Όπως σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις, έτσι και τώρα τα συμπεράσματα και τα διδάγματα που βγαίνουν από το αποτέλεσμα, αλλά και από την επαφή μας με την κοινωνία, μας πείθουν ή όχι για το σωστό ή λάθος της πολιτικής μας, ενώ επιβάλλουν οι ηγεσίες να αναμετρώνται με αυτά, αν θέλουν να λένε ότι πήραμε στα σοβαρά τα μηνύματα που πολλαπλώς δίνουν ή προσπαθούν να δώσουν οι πολίτες.
Για το Νότιο Αιγαίο λοιπόν, πρέπει σαφώς να είμαστε ικανοποιημένοι, αφού το 5,14% και οι δύο (2) έδρες αντιστοιχεί στο δεύτερο μετά την Αττική ποσοστό από όλες τις Περιφέρειες της χώρας, σε ότι αφορά τους συνδυασμούς που στήριξε ο ΣΥΝ. Πρέπει βεβαίως εξ αρχής να πούμε ότι το ψηφοδέλτιο μας δεν αποτελούνταν αποκλειστικά από μέλη του ΣΥΝ, αλλά και από μέλη της Δημοκρατικής Αριστεράς – παρά την μη στήριξη από την ηγεσίας της- όπως και από ανένταχτους αριστερούς που αυτοπροσδιορίζονται ως απλά μέλη του ΣΥΡΙΖΑ ή απλά φίλοι του ΣΥΝ, Πασοκογενείς, οικολόγους κλπ.
Με αυτή την έννοια τα ποσοστά που συγκεντρώσαμε ειδικά σε κάποια νησιά όπως Κίμωλος 27,82%, Κέα 21,93%, Σίφνος 20,43%, Μήλος 19,52%, Κάρπαθος 14,44% αλλά και σε πολλά άλλα, δεν μπορούν να αντιστοιχηθούν σε καμιά περίπτωση με τα ποσοστά βουλευτικών εκλογών, όχι μόνο για τον ΣΥΝ, αλλά και για το σύνολο των υπόλοιπων κομμάτων. Τα αποτέλεσμα και τα ποσοστά απηχούν την εκτίμηση της μακροχρόνιας παρουσίας μας και των προτάσεων μας, όπου το παλαίψαμε με επιμονή και υπομονή, την παρουσία και το κύρος των υποψηφίων ως φυσικών προσώπων στις τοπικές κοινωνίες, τη γενικότερη διάθεση του κόσμου να στείλει ένα μήνυμα διαμαρτυρίας προς τα δύο μεγάλα κόμματα που οδήγησαν τη χώρα στα πρόθυρα της χρεοκοπίας και το πολιτικό σύστημα στη διαφθορά και τη διαπλοκή, ενώ μάλλον θα ήταν ακόμα καλλίτερα, αν δεν υπήρχε το μεγάλο ποσοστό αποχής, που στον α' γύρο έφτασε στο Ν. Αιγαίο το 40% περίπου. Έτσι προφανώς και είμαστε ικανοποιημένοι για το αποτέλεσμα, καρπό συλλογικής μάχης και παρουσίας, που μας έδωσε στις Κυκλάδες το ποσοστό ρεκόρ του χώρου μας 7,68%, ενώ στα Δωδεκάνησα το 3,34. Στα αξιοσημείωτα που δεν πρέπει να παραληφθούν είναι η πρωτιά του συνδυασμού μας σε ένα τμήμα του Αρτεμώνα της Σίφνου με 38,19%, κάτι που δεν έχει προηγούμενο. Βεβαίως θα πρέπει να επισημάνουμε επίσης ότι σε κάποια νησιά αλλά και σε εκλογικά τμήματα σημειώσαμε δευτεριές και τριτιές πάνω από το ΚΚΕ και τους Οικολόγους, που σημειωτέον είχαν ως επικεφαλής το Ν. Χρυσόγελο, ένα από τα πιο προβεβλημένα πανελλαδικά στελέχη τους.
Η συνολική κατάταξη μας στην 4η θέση, κάτω από τους συνδυασμούς που στήριξε το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ και το ΚΚΕ και πάνω από το συνδυασμό των Οικολόγων-Πράσινων, παρά τις επι μέρους διαφοροποιήσεις, δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετική, αφού η γενικότερη πολιτική συγκυρία διαμορώνει πάντα τους όρους, που ανάλογα με την τοπική παρουσία καθορίζει τελικά προς τα πάνω ή προς τα κάτω το αποτέλεσμα της περιοχής. Στη συγκυρία σκληρών αντικοινωνικών μέτρων και μνημονίου, η πολυδιάσπαση, αλλά και η σύγχυση που εξακολουθεί να παράγει ο πολιτικός μας χώρος αποτέλεσε το βασικό ανασταλτικό παράγοντα για πιο δυναμικό ανοδικό αποτέλεσμα, κάτι που εν πολλοίς συντέλεσε και στη σημαντική άνοδο του ΚΚΕ, όχι μόνο στο Ν. Αιγαίο, αλά και σε ολόκληρη την Ελλάδα.
Δεν είμαι από αυτούς που ισχυρίζονται ότι το ΚΚΕ κέρδισε λόγω της ορθότητας της γραμμής του, όμως στη συγκυρία της συλλογικής κοινωνικής απελπισίας και των αδιεξόδων, είναι σαφές ότι η ψήφος διαμαρτυρίας κατευθύνεται στον πιο συμπαγή αντίποδα και σε όχι σε χώρους ανερμάτιστους, που εμφανίζονται χωρίς σαφή στρατηγική, φυσιογνωμία και ταυτότητα, ανακυκλώνοντας τη μιζιέρα των αντιπαραθέσεων ανάμεσα σε μια πανσπερμία απόψεων ομάδων και μικροομάδων, παραγόντων και προσωπικών στρατηγικών, που ο καθένας ισχυρίζεται αναπόδεικτα ότι κατέχει την απόλυτη και καθαρή αλήθεια.
Δεν ισχυρίζομαι επίσης ότι το κόμμα μας, ο ΣΥΝ, δεν έχει πρόγραμμα, σχέδιο, αποφάσεις. Το ζήτημα είναι ότι αυτά δεν έχουν φανεί ξεκάθαρα στην ελληνική κοινωνία για πολλούς και διάφορους λόγους και κυρίως γιατί στο όνομα μιας ακαθόριστης ενότητας με ομάδες, συνιστώσες κλπ., εκπέμπεται συνήθως όχι αυτό που αποφασίζουν τα συλλογικά όργανα, αλλά είτε η πολιτική μειοψηφιών, είτε αυτή του μέσου όρου, που ικανοποιεί μεν τους εντός, δημιουργεί όμως μεγάλη σύγχυση στους εκτός, με αποτέλεσμα να μην μας καταλαβαίνουν και να προσπερνάμε τουλάχιστον αδιάφορα. Το πρόγραμμα μας παρέμεινε στα συρτάρια, ενώ κανείς δεν έχει καταλάβει σήμερα με σαφήνεια ποια είναι η εναλλακτική μας πρόταση απέναντι στο μνημόνιο και στην κρίση.
Όπως λοιπόν λένε και τα απλά μας μέλη, ο ΣΥΝ οφείλει να πάρει γενναίες αποφάσεις, να διατυπώσει επιτέλους τη νέα πολιτική συμφωνία με όσους θέλουν να πορευτούμε από κοινού, να συνεχίσει χωρίς ταλαντεύσεις το άνοιγμα προς το σοσιαλιστικό και οικολογικό χώρο, να επικαιροποιήσει το Πρόγραμμα του προγραμματικού συνεδρίου της άνοιξης του 2009, να διατυπώσει λιτά και ξεκάθαρα την πρόταση του απέναντι στο μνημόνιο, να πρωτοστατήσει στους αγώνες στη βάση αυτού του πλαισίου και αυτού του σχεδίου. Με λίγα λόγια να κάνει restart (δανείστηκα τον όρο από μια διατύπωση στην πρόσφατη συνέλευση του ΣΥΝ στη Ρόδο). Όσο για την κοινή δράση της Αριστεράς, υπάρχει χώρος για όλους στα πλαίσια ενός Νέου Χώρου Διαλόγου και Κοινής Δράσης, όπου χωρίς να χαλάμε τις καρδιές μας όσοι και όπου συμφωνούμε θα προχωράμε, χωρίς όμως αυτό να μας δεσμεύει στα πλαίσια μια πολιτικής συμμαχίας.
Αν αυτά δεν προχωρήσουν άμεσα, η πρόταση μου είναι η άμεση προσφυγή στη βάση του ΣΥΝ, όπου με δημοψήφισμα των μελών να αποφασιστούν επιτέλους τα ζητήματα που μας ταλαιπωρούν (ΣΥΡΙΖΑ, Μέτωπο, πολιτικός προσανατολισμός, εναλλακτική πρόταση).
Νίκος Συρμαλένιος
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS