- Είναι μια καλή ευκαιρία να προσπαθήσουμε να κάνουμε σήμερα μια προβολή ενδεχομένως των πολιτικών εξελίξεων και θέλω να ξεκινήσω από μια είδηση που βγήκε χθες από το πολιτικό ρεπορτάζ, ότι κατά τη διάρκεια του υπουργικού συμβουλίου και μετά από διαρροές από το Μέγαρο Μαξίμου φαίνεται ότι ο πρωθυπουργός φοβάται για ανεξέλεγκτες καταστάσεις -έτσι έχει ειπωθεί- το πρώτο τρίμηνο του 2011. Θα ήθελα να το σχολιάσετε και να μου πείτε αν συμμερίζεστε αυτή την εκτίμηση….
Όχι μόνο το πρώτο τρίμηνο, νομίζω ότι συνολικά η χρονιά που μπαίνει θα είναι πάρα πολύ δύσκολη και εξαιρετικά κρίσιμη και καθοριστική για τις εξελίξεις, τόσο στη χώρα μας όσο και στην Ευρώπη. Νομίζω ότι δεν είναι κάτι καινούργιο, δεν χρειάζονται κάποιες ιδιαίτερες ικανότητες για να πει κανείς ότι αυτοί οι επόμενοι μήνες θα είναι κρίσιμοι. Το ερώτημα είναι αν η πολιτική της κυβέρνησης είναι σε μια κατεύθυνση για να ξεπεραστεί αυτή η κρισιμότητα που να οδηγεί σε ένα ορατό διέξοδο ή τελικά είναι μια προσπάθεια η οποία, τουλάχιστον σε σχέση με τους στόχους της, θα είναι τελικά αναποτελεσματική και μάλλον θα μας οδηγήσει σε μεγαλύτερα αδιέξοδα τόσο στο οικονομικό επίπεδο όσο και στο κοινωνικό.
- Βεβαίως αυτονόητα αναφέρεστε στην πολιτική της κυβέρνησης. Υπάρχει όμως ζητήματα…. Για το ενδεχόμενο να υπάρξουν ανεξέλεγκτες καταστάσεις πολιτικά . Και το ερώτημα είναι εάν και η αντιπολίτευση και η μείζων και η ελάσσων αντιπολίτευση, και επειδή έχω εσάς στο τηλέφωνο αναφέρομαι στον ΣΥΝ, είναι έτοιμο να αντιμετωπίσει μια σοβαρή πολιτική και κοινωνική κρίση στη χώρα, συνολικά το πολιτικό σύστημα.
Δεν αντιλαμβάνομαι το εξής. Αισθάνεστε ότι δεν βρισκόμαστε σε μια σοβαρή πολιτική και κοινωνική κρίση; Τι εννοώ ; Αυτή τη στιγμή έχουμε έκδηλα τα σημάδια της κρίσης…
- Να γίνω πιο συγκεκριμένη. Με δεδομένο το κλίμα που ζήσαμε όλοι κατά τη διάρκεια του προϋπολογισμού και τις πληροφορίες αλλά και τα γεγονότα που υπάρχουν για το κλίμα στην κοινοβουλευτική ομάδα, μία σοβαρή πολιτική κρίση είναι να απολεσθεί -υποθετικό σενάριο κάνω- η κοινοβουλευτική πλειοψηφία της κυβέρνησης
Άρα το ερώτημα συγκεκριμενοποιείται πια στο εσωτερικό της κυβέρνησης και του κυβερνητικού κόμματος. Θα έλεγα ότι αυτό είναι μια ελπίδα, το να υπάρξει, δηλαδή, μια κρίση αυτή τη στιγμή στο εσωτερικό της κυβέρνησης. Και ειλικρινά, αν πολλαπλασιαστούν στάσεις βουλευτών, όπως είχαν υπάρξει παλαιότερα στο μνημόνιο, της κας Σακοράφα και του κ. Οικονόμου κ.λπ. ή τώρα σαν του κ.Παπαχρήστου, αυτό μπορεί να τροφοδοτήσει εξελίξεις ώστε να τεθούν σε κίνηση διεργασίες που να δημιουργήσουν ενδεχομένως άλλους συσχετισμούς πολιτικούς και κοινωνικούς.
- Ωραία να πάμε σε αυτό, λοιπόν, που λέτε. Κρατάω τη φράση σας ότι θα ήταν ελπίδα να δημιουργηθεί μια πολιτική κρίση στο εσωτερικό της κυβέρνησης και άρα να απολεστεί η κοινοβουλευτική πλειοψηφία, και έχουμε μπροστά μας, λοιπόν δύο ενδεχόμενα: ή θα πάμε σε εκλογές ή θα προκύψει από την υπάρχουσα Βουλή μια άλλη κυβερνητική λύση. Να καταλάβω ότι ο Συνασπισμός ποιο από τα δύο σενάρια προκρίνει; Την προσφυγή στις εκλογές ή το να δημιουργηθεί μια άλλη πολιτική λύση, κοινοβουλευτική λύση.
Νομίζω ότι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο οι τοποθετήσεις μας τους τελευταίους μήνες έχουν κάνει σαφές ότι για εμάς η κυβέρνηση δεν έχει την πολιτική και δημοκρατική νομιμοποίηση να κάνει μια σειρά πράγματα. Άρα, όπως κανείς προεκτείνει αυτή την εκτίμηση, θα αντιληφθεί ότι υπάρχει ένα θέμα, κατά πόσο αυτή την στιγμή μπορεί να υπογράφει, να νομοθετεί πράγματα τα οποία ούτε σε γνώση του κόσμου ήταν, ούτε στο Κοινοβούλιο έχουν συζητηθεί. Σας υπενθυμίζω τις δυνατότητες που δίνει το Μνημόνιο στον Υπουργό Οικονομικών να υπογράφει μόνος του διάφορα πράγματα με την τρόικα, με αποτέλεσμα αυτή την στιγμή πέρα από τα άλλα τεράστια οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα να έχουμε στην ουσία και μια συρρίκνωση αυτής καθʼ εαυτής της δημοκρατίας και της λειτουργίας της. Όλα αυτά λοιπόν συνθέτουν ένα εκρηκτικό σκηνικό.
- Η διέξοδος λοιπόν είναι εκλογές;
Η διέξοδος, λοιπόν, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, περνάει και μέσα από τις εκλογές. Δεν θα έλεγα μόνο με τις εκλογές. Περνάει μέσα από τις καθημερινές αντιστάσεις, από τις κινητοποιήσεις, περνάει μέσα από τις κυβερνητικές διαρροές στο επίπεδο του Κοινοβουλίου, αλλά θεωρώ ότι σε κάθε περίπτωση -και αυτό αν θέλετε είναι και η ουσία του δημοκρατικού μας πολιτεύματος-, δεν μπορεί τόσο μεγάλες αποφάσεις να παίρνονται και ερήμην της έγκρισης των ίδιων των πολιτών, χωρίς να θεωρώ ότι εξαντλείται μόνο εκεί το ζήτημα. Αντιλαμβάνεστε ότι έχουμε μια πολιτική που έχει φέρει να πάνω κάτω. Δεν είναι απλώς μια κακή πολιτική, είναι η πλέον συντηρητική ταξική πολιτική των τελευταίων δεκαετιών αλλά κυρίως αυτό που προκύπτει μετά την εφαρμογή της είναι πια μια άλλη κοινωνία.
- κ. Σκουρλέτη εγώ αντιλαμβάνομαι ότι ο Συνασπισμός προκρίνει τη λύση των εκλογών στα αδιέξοδα που έχουν όπως λέτε δημιουργηθεί, στο πολύ σύντομο χρονικό διάστημα που έχει απομείνει κι επειδή ένα από τα ζητήματα που θα ανοίξουν το Γενάρη του 2011, ανοίγει ήδη αλλά θα συζητηθεί το 2011, είναι τα κλειστά επαγγέλματα, θα ήθελα να μου προσδιορίσετε τη θέση του Συνασπισμού στο άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων.
Εγώ θα ήθελα να ξεκινήσω από τη θέση της κυβέρνησης και τις προθέσεις της κυρίως. Και να σας πω και τη δικιά μας. Κατʼ αρχήν τα περισσότερα από αυτά που ονομάζονται κλειστά επαγγέλματα δεν είναι στην ουσία κλειστά επαγγέλματα. Δεν νομίζω ότι εμποδίζει κανένας αυτή τη στιγμή κάποιον να γίνει δικηγόρος, είναι πολύ εύκολο να ανοίξει κάποιος φαρμακείο. Δεν είναι το ίδιο, για παράδειγμα, στην περίπτωση πολύ συγκεκριμένων επαγγελμάτων, όπως είναι οι συμβολαιογράφοι. Εδώ όμως τι έχουμε, Έχουμε μια ισοπεδωτική προσέγγιση όπου κύρια στόχευση είναι να εξυπηρετηθεί ένας βασικός πολιτικός οικονομικός στόχος που λέγεται εσωτερική υποτίμηση στη χώρα. Το οποίο τι σημαίνει; Μείωση των μισθών των εισοδημάτων. Μετά, λοιπόν, τους εργαζόμενους στις ΔΕΚΟ, μετά τους μισθωτούς, μετά τους απασχολούμενους στο δημόσιο, τώρα είναι η σειρά των ελεύθερων επαγγελματιών. Αυτό είναι το ζητούμενο. Όλα τα άλλα είναι πραγματικά προφάσεις, δεν απηχούν στην πραγματικότητα, είναι δευτερεύουσες πλευρές, τις οποίες προφανώς μια κοινωνία οφείλει να τις δει, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, αλλά κυρίως είναι μια πολιτική που θα έχει ως αποτέλεσμά της την φτωχοποίηση ενός μεγάλου πια τμήματος της ελληνικής κοινωνίας.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS