Σειρά για την προκρούστεια κλίνη της τρόικας, Κομισιόν, ΕΚΤ και ΔΝΤ, πήρε η Ιρλανδία, της οποίας οι πολίτες υφίστανται εδώ και δύο χρόνια πολιτική σκληρής λιτότητας, που έχει οδηγήσει μόνο στην εμβάθυνση της ύφεσης, χωρίς άλλα αποτελέσματα. Ενδεικτικό της οργής των Ιρλανδών και το ότι η κυβέρνηση Κόουεν κλυδωνίζεται καθώς οι Πράσινοι εταίροι της ζητούν πρόωρες εκλογές για τον Ιανουάριο (αφού δηλαδή αποφασιστεί το νέο πακέτο λιτότητας) ενώ ο Τύπος της χώρας σύσσωμος σήμερα καταγγέλλει την “επονείδιστη παράδοση” της Ιρλανδίας που “θέτει τέλος στην ανεξαρτησία” της και ζητά άμεσα την παραίτηση της κυβέρνησης.
Το βέβαιο είναι ότι ούτε αυτό το “πακέτο βοήθειας” θα λύσει το πρόβλημα, καθώς σειρά θα πάρει η Πορτογαλία και κατόπιν η Ισπανία, η τέταρτη οικονομία της ευρωζώνης. Πόσες χρεοκοπίες χωρών θα χρειαστούν ακόμη μέχρις ότου οι ευρω-ηγεσίες βγουν από τη νεοφιλελεύθερη τύφλωσή τους, απαλλαγούν από τη νομισματική ορθοδοξία, και αντιμετωπίσουν τη ρίζα του προβλήματος, δηλαδή την κερδοσκοπία των αγορών, την ίδια τη λειτουργία του χρηματοπιστωτικού συστήματος;
Ακριβώς επειδή αυτές οι ηγεσίες αποδεικνύονται κατώτερες των περιστάσεων και ανίκανες να εισακούσουν τις ανάγκες των πολιτών της Ευρώπης, η ευθύνη αλλαγής της ρότας πέφτει στους ώμους των κοινωνικών κινημάτων και πολιτικών σχηματισμών, όπως το Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς, που επεξεργάζονται λύσεις αριστερές, στρατηγική και προτάσεις αποτελεσματικές. Λύσεις που θα ξαναδώσουν στο όραμα της Ευρώπης τη λάμψη που έχει ξεθωριάσει εξαιτίας των νεοφιλελεύθερων συνταγών, καθιστώντας το ευρωπαϊκό μοντέλο πρότυπο κοινωνικής ευαισθησίας, αλληλεγγύης των ευρωπαίων πολιτών, μακριά από τη δικτατορία των αγορών και των επιταγών τους που ισοπεδώνουν τα κοινωνικά κεκτημένα.
To Γραφείο Τύπου