Κατά την αντίληψη του ΣΥ.ΡΙΖ.Α το παρόν νομοσχέδιο δεν εκφράζει ένα ολοκληρωμένο αναπτυξιακό μοντέλο. Τα τεράστια προβλήματα που δημιουργεί εντοπίζουμε ανακοινώσεις τους και σχόλιά τους στη διαδικτυακή διαβούλευση οι περισσότεροι φορείς και ειδήμονες του κινηματογράφου. Ως βασικότερο από αυτά φαίνεται να είναι ότι ενισχύει και προωθεί μονοπωλιακές καταστάσεις παραγωγών, διανομέων και πολυκινηματογράφων, με πιθανότερο ως αποτέλεσμα μια τέτοιας πολιτικής, την εξαφάνιση του ανεξάρτητου ελληνικού σινεμά. Ασχολείται μονομερώς και στηρίζει τον παραγωγό παραμερίζοντας τους δημιουργούς, το σκηνοθέτη και το σεναριογράφο. Απουσιάζει, προφανώς, όχι τυχαία κάθε αναφορά στο ποιος έχει τον τελικό λόγο σε μια ταινία, δηλαδή το final cut , κάτι που από τα άλλα νομικά πλαίσια των ευρωπαϊκών χωρών, αποδίδεται ξεκάθαρα στον σκηνοθέτη μιας ταινίας
Στη σύνταξη του παρόντος νομοσχεδίου δεν συμμετείχαν όπως είναι γνωστό οι συντεταγμένες παραγωγικές δυνάμεις του ελληνικού κινηματογράφου. Μπήκε στο διαδίκτυο για δημόσια διαβούλευση μόλις 9 ημερών, γεγονός που αποτέλεσε μια άλλη παρωδία της πολυδιαφημιζόμενης από τον Πρωθυπουργό, ανοιχτής διακυβέρνησης.
Κωδικοποιημένα θα μπορούσαμε να πούμε ότι με το παρόν νομοσχέδιο έχουμε πρώτον μια μονοπωλιακή κατάσταση παραγωγών. Δεύτερον, σκοπεύει να φτιάξει μηχανισμούς για την χρηματοδότηση συγκεκριμένων εταιριών, δυστυχώς. Τρίτον, στοχεύει στις διευκολύνσεις ξένων και όχι ελλήνων κινηματογραφιστών. Σχετικά με το περίφημο 1,5%. Δεν υπάρχει καμία μνεία κύριε Υπουργέ, για ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις.
Σχετικά με το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου – αναφέρθηκαν και άλλα κόμματα επʼ αυτού - εμείς δεν εκτιμούμε ότι είναι εθνική η αλληλεγγύη της νομικής μορφής, του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου που ενώνει εταιρίες σε νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου. Διότι αφʼ ενός ενδέχεται να του στερήσει οφέλη από ευεργετικές διατάξεις νόμων αναπτυξιακού χαρακτήρα και αφετέρου δυσχεραίνεται ο οικονομικός έλεγχός του.
Σχετικά με το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, αυτό στην πράξη έχει μεταλλαχτεί. Με το νομοσχέδιο αυτό το έλλειμμα, εξαιτίας αυτής της μετάλλαξης δεν αντιμετωπίζεται. Η πρόβλεψη από το τελικώς κατατεθέν σχέδιο νόμου για την διοργάνωση Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου, μη διαγωνιστικού χαρακτήρα, είναι ότι γινόταν μέχρι τώρα. Δεν υπάρχει καμία αναβάθμιση του φεστιβάλ και η παρουσία της Ελληνικής Ταινίας σε αυτό.
Κατά την δική μας αντίληψη, το οπτικοακουστικό προϊόν είναι προϊόν συνδημιουργίας και δεν είναι αποκλειστικά έργο του σκηνοθέτη. Κατά την δική μας αντίληψη, η προστασία της κινηματογραφικής τέχνης, αποτελεί υποχρέωση του Κράτους που μεριμνά για την ανάπτυξή της. Ο σκηνοθέτης έχει το δικαίωμα πνευματικής ιδιοκτησίας στο κινηματογραφικό έργο. Το δικαίωμα αυτό βεβαίως, δεν θίγει τα άλλα κατά το δίκαιο της πνευματικής ιδιοκτησίας δικαιώματα των άλλων συντελεστών του έργου, πάνω στα πραγματικά του δημιουργήματα, δηλαδή, του σεναριογράφου και του μουσικοσυνθέτη.
Εμείς θεωρούμε ότι, πρέπει να γίνουν διαρθρωτικές κινήσεις για την περεταίρω αξιοποίηση του μέτρου της επιστροφής του ειδικού φόρου, που εισπράττει κάθε χρόνο από την προβολή κινηματογραφικών ταινιών. Το 1,5%, επί του συνόλου τζίρου των τηλεοπτικών καναλιών, που είναι τα κρατικά και τα ιδιωτικά, που παρακρατείται από το Υπουργείο Οικονομικών, να αποδίδεται στο Υ.ΠΟ. για την ενίσχυση του Κινηματογράφου.
Να υπάρξουν τραπεζικές δανειοδοτήσεις, οι οποίες να είναι χαμηλότοκες, προς την παραγωγή κινηματογραφικών ταινιών ή για την ίδρυση ή λειτουργία Εργαστηρίου Παραγωγής και Επεξεργασίας Κινηματογραφικών Ταινιών και για την δημιουργία νέων ή την βελτίωση παλαιών κινηματογραφικών αιθουσών.
Οι χορηγίες να πηγαίνουν απευθείας στην παραγωγή. Οι χορηγοί να απαλλάσσονται κατά το μεγαλύτερο ποσοστό από τον φόρο, δηλαδή, κλιμάκωση ανάλογη με το ύψος της χρηματοδότησης.
Κατά την εκτίμησή μας και τις θέσεις μας, το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, να αποτελεί ανώνυμη εταιρία και όχι Ν.Π.Ι.Δ., η οποία να ανήκει εξ ολοκλήρου στο Κράτος, να έχει οικονομική και διοικητική αυτοτέλεια και να λειτουργεί για το δημόσιο συμφέρον, σύμφωνα με τους κανόνες της ιδιωτικής οικονομίας βέβαια, αλλά υπό την εποπτεία του Κράτους.
Οι πρωτοβουλίες πολιτών σε αυτούς τους θεσμούς, αποτελούν παράδειγμα προς μίμηση, για την στήριξη του Κινηματογράφου. Να υπάρχει ενίσχυση και επέκταση του εναλλακτικού δικτύου διανομής των κινηματογραφικών ταινιών, που είναι απαραίτητη για την αντιμετώπιση της μονοπωλιακής πολιτικής στην διανομή παγκοσμίως που προωθεί κυρίως τις αμερικάνικες ταινίες.
Τελειώνοντας, ήθελα να πω ότι, από τα μέσα της δεκαετίας του 1970, οι φορείς του Κινηματογράφου, προβάλουν το αίτημα της ίδρυσης Ακαδημίας Κινηματογράφου πανεπιστημιακού επιπέδου, όπου θα διδάσκονται όλοι οι κλάδοι που θα αφορούν τον Κινηματογράφο.
Η πρόταση αυτή κύριε Υπουργέ, παραμένει και διεκδικείται. Επίσης να υπάρξει ινστιτούτο σεναρίου, μέσα από την κατάρτιση πολυεπίπεδων προγραμμάτων χρηματοδότησης. Βεβαίως, να προστατευθεί η Ταινιοθήκη της Ελλάδος.
*Οι θέσεις της Κ.Ο του ΣΥΡΙΖΑ για το ν/σ για τον κινηματογράφο, όπως τις ανέπτυξε ο Τ.Κουράκης διαμορφώθηκαν από την επεξεργασία του Τμήματος Πολιτισμού του Συνασπισμού και τη διαβούλευση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας με τους φορείς του κινηματογράφου.