ΑΠΟΧΗ-ΑΚΥΡΟ-ΛΕΥΚΟ: ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ «ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΚΟΙ» ΝΙΚΗΤΕΣ ΤΟΥ Βʼ ΓΥΡΟΥ!
ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΚΑΙ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΤΩΡΑ, ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΣΕΙ ΕΛΠΙΔΑ ΚΑΙ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ Η ΛΑΪΚΗ ΟΡΓΗ ΚΑΙ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ!
Μια μεγάλη φαρσοκωμωδία παίχτηκε χτες το βράδυ στα περισσότερα κανάλια, που επί ώρες χειραγωγούσαν τον ελληνικό λαό με «ανύπαρκτα» αποτελέσματα!
Οι περισσότεροι παρουσίαζαν τα αποτελέσματα ως αναμέτρηση ανάμεσα σε ΠΑΣΟΚ – ΝΔ (πάει περίπατο η Αυτοδιοίκηση!), αγνοώντας σκοπίμως το πλέον ουσιώδες στοιχείο ιδιαίτερα του β' γύρου των εκλογών.
Και αυτό το θεμελιώδες στοιχείο αναφέρεται στο γεγονός ότι η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού δεν προσήλθε στις κάλπες ή επέλεξε το λευκό και το άκυρο!
Είναι χαρακτηριστικό, για παράδειγμα, ότι στην Περιφέρεια Αττικής η αποχή έφτασε το 61% των εγγεγραμμένων, ενώ τα άκυρα και λευκά ξεπέρασαν το 16,1% επί των ψηφισάντων και το 6,8% επί των εγγεγραμμένων!
Στο Δήμο Αθηναίων, επίσης η αποχή έφτασε το 66%, ενώ άκυρα και λευκά το 11,1% επί των ψηφισάντων και το 3,8% επί των εγγεγραμμένων!
Αυτά σημαίνουν απλά ότι ο Γ. ΣΓΟΥΡΟΣ εξελέγη περιφερειάρχης με ποσοστό 18,77% του συνολικού εκλογικού σώματος στην περιφέρεια και ο Γ. ΚΑΜΙΝΗΣ με ποσοστό 15,81% του εκλογικού σώματος του Δήμου Αθηναίων.
Κι όμως για αυτά τα κωμικοτραγικά ποσοστά στην Αττική και το Δήμο της Αθήνας (τα ίδια ισχύουν και για τη Θεσσαλονίκη και περίπου για την υπόλοιπη Ελλάδα) πανηγύριζαν χθες οι κυβερνητικοί εγκάθετοι και έμεναν εκστασιασμένοι οι περισσότεροι «τηλεαστέρες»!
Στην πραγματικότητα ο ελληνικός λαός γύρισε την πλάτη και στους δύο εκλεκτούς της κυβέρνησης και της αξιωματικής αντιπολίτευσης! Μετέτρεψε την εκλογή περιφερειάρχη και δημάρχου σε "πύρρειο νίκη", που κρύφτηκε πίσω από τα πανηγύρια και τα «ταρατατζούμ»! Ανάδειξε, ταυτόχρονα, τη βαθιά κρίση ενός συστήματος που βαδίζει στην παρακμή και στο αργό σάπισμα, εν μέσω μιας μακάριας εφησύχασης και απόσπασης των ελίτ από την τραγωδία που κυριαρχεί γύρω τους και επελαύνει!
Μπορεί να υπάρχει «νικητής» ανάμεσα στο δίδυμο των εκλεκτών ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Μπορεί πχ ο Γ. Καμίνης να επικράτησε οριακά του Ν. Κακλαμάνη. Αυτή η επικράτηση αναφέρεται μόνο στην οικτρή μειοψηφία των πολιτών που υπέστη την «ταλαιπωρία» να επιλέξει ένα εκ των δύο. Η μεγάλη πλειοψηφία, όμως, των πολιτών της Αθήνας αποδοκίμασε και τους δύο! Τους περιφρόνησε με το συντριπτικό 70% περίπου των πολιτών που στάθηκε απέναντί τους!!! Και όμως, αυτή η αγέρωχη και παταγώδης αποτυχία, αποτυχία μιας κωμικής «μονομαχίας», εμφανίστηκε ως προσωπικός θρίαμβος π.χ. του Γ. Καμίνη!!!
Η αποχή, βεβαίως, μαζί με τα άκυρα και τα λευκά δεν αφορούν μόνο το κατεστημένο πολιτικό σκηνικό.
Αφορούν, ασφαλώς με ένα πολύ διαφορετικό τρόπο, και την Αριστερά σε όλες τις εκφράσεις της, ιδιαίτερα η αποχή, τα λευκά και άκυρα του αʼ γύρου των αυτοδιοικητικών εκλογών, τα οποία προσέγγισαν το 50% στην Περιφέρεια της Αττικής.
Συνιστούν μια μεγάλη ΠΡΟΚΛΗΣΗ για όλες τις αριστερές δυνάμεις.
Και η πρόκληση αυτή συνίσταται στο ερώτημα: Γιατί οι ΑΡΙΣΤΕΡΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ δεν μπόρεσαν να εκφράσουν και να αντιπροσωπεύσουν, εν μέσω, μάλιστα, βαθιάς κρίσης και επιλογών πρωτοφανούς λεηλασίας, σε μια νέα ελπιδοφόρα προοπτική τον κόσμο που επέλεξε, ιδιαίτερα στον αʼ γύρο , την αποχή, το λευκό και το άκυρο;
Γιατί, επιπροσθέτως, δυνάμεις της Αριστεράς, όπως αυτές του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ, γνώρισαν τη στασιμότητα ή και την υποχώρηση;
Κεντρικά και αγωνιώδη ερωτήματα σαν αυτά, που αφορούν κάθε μια αριστερή δύναμη ξεχωριστά και την Αριστερά ως σύνολο, δεν μπορούν να παρακαμφθούν, δεν μπορούν να αποσιωπηθούν ούτε να αντιμετωπιστούν με εύκολες τετριμμένες απαντήσεις εφησυχασμού ή αυτοεπιβεβαίωσης.
Το βέβαιον είναι ότι μια από τις πιο θεμελιακές αιτίες που η ΑΡΙΣΤΕΡΑ δεν μπορεί να εκφράσει ένα πολύ ευρύτερο λαϊκό και εν δυνάμει πλειοψηφικό αγωνιστικό ρεύμα για την προοδευτική αναγέννηση της χώρας, είναι η πολυδιάσπασή της και ακόμα χειρότερα ο ιδιόμορφος «εμφύλιος» ανάμεσα στις δυνάμεις της!
Αυτή την ώρα η ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ όλων των αριστερών δυνάμεων, στη βάση ενός σύγχρονου ριζοσπαστικού και φερέγγυου εναλλακτικού προοδευτικού προγράμματος, όσο και αν μοιάζει «αδύνατη» στις σημερινές συνθήκες, γίνεται αναγκαία όσο ποτέ για να αποκτήσει ελπίδα και προοπτική η λαϊκή οργή και η διάχυτη απογοήτευση!
Οι καιροί ου μενετοί!
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS