Ο προϋπολογισμός του 2011 είναι ένας ωμός και απροκάλυπτα ταξικός προϋπολογισμός, γιατί επαναπροτεινει την ίδια οικονομική φιλοσοφία που παρήγαγε την οικονομική κρίση, αυτή που απαιτεί « λιγότερο κράτος και περισσότερη αγορά».
Αλήθεια κύριοι της Κυβέρνησης , όλα τα κακά της ελληνικής οικονομίας οφείλονται στο υπερμεγέθες, σπάταλο και αντιπαραγωγικό δημόσιο ;
Στις επιχειρήσεις δεν υπάρχει ουδεμία ευθύνη για την επιλογή τους να στηρίζουν την ανταγωνιστικοτητά τους αποκλειστικά στη μείωση του κόστους εργασίας και να παράγουν μόνο χαμηλούς μισθούς ;
Ασφαλώς όχι αφού εσείς τους επιβραβεύετε γιʼαυτό, παραχωρώντας τους και τα ασημικά του κράτους. Η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι η μείωση των δαπανών και η μείωση των μισθών μαζί με τη μείωση της φορολογίας του κεφαλαίου θα απελευθερώσει κεφάλαια για την ανάπτυξη στον ιδιωτικό τομέα.
Kαι το κοινωνικό κράτος που συνόδευε τους πολίτες ʽʼαπό την κούνια στον τάφοʼʼ δε μπορεί πλέον να λειτουργήσει γιατί έχουν μειωθεί και οι ʽʼκούνιεςʼʼ και οι ʽʼτάφοιʼʼ
Είναι εμφανές ότι στόχος του προϋπολογισμού είναι ο οριστικός ενταφιασμός του κοινωνικού κράτους και του δημόσιου τομέα, ενώ η κρίση απαιτεί ακριβώς το αντίθετο :
μεγαλύτερη προστασία στις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες και αύξηση της απασχόλησης στο δημόσιο ως αντίδοτο στην αύξηση της ανεργίας.
Και αυτά, δεν είναι τίποτα αριστερίστικες προτάσεις, δε χρειάζονται την κατάληψη των χειμερινών ανακτόρων για να εφαρμοσθούν.
Είναι μια κλασσική σοσιαλδημοκρατική πολιτική για την οικονομική κρίση, αν η σοσιαλδημοκρατία σας θυμίζει κάτι.
Μας λέτε ότι το χρέος μας πνίγει και ότι είναι αναγκαίο να κόψουμε τις δαπάνες για την Παιδεία, την Υγεία την προστασία του περιβάλλοντος, τις δημόσιες συγκοινωνίες, την έρευνα.
Ο προϋπολογισμός όπως μας είπε ο εισηγητής του ΠΑΣΟΚ, δεν είναι ούτε αριστερός, ούτε δεξιός, είναι αναγκαίος.
Είναι κάτι το αναπόφευκτο. Όπως η έκλειψη του ηλίου.
Ενώ η κερδοσκοπία, των τραπεζών και των αγορών, η εκμετάλλευση των εργαζόμενων από τους κεφαλαιοκράτες καθορίζονται από αναλλοίωτους νόμους της φύσης.
Εμείς το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να τους υποστούμε, όπως τις φυσικές καταστροφές.
Ψεύδεστε. Η πλειονότητα των περικοπών που κάνετε δεν είναι από σπατάλες.
Οι παιδικοί σταθμοί, η υποστήριξη της μητρότητας και των γηρατειών δεν είναι σπατάλη.
Οι γιατροί και οι δάσκαλοι δεν είναι σπατάλη. Το πετρέλαιο θέρμανσης για τα σχολεία, για τους συνταξιούχους, για τους άνεργους, τους ημιάνεργους και τους εργαζόμενους δεν είναι σπατάλη.
Σπατάλη είναι να έχεις τη μεγαλύτερη πολιτιστική κληρονομιά του κόσμου και να κόβεις λεφτά στα μουσεία, τους αρχαιολογικούς χώρους και τα θέατρα.
Σπατάλη είναι να σπουδάζεις τα παιδιά σου και μετά να τα αναγκάζεις να μεταναστεύουν.
Σπατάλη είναι να έχεις από τις ωραιότερες θάλασσες, νησιά, παραλίες και βουνά του κόσμου και να τα απαξιώνεις παραδίδοντας τα στην καταστροφική ιδιωτική κερδοσκοπία.
Σπατάλη είναι να έχεις ένα εκατομμύριο ανέργους και τρία εκατομμύρια φτωχούς και είναι σπατάλη ανθρώπινης ζωής και αξιοπρέπειας.
Οι επιλογές που κάνει η κυβέρνηση δεν είναι νομοτελειακές.
Είναι πολιτικές, είναι βαθιά ταξικές.
Είναι πολιτικές διάσωσης όλων όσων έχουν προκαλέσει την κρίση, ώστε όχι μόνο να βγουν αλώβητοι από την κρίση αλλά και πλουσιότεροι.
Είναι μια επιχείρηση βίαιης ανακατανομής του εισοδήματος υπέρ του κεφαλαίου.
Γιʼ αυτό διαλύετε το Δημόσιο, γιʼ αυτό νομοθετείτε την εργασιακή ζούγκλα.
Και για να τα δικαιολογήσει λέει ψέματα.
Ψέμα 1ο Το υπερτροφικό κράτος
Η απογραφή έδειξε ότι το σύνολο των υπαλλήλων είναι 768.000, από τους μόνιμους υπαλλήλους έως τα stage από τους ένστολους και τους κληρικούς ως τους αιρετούς, ποσοστό δηλαδή 11,4% επί του συνόλου των εργαζομένων.
Ένα από τα 4 χαμηλότερα σε όλη την Ευρώπη
Ψέμα 2ο Οι υπέρογκες δημόσιες δαπάνες
Από την Έκθεση Ανταγωνιστικότητας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, προκύπτει ότι το σύνολο των δαπανών του Ελληνικού κρατικού τομέα ως ποσοστό του ΑΕΠ είναι κάτω του 12%, ένα από τα χαμηλότερα σε όλη την Ευρώπη. Αν και οι κοινωνικές δαπάνες που φέρνει ο κ.Παπακωνσταντίνου είναι στο ½ της ΕΕ.
Ψέμα 3ο Ποιός πληρώνει τις δημόσιες δαπάνες
Tο 2008, οι έμμεσοι φόροι ήταν το 12,1% του ΑΕΠ, ενώ οι άμεσοι φόροι μόνο το 7,7% του ΑΕΠ.
Αλλά και στους άμεσους φόρους, οι μισθωτοί-συνταξιούχοι συμμετέχουν πολύ περισσότερο σε σχέση με τις επιχειρήσεις.
Το 2008, οι μισθωτοί-συνταξιούχοι πλήρωσαν σε άμεσους φόρους 6,5 δις. Ευρώ, ενώ οι επιχειρήσεις μόνο 4,7 δις. Ευρώ.
Αν συνυπολογίσουμε τους άμεσους και έμμεσους φόρους, προκύπτει ότι οι εργαζόμενοι συμμετέχουν με περισσότερο από 80% στα κρατικά έσοδα και οι επιχειρήσεις με λιγότερο από 20%.
Ψέμα 4ο η αβάσταχτη φορολογία του κεφαλαίου
Ο πραγματικός φορολογικός συντελεστής κεφαλαίου στην Ελλάδα βρίσκεται κάτω από το μισό του μέσου όρου της Ε.Ε. (15,8 στην Ελλάδα, έναντι 32,6 στην Ε.Ε. των 25).
Δηλαδή, το Ελληνικό κράτος εισπράττει τους μισούς φόρους κάθε χρόνο από τις επιχειρήσεις και τους εισοδηματίες σε σύγκριση με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο.
Και όλα αυτά χωρίς να υπολογιστεί η φοροαποφυγή και τη φοροδιαφυγή.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Ο πρωθυπουργός είπε στην κοινοβουλευτική ομάδα ότι έχουμε μπροστά μας μια Οδύσσεια. Του θυμίζω ότι ο Οδυσσέας έφτασε στην Ιθάκη μετά από χρόνια, μόνος του , έχοντας χάσει στο δρόμο και το σκάφος και το πλήρωμά του.
Σας ευχαριστώ.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS