Π. ΣΚΟΥΡΛΕΤΗΣ: Η σημερινή συνέντευξη τύπου για την ευρωπαϊκή Σύνοδο Κορυφής είναι άρρηκτα δεμένη με τα προβλήματα τα εσωτερικά και της οικονομικής κρίσης. Όπως θα έλεγα ότι είναι και αλληλένδετα δεμένη και με τις κινητοποιήσεις που γίνονται αυτή τη στιγμή. Και θα ήθελα με την ευκαιρία αυτή να κάνω μια ιδιαίτερη αναφορά στις δικές σας κινητοποιήσεις, των ανθρώπων που εργάζονται στον Τύπο γιατί φαίνεται ότι είστε αυτή τη στιγμή στην προμετωπίδα της στόχευσης από μεριά της κυβερνητικής πολιτικής. Να εκφράσουμε λοιπόν την αλληλεγγύη μας για αυτά τα οποία αντιμετωπίζετε. Ξέρετε ότι είναι δύσκολες οι μέρες ούτως ή άλλως.
Να προχωρήσουμε με τη συνέντευξη. Ο Αλέξης Τσίπρας, πρόεδρος της Κ.Ο.., έχει το λόγο.
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Χθες το πρωί, η Γερμανική Bουλή συνεδρίασε εκτός ημερήσιας διάταξης, προκειμένου να ενημερωθούν οι βουλευτές, αλλά και ο Γερμανικός λαός, για τη στάση που θα κρατήσει η κυβέρνησή τους στη κρίσιμη Σύνοδο Κορυφής που ξεκινάει σήμερα, αύριο και μεθαύριο στις Βρυξέλλες.
Είχαν τη δυνατότητα να τοποθετηθούν τα κόμματα και η καγκελάριος παρουσίασε ένα σχέδιο 9 προϋποθέσεων από τη Γερμανική πλευρά για τη δημιουργία του περιβόητου μόνιμου μηχανισμού στήριξης.
Στη χώρα μας τι έγινε;
Ποιος γνωρίζει τι ακριβώς θα διαπραγματευτεί ο κος Παπανδρέου σ΄ αυτή την κρίσιμη Σύνοδο Κορυφής;
Ποια είναι η θέση της ελληνικής κυβέρνησης.
Ότι ξέρουμε, το γνωρίζουμε μόνο από τα όσα απάντησε σε έξι λεπτά στη Βουλή κατά τη διάρκεια της απάντησής του στην ερώτηση που του έθεσα τη περασμένη βδομάδα για να μας πει τις θέσεις του, τι ακριβώς θα διαπραγματευτεί στη Σύνοδο Κορυφής.
Είναι φανερό ότι δεν υπάρχει μονάχα έλλειμμα διαπραγματευτικής ικανότητας από την πλευρά του κ. Παπανδρέου και της ελληνικής κυβέρνησης. Υπάρχει έλλειμμα πολιτικής αλλά και έλλειμμα δημοκρατίας. Ο κ. Παπανδρέου πάει στις Βρυξέλες δίχως πυξίδα, δίχως στόχο στη πιο κρίσιμη Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε. για τη χώρα μας.
Όπως όλα δείχνουν -και από τις εννέα προϋποθέσεις που κατέθεσε στη γερμανική Βουλή η κα Μέρκελ χθες αλλά και από το προσχέδιο των αποφάσεων της Συνόδου- προχωράμε σε έναν μηχανισμό, ο οποίος δεν θα είναι μηχανισμός στήριξης. Θα είναι μηχανισμός τιμωρίας για τις χώρες εκείνες που δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στα κριτήρια του Συμφώνου Σταθερότητας.
Η κυβέρνηση δεν έχει καμία νομιμοποίηση να συναινέσει σε δημιουργία μόνιμου μηχανισμού τιμωρίας των χωρών, που θα θέτει τις κοινωνίες σε μόνιμη κατάσταση έκτακτης ανάγκης.
Πολύ δε περισσότερο, δεν δικαιούται να συναινέσει στη συμμετοχή ιδιωτών σε αυτό το μηχανισμό, θέση που αποτελεί προϋπόθεση της Γερμανικής πλευράς.
Αυτή θα είναι μια απόφαση που θα αυξήσει κατακόρυφα το κόστος δανεισμού για τις χώρες που αντιμετωπίζουν δυσκολίες μιας και ο κίνδυνος χρεοκοπίας θα δημιουργεί υψηλό ρίσκο για όσους θα θέλουν να επενδύσουν σε κρατικά ομόλογα των χωρών που βρίσκονται στη ζώνη του υψηλού κινδύνου και οι επενδυτές αυτοί θα τιμωρούν προκαταβολικά τις χώρες αυτές με πολύ υψηλά επιτόκια δανεισμού.
Αυτό τι σημαίνει πρακτικά. Εάν έχουμε μια τέτοια απόφαση με τη συναίνεση της Ελλάδας, πρακτικά θα σημαίνει την ταφόπλακα σε όποιο σχεδιασμό ανάκτησης της δυνατότητας της χώρας μας να επανέλθει ομαλά στις αγορές.
Ή για να το πω πιο κατανοητά, θα σημαίνει την επικύρωση μιας πορείας που οδηγεί στη πτώχευση. Θέλετε να το πείτε ελεγχόμενη πτώχευση; Ό,τι προσδιορισμό και να βάλουν μπροστά, μία είναι η ουσία. Πτώχευση.
Απέναντι σε αυτή την εξέλιξη που δρομολογείται, σε καθεστώς απόλυτης σιωπής, εμείς δε μπορούμε να σωπάσουμε.
Και πριν βγούμε φωνάζοντας και καταγγέλλοντας για ενδοτική στάση την κυβέρνηση τα και τον Πρωθυπουργό προσωπικά απέναντι σ΄ αυτή την προοπτική επικύρωσης της προοπτικής επικύρωσης της πτώχευσης, της πορείας πτώχευσης, σήμερα, δημόσια επαναφέρουμε την πρότασή μας, την πρόταση που υποδείξαμε και τη Βουλή, μια μοναδική κατά τη δική μας εκτίμηση διέξοδο για να ανατρέψει τα δεδομένα, να ασκήσει το δικαίωμά του να ζητήσει την κρίση της λαϊκής ετυμηγορίας για την κύρωση των επικείμενων τροποποιήσεων της Συνθήκης της Λισαβόνας, που αφορούν στο μόνιμο μηχανισμό. Να ζητήσει δηλαδή οι όποιες αλλαγές, αυτές οι οδυνηρές για τη χώρα μας αλλαγές, να κυρωθούν μέσα από ένα δημοψήφισμα στη χώρα μας, ώστε ο ελληνικός λαός να εκφράσει τη δυσαρέσκειά του ή να τις αποδεχτεί. Δεν μπορεί όμως να προδιαγράφεται ένα μέλλον πτώχευσης, χρεοκοπίας για την κοινωνία και ο ελληνικός λαός αυτή την προοπτική να την αποδέχεται ερήμην.
Εμείς θεωρούμε ότι μόνο αυτή η στάση, μόνο το ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ μπορεί να ανατρέψει αυτή την καταστροφική πορεία. Να αναβαθμίσει σε ευρωπαϊκό επίπεδο το διαπραγματευτικό ρόλο της χώρας και να δημιουργήσει μια άλλη προοπτική, όχι μόνο για τη χώρα μας αλλά και για το ευρωπαϊκό οικοδόμημα συνολικά που κλυδωνίζεται.
Η δυσαρέσκεια του ελληνικού λαού γιʼ αυτή την πολιτική μπορεί να ανοίξει δρόμους ελπίδας και όχι καταστροφής, που οδηγούμαστε μέχρι σήμερα.
Ο Πρωθυπουργός οφείλει να μεταφέρει στην κ. Μέρκελ τα θέλω του ελληνικού λαού που δοκιμάζεται και όχι, κατόπιν εορτής, να μεταφέρει στον ελληνικό λαό τα θέλω της κ. Μέρκελ που δοκιμάζει τις αντοχές μας.
Να κάνει δημοψήφισμα, γιατί ο λαός έχει δικαίωμα να διαμορφώσει το μέλλον εκφράζοντας τη βούλησή του.
Σʼ αυτό το πλαίσιο θα ήθελα να επαναφέρω τις βασικές προτάσεις του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς έτσι όπως προκρίθηκαν στο 3ο συνέδριό του, πριν από δυο εβδομάδες στο Παρίσι.
1. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα πρέπει να μπορεί να ενεργεί ως ύστατος δανειστής και να έχει το δικαίωμα να εκδίδει χρήμα και να αγοράζει κρατικά ομόλογα απευθείας από τις χώρες-μέλη της Ε.Ε.
2. Η Ε.Ε. να έχει δικαίωμα έκδοσης Ευρωομολόγων που θα διευκολύνουν το δανεισμό των κρατών-μελών με χαμηλά επιτόκια
3. Ενεργοποίηση της ρήτρας του άρθρου 122, παρ. 2, της Συνθήκης για την ίδρυση ενός Ευρωπαϊκού Ταμείου κοινωνικής αλληλεγγύης και ανάπτυξης.
4. Κατάργηση της ρήτρας μη διάσωσης του άρθρου 125 της Συνθήκης.
5. Αντικατάσταση του Συμφώνου Σταθερότητας με ένα Σύμφωνο για την Απασχόληση, την Κοινωνική προστασία και την Περιβαλλοντική προστασία.
6. Φορολόγηση όλων των κερδοσκοπικών συναλλαγών στην Ε.Ε., με στόχο τη χρηματοδότηση του παραπάνω Ευρωπαϊκού Ταμείου κοινωνικής αλληλεγγύης, για το οποίο το Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς θα προχωρήσει και σε μια καμπάνια συλλογής ενός εκατομμυρίου υπογραφών, που όπως προβλέπεται από τη Συνθήκη της Λισαβόνας είναι ο απαιτούμενος αριθμός για να θέσει το ζήτημα αυτό μέσα σε μια διαδικασία έγκρισης αλλαγής και τροποποίησης από μια διαδικασία δημοψηφίσματος.
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ
- Γ. ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ (ΝΕΤ)…Μια φορολόγηση των κερδοσκοπικών συναλλαγών στην Ε.Ε. με στόχο τη χρηματοδότηση ενός ευρωπαϊκού Ταμείου Κοινωνικής Αλληλεγγύης.. Ποιες θεωρείτε ότι μπορεί να είναι αυτές οι κερδοσκοπικές συναλλαγές και Ποιο μπορεί να είναι αυτό το ποσό για να στηρίξει ένα τέτοιο ταμείο; …
Είναι δυο διαφορετικά πράγματα. Το Ταμείο Κοινωνικής Αλληλεγγύης μπορεί να υποστηριχθεί και από κεφάλαια τα οποία βρίσκονται στην ΕΚΤ Και βεβαίως από την φορολόγηση των κερδοσκοπικών συναλλαγών. Νομίζω όμως ότι ο βασικός άξονας της εναλλακτικής πρότασης που εμείς καταθέτουμε είναι να αλλάξει η αρχιτεκτονική, η δομή της νομισματικής ενοποίησης. Έχουμε μια νομισματική ενοποίηση η οποία είναι βασισμένη στο μονεταρισμό. Έχουμε ένα νόμισμα, το ευρώ, το οποίο δεν έχει τις ιδιότητες του νομίσματος. Για να αντιμετωπιστεί η κρίση βλέπουμε ότι όλες οι χώρες που έχουν τη δυνατότητα ελέγχου της κεντρικής τους τράπεζας, οι ΗΠΑ, ακόμα και η Μεγ. Βρετανία τυπώνουν χρήμα. Έχουν τη δυνατότητα να το κάνουν αυτό. Στην Ε.Ε. δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα. Έχουμε λοιπόν ένα νόμισμα δίχως τις δυνατότητες του νομίσματος.
Η κρίση που σήμερα χτυπά τις χώρες της περιφέρειας, εάν δεν μπορέσει να εξορθολογικοποιηθεί μέσα από διαδικασίες αναδιανομής του πλούτου και ενίσχυσης της περιφέρειας, πολύ γρήγορα θα χτυπήσει και την πόρτα ανεπτυγμένων και ισχυρών οικονομιών της Ε.Ε.
Εμείς πρέπει να αντιληφθούμε ως χώρα ότι την αδυναμία μας πρέπει να την μετατρέψουμε σε πλεονέκτημα. Ποια είναι η αδυναμία μας; Η αδυναμία μας σήμερα είναι ότι έχουμε εκχωρήσει αυτή τη δυνατότητα μέσω ενός κοινού νομίσματος στην Ε.Ε., δεν έχουμε το νόμισμα που θα μπορούσαμε να το υποτιμήσουμε. Πώς μπορεί να μετατραπεί αυτή η αδυναμία σε πλεονέκτημα; Να μετατραπεί ακριβώς με τον τρόπο που προτείνουμε εμείς. Εάν η Ελλάδα ασκήσει τα δικαιώματά της και διεκδικήσει μια; Αλλαγή πορείας ή εάν δεν δοθεί αυτή η δυνατότητα τεθεί ο κίνδυνος της κατάρρευσης, η κατάρρευση δεν θα αφορά μόνο τη χώρα μας, θα αφορά συνολικά το ευρωπαϊκό οικοδόμημα, θα αφορά την ευρωζώνη.
Θεωρούμε ότι η λογική της αποδοχής της μοίρας μας, μας οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στη χρεοκοπία. Η λογική της αποδοχής άκριτα όλων όσων προτείνει και ορίζει η κα Μέρκελ από τον κ. Παπανδρέου είναι εκείνο που μας έχει οδηγήσει σήμερα ως εδώ. Πρέπει να αλλάξει ριζικά στάση. Τώρα είναι η ώρα να το κάνει. Εάν δεν το κάνει, νομίζω ότι θα έχει τεράστια ευθύνη ο Πρωθυπουργός για όλες τις δυσμενείς εξελίξεις που έρχονται μπροστά μας.
- ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ (ρ/σ ΣΚΑΪ): Θα ήθελα να ρωτήσω εάν αυτό που είπατε για την κα Μέρκελ και την ενημέρωση στο γερμανικό Κοινοβούλιο, εάν μπορούσατε να αξιοποιήσετε τις συναντήσεις που έκανε ο Πρωθυπουργός για να ενημερωθείτε για τις εξελίξεις για τη Σύνοδο Κορυφής. Και επίσης θα ήθελα το σχόλιό σας σχετικά με τις δηλώσεις της κας Παπαρήγα, που μίλησε για βεβαιότητα χρεοκοπίας της Ελλάδας….. Και τι θα σημάνει για την ελληνική κοινωνία η χρεοκοπία…
Σε σχέση με το πρώτο. Η στάση της κυβέρνησης σε σχέση με μια τόσο κρίσιμη Σύνοδο Κορυφής δεν είναι κάποιο κρατικό μυστικό. Το να γνωρίζει ο ελληνικός λαός, οι βουλευτές, οι πολίτες ποιος είναι ο στόχος, ποιες είναι οι θέσεις που θα προτείνει, τι θα διαπραγματευθεί ο Πρωθυπουργός δεν είναι κάποιο κρατικό μυστικό που κρατιέται εφτασφράγιστο και κλεισμένο στις ιδιωτικές, πολιτικές βέβαια, αλλά ad hoc συναντήσεις του Πρωθυπουργού με τους πολιτικούς αρχηγούς, και μάλιστα την ώρα που βράζει η ελληνική κοινωνία. Θα ʽέπρεπε να γίνει μια διαδικασία ανοιχτή, δημοκρατική στο Κοινοβούλιο. Προφανώς όμως δεν την κάνει ο Πρωθυπουργός γιατί δεν έχει θέσεις, δεν έχει πολιτικό προσανατολισμό. Για άλλη μια φορά θα πάει σε μια Σύνοδο Κορυφής και οι παρευρισκόμενοι εκεί δεν θα καταλάβουν ποια είναι η θέση της χώρας. Τι ζητά. Τι διεκδικεί. Ψέλλισε στο Κοινοβούλιο προχθές, το είπα κατ΄ ιδίαν στην κα Μέρκελ ότι μπορεί να ζητήσω και δημοψήφισμα αν με στριμώξετε. Μα ζητάει την άδειά της για να ασκήσει το δι8καίωμα της χώρας μας;. Η κα Μέρκελ δεν είναι δασκάλα μας. Είναι εταίρος, έχει δικαιώματα. Έχουμε κι εμείς δικαιώματα.
Συνεπώς εμείς δεν μπορούμε να καταλάβουμε τη λογική ότι τα κρίσιμα ζητήματα για τη χώρα δεν συζητούνται φανερά στο Κοινοβούλιο. Αυτό το Κοινοβούλιο πια έχει πάψει να είναι Κοινοβούλιο έτσι όπως το γνωρίσαμε από τη μεταπολίτευση και μετά. Είναι μια Λέσχη ενημέρωσης και συζήτησης. Δεν εγκρίνει. Δεν κρυώνει. Και δεν ενημερώνεται ουσιαστικά.
Και επιπλέον, πέρα από το ζήτημα, το έλλειμμα αυτό της δημοκρατίας, κατά τη γνώμη μας είναι φανερό ότι υπάρχει και έλλειμμα πολιτικού προσανατολισμού. Δεν έχει πολιτική η κυβέρνηση Διαπραγμάτευση και διεκδίκηση στην Ε.Ε.
Τώρα σε σχέση με το θέμα της χρεοκοπίας. Είναι πολύ δύσκολη η κουβέντα αυτή που είπε η κα Παπαρήγα και θέλει συζήτηση αυτό. Αν εννοεί την κοινωνική χρεοκοπία, είναι μια πραγματικότητα ήδη. Βλέπουμε ότι οδηγούμαστε μέρα με τη μέρα, μέσα από την επιλογή της εσωτερικής υποτίμησης, που δεν μπορεί να υποτιμηθεί το νόμισμα και δεν υπάρχουν εναλλακτικές προοπτικές μέσα από το ευρωομόλογο, τον απευθείας δανεισμό, προχωράνε σε μια διαδικασία υποτίμησης του εισοδήματος. Εξαθλιώνουν τους Έλληνες εργαζόμενους. Αυτό κάνουν. Αυτό είναι μια διαδικασία θα έλεγε κανείς το μαρτύριο της σταγόνας. Προχωρούμε αργά, αργά, βασανιστικά σε μια διαδικασία χρεοκοπίας της κοινωνίας. έχεις ένα εκατομμύριο ανέργους είναι μια διαδικασία χρεοκοπίας.
Εμείς δεν θεωρούμε ότι είναι αναπότρεπτη εξέλιξη αυτή. Εκεί είναι η διαφορά στην εκτίμησή μας. Εμείς θεωρούμε ότι ο λαός μπορεί να την αποτρέψει ακόμα και τώρα. Και ότι υπάρχουν δυνατότητες ακόμα και τώρα στην ελληνική κυβέρνηση να αλλάξει πορεία., να αλλάξει κατεύθυνση. Αν θεωρούσαμε μοιραία και αναπότρεπτη αυτή την προοπτική, θα έπρεπε να καταργήσουμε και τις παρεμβάσεις μας να κλειστούμε στα σπίτια μας, να περιμε΄νο9υμε το μοιραίο. Δεν είναι έτσι.
Εμείς θεωρούμε ότι υπάρχουν δυνατότητες και ότι ο λαός έχει αποθέματα αγωνιστικότητας, ανθρωπιάς, αλληλεγγύης και έχει και μια ιστορία αγώνων ο ελληνικός λαός και θα αποτρέψει αυτή την εξέλιξη. Και θα την αποτρέψει ανατρέποντας αυτή την πολιτική και ανατρέποντας κι αυτή την κυβέρνηση που σήμερα ακολουθεί κατά γράμμα το δρόμο και την πολιτική που μας οδηγεί στο δρόμο της χρεοκοπίας.
- ΖΩΝΙΟΣ ΔΗΜ. («ΑΘΗΝΑ 9.84»): Είπατε ότι ο λαός θα αποτρέψει αυτή την κυβέρνηση.. Σας άκουσα και χθες που είπατε ότι πρέπει να φύγει αυτή η κυβέρνηση για να σταματήσει η πολιτική…. Αν θυμάμαι καλά το σύνθημά σας ως πολιτική δύναμη στις εκλογές του 2009 να φύγει η κυβέρνηση Καραμανλή. Έφυγε η κυβέρνηση Καραμανλή, ήρθε η κυβέρνηση Παπανδρέου. Σήμερα λέτε ακριβώς το ίδιο πράγμα, αλλά δεν μας λέτε τι …. να ακολουθήσει..
-
Και θα ήθελα ένα σχόλιο σχετικά με τη στάση ορισμένων πρωτοβάθμιων και δευτεροβάθμιων σωματείων να αποδομούν το ιστορικό δικαίωμα των συλλογικών διαπραγματεύσεων, των κλαδικών συμβάσεων και να αποφασίζουν τη διαπραγμάτευση σε επιχειρησιακό επίπεδο
Σε σχέση με το πρώτο να σας πω ότι αυτό το οποίο θεωρούμε αναγκαίο για το μέλλον της χώρας είναι να διαμορφωθεί μια κοινωνική πλειοψηφία στην οποία η Αριστερά πρέπει να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο, η οποία θα ανατρέψει αυτή τη δυσμενή πορεία πραγμάτων για την κοινωνία και το λαό. Και επειδή εργαζόμαστε σ΄ αυτή τν προοπτική, βλέπουμε ότι οι κοινωνικές διεργασίες είναι ιδιαίτερα έντονες και ταχύτατες. Διεργασίες που εκφράζονται και στο κοινωνικό επίπεδο και στο πολιτικό επίπεδο. Ανακατατάξεις οι οποίες πιστεύουμε ότι θα είναι ακόμα πιο έντονες το επόμενο διάστημα.
Οι εξελίξεις που αποκρυσταλλώνονται ακόμα καις τις ψηφοφορίες σε κοινοβουλευτικό επίπεδο για μας είναι ενδιαφέρουσας εξελίξεις.
Τώρα σε σχέση με το δεύτερο ερώτημά σας είναι σαφής η στάση και θέση μας..
Είναι σαφής η στάση και η θέση μας και κατά τη διάρκεια της συζήτησης του νομοσχεδίου στη βουλή, και κατά τη διάρκεια της επίκαιρης επερώτησης που καταθέσαμε την προηγούμενη Παρασκευή. Καταγγείλαμε το γεγονός ότι πριν ακόμα ψηφιστεί αυτός ο νόμος, μια σειρά από εργοδότες, και ιδιαίτερα στο χώρο των ΜΜΕ, αξιοποίησαν το νόμο πριν ακόμα ψηφιστεί και παρανόμησαν και αυτή την παρανομία εμείς την καταθέσαμε στη βουλή. Δεν ίδρωσε το αυτί της κυβέρνησης και της κας Κατσέλη. Και, βεβαίως, είδαμε ότι και η απάντηση από την πλευρά των εργοδοτών ήταν μια αμυντική απάντηση. Επανέλαβε την πάγια θέση, που την βλέπουμε να διαμορφώνεται και από τα ΜΜΕ που ελέγχουν, ότι η αριστερά για άλλη μια φορά δεν έχει προτάσεις αλλά για την ταμπακέρα δεν είπαν τίποτα. Για το γεγονός δηλαδή, ότι με εκβιαστικό τρόπο οδηγούν τους εργαζόμενους στην υπογραφή ατομικών συμβάσεων, το οποίο είναι παράνομο ακόμα και από το νόμο.
Για εμάς αυτή η εξέλιξη στην οποία αναφερθήκατε, είναι αναμενόμενη. Πιστεύουμε ότι θα γενικευτεί. Πιστεύουμε ότι θα βρεθούμε μπροστά σε μια κατάσταση εξαιρετικά δυσάρεστη που θα ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια τα εργοδοτικά επιχειρησιακά σωματεία. Γιʼ αυτό μιλήσαμε άλλωστε για το τέλος του συνδικαλισμού. Και εδώ υπάρχει μεγάλη ευθύνη και των συνδικαλιστικών ηγεσιών και της αριστεράς, η οποία έχει το μεγάλο ιστορικό βάρος να ανασυγκροτήσει τις δυνάμεις της στο συνδικαλιστικό κίνημα, προκειμένου να υπάρξει ένας φραγμός σε αυτή την ακραία ταξική επίθεση που θα δεχθούν οι εργαζόμενοι το επόμενο διάστημα σε όλους τους εργασιακούς χώρους. Και αυτό που είδαμε στα ΜΜΕ νομίζω ότι θα δούμε γενικευμένο σε όλους τους χώρους εργασίας και τους κλάδους και αυτό θα είναι μια εξαιρετικά αρνητική εξέλιξη.
- ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ (ΝΕΤ): Πάνω στην τελευταία σας τοποθέτηση για το συνδικαλιστικό κίνημα. Τι τελευταίες μέρες ακούσαμε πολλά κυβερνητικά στελέχη να βάλλουν ευθέως κατά του συνδικαλιστικού κινήματος. Ακούσαμε θέσεις ότι δεν συγκυβερνούμε με τους συνδικαλιστές. Ποια νομίζετε ότι είναι η μορφή του συνδικαλιστικού κινήματος πέρα από τους αγώνες;
Βρισκόμαστε μπροστά σε ένα φαινόμενο, το οποίο δεν το βλέπουμε μονάχα στο θέμα των συνδικαλιστών. Υπάρχει μια στρατηγική γενίκευσης των ευθυνών. Το είδαμε και στην προσπάθεια που έγινε να δημιουργηθεί αυτός ο λεγόμενος κοινωνικός αυτοματισμός, οι δημόσιοι υπάλληλοι φταίνε για όλα, το όλοι μαζί τα φάγαμε. Αυτοί που δημιούργησαν ένα πελατειακό κράτος και αυτοί που έχουν τις τεράστιες ευθύνες γενικεύουν την ευθύνη και την μετατρέπουν σε συλλογική, προκειμένου να βγάλουν την ουρά τους απʼ έξω. Το ίδιο συμβαίνει και στον συνδικαλισμό. Ένα κρατικοδίαιτο συνδικαλισμό και κομματικοκρατούμενο, τον διαμόρφωσαν κυρίως τα δυο κόμματα εξουσίας. Και αυτή η εικόνα, η οποία βαραίνει στη συνείδηση του κόσμου, που απαξιώνει το συνδικαλιστικό κίνημα μια εικόνα δηλαδή των προέδρων της ΓΣΕΕ που μετά από λίγο γίνονται υπουργοί, για αυτή την εικόνα προφανώς έχουν τεράστια ευθύνη τα δυο κόμματα εξουσίας.
Η αλήθεια είναι λοιπόν, ότι το συνδικαλιστικό κίνημα έχει τις δικές του μεγάλες ευθύνες και η ηγεσία του είναι αναντίστοιχη των απαιτήσεων των καιρών. Η ευθύνη της αριστεράς είναι να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις αναγέννησης του συνδικαλιστικού κινήματος από τα κάτω. Και μου δίνετε την ευκαιρία να σας πως ότι η χθεσινή πρωτοφανής συμμετοχή κόσμου σʼ όλα τα συλλαλητήρια και όχι μονάχα στην Αθήνα, είναι ένα δείγμα ότι οι εργαζόμενοι, πέρα και έξω από τις αγκυλώσεις και τις αδυναμίες των συνδικαλιστικών ηγεσιών, δίνουν το παρόν και διεκδικούν με ελπίδα και προοπτική για μια άλλη πορεία. Για εμάς ήταν πολύ σημαντική η χθεσινή συμμετοχή και όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε άλλες ευρωπαϊκές πόλεις, στο Παρίσι, την Πράγα, τη Ρώμη, τη Μαδρίτη. Βλέπουμε ότι υπάρχει ελπίδα αναγέννησης από τα κάτω ενός κινήματος αντίστασης, διεκδίκησης των εργαζόμενων και όταν αυτό θα γενικευθεί είμαστε σίγουροι ότι θα ξεπεραστούν και αυτές οι ηγεσίες που σήμερα αποδεικνύονται πολύ κατώτερες των περιστάσεων.
- ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ (ρ/σ ΣΚΑΪ):Στο στόχαστρο των επιθέσεων τον τελευταίο καιρό δεν βρίσκονται μόνο κυβερνητικά στελέχη αλλά και στελέχη της ΝΔ, όπως η επίθεση που δέχθηκε χθες ο κ. Χατζηδάκης.
Ήταν ένα δυσάρεστο γεγονός, διότι ανεξαρτήτως αν κανείς συμφωνεί ή διαφωνεί με τις απόψεις των πολιτικών προσώπων, η άποψή μας είναι ότι δεν κερδίζει κανείς τίποτα μέσα από τη βία. Και όχι μόνο δεν κερδίζει τίποτα αλλά αυτές οι συμπεριφορές γυρνάνε και μπούμερανγκ. Αυτό το περιστατικό θα αξιοποιηθεί προκειμένου να επιμείνουν σε αυτή τη λογική της γενίκευσης του ότι όλοι οι πολιτικοί είναι το ίδιο, άρα όπου βρείτε πολιτικό επιτεθείτε. Και δεύτερον, θα προσπαθήσουν κάποιοι να αξιοποιήσουν αυτό το γεγονός δημιουργώντας την εντύπωση ότι όλοι όσοι διαμαρτύρονται και διεκδικούν δεν έχουν στόχο αλλά εκφράζονται με βίαιο τρόπο και μάλιστα στα τυφλά.
Πέρα όμως από αυτό το περιστατικό, υπάρχουν και κάποια άλλα τα οποία είναι εξίσου σημαντικά και θα ήθελα να τα αναφέρω. Είναι τα περιστατικά μιας απροσχημάτιστης βίας από την πλευρά των δυνάμεων καταστολής προς τους διαδηλωτές. Και δεν αναφέρομαι σε διαδηλωτές που πιθανώς δημιουργούν επεισόδια αλλά σε ειρηνικούς διαδηλωτές, και όχι μόνο με δακρυγόνα που ήταν το σύνηθες μέχρι πρότινος. Χθες, μετά το τέλος της πορείας στη Θεσσαλονίκη δυνάμεις καταστολής επιτέθηκαν σε μέλη του ΣΥΝ μόλις είχε διαλυθεί το μπλοκ και τραυμάτισαν την συνεργάτη του αντιπροέδρου της βουλής η οποία σήμερα βρίσκεται στο νοσοκομείο και εγχειρίζεται στο χέρι. Αν συνδέσουμε αυτό το περιστατικό με μια σειρά άλλα περιστατικά άσκησης βίας, με την επίθεση στο γραμματέα της Νεολαίας ΣΥΝ και με την εν γένει επιθετική συμπεριφορά των δυνάμεων της αστυνομίας απέναντι στους πολίτες που διαδηλώνουν, βγάζουμε το συμπέρασμα ότι οδηγούμαστε σε πολύ επικίνδυνους δρόμους. Και πρέπει να το γνωρίζουν αυτό οι κυβερνώντες. Αυτή η πολιτική δεν μπορεί να επιβληθεί με τη βία και την καταστολή. Και αυτό είναι η χειρότερη δυνατή συνταγή. Αυτή η πολιτική που είναι κοινωνικά άδικη, έχει τη συντριπτική αντίθεση της κοινωνίας, δεν μπορεί να επιβληθεί με τη βία. Κάνουν τα πράγματα χειρότερα, εκτρέπουν τη δημοκρατία σε δρόμους που πρέπει όλοι με σύνεση να αποφύγουμε και η μεγάλη ευθύνη βαρύνει την κυβέρνηση.
Εμείς θα επιμείνουμε στο ότι ο λαός πρέπει να εκφράσεις την αντίθεσή του, όσο πιο μαζικά και δυναμικά, τόσο μεγαλύτερες ελπίδες θα έχουμε να αποτρέψουμε αυτή την πορεία κατάρρευσης και χρεοκοπίας. Ο ελληνικός λαός δεν χρωστάει και δεν αξίζει μια πορεία βασανιστική προς τη χρεοκοπία. Μπορεί να ανατρέψει τα πράγματα με τη μαζική του συμμετοχή στις κινητοποιήσεις, διαδηλώσεις και απεργίες. Πιστεύουμε ότι στις 22 του μήνα, μέρα που θα ψηφίζεται ο προϋπολογισμός, ο λαός θα είναι ακόμα και πιο μαζικά στους δρόμους. Αν η χθεσινή μέρα ήταν αντίστοιχη των κινητοποιήσεων της απεργίας 5 Μάη , πιστεύουμε ότι στις 22 Δεκέμβρη θα ξεπεράσει σε μαζικότητα και δυναμική τη συμμετοχή των εργαζόμενων και ιδιαίτερα της νεολαίας γιατί το πράγμα δεν πάει άλλο. Ο κόσμος καταλαβαίνει πια ότι εδώ έχουμε και μνημόνιο και χρεοκοπία. Το Μάη μας έλεγαν μνημόνιο για να αποφύγουμε τη χρεοκοπία και σήμερα έχουμε και μνημόνιο και χρεοκοπία. Και αυτό δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS