Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αρνείται να «καλύψει» τη δέσμευση της Κυβέρνησης στο Μνημόνιο για την αλλαγή του καθεστώτος των συλλογικών συμβάσεων που οδηγεί σε μείωση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα κάτι που μετʼ επιτάσεως ζητεί ο ΣΕΒ.
Πιο συγκεκριμένα, στην ερώτηση του ο Ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Ν. Χουντής, ο οποίος αφού παραθέτει το απόσπασμα του Επικαιροποιημένου Μνημονίου με το οποίο η Ελληνική Κυβέρνηση δεσμεύεται «να διασφαλίσει ότι οι συμβάσεις σε επίπεδο επιχείρησης υπερισχύουν των κλαδικών συμβάσεων που με τη σειρά τους υπερισχύουν έναντι των συμβάσεων σε επίπεδο επαγγελματικών ενώσεων. Η Κυβέρνηση θα αποσύρει τη διάταξη που επιτρέπει στο Υπουργείο Εργασίας να επεκτείνει όλες τις κλαδικές συμβάσεις και σε αυτούς που δεν εκπροσωπούνται στις διαπραγματεύσεις», τόνιζε ότι η δέσμευση αυτή, έρχεται σε αντίθεση με την Συνθήκη της Λισαβόνας, τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ, της Συμβάσεις της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας και το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου 2008/2085(INI). Ο Έλληνας Ευρωβουλευτής καλούσε την Κομισιόν να αποφανθεί αν η Ελληνική κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να εφαρμόσει μια τέτοια δέσμευση που αντίκειται τόσο στις αρχές και τους κανόνες της ίδιας της ΕΕ αλλά και στις Συμβάσεις της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας, τονίζοντας ότι «τυχόν αποδοχή αυτών των απόψεων υπονομεύει τον θεσμό των συλλογικών διαπραγματεύσεων σε όλη την Ε.Ε. και το όποιο πλέγμα προστασίας των εργαζομένων ισχύει ακόμα».
Στην απάντησή του ο αρμόδιος Επίτροπος για θέματα εργασιακών σχέσεων κ. Andor, αφού αναφέρεται στο άρθρο 28 και το άρθρο 51 του χάρτη θεμελιωδών δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης τονίζει ότι «δεν υπάρχει ειδική νομοθεσία σε επίπεδο ΕΕ που να ρυθμίζει ποιες συλλογικές συμφωνίες που συνάφθηκαν σε διαφορετικά επίπεδα υπερισχύουν άλλων συμφωνιών ή τη δυνατότητα κρατικής παρέμβασης για την επέκταση του πεδίου εφαρμογής των συλλογικών συμβάσεων που συνάφθηκαν σε κλαδικό επίπεδο.» και καταλήγει ότι «Συνεπώς, τα θέματα που αναφέρει ο αξιότιμος βουλευτής εμπίπτουν αποκλειστικά στη δικαιοδοσία του εθνικού δικαίου λαμβανομένων δεόντως υπόψη των διεθνών υποχρεώσεων του οικείου κράτους μέλους, συμπεριλαμβανομένων των σχετικών συμβάσεων της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας».
Με αφορμή την ανωτέρω απάντηση ο Ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ν. Χουντής έκανε το ακόλουθο σχόλιο:
«Η απάντηση της Κομισιόν (η οποία είναι ένας εκ των τριών εταίρων της «Τρόικα»!!), ότι το θέμα της ιεράρχησης των συλλογικών συμβάσεων εμπίπτει αποκλειστικά στην δικαιοδοσία του εθνικού δικαίου κάνοντας μάλιστα ειδική αναφορά στις Συμβάσεις της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ΔΟΕ) αποκαλύπτει την προσπάθεια της κυβέρνησης σε αγαστή συνεργασία με το ΣΕΒ να διαλύσει τις εργασιακές σχέσεις σε βάρος των μισθωτών και να μειώσει δραστικά τις αμοιβές και στον ιδιωτικό τομέα.
Η απάντηση αυτή αποδεικνύει ότι κανείς δεν μπορεί να επιβάλλει στην κυβέρνηση να αλλάξει το καθεστώς των συλλογικών συμβάσεων αν αυτή δεν το θέλει! Αποδεικνύεται επίσης ότι η κυβέρνηση αυτή υποκρίνεται ότι δεν θέλει το Μνημόνιο και ότι δήθεν οι ανάγκες της χώρας «της το επιβάλλουν» αφού η ίδια το χρησιμοποιεί ως πρόσχημα για να ταυτιστεί με τις απαιτήσεις των εργοδοτών που ζητούν ασυδοσία, μείωση των μισθών και υποβάθμιση των εργασιακών δικαιωμάτων. Σε αυτή την εποχή του ακραίου κυνισμού λοιπόν όχι άλλα κροκοδείλια δάκρυα»
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ερώτησης και της απάντησης:
Ερώτηση με αίτημα γραπτής απάντησης E-7891/2010 προς την Επιτροπή, Nikolaos Chountis (GUE/NGL)
Θέμα: Συλλογικές συμβάσεις εργασίας στο ελληνικό μνημόνιο
Στις 6/8/2010 με επιστολή τους ο Υπουργός Οικονομικών και ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας έστειλαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε.) και το Δ.Ν.Τ. το «Επικαιροποιημένο Μνημόνιο». Στο κείμενο αναφέρει ότι «η κυβέρνηση πρέπει να διασφαλίσει ότι οι συμβάσεις σε επίπεδο επιχείρησης υπερισχύουν των κλαδικών συμβάσεων που με τη σειρά τους υπερισχύουν έναντι των συμβάσεων σε επίπεδο επαγγελματικών ενώσεων. Η κυβέρνηση θα αποσύρει τη διάταξη που επιτρέπει στο Υπουργείο Εργασίας να επεκτείνει όλες τις κλαδικές συμβάσεις και σε αυτούς που δεν εκπροσωπούνται στις διαπραγματεύσεις». Αυτή η δέσμευση έρχεται σε αντίθεση με τη Συνθήκη για τη λειτουργία της ΕΕ, το Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ, τις συμβάσεις της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας και το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου 2008/2085(INI) το οποίο «υπογραμμίζει ότι οι συλλογικές διαπραγματεύσεις και η συλλογική δράση αποτελούν θεμελιώδη δικαιώματα»…«τα οποία δεν είναι υποδεέστερα των οικονομικών δικαιωμάτων»... «δεν απαγορεύουν στα κράτη μέλη και τους κοινοτικούς εταίρους να απαιτούν ευνοϊκότερους όρους με στόχο την ισότιμη μεταχείριση των εργαζομένων».
Ερωτάται η Επιτροπή: Η ανωτέρω ρύθμιση αποτελεί δέσμευση της ελληνικής κυβέρνησης απέναντι στην Ε.Ε. και στα κράτη μέλη της; Τυχόν μη εφαρμογή θα επισείει κυρώσεις εκ μέρους της Ε.Ε. ή των κρατών μελών της; Αν ναι, πώς συμβιβάζεται με το γεγονός ότι τα περί συλλογικών συμβάσεων είναι θέματα που άπτονται της αρχής της επικουρικότητας και ότι με την ιεράρχηση των συμβάσεων όπως αυτή περιγράφεται στο «επικαιροποιημένο» μνημόνιο, υπονομεύεται η ίδια η συνθήκη της ΕΕ και ιδίως το άρθρο 156, αλλά και η αρχή της ευνοϊκότερης ρύθμισης υπέρ των εργαζομένων; Αντιλαμβάνεται η Επιτροπή ότι τυχόν αποδοχή αυτών των απόψεων υπονομεύει το θεσμό των συλλογικών διαπραγματεύσεων σε όλη την Ε.Ε. και το όποιο πλέγμα προστασίας των εργαζομένων ισχύει ακόμα;
E-7891/10EL Aπάντηση του κ. Andor εξ ονόματος της Επιτροπής (9.11.2010)
Το άρθρο 28 του χάρτη θεμελιωδών δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης προβλέπει ότι οι εργαζόμενοι ή οι οργανώσεις τους έχουν, σύμφωνα με τη νομοθεσία και τις πρακτικές της ΕΕ και των κρατών μελών, το δικαίωμα να διαπραγματεύονται και να συνάπτουν συλλογικές συμφωνίες στα αρμόδια επίπεδα και, στις περιπτώσεις σύγκρουσης συμφερόντων, να αναλαμβάνουν συλλογική δράση για να υπερασπιστούν τα συμφέροντά τους, συμπεριλαμβανομένης της απεργίας.
Ωστόσο, το άρθρο 51 του χάρτη δηλώνει ότι οι διατάξεις του απευθύνονται στα θεσμικά και λοιπά όργανα και τους οργανισμούς της ΕΕ τηρουμένης της αρχής της επικουρικότητας, καθώς και στα κράτη μέλη, μόνον όταν εφαρμόζουν το δίκαιο της ΕΕ.
Η Επιτροπή τονίζει ότι δεν υπάρχει ειδική νομοθεσία σε επίπεδο ΕΕ που να ρυθμίζει ποιες συλλογικές συμφωνίες που συνάφθηκαν σε διαφορετικά επίπεδα υπερισχύουν άλλων συμφωνιών ή τη δυνατότητα κρατικής παρέμβασης για την επέκταση του πεδίου εφαρμογής των συλλογικών συμβάσεων που συνάφθηκαν σε κλαδικό επίπεδο.
Συνεπώς, τα θέματα που αναφέρει ο αξιότιμος βουλευτής εμπίπτουν αποκλειστικά στη δικαιοδοσία του εθνικού δικαίου λαμβανομένων δεόντως υπόψη των διεθνών υποχρεώσεων του οικείου κράτους μέλους, συμπεριλαμβανομένων των σχετικών συμβάσεων της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS