Οι εκλογές είναι στις 7 Νοέμβρη. Εκλογές βασικά πολιτικές, κυρίως στις περιφέρειες και τις μεγάλες πόλεις. Το διακύβευμα των εκλογών αυτών, ειδικά για τους αριστερούς, είναι αν το αποτέλεσμα θα ευνοεί τη δημιουργία ενός αξιόπιστου πόλου ενότητας και δράσης στα αριστερά του πολιτικού σκηνικού.
Έχουμε εξηγήσει πολλές φορές ότι η πολιτική του Μνημονίου είναι κοινωνικά άδικη, οικονομικά αναποτελεσματική και περιβαλλοντικά επικίνδυνη. Είναι κοινωνικά άδικη διότι επιβάλλει μια άνευ προηγουμένου αναδιανομή του κοινωνικού πλούτου προς τους οικονομικά ισχυρούς, και εκτινάσσει την ανεργία και τη φτώχεια σε εφιαλτικά ποσοστά. Είναι οικονομικά αναποτελεσματική διότι μπαίνουμε στο Μνημόνιο με χρέος 110% του ΑΕΠ και αν όλα πάνε όπως σχεδιάστηκαν (πράγμα μάλλον απίθανο) θα βγούμε με χρέος κοντά στο 150% του ΑΕΠ. Είναι περιβαλλοντικά επικίνδυνη διότι σε καταστάσεις κρίσης το περιβάλλον είναι ένα από τα πρώτα θύματα. Γιʼ αυτό ακριβώς ζητάμε στις εκλογές να καταδικαστεί το Μνημόνιο της χρεωκοπίας και της καταστροφής, και να καταδικαστεί από μια αριστερή κατεύθυνση.
Δεν πρέπει να λησμονούμε, αντίθετα να τονίζουμε, ότι παρά την κοινωνική βαρβαρότητα των μέτρων που ήδη έχουν ληφθεί πολλά μέτρα που καλείται να λάβει η όποια μνημονιακή κυβέρνηση είναι μπροστά: νέες αυξήσεις της έμμεσης φορολογίας, αυξήσεις εισιτηρίων και πετρελαίου θέρμανσης, πλήρης εκθεμελίωση του δημόσιου ασφαλιστικού συστήματος, ισοπέδωση των κοινωνικών παροχών κάθε τύπου, αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις στην παιδεία και την υγεία, εκποίηση των δημόσιων επιχειρήσεων (ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, ΟΣΕ κ.λπ.) και της δημόσιας ακίνητης περιουσίας, νέα μείωση μισθών τόσο στον δημόσιο τομέα με το «ενιαίο μισθολόγιο», με τα προγράμματα «εξυγίανσης» των ΔΕΚΟ και με τις δήθεν εξοικονομήσεις του «Καλλικράτη», όσο και στον ιδιωτικό τομέα εξαιτίας των μεσαιωνικών εργασιακών σχέσεων και της υψηλής ανεργίας, μαζικές απολύσεις ακόμη και στον δημόσιο τομέα, επιδείνωση επαγγελμάτων με πρόσχημα την υποτιθέμενη απελευθέρωσή τους όπως τα επαγγέλματα του φαρμακοποιού, του λογιστή, του μηχανικού κ.λπ. Η πολιτική αυτή γίνεται ακόμη πιο «δύσκολη» αν λάβει κανείς υπόψη τη διογκούμενη κοινωνική δυσαρέσκεια που δημιουργούν τα μέτρα που έχουν ήδη ληφθεί.
Τα παραπάνω, σε συνδυασμό με τις ολοένα και πιο έντονες αντιδράσεις που αναπτύσσονται στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ και την αδυναμία σοβαρής ανάκαμψης της Ν.Δ., καθιστούν σαφές ότι η πολιτική του Μνημονίου είναι δύσκολο να υπηρετηθεί από μονοκομματικές κυβερνήσεις. Τέτοιες κυβερνήσεις δεν μπορεί παρά να είναι εξαιρετικά ασθενείς σε σχέση με το μέγεθος της κοινωνικής βαρβαρότητας που θα κληθούν να επιβάλλουν. Επομένως, το Μνημόνιο και η βαρβαρότητά του χρειάζεται ευρύτερες πολιτικές συναινέσεις. Βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη μια διαδικασία συντηρητικής αναδιάταξης του πολιτικού σκηνικού, ο στόχος της οποίας εκτιμούμε ότι είναι η συγκρότηση ενός νέου και ισχυρού μπλοκ εξουσίας που θα επιχειρήσει να αποσπάσει τη συναίνεση υπέρ της πολιτικής του Μνημονίου.
Στο μπλοκ αυτό, εκτός από το ΛΑΟΣ και την κ. Μπακογιάννη που υπερψήφισαν το Μνημόνιο, είναι και η Ν.Δ. που, παρά την προεκλογική ρητορική της, δηλώνει με σαφήνεια πρόθυμη να συμμετάσχει. Τι άλλο νόημα έχουν οι διαβεβαιώσεις του κ. Σαμαρά, τόσο προς τα κέντρα της επιτήρησης όσο και προς το εσωτερικό της χώρας, ότι η Ν.Δ. στηρίζει τις διαρθρωτικές αλλαγές και έχει ήδη υπερψηφίσει πολλά μνημονιακά νομοσχέδια; Ενδεχομένως να εμφανιστούν και άλλες πολιτικές δυνάμεις πρόθυμες να στηρίξουν την πολιτική του Μνημονίου. Ελπίζουμε να μην γίνει. Σε κάθε περίπτωση, η έλευση του ΔΝΤ και το Μνημόνιο έδωσαν το έναυσμα για να ξεκινήσει μια διαδικασία αναδιάταξης του πολιτικού σκηνικού.
Εδώ ακριβώς έγκειται η κρισιμότητα της ψήφου στις επικείμενες εκλογές: η ψήφος αυτή, τοποθετούμενη απέναντι στην κυβερνητική πολιτική και το Μνημόνιο, τοποθετείται και αναφορικά με την αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού της χώρας για τις επόμενες δεκαετίες. Γιʼ αυτόν ακριβώς τον λόγο, το δίλημμα του κ. Παπανδρέου ότι αν τα αποτελέσματα δεν είναι ευνοϊκά για την κυβέρνησή του τότε θα πάει σε βουλευτικές εκλογές είναι άκρως παραπλανητικό. Διότι οι εκλογές είναι τώρα. Οι εκλογές είναι στις 7 Νοέμβρη. Εκλογές βασικά πολιτικές, κυρίως στις περιφέρειες και τις μεγάλες πόλεις. Το διακύβευμα των εκλογών αυτών, ειδικά για τους αριστερούς, είναι αν το αποτέλεσμα θα ευνοεί τη δημιουργία ενός αξιόπιστου πόλου ενότητας και δράσης στα αριστερά του πολιτικού σκηνικού.
Είναι αλήθεια ότι μπροστά σε αυτές τις εξελίξεις η αριστερά παρουσιάζεται μια ακόμη φορά πολυδιασπασμένη και γιʼ αυτό ίσως ανεπαρκής να εμπνεύσει ελπίδα, να οργανώσει και να δώσει προοπτική σε μαζικούς κοινωνικούς αγώνες, να ανατρέψει τον συσχετισμό δύναμης. Αυτή η εικόνα της κατακερματισμένης αριστεράς είναι αναντίστοιχη προς τη δριμύτατη επίθεση που δέχονται τόσο οι δυνάμεις της εργασίας όσο και ευρύτατα μεσοστρώματα που η κατάσταση η δική τους και των παιδιών τους επιδεινώνεται με ραγδαίους ρυθμούς. Κανένας και καμία δεν αισθάνεται περήφανος για αυτό. Πρώτοι εμείς κάνουμε την αυτοκριτική μας, αναλαμβάνοντας το μερίδιο της ευθύνης που μας αναλογεί.
Ωστόσο, τώρα είναι η ώρα της κάλπης. Και στις κάλπες της Κυριακής κρίνεται η δομή του πολιτικού σκηνικού για τις επόμενες δεκαετίες. Γιʼ αυτό, ως γραμματέας της ΚΠΕ του ΣΥΝ, επαναλαμβάνω το προσκλητήριο στους αριστερούς πολίτες να ενισχύσουν τις δυνάμεις της ανανεωτικής-ριζοσπαστικής αριστεράς, διότι αυτές είναι οι πλέον αξιόπιστες αφού συμμετέχουν στις εκλογές με αποκλειστικό γνώμονα τη συσπείρωση των ευρύτερων δυνατών κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων που αντιτίθενται στην κοινωνική βαρβαρότητα του Μνημονίου. Οι αριστεροί πολίτες μπορούν με την ψήφο τους να θέσουν στο περιθώριο τις διασπαστικές και διχαστικές λογικές, τους παλαιούς και νέους σεχταρισμούς, τον άκρατο υποκειμενισμό, τις διαλυτικές πρακτικές και τον αρχηγοκεντρισμό.
Ειδικότερα, καλούμε τους αριστερούς πολίτες να ενισχύσουν το ψηφοδέλτιο «Αττική Συνεργασία – Όχι στο Μνημόνιο» διότι εδώ επιχειρούμε μια δύσκολη αλλά και ελπιδοφόρα συνάντηση της ανανεωτικής-ριζοσπαστικής αριστεράς τόσο με σοσιαλιστές από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ που αποδοκιμάζουν το Μνημόνιο και σηκώνουν το ανάστημά τους ενάντια στην κυβερνητική πολιτική όσο και με ριζοσπάστες οικολόγους που έχουν κατανοήσει την ανάγκη για ενότητα. Η επιτυχία αυτής της συνάντησης θα δώσει δύναμη στους κοινωνικούς αγώνες που έρχονται και θα ενισχύσει τη δυναμική για τη δημιουργία ενός πόλου ενότητας και δράσης που θα αναδιατάσσει το πολιτικό σκηνικό σε αριστερή κατεύθυνση. Ενός αριστερού πόλου που θα επιδιώκει να ανατραπεί ο συσχετισμός υπέρ των εργαζόμενων και θα βάζει πλώρη για μια εναλλακτική στρατηγική ανάπτυξης με βάση την αναδιανομή και την αποδέσμευση από την ομηρεία των αγορών, του κέρδους και του κεφαλαίου. Ενός αριστερού πόλου, δηλαδή, που δεν θα είναι μόνο στα λόγια αντικαπιταλιστικός. Που θα συναντιέται με του ανθρώπους τις ανάγκες των οποίων θέλει να εκφράζει.
Οι εκλογές είναι στις 7 Νοέμβρη. Σε αυτές κρίνεται η δομή του πολιτικού σκηνικού για τις επόμενες δεκαετίες. Να δώσουμε λοιπόν ένα αριστερό μήνυμα ελπίδας και αλλαγής.
*Ο Δημήτρης Βίτσας είναι γραμματέας της ΚΠΕ του ΣΥΝ και υποψήφιος περιφερειακός σύμβουλος στον δυτικό τομέα Αθηνών με την «Αττική Συνεργασία – Όχι στο Μνημόνιο»
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS