Κατώτεροι των περιστάσεων αποδείχθηκαν για άλλη μια φορά οι ευρωπαίοι ηγέτες κατά τη σύνοδο των Βρυξελλών, σε μια συγκυρία κατά την οποία στις χώρες τους, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, εφαρμόζουν σκληρές πολιτικές λιτότητας και περικοπής κάθε είδους κοινωνικών παροχών, στο πλαίσιο μιας νεοφιλελεύθερης οικονομικής ορθοδοξίας, η οποία δεν εφαρμόζεται πλέον καν στην κοιτίδα της, τις ΗΠΑ! Αντί οι στοχεύσεις των ευρωπαίων ηγετών να είναι η ανάπτυξη και η απασχόληση, που χειμάζονται στη Γηραιά ήπειρο, η μοναδική τους επιδίωξη – που αγγίζει τα όρια της εμμονής – ήταν η θέσπιση αυστηρότερης δημοσιονομικής πειθαρχίας και των ανάλογων κυρώσεων για τα “ατακτούντα” κράτη, με φόντο την αναθεώρηση της, ύστερα από κοπιώδεις προσπάθειες παράκαμψης της λαϊκής βούλησης (μέσω των δημοψηφισμάτων), συνθήκης της Λισσαβόνας, επί το συντηρητικότερο. Και μπορεί να απομακρύνθηκε (προς το παρόν, τουλάχιστον) η προκλητικά αντιδημοκρατική προοπτική της αναίρεσης του δικαιώματος ψήφου των δημοσιονομικά “ατακτούντων”, ωστόσο η σύνοδος ουδόλως ασχολήθηκε με ό,τι ευχήθηκε κατά την έναρξή της, ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου: την ανάπτυξη και την απασχόληση – δύο πάγια αιτήματα του Συνασπισμού εδώ και πολλά χρόνια. Άλλη μια ευκαιρία χαμένη για τους 27 ευρω-ηγέτες, άλλη μια αποτυχία του Γ. Παπανδρέου στο εξωτερικό.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS