- Να ξεκινήσουμε από τη β΄ Κυριακή των εκλογών .. Άκουσα τη δήλωσή σας όταν πήγατε να ψηφίσετε και είπατε ότι η απάντηση του λαού και η δική σας, του κόμματός σας θα δοθεί πλέον στους δρόμους. … Τι εννοείτε με αυτό;…
Είπα ότι το μήνυμα το έδωσαν οι κάλπες αλλά και όσοι δεν πήγαν στην κάλπη -γιατί έδωσαν κι αυτοί ένα πολύ ισχυρό μήνυμα- και ότι το βράδυ τελειώνουν οι αποτιμήσεις, ό,τι το μήνυμα δόθηκε. Εφʼ όσον η κυβέρνηση, ο πρωθυπουργός δεν φαίνεται να το αντιλαμβάνονται ως μήνυμα αποδοκιμασίας και δυσαρέσκειας, αλλά, αντιθέτως, ως επιδοκιμασία στην πολιτική τους το μήνυμα της κάλπης -το είπε και ο κ. Στρος Καν λίγες μέρες μετά, πρέπει να δοθεί και μήνυμα στους δρόμους. Εννοώ ότι πρέπει να ενταθούν οι κινητοποιήσεις, οι διεκδικήσεις των πολιτών απέναντι σε κεκτημένα δεκαετιών που καταργούνται απʼ αυτήν την πολιτική.
- Εσείς αυτό το μήνυμα που στέλνουν συνεχώς και η Ε.Ε. και το ΔΝΤ αλλά και τα οικονομικά στοιχεία στα οποία πλέον έχουν γίνει κοινωνοί όλοι οι Έλληνες, το έχετε πάρει, ότι απειλούμαστε να μην επιβιώσουμε εάν δεν κάνουμε κάποιες διαρθρωτικές αλλαγές και αν δεν ληφθούν όλα αυτά τα μέτρα…. Και μάλιστα σε πολύ γρήγορο χρόνο γιατί έχουμε ήδη καθυστερήσει;…
Έχουμε μια εντελώς διαφορετική εκτίμηση, η οποία δυστυχώς επιβεβαιώνεται από την ίδια τη ζωή. Δεν μας οδηγούν στην επιβίωση τα μέτρα αυτά. Είναι ακριβώς το αντίθετο φάρμακο, που επιδεινώνει την ασθένεια. Και καμιά φορά το κακό φάρμακο είναι χειρότερο από την ίδια την ασθένεια, μπορεί να κάνει ακόμα μεγαλύτερο κακό στον ασθενή. Αυτή είναι η ριζική διαφωνία μας…
- Δηλαδή διαφωνείτε με τα στοιχεία της οικονομίας που δείχνουν ότι πάμε στο χείλος της πτώχευσης…
Κάθε άλλο.. Ίσια-ίσα, τα στοιχεία αυτά επιδεινώθηκαν όλο το διάστημα εφαρμογής του μνημονίου εξαιρετικά. Ας πάρουμε για παράδειγμα ποιοι ήταν οι βασικοί στόχοι του μνημονίου. Ήταν η μείωση του χρέους. Βλέπουμε όμως ότι στο τέλος της τριετίας όχι μόνο δεν μειώνεται, αλλά πάει στο 150% και μάλλον δεν θα αποφύγουμε τη λεγόμενη αναδιάρθρωση, επί το επιεικώς λεγόμενο, επί το αυστηρώς λεγόμενο ελεγχόμενη χρεοκοπία. Βλέπουμε επίσης ότι στόχος ήταν η μείωση του ελλείμματος. Δεν βλέπουμε καμία μείωση του ελλείμματος. Και δεν είναι μόνο ότι προστέθηκε το αναθεωρημένο έλλειμμα από ζημιές του παρελθόντος, είναι ότι έχουμε και υστέρηση εσόδων. Γιατί η ύφεση εμποδίζει το οικονομικό επιτελείο να πιάσει τους στόχους του και γιατί στη χώρα μας συνεχίσουν να επιμένουν οι έχοντες, οι πλούσιοι να μην πληρώνουν…
- Παίρνω ότι αυτές είναι οι απόψεις σας και πάμε παρακάτω.. Δεν βλέπω ποια είναι η ορατή εναλλακτική λύση που προτείνετε, γιατί, για παράδειγμα, με εντυπωσίασε ότι χθες ο κ. Λαφαζάνης -κι αυτό έρχεται στο πρώτο που συζητάγαμε- με διαδηλωτές πήγαν να μπουκάρουν στο Χίλτον την ώρα που δινόταν η συνέντευξη Τύπου της τρόικας….
Φαντάζομαι ότι δεν θα ενοχλήθηκαν και κάποιοι που έπιναν τον καφέ τους.. Πήγαν να διαδηλώσουν την αντίθεσή τους σε αυτήν την πολιτική… Έξω από το κτίριο ήταν..
- Ναι, αλλά εγώ δεν βλέπω όμως πέρα από το θυμικό, το οποίο μʼ αυτόν τον τρόπο μπορεί να εκτονωθεί κι ένας ψυχισμός που εκτονώνεται, δεν βλέπω ποια είναι εκείνη η πορεία, τα πρακτικά δηλαδή σημεία τα οποία πιστεύετε ότι μπορεί να συνεισφέρετε για να μας οδηγήσουν στην έξοδο από την κρίση. Δηλαδή τι θα κάνατε εσείς εάν τώρα βρισκόσασταν στην ευθύνη διακυβέρνησης;…
…Λέτε τι θα βγει από τη διαμαρτυρία… Βλέπουμε στην Ιρλανδία, λίγες μέρες, προχτές, την Κυριακή αποφασίστηκε η προσφυγή της χώρας στο καθεστώς της τρόικας, που εκεί θα έχει και τους Βρετανούς… στο καθεστώς αυτής της ομηρείας, της διεθνούς επιτήρησης. Εκεί κόντεψε να πέσει η κυβέρνηση..
- Ήταν κυβέρνηση συνασπισμού.. δεν ήταν αυτοδύναμη κυβέρνηση…
.. Βεβαίως… Αλλά υπήρξαν εντονότατες διαμαρτυρίες. Οι ιρλανδοί δεν «έφαγαν» το χρυσωμένο χάπι ότι δεν γινόταν αλλιώς…
- Είχαν περάσει δυο χρόνια σκληρής λιτότητας….
… Και η κοινωνία βρίσκεται σε εγρήγορση..
- Και έχει και μια κυβέρνηση η οποία έχει την ευθύνη για τη φούσκα των τραπεζών….
.. Οι τράπεζες τα τελευταία τρία χρόνια έχουν πάρει 50 δις ευρώ κρατικό χρήμα..
- Ναι, αλλά εδώ το πρόβλημά μας δεν είναι τραπεζικό.. Είναι η χρεοκοπία του κράτους….
Διαφωνώ μαζί σας. Η χρεοκοπία του κράτους οφείλεται στο γεγονός ότι όλα αυτά τα χρόνια είχαμε κρατικοδίαιτο κεφάλαιο ….
- Να προχωρήσουμε στο ποια είναι η δική σας πρόταση….
… Το πρόβλημα είναι συστημικό στην Ευρώπη και δεν αφορά μόνο την Ελλάδα. Δεν είναι μια εθνική κρίση αυτή η οποία περνάμε.. Ούτε φταίνε οι κακοί δημόσιοι υπάλληλοι, ούτε φταίει το γεγονός ότι η Ελλάδα είχε τόσο κακό και διογκωμένο δημόσιο τομέα ή διεφθαρμένους Έλληνες...
- Ε, όχι και ότι δεν έχει διογκωμένο δημόσιο τομέα….
.. Βλέπουμε ότι οι Πορτογάλοι έρχονται στη σειρά.. ενδεχομένως και οι Ισπανοί, οι Ιταλοί… Άρα έχουμε…
- Θέλω πράγματι να ακούσω .. Έχετε τη διακυβέρνηση στα χέρια σας. Πραγματικά θέλω να ακούσω ποια θα είναι τα βήματά σας για να απεμπλακούμε από το φάσμα της πτώχευσης και για να απεμπλακούμε από αυτά τα οποία εσείς θεωρείτε ότι μας πάνε πίσω ως μέτρα και δεν μας πάνε μπροστά…
Θα απαντήσω όσο πιο επιγραμματικά μπορώ. Έχουμε.. τέσσερα Α. Το πρώτο άλφα είναι αναδιαπραγμάτευση. Αναδιαπραγμάτευση αφού το χρέος δεν αντιμετωπίζεται..
- Αναδιαπραγμάτευση του χρέους;…
Αναδιαπραγμάτευση του χρέους σε ευρωπαϊκό επίπεδο, γιατί δεν είναι μόνο ελληνικό πρόβλημα το πρόβλημα του χρέους, είναι ευρωπαϊκό, είναι πρόβλημα εν γενέσει των περιφερειακών χωρών της Ευρώπης και της ευρωζώνης. Άρα εδώ χρειάζεται μια παρέμβαση καθοριστική στην ίδια τη δομή της ευρωζώνης και της νομισματικής οικονομικής πολιτικής η οποία θα αφορά κυρίως διαφορετικό ρόλο στην ΕΚΤ. Λέμε διαρκώς δηλαδή ότι δανείζονται οι χώρες με 5 και 6%, ενώ οι εμπορικές τράπεζες έχουν τη δυνατότητα να δανείζονται με 1%...
- Αυτό τι χρονικά περιθώρια νομίζετε ότι έχουμε τη δυνατότητα να το κάνουμε;…
.. Δεν είναι αρμοδιότητα μιας κυβέρνησης. Είναι όμως σημείο διεκδίκησης μιας κυβέρνησης….
- Επειδή όμως ακριβώς είναι θέμα διεκδικήσεων και οι διεκδικήσεις γνωρίζουμε -και μάλιστα στη συγκεκριμένη δομή και λειτουργία της Ε.Ε.- ότι τραβάνε χρόνια και τα προβλήματά μας είναι επείγοντα… πέστε μου…
Θα σας έλεγα και τα άλλα αν με αφήνατε… Το πρώτο είναι η αναδιαπραγμάτευση. Το δεύτερο είναι μια πολιτική ριζικής αναδιανομής του πλούτου, τελείως αντίστροφης απʼ αυτή που πραγματοποιείται σήμερα. Δηλαδή, δεν είναι δυνατόν η χώρα μας να έχει χαμηλότερο φορολογικό συντελεστή για τους πλούσιους, τη στιγμή που βρίσκεται σε κρίση, ενώ χώρες της ΕΕ, της ευρωζώνης που δεν βρίσκονται σε κρίση, όπως η Δανία, έχουν φορολογικό συντελεστή που ο ανώτατος για τους πολύ πλούσιους είναι στο 60%, ενώ εδώ είναι 45%. Πρέπει να υπάρξει μια προσπάθεια να υπάρξουν και ελεγκτικοί μηχανισμοί και μηχανισμοί πάταξης της φοροδιαφυγής και είσπραξης χρημάτων όχι από τους μεροκαματιάρηδες, από τους εργαζόμενους…
- Αυτό δεν είναι μέτρο όμως…
.. Αλλά από αυτούς που φτιάχνουν off shore εταιρείες, έχουν τεράστια έσοδα, τα παίζουν στο χρηματιστήριο, από τις τράπεζες.. Πρέπει να υπάρξει λοιπόν μια άλλη ριζικά διαφορετική φορολογική πολιτική ώστε να υπάρξει κοινωνική δικαιοσύνη.
- Αυτά όλα που λέτε είναι τοποθετήσεις και θέσεις σας οι οποίες βεβαίως έχουν ένα σκεπτικό σοβαρό, πλην όμως δεν αντιμετωπίζουν την κρίση η οποία έχει ταχύ ρυθμό και είναι εδώ. ..
Θα πήγαινα στο επόμενο άλφα. Θα σας έλεγα ότι ας υποθέσουμε ότι αύριο το πρωί ένα μαγικό χέρι μας διαγράφει όλο το χρέος, χωρίς καμία απαίτηση για άλλα επώδυνα δύσκολα μέτρα, αλλά όπως είμαστε σήμερα να διαγραφόταν το χρέος. Αν συνεχίζαμε με αυτό το μίγμα πολιτικής, που εγγράφεται στο μνημόνιο, δηλαδή ένα μίγμα πολιτικής που δεν δίνει αναπτυξιακές δυνατότητες, αλλά βυθίζει τη χώρα στην ύφεση, έχουμε περίπου 5% πτώση του ΑΕΠ, αυτό δεν θα μας έλυνε το πρόβλημα. Ίσια-ίσα θα μας δημιουργούσε νέο χρέος και θα μας βύθιζε ακόμα περισσότερο. Εδώ χρειάζεται μια αναπτυξιακή πολιτική, μια άλλη αναπτυξιακή πολιτική που θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας, άρα απαιτεί κάποιες δημόσιες επενδύσεις. Θα μου πείτε πώς θα βρεθούν τα χρήματα για δημόσιες επενδύσεις, αλλά το πρόβλημα αυτό δεν αντιμετωπίζεται σε ένα χρόνο, όπως λέει ο κ. Σαμαράς. Χρειάζεται βραχυπρόθεσμο αναπτυξιακό πρόγραμμα, μπορεί επταετίας, μπορεί δεκαετίας, ένα σχέδιο βιωσιμότητας της χώρας, αλλά με εντελώς διαφορετικό μίγμα πολιτικής από αυτό που εφαρμόζεται σήμερα.
- Να σας πω ότι όλα αυτά θα μπορούσαμε να συνυπογράψουμε… Το θέμα όμως είναι ότι θα ήθελα μια απάντηση, γιατί αυτό είναι η αγωνία όλων όσων μας ακούνε, τι θα γίνει τώρα, άμεσα, σε ενάμιση, δύο μήνες όταν θα πρέπει να έχουμε περάσει όλα αυτά τα μέτρα τα διαρθρωτικά και να έχουμε τα αποτελέσματα εκείνα έτσι ώστε να πάρουμε τις δόσεις μας για να μην πάμε σε στάση πληρωμών. Νομίζω ότι αυτή είναι η αγωνία και αυτό είναι που ζητάω από σας να μου πείτε, πέρα από τα υπόλοιπα, τα οποία ναι να συνυπογράψουμε, πώς θα διαχειριστείτε κάτι τέτοιο τώρα ή το χρόνο που πέρασε…
Είναι αδιέξοδη αυτή η λογική, γιατί άντε και καταφέρνουμε και κάνουμε όλα αυτά και αποφασίζουμε όλα αυτά και παίρνουμε την τέταρτη δόση. Την Πέμπτη πώς θα την πάρουμε; Εδώ βρισκόμαστε μπροστά σε εξελίξεις οι οποίες είναι ραγδαίες. Δεν αφορούν μόνο την Ελλάδα. Εδώ διακυβεύεται η ίδια η προοπτική της ευρωζώνης, του ευρώ, του ευρωπαϊκού οικοδομήματος. Εμείς ισχυριζόμαστε ότι είναι τόσο αδιέξοδη αυτή η πολιτική που πάει να εφαρμοστεί, πειραματικά στην Ελλάδα, για να ακολουθήσουν και άλλες χώρες, που μαθηματικά θα οδηγήσει και τη χώρα σε κοινωνική χρεοκοπία -που είναι το χειρότερο, γιατί μπορεί με όρους τυπικούς να μην μιλάμε για χρεοκοπία, αλλά αν έχουμε μια κοινωνία του ενός τρίτου, δηλαδή έχουμε πάνω από δυο εκατομμύρια φτωχούς και ένα εκατομμύριο άνεργους, αν εφαρμοστεί αυτή η πολιτική της υπερίσχυσης των επιχειρησιακών συμβάσεων έναντι των κλαδικών που θα σμπαραλιάσει τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις γιατί αυτές θα έχουν αθέμιτο ανταγωνισμό, δεν θα μπορούν να κάνουν επιχειρησιακές συμβάσεις, θα μείνουν στις κλαδικές.. Δηλαδή αρχίζουν να μπαίνουν λουκέτα στην αγορά.. Αν δημιουργηθεί δηλαδή μια καταστροφή αντίστοιχη ίσως αυτής που είχαμε μόνο στον πόλεμο, μετά τον πόλεμο, τότε τι να συζητάμε για το αν θα πάρουμε την τέταρτη δόση….
- Συζητάμε γιατί τώρα έστω και κουτσουρεμένες συντάξεις δίνονται και στην περίπτωση που κάνουμε τη συζήτηση αυτή ότι δεν εκταμιεύονται οι δόσεις.. πάμε σε πολύ ευρύτερης διάστασης πρόβλημα..
Χωρίς να θεωρώ ότι οι λύσεις που προτείνουμε, η αλλαγή δηλαδή προσανατολισμού είναι μια εύκολη διαδικασία και δεν είναι επώδυνη. Είναι όμως μια διαδικασία που απαιτεί άλλου είδους συμμαχίες και διεκδικήσεις…
- Ναι, αλλά για να γίνουν αυτά που λέτε πρέπει να περάσουμε από την οδύνη που περιγράψατε… ότι δεν θα αποφύγουμε τα χειρότερα. Κι αυτό είναι ένα θέμα στο οποίο πραγματικά κανείς περιμένει σήμερα να παίρνετε όλοι θέση…
…. Αυτές τις μέρες συζητείται σε ευρωπαϊκό επίπεδο ένας μηχανισμός ελεγχόμενης χρεοκοπίας, τον οποίον δεν θα γλυτώσει η χώρα μας αν πιει το πικρό ποτήρι. Διότι αν πει κανείς ότι αν πιούμε το πικρό ποτήρι θα γλυτώσουμε τον μηχανισμό της χρεοκοπίας, τότε θα έλεγε κανείς ότι αξίζουν ενδεχομένως οι κόποι που κάνουν οι Έλληνες πολίτες. Δεν είναι όμως έτσι. Και το πικρό ποτήρι θα το πιούμε και θα σμπαραλιάσουμε τον παραγωγικό ιστό και θα οδηγήσουμε τον κόσμο στην ανεργία προκειμένου κάποιοι να μην χάσουν τα κέρδη τους και θα πάμε και σε έναν μηχανισμό χρεοκοπίας, που στην πραγματικότητα δηλαδή θα σημαίνει ότι οι πιστωτές μας, τράπεζες ή κράτη, θα έχουν τη δυνατότητα να οικειοποιηθούν μέρος της δημόσιας περιουσίας. Διακυβεύονται τα εθνικά συμφέροντα, υπάρχουν τεράστια ζητήματα μπροστά μας.
Συνεπώς, εμείς, χωρίς να λέμε ότι κρατάμε ένα μαγικό ραβδί και έχουμε μια μαγική λύση, λέμε ένα πολύ απλό πράγμα. Όταν τα χρέη για μια χώρα ξεπερνούν τα ποσοστά βιωσιμότητας της χώρας, οι λύσεις που δίνονται είναι πολιτικές, δεν είναι λογιστικές, δεν είναι οικονομικές. Και εδώ χρειάζεται διεκδίκηση μιας πολιτικής λύσης επωφελούς για την πατρίδα μας. Και αυτό δεν γίνεται κάνοντας το καλό παιδί. Δεν γίνεται χωρίς τον κόσμο στους δρόμους να διαδηλώνει. Αν κάνουμε το καλό παιδί, αν κάνουμε αυτά που θέλουν οι αγορές, θα μας… οι αγορές..
- Πιστεύετε ότι πρέπει να ακολουθήσουμε δρόμους από το ευρώ αλλά και από την Ε.Ε.
Όχι…
- Σας το λέω .. γιατί είδα άρθρο του κ. Λαφαζάνη, που λέει, ή θα πρέπει να ανατρέψουμε το σύμφωνο της Ε.Ε. μαζί με τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες ή πρέπει να ακολουθήσουμε δρόμους εξόδου από το ευρώ αλλά και από την Ε.Ε. Πέστε μου αν αυτή είναι μια θέση την οποία την συζητάτε στο πλαίσιο του κόμματός σας…
-
Η ανατροπή της ασκούμενης ευρωπαϊκής πολιτικής βεβαίως είναι στόχος..
- Όχι αυτό το συγκεκριμένα.. Έξοδος από το ευρώ και την Ε.Ε….
Η υπέρβαση του σημερινού μοντέλου βεβαίως και είναι στόχος. Η έξοδος από το ευρώ και μάλιστα μονομερώς .. Δεν είναι όμως αυτή η θέση του Παν. Λαφαζάνη…
- Αυτή είναι σας το διάβασα….
.. Εν πάσει περιπτώσει ας ρωτήσετε τον ίδιο.. Εγώ θα σας πω τις θέσεις του κόμματος… Η έξοδος της χώρας, μονομερώς μάλιστα από το ευρώ και με τους σημερινούς συσχετισμούς δυνάμεων, θα έχει τα εντελώς αντίθετα αποτελέσματα. Είναι η επιδίωξη που αναφέρεται διαρκώς και στους Financial Times, δηλαδή της άλλης όχθης του ποταμού… των νεοφιλελεύθερων, των συντηρητικών, που θέλουν με αυτόν τον τρόπο να ευνοήσουν κάποια συμφέροντα. Φανταστείτε δηλαδή αν ξαφνικά έβγαινε η χώρα από το ευρώ, τα κεφάλαια, ξένα και ντόπια, θα έφευγαν στο εξωτερικό προκειμένου να μπορέσουν να κρατήσουν το ισχυρό νόμισμα και…..
- Συμφωνώ απόλυτα. Σας το έθεσα το θέμα, γιατί είναι πολύ σοβαρό να το θέτει ένα στέλεχος του κόμματός σας και ίσως είναι εκεί ένα ζήτημα το οποίο δημιουργεί προβλήματα στο να ακολουθηθούν αυτά που προτείνετε, γιατί ξαφνικά βλέπει κανείς μια τέτοια τοποθέτηση και αναρωτιέται τι ακριβώς εννοεί το σύνολο…
Επειδή όμως τον αδικούμε τον Παναγιώτη και καλό είναι να του ζητήσετε μια συνέντευξη για να σας εξηγήσει τον προβληματισμό του, είναι ένας προβληματισμός ο οποίος έχει τελείως διαφορετική βάση, δηλαδή μιλάει για την ανάγκη υπέρβασης του πλαισίου οικοδόμησης της Ε.Ε.
Να σας πω όμως μονολεκτικά μια απάντηση. Την Ευρώπη σήμερα την καταργούν, τη διαλύουν αυτοί οι οποίοι μας οδηγούν σε αυτήν την πολιτική. Εμείς είμαστε αυτοί οι οποίοι υπερασπιζόμαστε την Ευρώπη.
- Πιστεύετε ότι ο δημόσιος τομέας στην Ελλάδα είναι κάτι παραπάνω από αυτό που λέμε υπερτροφικός και ότι έχει δημιουργήσει πάρα πολλά δεινά….
Δεν είναι αυτό ο δημόσιος τομέας. Είναι αντιπαραγωγικός, είναι γραφειοκρατικός. Ο υπερτροφικός με την έννοια ότι έχουμε πολλούς δημοσίους υπαλλήλους δεν είναι έτσι διότι η απογραφή έδειξε ότι είναι γύρω στο 14 με 15% του ενεργού πληθυσμού, όταν σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες όπως η Δανία έχει 24%.
- Είναι ο τέταρτος μεγαλύτερος στην ΕΕ συνολικά. Δεν είναι λίγο.
Κάνετε λάθος. Αμφισβητείτε τα στοιχεία της απογραφής.
- Δηλαδή δεν πιστεύετε ότι πρέπει να συρρικνωθεί;
Είναι μύθος ότι είναι ο μεγαλύτερος δημόσιος τομέας. Είναι ο πιο αντιπαραγωγικός αλλά δεν είναι ο μεγαλύτερος. Στα δημόσια νοσοκομεία αναλογεί ένας νοσηλευτής για 30 ασθενείς. Ο δημόσιος τομέας είναι ανορθολογικά τοποθετημένος, ρουσφετολογικά δομημένος, κομματοκρατικά δομημένος, αντιπαραγωγικός και γραφειοκρατικός. Αλλά δεν είναι η λογική ότι πρέπει να κόψουμε λίπος, όπως είπε ο κ. Παπαδόπουλος σε μια δημόσια παρουσία του. Είναι λάθος αυτή η αντίληψη.
- Είπε ότι πρέπει να κοπεί το 30% του δημόσιου τομέα.
Δηλαδή να πάμε σε απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων.
- Πάντως, στην καθημερινότητά μας όλοι ζούμε οργανισμούς, υπηρεσίες κλπ που δεν έχουν ούτε λόγο ύπαρξης ούτε λόγω να συνεχίσουν να υπάρχουν.
Νομίζω ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι αυτό που ζούμε στα σχολειά που δεν έχουμε ολοήμερα, παιδικούς σταθμούς, φροντίδα στο σπίτι για τους ηλικιωμένους. Αν πάτε σε μια άλλη ευρωπαϊκή χώρα θα δείτε ότι με δημόσιους τομείς, που είναι μεγαλύτεροι ή και στα ίδια επίπεδα με τα δικά μας, έχουν ανταποδοτικές κοινωνικές υπηρεσίες. Έχουν κοινωνικό κράτος. Εμείς δεν έχουμε και το ερώτημα είναι ποιος φταίει γιʼ αυτό; Βεβαίως, φταίνε οι κυβερνήσεις που το έφτιαξαν έτσι και η απάντηση δεν βρίσκεται στη διάλυσή του, ούτε η εκχώρηση στον ιδιωτικό τομέα. Η απάντηση βρίσκεται στο να γίνει ο δημόσιος τομέας ένας μοχλός ανάπτυξης και να γίνει παραγωγικός.
- Βλέπουμε ότι υπάρχουν κινήσεις και αναδιατάξεις στο πολιτικό σκηνικό με πρόσφατο το κόμμα της κας Μπακογιάννη. Εσείς πως τις βλέπετε αυτές τις κινήσεις αναδιάταξης και πριν απʼ αυτό ήταν το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς, που κατέγραψε και επιτυχία στις δημοτικές εκλογές μέσω των υποψηφίων του κυρίως στους δυο μεγάλους δήμους.
Είναι κινήσεις, όπως αναφέρατε, αναδιάταξης ενός πολιτικού τοπίου που περνάει μια μεγάλη κρίση. Είναι κινήσεις αναδιάταξης που όμως φαίνεται ότι δημιουργούν τις προϋποθέσεις δημιουργίας συναίνεσης σε κοινοβουλευτικό επίπεδο, μεγαλύτερης από αυτή που διαθέτει το κυβερνών κόμμα από τις προηγούμενες εκλογές, η οποία όμως δεν αντιστοιχεί στους πραγματικούς συσχετισμούς στην ελληνική κοινωνία. Ενώ βλέπουμε, και πριν από λίγο στη βουλή είδαμε και ακόμα ένα βουλευτή της ΝΔ να αποστασιοποιείται και να μιλάει υπέρ της συναίνεσης. Την ίδια στιγμή λοιπόν που βλέπουμε να συνωστίζονται στο βήμα της βουλής πρόθυμες δυνάμεις να συνεργαστούν με την κυβέρνηση σε μια μνημονιακή πολιτική, δεν βλέπουμε το ίδιο να συμβαίνει στην κοινωνία. Στην κοινωνία είδαμε 2 εκατομμύρια ψηφοφόρους να απέχουν και να γυρίζουν την πλάτη, βλέπουμε εκατομμύρια ανέργους και μελλοντικούς φτωχούς να είναι απογοητευμένοι και απελπισμένοι. Οι συσχετισμοί που υπάρχουν σήμερα στο κοινοβουλευτικό επίπεδο είναι αναντίστοιχοι με τους κοινωνικούς συσχετισμούς. Η κυβέρνηση μπορεί να μην έχει σοβαρό πρόβλημα εντός του κοινοβουλίου, όπως το έχει η κυβέρνηση της Ιρλανδίας, αλλά έχει πραγματικό πρόβλημα μέσα στην κοινωνία.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS