίρετοι συνάδελφοί σας θα έπρεπε να μην μεταφέρουν μονάχα τα ερωτήματα και τα αιτήματα των εργοδοτών τους στον πρωθυπουργό. Επί μισή ώρα να ασχολούμαστε με το γιατί δεν πέφτει η φορολογία του μεγάλου κεφαλαίου, λες και αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας σήμερα και της ελληνικής κοινωνίας. Θα έπρεπε να μεταφέρουν και τα πραγματικά ερωτήματα, την οργή του κόσμου. Κι αυτό είναι που φοβάται ο πρωθυπουργός, την οργή του κόσμου.
Οι πολίτες, λοιπόν, καταλαβαίνουν ότι ο Πρωθυπουργός φοβάται την οργή τους και την αντίδρασή τους. Οι πολίτες καταλαβαίνουν ότι ο πρωθυπουργός τους ζητά να μην αντιδράσουν γιατί δεν φοβάται μόνον αυτούς, αλλά φοβάται και τους επιτηρητές του. Φοβάται την απογοήτευσή τους όταν διαπιστώσουν ότι το πειραματόζωο αντιδρά.
Κι εμείς σ΄ ένα βαθμό αισθανόμαστε δικαιωμένοι γιατί από την πρώτη στιγμή αυτό ζητήσαμε από τους πολίτες, αυτό που σήμερα φοβάται ο κ. Παπανδρέου και οδηγείται σ΄ αυτόν τον πρωτοφανή εκβιασμό προς τους πολίτες. Από την πρώτη στιγμή ζητήσαμε οι κάλπες του Νοέμβρη να γίνου αφορμή για την έκφραση της λαϊκής οργής.
Ζητήσαμε από τους πολίτες να στείλουν στις κάλπες μήνυμα οργής και αντίστασης και όχι ψήφο εμπιστοσύνης σε μια πορεία που βυθίζει τη χώρα στην κοινωνική χρεοκοπία.
Στο δίλημμα του Πρωθυπουργού «σωτηρία ή χρεοκοπία», ζητήσαμε και ζητάμε από τους πολίτες να απαντήσουν με ένα ηχηρό όχι στο μνημόνιο, γιατί η μόνη σωτηρία για τη χώρα είναι η απεμπλοκή της χώρας από το μνημόνιο της χρεοκοπίας.
Και πιστεύουμε ότι αυτό θα πράξουν οι πολίτες στις 7 του Νοέμβρη και πιστεύουμε ότι το πιο δυνατό μήνυμα προς την κυβέρνηση και την τρόικα και προς τους λαούς της Ευρώπης που σήμερα βρίσκονται στους δρόμους και αγωνίζονται, όπως στη Γαλλία, το πιο ισχυρό μήνυμα θα είναι ένα μήνυμα καταδίκης, αμφισβήτησης της πολιτικής του μνημονίου από τα αριστερά. Από τους υποψήφιους και τις υποψηφιότητες και τα ψηφοδέλτια της ριζοσπαστικής αριστεράς, ιδιαίτερα δε από τα ψηφοδέλτια συνάντησης της ριζοσπαστικής αριστεράς με τον κόσμο και με τις δυνάμεις του κοινωνικού ΠΑΣΟΚ που αμφισβητούν και αντιπαλεύουν την κυβερνητική πολιτική.
- ΑΤΙΑΣ: Παράδειγμα της χρεοκοπίας της κοινωνίας.. ότι υπάρχουν άνεργοι, υπάρχουν, ότι υπάρχουν άτομα που πάνε στο εξωτερικό για να σπουδάσουν και ζητήσατε από τους πολίτες στο δίλημμα του κ. Παπανδρέου να απαντήσουν, όχι στο μνημόνιο. Πώς η ελληνική κοινωνία θα βγει από το πρόβλημα του υπερδανεισμού, του χρέους, του ελλείμματος;….
Κατ΄ αρχήν να σας πω ότι όσοι φεύγουν μετανάστες δεν έχουν χρήματα. Τη δεκαετία του ΄50 και του ΄60 έφευγαν χιλιάδες Έλληνες μετανάστες που δεν είχαν στον ήλιο μοίρα. Κι αυτοί οι νέοι άνθρωποι που φεύγουν στο εξωτερικό, φεύγουν χωρίς οικονομικές δυνατότητες και πηγαίνουν και δουλεύουν και σπουδάζουν. Αυτή είναι η πραγματικότητα σήμερα. Και είναι κοντά στη γενιά μας. Πρέπει να τα γνωρίζουμε αυτά είναι η κοινωνική πραγματικότητα αυτό που ζούμε.
Τώρα στο ερώτημά σας που είναι καίριο. Είναι προφανές και εμείς ακριβώς γι αυτό το λόγο διαμαρτυρόμαστε εντόνως γι αυτή την άνιση μεταχείριση , να προβάλλονται μονάχα οι απόψεις του πρωθυπουργού δέκα μέρες πριν τις εκλογές, γιατί το κρίσιμο αυτή τη στιγμή είναι οι πολίτες να συγκρίνουν τα σχέδια εξόδου από την κρίση που καταθέτουν οι πολιτικές δυνάμεις. Ο πρωθυπουργός καταθέτει ένα σχέδιο που δεν είναι σχέδιο εξόδου από την κρίση. Είναι το σχέδιο του μνημονίου. Μπήκαμε με 110% δημόσιο χρέος και θα βγούμε με 150% και με 20% ανεργία και ο πληθωρισμός τώρα στο 6%. Είναι ένα εκρηκτικό μίγμα.
Ο κ. Σαμαράς λέει ότι διαφωνεί με το μνημόνιο, την ίδια στιγμή που υπόσχεται ότι αν εκλεγεί θα το εφαρμόσει διότι ξέρει να τιμά την υπογραφή της χώρας. Το είπε σε ανύποπτο χρόνο ο ίδιος και δεν λέει τίποτα επί της ουσίας για μια εναλλακτική πορεία που θα υπερβεί τον σκληρό πυρήνα της πολιτικής του μνημονίου.
Εμείς καταθέτουμε έναν άλλο δρόμο, μια εναλλακτική πρόταση. Πολύ σχηματικά προσπάθησα να την περιγράψω, αν και είναι σύνθετος ο δρόμος που προτείνουμε και δεν μπορεί να περιγραφεί συνθηματικά, αλλά πολύ συνθηματικά προσπάθησα να περιγράψω με τα τέσσερα Α. Αναδιαπραγμάτευση του χρέους για μια δίκαιη ρύθμιση του χρέους, με συμμαχίες και εντός της Ε.Ε. Αναδιανομή του πλούτου. Ενίσχυση δηλαδή των χαμηλών εισοδημάτων και ιδιαίτερα των ασθενέστερων που θα τονώσουν τη ζήτηση και θα κινήσουν την οικονομία. Ανάπτυξη. Δεν μπορείς να βγεις από την κρίση δίχως ανάπτυξη. Το χρέος είναι κλάσμα ως προς το ΑΕΠ. Ακόμα και σταθερό να μείνει το χρέος και να μην πάει στο 150%, όταν το ΑΕΠ μειώνεται, το πρόβλημα παραμένει. Και το τέταρτο, ασφάλιση, κοινωνική αλληλεγγύη. Δεν μπορείς να διαλύεις τον κοινωνικό ιστό. Δεν μπορείς να έχεις φτωχούς, άστεγους, άνεργους και συνταξιούχους με συντάξεις πείνας.
Αυτός είναι ο άλλος δρόμος. Δύσκολος δρόμος; Βεβαίως δύσκολος. Απαιτεί μεγάλες συγκρούσεις με αυτούς οι οποίοι πιέζουν τον πρωθυπουργό να τους μειώσει κι άλλο τη φορολογία. Το μεγάλο κεφάλαιο εννοώ. Απαιτεί συγκρούσεις και με την οικονομική ολιγαρχία και την πολιτική, οικονομική ελίτ στην Ε.Ε. Κι απαιτεί κυρίως μια κυβέρνηση αποφασισμένη να εφαρμόσει τη λαϊκή εντολή αλλά κι ένα λαό αποφασισμένο να διεκδικήσει με σθένος, όπως κάνουν σήμερα οι Γάλλοι που βρίσκονται στους δρόμους, συνταξιούχοι, εργαζόμενοι, νέοι, διότι ο δικός μας άλλος δρόμος περνάει μέσα από τους δρόμους της μαζικής μαχητικής διεκδίκησης
- ΛΑΟΥΤΑΡΗΣ: Απʼ ότι καταλάβαμε από τη χθεσινή συνέντευξη του Πρωθυπουργού, το ενδεχόμενο των βουλευτικών εκλογών δεν είναι μακρινό. Σε μια τέτοια περίπτωση, η συνάντηση της ριζοσπαστικής αριστεράς με το κοινωνικό ΠΑΣΟΚ θα παραμείνει… ακόμα κι αν αυτό, με το δεδομένο ότι προκαλεί αντιδράσεις εντός του ΣΥΡΙΖΑ;..
Εμείς αυτόν τον εκβιασμό δεν τον καταλαβαίνουμε και τις εκλογές δεν τις φοβόμαστε. Δεν καταλαβαίνουμε γιατί οι εκλογές είναι φόβος και τρόμος; Είναι η κρίση του λαού. Ο πρωθυπουργός εξελέγη με ένα πρόγραμμα και με υποσχέσεις τελείως διαφορετικές απʼ αυτό που εφαρμόζει ένα χρόνο τώρα και βεβαίως κάποια στιγμή θα έρθει η κρίση του λαού. Αν κάνει καλά ή κάνει λάθος που τους εξαπατά.
Από εκεί και πέρα το ζήτημα για μας είναι η εκλογική αναμέτρηση, που θα έρθει κάποια στιγμή, εξ όσων φανταζόμαστε δεν θα αλλάξει το πολίτευμα, να είναι αναμέτρηση που θα δώσει προοπτική ελπίδας στον τόπο. Και προοπτική ελπίδας δεν μπορεί να δώσει η εναλλαγή στην εξουσία ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ και τη Ν.Δ., ούτε μία συγκυβέρνηση των δυνάμεων που σήμερα συναποτελούν το μπλοκ εξουσίας των μνημονιακών δυνάμεων, του κ. Παπανδρέου δηλαδή, του κ. Καρατζαφέρη, της κας Μπακογιάννη και δεν ξέρω εγω ποιων άλλων συνοδοιπόρων. Ελπίδα και προοπτική μπορεί να δώσει στο λαό αν δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις ανασύνταξης των συσχετισμών στο πολιτικό, κοινωνικό επίπεδο ώστε να υπάρξει μια κυβέρνηση που θα είναι προοδευτική, σοσιαλιστική, που θα είναι αριστερή, που θα πάρει τη λαϊκή εντολή, θα εκφράσει δηλαδή σε πολιτικό πρόγραμμα την οργή του λαού και θα έχει και τον κόσμο στο δρόμο να διεκδικεί για να μπορέσει να αλλάξει τα πράγματα. Σ΄ αυτή την κατεύθυνση εργαζόμαστε, προς τα εκεί κατευθυνόμαστε. Και αν με ρωτάτε, αν θα συνεχίσουμε, βεβαίως και θα συνεχίσουμε
- ΚΩΣΤΟΥΛΑΣ: Πολλοί πολίτες σʼ αυτόν τον εκβιασμό Παπανδρέου «μνημόνιο ή χρεοκοπία» τον αντιλαμβάνονται όχι απαραίτητα με το να κατέβουν να ψηφίσουν δυνάμεις της αριστεράς ή κάποια άλλα μικρά κόμματα, αλλά με το να μην κατέβουν καθόλου να ψηφίσουν. Θέλετε να στείλετε μήνυμα σ΄ αυτούς ότι η αποχή δεν είναι η απάντηση σε όλο αυτό που επικρατεί;….
Είναι προφανές ότι η αποχή όχι μόνο δεν μπορεί να εκληφθεί ως μήνυμα οργής, αντίδρασης και αντένστασης. Ίσα- ίσα που προσμετράται σ΄ αυτούς οι οποίοι έχουν κάθε λόγο να μην θέλουν τους πολίτες με τη μοναδική τους κρίση να ψηφίσουν και να καταδικάσουν την πολιτική τους.
Είναι κάτι το οποίο το καταλαβαίνουν όλοι. Πρέπει να το καταλάβουν και οι πολίτες όμως. Ενδεχομένως δικαιολογημένα θέλουν να αντιδράσουν γυρνώντας την πλάτη στο πολιτικό σύστημα. Όμως η αντίληψη ότι όλοι είναι το ίδιοι, όλοι μαζί τα φάγαμε, όλοι φταίμε, είναι μια αντίληψη που τεχνηέντως καλλιεργείται από το σύστημα εξουσίας και από το κατεστημένο που λειτουργεί και στα ΜΜΕ για να στρέψει την οργή και τη δυσαρέσκεια των πολιτών σε ασφαλείς δρόμους. Είναι ασφαλέστατος ο δρόμος του μέσα από την αποχή να παραμείνουν τα ποσοστά υψηλά των δύο μεγάλων κομμάτων. Όπως επίσης ασφαλής δρόμος είναι και να επιλεγούν υποψηφιότητες ή ψηφοδέλτια που πολύ λάιτ αντιδρούν στην πολιτική σήμερα την κυρίαρχη. Και υπόσχονται ότι την επόμενη μέρα των εκλογών θα συνεργαστούν με την κυβέρνηση για να δουν πώς θα εφαρμοστεί η πολιτική του μνημονίου. Υποψηφιότητες και ψηφοδέλτια που ετοιμάζονται την επομένη των εκλογών από το παρών στο μνημόνιο, να πάνε στο ντούκου το μνημόνιο, για όσους ξέρουν να παίζουν και χαρτιά.
- ΣΙΔΕΡΗΣ: Έχετε πει ότι ο πρωθυπουργός δεν εξελέγη μʼ αυτό το πρόγραμμα, να εφαρμόσει το μνημόνιο. Όμως ούτε η κοινοβουλευτικό ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ εξελέγη για να οδηγήσει σε διάσπαση την παράταξη, ούτε ο κ. Σαμαράς εξελέγη … Γενικότερα το πολιτικό σύστημα δείχνει ότι δεν είναι σε θέση να αντιδράσει στην κρίση. Εκτιμάτε ίσως ότι το χθεσινό δίλημμα που έθεσε ο πρωθυπουργός έχει περισσότερη σχέση με ζυμώσεις στο πολιτικό σύστημα, ίσως με μια κυβέρνηση συμμαχική, παρά με αυτό καθαυτό το αποτέλεσμα των εκλογών;…
Αν ερμηνεύσω την σπουδή του κ. Μητσοτάκη να σπεύσει λίγα λεπτά μετά το τέλος της συνέντευξης του πρωθυπουργού να τον υποστηρίξει.. δεν έσπευσε τόσο γρήγορα ούτε κάποιο από τα μεγάλα στελέχη του ΠΑΣΟΚ να τον υποστηρίξει. Παγωμένα είναι τα μεγάλα στελέχη μετά τη χθεσινή συνέντευξη. ʽΈσπευσε ο κ. Μητσοτάκης όμως. Αυτό κάτι σημαίνει. Αυτό που σας είπα πιο πριν, ότι υπάρχει σήμερα ένα μπλόκο δυναμένων εξουσίας που χαρακτηρίζεται -θα το επαναλάβω, δεν με πειράζει να το επαναλαμβάνω- κι από τη διαπλοκή πολιτικής και οικονομικής εξουσίας, ένα μπλοκ δηλαδή που υπερασπίζεται σήμερα την πολιτική του μνημονίου που βυθίζει μεν τη χώρα αλλά προστατεύει τα κέρδη ορισμένων και οδηγεί σε μια βίαιη αναδιανομή του πλούτου. Κάποιο χάνουν απʼ αυτό, οι χιλιάδες, τα εκατομμύρια των συμπολιτών μας και κάποιοι κερδίζουν. Σήμερα, λοιπόν, διαμορφώνεται ένα μπλοκ εξουσίας που το βλέπουμε. Στη βουλή είναι ορατό. Είναι η κυβερνητική πλειοψηφία του ΠΑΣΟΚ συνεπικουρούμενη από το ΛΑΟΣ του κ. Καρατζαφέρη και από την κα Μπακογιάννη, η οποία σε λίγες μέρες θα ιδρύσει νέο κόμμα. Αυτό το μπλοκ εξουσίας, που διαπλέκεται και με παράγοντες της οικονομικής εξουσίας και έχει ηγεμονεύουσα θέση στα ΜΜΕ – όσον αφορά στην υποστήριξη που τους παρέχουν –πρέπει να αποκρουστεί από ένα μέτωπο δυνάμεων. Κανένας δεν μπορεί να είναι μόνος του αυτές τις ώρες. Και αυτή είναι η δική μας στρατηγική. Ένα ευρύτατο μέτωπο πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων. Ο καθένας μπορεί να αναλάβει τις ευθύνες του για τις επιλογές του και εμείς θα αναλάβουμε τις δικές μας ευθύνες διότι έχουμε και εμείς. Όμως, αυτή την ώρα, πρέπει να καταλάβουμε ότι δεν ώρα ούτε για προσωπικές στρατηγικές ούτε για πολιτικά καπρίτσια ούτε για καταγραφή δυνάμεων. Τούτη είναι η ώρα της συσπείρωσης ενός ευρύτατου μετώπου για να μπορέσει να αντιπαρατεθεί μʼ αυτό το μπλοκ εξουσίας που διαλύει τη χώρα. Σε τρία χρόνια από τώρα αν συνεχίσουμε την πολιτική του μνημονίου η Ελλάδα που ξέραμε δεν θα έχει καμιά σχέση με την Ελλάδα που θα υπάρξει. Και αυτό οφείλουμε να το κατανοήσουμε όλοι. Αναδιατάσσεται το πολιτικό σκηνικό και σʼ αυτή την αναδιάταξη δεν πρέπει να ηγεμονεύσουν ξανά οι δυνάμεις που μας οδήγησαν στην καταστροφή. Πρέπει να ηγεμονεύσει η αριστερά, οι δυνάμεις της αλληλεγγύης, οι δυνάμεις που αντιλαμβάνονται διαφορετικά την ανάγκη να προχωρήσει η χώρα έξω από λογικές οικονομικής εξάντλησης, οι δυνάμεις που πιστεύουν στην λαϊκή κυριαρχία. Αυτές οι δυνάμεις πρέπει να συνεργαστούν, να βρεθούν μαζί ώστε να δώσουν ελπίδα και προοπτική για τον τόπο. Σʼ αυτή την κατεύθυνση εργαζόμαστε και εμείς όλο το προηγούμενο διάστημα και θα εργαστούμε και το επόμενο.
- Είστε σε θέση να εκτιμήσετε τι θα γίνει στο ΠΑΣΟΚ μετά τις εκλογές και από την άλλη πλευρά τι ορίζετε εσείς ως ήττα για το ΠΑΣΟΚ;
Ορισμένα πράγματα είναι αντικειμενικά. Βεβαίως κάθε κάλπη ακόμα και στον μικρότερο δήμο και στην μικρότερη κοινότητα έχει πολιτικό μήνυμα. Και είναι απαράδεκτη και ακραία συντηρητική η άποψη ότι οι αυτοδιοικητικές εκλογές δεν είναι πολιτικές. Είναι πολιτικές. Όμως το κεντρικό πολιτικό μήνυμα θα δοθεί στις 13 περιφέρειες και στους μεγάλους δήμους. Και βεβαίως, όσοι έσπευσαν να υποστηρίξουν κυβερνητικούς υποψήφιους στους μεγάλους δήμους, σήμερα είναι βαριά εκτεθειμένοι από τις πολιτικές τους επιλογές. Είτε το θέλουμε είτε όχι, το βράδυ των εκλογών και εσείς οι δημοσιογράφοι θα συγκρίνετε καταμετρώντας τα αποτελέσματα στις 13 περιφέρειες και θα βγάζετε και συγκεντρωτικά με τα αποτελέσματα της κάλπης πριν από ένα χρόνο περίπου που ήταν οι εθνικές εκλογές. Διότι οι περιφερειακές εκλογές που πρώτη φορά έχουμε μπροστά μας δίνουν αυτή τη δυνατότητα. Άρα λοιπόν αυτό είναι που φοβάται ο κ. Παπανδρέου. Φοβήθηκε και δεν πήγε σε δημοψήφισμα όταν του ζητήσαμε γιατί ήξερε ότι η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών θα είναι απέναντι. Κυβερνάει έξι μήνες τώρα με την συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών απέναντι και το ξέρει. Τώρα όμως θα καταγραφεί σε μια κάλπη και αυτό τον φοβίζει. Εάν λοιπόν το βράδυ των εκλογών η εικόνα από την περιφερειακή κάλπη και τους μεγάλους δήμους είναι μια εικόνα που στείλει μήνυμα καταδίκης αυτής της πολιτικής, αυτό που εμείς λέμε στον ελληνικό λαό ότι θα συμβεί δεν είναι το χάος ή η καταστροφή, όπως εξαγγέλλει ο πρωθυπουργός σαν να είναι καλόγερος του μεσαίωνα και τρομοκρατεί τον κόσμο. Θα είναι ένα μήνυμα και στους ευρωπαίους αλλά και στα ισχυρά οικονομικά και πολιτικά κέντρα ότι το πείραμα δεν προχωρά. Το πειραματόζωο αντιδρά. Θα είναι ένα μήνυμα απολύτως συμπληρωματικό με το μήνυμα που στέλνουν οι Γάλλοι εργαζόμενοι που είναι στους δρόμους. Την επομένη των εκλογών ακόμα και η Eurostat άφησε την Ελλάδα μονάχα εκτός για να ανακοινώσει το ύψος του ελλείμματος και θα το κάνει 15 Νοέμβρη μετά τις εκλογές. Γιατί; Μπας και περισωθεί το κυβερνών κόμμα στις περιφερειακές εκλογές. Την επομένη των εκλογών όμως έχουν έτοιμο, ραμμένο το κοστούμι. Νέα μέτρα, σκληρά μέτρα, ταξικά μέτρα. Τον ΦΠΑ θα αυξήσουν. Το πετρέλαιο κίνησης με το πετρέλαιο θέρμανσης θα εξισώσουν. Δεν θα πάρουν από τους έχοντες και κατέχοντες. Αυτοί φοροδιαφεύγουν και συνεχίζουν να φοροδιαφεύγουν. Αν θέλουμε λοιπόν να αποτρέψουμε αυτή τη νέα εκτέλεση της ελληνικής κοινωνίας πρέπει να στείλουμε μήνυμα στην κάλπη. Και όλη αυτή η καταστροφολογία και κινδυνολογία θα πέσει στο κενό. Και έχει αποδειχθεί ότι έπεσε στο κενό και σε άλλες περιπτώσεις. Τα ίδια έλεγαν και στην Ουγγαρία. Ότι αν διώξουν το ΔΝΤ θα χυθεί αίμα στους δρόμους. Δεν χύθηκε όμως αίμα στους δρόμους γιατί είχε χυθεί όλο το προηγούμενο διάστημα όταν πίεζαν τους εργαζόμενους και τους έπαιρναν τους μισθούς, τις συντάξεις. Άρα λοιπόν εμείς λέμε ότι οι εκλογές πρέπει να στείλουν μήνυμα αμφισβήτησης της πολιτικής του μνημονίου για να μην έρθουν νέα και ακόμα χειρότερα και πιο σκληρά μέτρα για τους εργαζόμενους και την κοινωνία.
- ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Ψηφίζουμε κατά του μνημονίου, όπως λέτε και εσείς και θα ήθελα να μου απαντήσετε σε δυο ερωτήματα. Το πρώτο είναι, ε και; ψηφίζετε εναντίον του μνημονίου, αντιστρέφω λίγο την ερώτηση που έγινε και έγινε και χθες στον κ. Πρωθυπουργό. Και το δεύτερο είναι ότι αν η πλειοψηφία του κόσμου ψηφίσει εναντίον του μνημονίου, τότε θα πάμε σε εκλογές, θα δημιουργηθεί ένα πολιτικό αδιέξοδο, άρα θα πάμε σε κυβερνήσεις εθνικής συνεργασίας. Δηλαδή, λύση μπούμερανγκ.
Ο Πρωθυπουργός χθες σε μια αντίστοιχη ερώτηση απάντησε μονολεκτικά, λέγοντας είστε πολύ αισιόδοξος και έκλεισε την κουβέντα. Εγώ θα μπορούσα να απαντήσω είστε πολύ απαισιόδοξος και θα κλείσω την κουβέντα. Όμως, θα σας απαντήσω επί της ουσίας. Κατʼ αρχάς αυτό το οποίο λέτε «ε, και;», αν ήταν «ε, και» δεν θα άλλαζε 15 ημέρες πριν τις εκλογές ο Πρωθυπουργός επικοινωνιακή στρατηγική, καλώντας όλους τους δημοσιογράφους και σε όλες τις κάμερες και καθηλώνοντας όλους τους πολίτες, τους τηλεθεατές – άλλοι ήθελαν να δουν και τις αγαπημένες τους σειρές χθες το βράδυ – να δουν τον Πρωθυπουργό 2 ώρες και 15 λεπτά να λέει κάτι, το οποίο θα μπορούσε να πει τα πρώτα 5 λεπτά της συνέντευξής του. Άρα δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα, οι εκλογές δίνουν ένα μήνυμα. Και το μήνυμα αυτό είναι σημαντικό μήνυμα. Η ψήφος του καθενός από εμάς έχει δύναμη τελικά. Είναι ισχυρή ψήφος. Από εκεί και πέρα, εσείς πιάνετε την απαισιόδοξη πλευρά, δηλαδή, ότι τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει, ότι ακόμα κι αν γίνουν κάποια στιγμή εκλογές αυτές θα αποτυπώσουν τον ίδιο συντηρητικό συσχετισμό δυνάμεων. Εμείς θέλουμε και ελπίζουμε και παλεύουμε για μια άλλη αισιόδοξη, ελπιδοφόρα προοπτική. Να αλλάξουν οι συσχετισμοί. Οι πολίτες πια βλέπουν στη ζωή τους, στην καθημερινότητά τους, ότι τους εξαπατούν τα δυο μεγάλα κόμματα εξουσίας. Ότι αυτή την πολιτική που την παρουσιάζουν με τα πιο ωραία λόγια, είναι μια πολιτική που μας οδηγεί στον Καιάδα. Και άρα εμείς πιστεύουμε ότι μπορούν να υπάρξουν πολύ μεγάλες ανατροπές στους συσχετισμούς. Και όχι μονάχα ανατροπές προς το χειρότερο, αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού, δυνάμεις συντηρητικές να συμμαχήσουν αλλά υπάρχει δυνατότητα και προοδευτικές δυνάμεις, δυνάμεις που αποδεσμεύονται από το ΠΑΣΟΚ, αλλά και πολίτες που αποδεσμεύονται και από την κάλπη της Ν.Δ. γιατί δεν δίνει ελπίδα να συμπορευτούν, να συμπαραταχθούν σε μια συμπαράταξη ελπίδας, προοπτικής για την ελληνική κοινωνία. Δεν είναι το ίδιο αν η Αριστερά είναι στο 3 ή 4% ή αν η Αριστερά είναι στο 20%. Είναι τελείως διαφορετικό. Πρέπει να καταλάβουν οι πολίτες ότι η ψήφος τους είναι ψήφος ισχυρή, έχει δύναμη, μπορεί να ταρακουνήσει το κατεστημένο, μιντιακό και πολιτικό, μπορεί να φτάσει ως την Ευρώπη, να ακουστεί πολύ δυνατά στην οικονομική και πολιτική ολιγαρχία της Ευρώπης, που μας έχει οδηγήσει σε αυτή την κατάσταση σήμερα, αλλά και να είναι μια ψήφος παρηγοριάς και συμπαράστασης στα εκατομμύρια των ευρωπαίων που σήμερα αγωνίζονται και είναι στου δρόμους, όπως στη Γαλλία.
- ΣΦΕΤΣΑ: Το μήνυμα που θα στείλουν οι πολίτες στις 7 Νοέμβρη το προσδιορίζετε και ως προς την περιφέρεια Αττικής. Γιατί βλέπουμε ότι χθες σε μια συνέντευξής σας ότι μπορεί το ψηφοδέλτιο που στηρίζετε να περάσει και στον δεύτερο γύρο. Μήπως είναι υπεραισιόδοξη αυτή η εκτίμηση;
Έχω την αίσθηση ότι όντως είναι πρωτόγνωρες οι συνθήκες αυτής της κάλπης και είναι πρωτόγνωρα και τα ευρήματα που προσλαμβάνουμε είτε συνομιλώντας με τους πολίτες, πηγαίνοντας σε διάφορους μαζικούς χώρους είτε από τα δημοσκοπικά ευρήματα. Όταν βλέπει κανείς σε έγκριτες δημοσκοπικές εταιρείες –δεν θέλω να κάνω καμία κριτική εναντίον τους, ίσα – ίσα – οι υποψήφιοι των δύο κομμάτων εξουσίας, που στις εκλογές του Οκτώβρη είχαν αθροιστεί κατά 80%, να βρίσκονται αθροιστικά στο 35%, αντιλαμβάνεστε ότι αυτό είναι μεγάλη ανατροπή. Και όταν βλέπουμε 35 – 40% αδιευκρίνιστη ψήφο, δηλαδή οι πολίτες που έχουν εκφράσει οργή και δεν έχουν αποφασίσει, αυτό σημαίνει ότι όλα είναι ανοιχτά, το παιχνίδι είναι ανοιχτό. Και εμείς, αυτές τις λίγες ημέρες που απομένουν, θα κάνουμε ότι είναι δυνατόν να πείσουμε τους πολίτες, ιδίως του πολίτες που είναι δυσαρεστημένοι, απογοητευμένοι και ψάχνουν ελπίδα ότι η επιλογή και στήριξη του ψηφοδελτίου συνάντησης της Αριστεράς με δυνάμεις από τον σοσιαλιστικό χώρο που εναντιώνονται σε αυτή την πολιτική, είναι η καλύτερη απάντηση, το πιο ισχυρό μήνυμα που μπορεί να δοθεί στην κάλπη της περιφέρειας Αττικής. Και πιστεύουμε ότι δεν είναι παράδοξο να συμβεί αυτό, δεν είναι παράδοξο δηλαδή να έχουμε τη μεγάλη ανατροπή στο δεύτερο γύρο και αυτή θα είναι η μεγάλη τιμωρία των κομμάτων εξουσίας. Στο δεύτερο γύρο να μην είναι ούτε ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης, ούτε ο εκπρόσωπος της ΝΔ, που έχει τεράστιες ευθύνες για τη σημερινή κατάσταση.
- ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ: κ. Πρόεδρε πως ερμηνεύετε την απήχηση του κ.Δημαρά στο εκλογικό σώμα…. Υπάρχει έλλειμμα ενημέρωσης στον κόσμο;
Αντιθέτως υπάρχει over dose ενημέρωσης, θα έλεγε κανείς. Υπάρχει δηλαδή μια μεθοδική, μεθοδευμένη προσπάθεια να χειραγωγηθεί η δυσαρέσκεια και να πάει σε συγκεκριμένους δρόμους. Η προβολή που έτυχε ο συμπαθέστατος κατά τα άλλα συνάδελφος στη Βουλή, ο κ.Δημαράς, ήταν πρωτοφανής. Κανείς, όμως, ή μάλλον λίγοι γνωρίζουν ακριβώς τις θέσεις και τις απόψεις του. Χθες μάλιστα σε μια τηλεοπτική αναμέτρηση των υποψήφιων περιφερειαρχών φρόντισε να μην πάει καν. Διότι ο ίδιος επιθυμεί να δοξαστεί κρυπτόμενος. Οι πολίτες, παρʼ όλα αυτά, θα κάνουν μια επιλογή. Εμείς τους λέμε ποια είναι η καλύτερη επιλογή. Ποια είναι η επιλογή αυτή που δεν θα μπει σε κανάλια. Δεν θα ερμηνευτεί κατά το δοκούν και από την κυβέρνηση και από το κόμμα του κ. Σαμαρά. Και αυτή η επιλογή είναι η επιλογή του κ. Μητρόπουλου. Από εκεί και πέρα εγώ θα σας πω δεν είναι ο κ. Δημαράς ο εχθρός μας, ο αντίπαλός μας. Εξηγούμε, όμως, στους πολίτες ότι η επιλογή στο συνδυασμό του θα σημάνει, αν θέλετε, μια ελαφριά διαμαρτυρία και καταδίκη της κυβερνητικής πολιτικής γιατί και ο ίδιος το δηλώνει, όχι μονάχα στο συνδυασμό του έχει υποψήφιους που ευθέως συνδέονται με την κα Μπακογιάννη και το κόμμα που θα δημιουργήσει. Αυτό ήταν δική του επιλογή. Κυρίως γιατί σε επίπεδο πολιτικού λόγου – διάβαζα χθες μια συνέντευξή του στην «Αυριανή» αν δεν κάνω λάθος, που έλεγε ότι εμείς θα συνεργαστούμε με την κυβέρνηση που θα προκύψει. Και δεν θέλουμε να δώσουμε μήνυμα στην κυβέρνηση. Και τα λέει τώρα, φανταστείτε τι θα λέει την επόμενη των εκλογών. Άρα, εμείς λέμε στους πολίτες πως έχουν τα πράγματα. Ποια θα μπορεί είναι η επιλογή που θα αναταράξει, θα είναι η πέτρα στα λιμνάζοντα νερά, θα δημιουργήσει και έντονες πολιτικές διεργασίες και ποια είναι μια πολιτική που θα εκφράσει χαλαρά τη διαμαρτυρία. Αλλά επαναλαμβάνω αντίπαλος δικός μας σε αυτές τις περιφερειακές εκλογές είναι ο υποψήφιος του κυβερνητικού κόμματος και ο υποψήφιος της ΝΔ. Και τη μεγάλη ανατροπή θα την κάνουμε, καταδικάζοντας αυτούς τους δυο και βγάζοντάς τους εκτός δεύτερου γύρου. Αυτό θα είναι το μεγάλο γεγονός, αν συμβεί.
- ΖΩΝΙΟΣ: Είπατε για το μπλοκ εξουσίας και θα ήθελα να ρωτήσω εάν σʼ αυτό το μπλοκ τοποθετείτε και την Δημοκρατική Αριστερά. ….Έχουμε ακούσει τον υποψήφιο περιφερειάρχη που υποστηρίζει το κόμμα σας, τον κ. Μητρόπουλο, να λέει ότι αν δεν είναι ο ίδιος στο δεύτερο γύρο, θα υποστηρίξει τον κ. Δημαρά.
Σε σχέση με το δεύτερο ερώτημά σας, εγώ δεν άκουσα ποτέ τον κ. Μητρόπουλο να καθοδηγήσει τους πολίτες για το δεύτερο γύρο, ακριβώς γιατί ο κ. Μητρόπουλος είναι πεπεισμένος, έχει μεγάλη αυτοπεποίθηση ότι θα είναι ο ίδιος στο δεύτερο γύρο. Ως εκ τούτου, καλό θα ήταν να μην προτρέχουμε γιατί οι κάλπες μπορεί να έχουν μεγάλες εκπλήξεις και κυρίως να μην προτρέχουμε βάζοντας λόγια που δεν έχουμε πει. Ο κ. Μητρόπουλος δεν άφησε τίποτα τέτοιο να εννοηθεί. Το τι θα κάνουμε θα το συναποφασίσουμε συλλογικά αλλά να ξέρετε, σε ότι αφορά τουλάχιστον τον ΣΥΝ και τον ΣΥΡΙΖΑ, εμείς δεν έχουμε μια λογική ότι οι πολίτες στους οποίους απευθυνόμαστε πρέπει να πάρουν τη γραμμή αναλυμένη μέχρι τέλους και να τη μεταφέρουνε. Έχουν κρίση, τους εμπιστευόμαστε για το τι θα κάνουν στο δεύτερο γύρο. Σε ότι αφορά στο πρώτο ερώτημά σας, νομίζω ότι είναι ένα ερώτημα που πρέπει να απευθύνετε στον κ. Κουβέλη και όχι σε εμάς. Εγώ δεν έχω κάνει κανένα σχόλιο.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS