Η νέα σοδειά του ελαιολάδου βρίσκεται επί θύραις. Η αγωνία των παραγωγών δεν εστιάζεται στη ποσότητα ή την ποιότητα του προϊόντος αλλά στις τιμές διάθεσης καθώς οι μέσες τιμές έχουν κατρακυλήσει σε επίπεδα κάτω των 1,85 ευρώ/κιλό όταν το κόστος παραγωγής υπολογίζεται περί τα 2,50 ευρώ/κιλό. Σε μια περίοδο κρίσης, που η χώρα αναζητά την παραγωγή προϊόντων για να μπορέσει να ορθοποδήσει, η ελαιοκαλλιέργεια στην Ελλάδα ακολουθεί την ίδια καταστροφική πορεία που έχουμε βιώσει και σε άλλες καλλιέργειες. Ο κίνδυνος αφορά και το φυτικό κεφάλαιο και το περιβάλλον της χώρας. Το «δάσος» της Μεσογείου κινδυνεύει να καταστραφεί.
Κυρίαρχο ρόλο στην διαμόρφωση των τιμών ελαιολάδου ασκούν:
1. οι λίγες μεγάλες διεθνείς αγροτοδιατροφικές αλυσίδες, οι οποίες ελέγχουν το 70-80% της παγκόσμιας αγοράς και λειτουργούν ως ολιγοπώλια και
2. οι δομές, οι διαπλοκές, οι αδιαφάνειες και οι παρασιτισμοί, που έχουν διαμορφωθεί σε όλο το φάσμα της αγοράς από την παραγωγή μέχρι την κατανάλωση.
Ερωτάται ο κ. Υπουργός:
1. Προτίθεται η ελληνική κυβέρνηση να θέσει το ζήτημα της ολιγοπωλιακής συμπεριφοράς των διατροφικών αλυσίδων στα όργανα της ΕΕ και να ζητήσει τη λήψη των αναγκαίων μέτρων, καθώς και να δηλώσει καθαρά στην ΕΕ την πρόθεσή της να διαφυλάξει η ίδια τα συμφέροντά των παραγωγών της και του περιβάλλοντός της;
2. Προτίθεται και σε ποιο βαθμό να ενισχύσει τους Έλληνες ελαιοπαραγωγούς για την εξασφάλιση του εισοδήματός τους και για τη διατήρηση της ελαιοκαλλιέργειας και ταυτόχρονα να αντιμετωπίσει ριζικά τις παρασιτικές δομές της ελληνικής αγοράς του ελαιολάδου;
Ο ερωτών βουλευτής
Μιχάλης Κριτσωτάκης