Παγκόσμια Ημέρα του Παιδιού η 11 Δεκεμβρίου και τα διαθέσιμα στοιχεία για την κατάσταση των παιδιών στον κόσμο ξετυλίγουν μια εφιαλτική πραγματικότητα. Εκατοντάδες εκατομμύρια παιδιά εργάζονται σε συνθήκες σκλαβιάς. Εκατομμύρια είναι τα θύματα της εμπορίας για σκοπούς μαύρης εργασίας και σεξουαλικής εκμετάλλευσης, ενώ συνεχώς πολλαπλασιάζονται τα κρούσματα εμπορίας παιδικών οργάνων.
Ο μιλιταρισμός, οι ένοπλες συγκρούσεις και οι πόλεμοι, η φτώχεια και η περιβαλλοντική υποβάθμιση, η ενδοοικογενειακή βία και κακοποίηση επιδεινώνουν τη ζωή εκατομμυρίων παιδιών. Ιδιαίτερα παραβιάζονται κατάφωρα τα δικαιώματα των κοριτσιών, καθώς επιβιώνουν οι προκαταλήψεις για «προτίμηση του γιού». Για τη συμπλήρωση της μαύρης εικόνας, ας προσθέσουμε τα παιδιά με ειδικές ανάγκες, αυτά των μειονοτικών πληθυσμών καθώς και των μεταναστών-προσφύγων.
Στη χώρα μας, τα παιδιά των φαναριών και του δρόμου είναι η πλέον γνωστή και ορατή μορφή παιδικής εργασίας και εκμετάλλευσης αλλά δεν είναι η μόνη. Η σεξουαλική εκμετάλλευση, αποκτά ανησυχητικές διαστάσεις. Την ίδια στιγμή, δεν μπορούμε να αγνοούμε την πρωτοφανή εντατικοποίηση στον τομέα της εκπαίδευσης που ακυρώνει τα χρόνια της ανεμελιάς, του παιχνιδιού και της φαντασίας. Ούτε φυσικά να κάνουμε τα στραβά μάτια στην απαράδεκτη συμπεριφορά και στα φαινόμενα αυθαιρεσίας της ΕΛ.ΑΣ απέναντι σε ανήλικα παιδιά.
Χρειάζονται θεσμοί και ελεγκτικοί μηχανισμοί, προκειμένου να παρακολουθούν την εφαρμογή της Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού (1989) και της Σύμβασης της Γενεύης (1999) για την απαγόρευση των χειρότερων μορφών παιδικής εργασίας. Η ίδια η Σύμβαση εμπεριέχει τη ρήτρα της κατάρτισης «εθνικού σχεδίου δράσης» με πόρους και υποδομές, που είναι αυτό που χρειάζεται η υπόθεση των δικαιωμάτων των παιδιών.
Τμήμα Δικαιωμάτων
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS