18/04/2003

Ανοιγμα των εργασιών της Συνδιάσκεψης Α' Αθήνας του ΣΥΝ από τον Ν.Κωνσταντόπουλο

Ο Πρόεδρος του ΣΥΝ, Νίκος Κωνσταντόπουλος, ανοίγοντας τις εργασίες της Συνδιάσκεψης Α' Αθήνας του κόμματος, τόνισε:

Χαιρετίσαμε τη διεύρυνση της Ε.Ε. με τις 10 νέες χώρες και ανάμεσα σ' αυτές την Κύπρο.
Ήταν μια μεγάλη στιγμή τόσο για την Ευρώπη όσο και για τον ελληνισμό.
Η άποψή μας είναι ότι η διεύρυνση πρέπει να προχωρήσει κι άλλο. Να συμπεριλάβει το σύνολο των Βαλκανικών χωρών και να ανοίξει και την προοπτική για την συμμετοχή της Ρωσίας.Ο ΣΥΝ, η ανανεωτική και ριζοσπαστική Αριστερά, τάσσεται αποφασιστικά υπέρ της Ενωμένης Ευρώπης, και αντιπαλεύει κάθε ενέργεια που υπονομεύει την προοπτική της ενοποίησης.

Από τη σκοπιά αυτής της ξεκάθαρης και αποφασιστικής θέσης όμως θέτουμε και τα μεγάλα ερωτήματα στα οποία πρέπει να απαντήσει σήμερα η ΕΕ. Γιατί σίγουρα τα πράγματα δεν είναι ούτε απλά, ούτε εύκολα.

Η θέση του ΣΥΝ είναι σαφής:
Στο ερώτημα "εθνικός απομονωτισμός" ή "ευρωπαϊκός προσανατολισμός", λέμε "ευρωπαϊκός προσανατολισμός" Η Ελλάδα να είναι παρούσα στις διεργασίες για την Ενωμένη Ευρώπη, για την Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Στο ερώτημα "αυτόνομη ευρωπαϊκή στρατηγική" ή "ευρωατλαντισμός" λέμε αυτόνομη ευρωπαϊκή στρατηγική, χειραφέτηση της Ευρώπης από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, με δική της εξωτερική πολιτική και πολιτική για την άμυνα και την ασφάλεια. Η Ενωμένη Ευρώπη να γίνει μεγάλη δύναμη ειρήνης, σταθερότητας, συνεργασίας και αλληλεγγύης, συμπεριλαμβάνοντας στην στρατηγική της και τις υπόλοιπες χώρες των Βαλκανίων και τις οργανικές της σχέσεις με τη Ρωσία. Στο ερώτημα "ποια Ευρώπη", λέμε η δημοκρατική, κοινωνική, πολυπολιτισμική και οικολογική Ευρώπη, όχι η Ευρώπη φρούριο, όχι η Ευρώπη της ανεργίας και του αποκλεισμού, όχι η Ευρώπη των πολιτικών αυταρχισμών και των εθνικών φανατισμών. Γι΄αυτό και στο ερώτημα "η Ευρώπη των σημερινών νεοφιλελεύθερων επιλογών" ή "η Ευρώπη του κοινωνικού κράτους των δημοκρατικών εγγυήσεων και της συνοχής", λέμε η Ευρώπη της κοινωνικής συνοχής κι αλληλεγγύης, η Ευρώπη της προστασίας των δικαιωμάτων, η Ευρώπη της διευρυμένης δημοκρατίας, της ισόρροπης ανάπτυξης και της περιβαλλοντικής προστασίας.

Χθες την ίδια ώρα που υπογράφονταν η πράξη προσχώρησης των 10 νέων χωρών και η Ευρώπη γίνονταν ακόμα πιο μεγάλη και θεωρητικά ακόμα πιο ισχυρή, την ίδια ώρα η κοινή ανακοίνωση για το Ιράκ υπογράμμιζε την πολιτική αδυναμία της ΕΕ, την εξάρτησή της από τις ΗΠΑ, τον δευτερεύοντα και παρακολουθητικό ρόλο που διαδραματίζει στην διεθνή σκηνή.

Το χάσμα της καταστροφής που άνοιξε ο εγκληματικός πόλεμος δεν γεφυρώνεται με μισόλογα, με μεσοβέζικα επιχειρήματα και πολιτικές υποκρισίες. Η Ευρώπη ηττάται ηθικά και πολιτικά και γιατί δεν μπόρεσε να αποτρέψει τον πόλεμο αλλά και γιατί μετά τον πόλεμο προσαρμόζεται στην αποδοχή των τετελεσμένων και προσπαθεί να εξωραΐσει τα προβλήματα και τις συνέπειες μιας πολεμικής βαρβαρότητας.

Γι΄αυτό ακριβώς ο ΣΥΝ τονίζει ότι η ΕΕ θα αποκτήσει πραγματική υπόσταση και θα αντιστοιχηθεί με τις αναζητήσεις και τις αγωνίες των Ευρωπαίων πολιτών μονάχα εάν:

• Προχωρήσει αποφασιστική στην πολιτική ενοποίηση
• Εάν αποκτήσει κοινή εξωτερική και αμυντική πολιτική
• Εάν αποδεσμευτεί από την αμερικανική ομπρέλα και εάν απαλλαγεί από τον κορσέ του ΝΑΤΟ.
• Εάν αποκτήσει κοινωνικό πρόσωπο που να συγκινεί τους πολίτες της.

Όλα αυτά όμως σήμερα παραμένουν στόχοι για κατάκτηση και τίποτα από αυτά δεν θα γίνει χωρίς την ισχυρή παρουσία του κινήματος των ευρωπαίων πολιτών, χωρίς την ισχυρή παρουσία της ευρωπαϊκής αριστεράς.

Κι εμάς μας ενδιαφέρει η ευρωπαϊκή αριστερά των κοινωνικών κινημάτων και της οικολογίας. Εμάς μας ενδιαφέρει το Ευρωπαϊκό Κόμμα της Αριστεράς. Εμάς, μας ενδιαφέρει το Ευρωπαϊκό και Ελληνικό Κοινωνικό Φόρουμ. Δεν θα το χαρακτηρίζαμε ποτέ "δεκανίκι του νεοφιλελευθερισμού", δεν θα ψηφίζαμε μόνοι από την Ευρωπαϊκή Αριστερά εναντίον της ένταξης της Κύπρου, δεν θα λέγαμε τις νέες χώρες της ένταξης "ειρηνοκάπηλες", ούτε θα διαγράφαμε από την ευρωπαϊκή αριστερά όλους εκτός από τον εαυτό μας, όπως κάνουν όσοι επιμένουν να θεωρούν ότι κατέχουν το μονοπώλιο της Αριστεράς και της αλήθειας. Εμάς μας ενδιαφέρει ο Χώρος Διαλόγου και Κοινής Δράσης της Αριστεράς, μας ενδιαφέρει στο Ελληνικό Κοινωνικό Φόρουμ να συναντάται και να ενώνεται η αγωνιστική συμμετοχή του ελληνικού λαού.

Η κ.Παπαρήγα στην προχθεσινή της ομιλία στη Θεσσαλονίκη είπε το εξής: "Η μεγαλύτερη ζημιά που έκανε ο ΣΥΝ είναι η συστηματική προσπάθεια να μολύνει τις ιδέες, τα ιδανικά, τις παραδόσεις του εργατικού και αριστερού κινήματος στην χώρα μας".
Στα αυτιά του κάθε φυσιολογικού και σοβαρού ανθρώπου αυτή η φράση ηχεί προφανώς ως κάτι το εξωφρενικό.
Δεν έχουμε πρόθεση να παρακολουθήσουμε την κ.Παπαρήγα σ' αυτό το παραλήρημα.
Αναρωτιέμαι όμως αν η κ.Παπαρήγα αντιλαμβάνεται πόσο κοντά είναι αυτού του είδους ο ιδεολογικός - θρησκευτικός φανατισμός στον θρησκευτικό φανατισμό που εκπέμπανε στις μέρες μας οι ομιλίες του κ.Μπους
Aραγε αν είχε τη δύναμη η κ.Παπαρήγα τι θα έκανε σε όσους "μολύνουν τις ιδέες της Αριστεράς".
Για την ηγεσία του ΚΚΕ η ενότητα του αντιπολεμικού κινήματος είναι ανεπιθύμητη. Γι' αυτό και βάζει το επικίνδυνο δίλημμα: "η δικό μας, ή εναντίον μας", με συκοφαντίες για να επιβάλλει τον ηγεμονισμό της.

Τις τελευταίες μέρες επανέρχεται στο προσκήνιο το θέμα της διαπλοκής και της διάβρωσης.
Παρά την καθολική διαπίστωση ότι το θέμα της διαφθοράς είναι κεντρικό πρόβλημα του δημόσιου βίου, παρά τις εξαγγελίες για διαφάνεια, στην πολιτική σκηνή επικρατεί βαρύ κλίμα και η διατυμπανιζόμενη εξυγίανση παραμένει μετέωρη.
Ο ΣΥΝ δεν έχει καμιά διάθεση να αναμοχλεύει αυτή τη μόνιμη νοσηρότητα.

Έχουμε από θέση αρχής επισημάνει ότι χρειάζεται διαφάνεια κι έλεγχος στους τομείς που δρα η διαπλοκή πολιτικών, οικονομικών και εκδοτικών συμφερόντων, ώστε να μην γίνεται η πολιτική ζωή έρμαιο και τιμάριο των συμφερόντων που θέλουν να είναι η διαπλοκή πραγματική υπερεξουσία.

Το εάν ευσταθούν ή όχι οι καταγγελίες είναι θέμα της δικαιοσύνης. Θέμα των πολιτικών δυνάμεων είναι να αντιληφθούν ότι το πολιτικό σύστημα χρειάζεται διαρθρωτικές αλλαγές, εάν θέλει να ανακτήσει τη χαμένη του αξιοπιστία, την αναγκαία ηθική του, αλλά και την εκτίμηση της κοινωνίας.

Επισημαίνουμε ένα κεντρικό πρόβλημα: Κάθε φορά που ξεσπάει ένας ανταγωνισμός συμφερόντων ή μια σύγκρουση για την νομιμότητα κρατικών επιλογών, η δημόσια ζωή, δοκιμάζεται και η πολιτική διασύρεται με την ανακύκλωση φαινομένων και καταγγελιών διάβρωσης και διαφθοράς. Όσοι σήμερα ασκούν την εξουσία και θεσπίζουν τους κανόνες που διέπουν το δημόσιο συμφέρον, οφείλουν κάποτε να δώσουν απάντηση γιατί αφήνουν το δημόσιο βίο και τα συλλογικά αγαθά ανυπεράσπιστα, γιατί αφήνουν το πολιτικό σύστημα εκτεθειμένο και τους πολίτες διαρκώς ενοχλημένους.

To Γραφείο Τύπου