Οι εκλογές τελείωσαν. Τα μηνύματα πολλά. Εισερχόμενα και εξερχόμενα. Το ζητούμενο είναι η όσο το δυνατόν καλύτερη αποκωδικοποίηση τόσο του γενικότερου μηνύματος της κοινωνίας προς το πολιτικό σύστημα, όσο και ειδικότερα του κόσμου της αριστεράς και δη της ανανεωτικής και ριζοσπαστικής. Αναπόφευκτα, Στα καθ΄ημάς.
Οι αριθμοί από μόνοι τους δεν λένε πάντα όλη την αλήθεια, ωστόσο έχουν μεγάλη σημασία. Για τον ΣΥΝ λοιπόν, το αποτέλεσμα συνολικά ήταν μια ανάσα, στη λογική της προσωρινής επιβίωσης. Προφανώς και αυτό δεν είναι αρκετό και δεν είναι ο στόχος, αλλά για να μπορέσεις να αλλάξεις το τοπίο, πρέπει να υπάρχεις σε αυτό, με όσο δυνατόν καλύτερους όρους. Και οι όροι αυτοί εμπεριέχουν την πολιτική αξιοπρέπεια του χώρου μας. Είτε θέλουν να το παραδεχτούν κάποιοι είτε όχι, η επιλογή της συμπόρευσης με τον σοσιαλιστικό οικολογικό χώρο, ειδικά στην περιοχή της Αττικής, ήταν μια απόφαση που εκτός του ότι υπεράσπιζε το πολιτικό μας σχέδιο, υπεράσπιζε και την αξιοπρέπεια του ΣΥΝ. Για πρώτη φορά, μετά από πολύ καιρό, αρνηθήκαμε να δεχτούμε τις όποιες παραλυτικές ισορροπίες και εκβιασμούς δεχόμασταν ως κόμμα μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ και αποφασίσαμε ότι μπορούμε να υπηρετήσουμε το σχέδιο που θεωρούμε καλύτερο. Και αυτή είναι μία εξίσου σημαντική ανάσα για τον κόσμο μας που δίνει τις μάχες όλο το τελευταίο χρονικό διάστημα. Και αν και το αποτέλεσμα στην Αττική δεν ήταν αυτό που θέλαμε (γύρω στο διψήφιο), ήταν ωστόσο ένα αξιοπρεπές ποσοστό τηρουμένων των αναλογιών, αλλά ταυτόχρονα ένα ποσοστό που μας δίνει τη δυνατότητα να συνεχίσουμε σε αυτή τη λογική.
Σε αυτές οι εκλογές γίνανε ξεκάθαρα και άλλα πράγματα. Η επιλογή του Μετώπου Ανατροπής και Αλληλεγγύης να καταγραφεί διαφορετικά στην Αττική, σημαίνει επί της ουσίας ότι έχει πάρει τον δικό του δρόμο και δεν μπορεί να αποτελεί πλέον ¨συνιστώσα¨ του ΣΥΡΙΖΑ. Όσο δε για τις άλλες συνιστώσες και ανένταχτους συντρόφους, μένει να αποφασίσουν τι θέλουν.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει όπως τον ξέραμε, και τυπικά πλέον μετά από αυτές τις εκλογές και αυτό είναι θετικό γιατί πλέον δεν κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας και μπορούμε να διαμορφώσουμε καθαρές σχέσεις μεταξύ μας.
Αυτό που προέχει στην παρούσα φάση είναι η ενίσχυση του ΣΥΝ οργανωτικά και πολιτικά, με ταυτόχρονο εμπλουτισμό και επικαιροποίηση των θέσεων του για την εναλλακτική πρόταση εξόδου από την κρίση. Ένα σχέδιο που μπορεί να υλοποιηθεί και να υπηρετηθεί μέσα από την επιμονή μας στρατηγικά για τη μεγαλύτερη και βαθύτερη ρωγμή στη σοσιαλδημοκρατία (όπως π.χ. στη Γερμανία και Γαλλία), μέσα από τη συνέχιση της προσπάθειας συνάντησης του με τις δυνάμεις που απεγκλωβίζονται από το ΠΑΣΟΚ. Μια προσπάθεια που θα απευθύνει κάλεσμα για κοινή δράση και ανασυγκρότηση και του ευρύτερου χώρου της ανανεωτικής και οικολογικής αριστεράς που θα περιλαμβάνει τη Δημοκρατική Αριστερά, τους οικολόγους και όσες δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ θέλουν να συμπλεύσουν σε αυτή τη λογική . Η στρατηγική συμπόρευση με τον σοσιαλιστικό και οικολογικό χώρο δεν προϋποθέτει ως ικανή και αναγκαία συνθήκη την πολιτική ενότητα αυτού που αποκαλείται ριζοσπαστική αριστερά μέσα από τον χώρο του ΣΥΡΙΖΑ. Εμείς οφείλουμε να προχωρήσουμε. Δεν έχουμε περιθώριο για εξαντλητικές (ανεξάντλητες) διαδικασίες μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή η εποχή πέρασε. Η καινούργια εποχή σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο επιβάλλει νέες διαδικασίες.
* Ο Χρήστος Στάικος είναι μέλος της ΚΠΕ του ΣΥΝ
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS