Τελευταίο κατόρθωμα της κυβέρνησης στον ολισθηρό δρόμο που έχει επιλέξει είναι η νομοθέτηση της δυνατότητας να ιδρύουν και να λειτουργούν φροντιστήρια ελληνικοί και ξένοι εξωεκπαιδευτικοί επιχειρηματικοί παράγοντες, παντελώς άσχετοι με την εκπαίδευση και το διδακτικό έργο.
Όταν καταργούνται θεσμοί όπως η πρόσθετη διδακτική στήριξη και η ενισχυτική διδασκαλία, τότε για την κυβέρνηση τη λύση μπορούν πλέον να δίνουν τα ιδιωτικά κεφάλαια. Αυτά είναι που, διαπιστώνοντας το κενό που αφήνει το δημόσιο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, προχωρούν με «βήμα ταχύ» στις ανάλογες επενδύσεις.
Είναι αδιάφορο για την ηγεσία του υπ. Παιδείας το γεγονός ότι δεν θα είναι πλέον απαραίτητη η εκπαιδευτική ιδιότητα του εγχώριου ή ξένου επενδυτή που θα έχει στην ιδιοκτησία και την ευθύνη του ένα φροντιστήριο. Είναι αδιάφορο για την κυβέρνηση το γεγονός ότι μια ακόμη κοινωνική παροχή μετατρέπεται σε ακριβή για τη μέση ελληνική οικογένεια υπηρεσία. Είναι αδιάφορο για το κυβερνών κόμμα το γεγονός ότι οι εκπαιδευτικοί λειτουργοί που θα εργάζονται σε αυτές τις επιχειρήσεις θα αντιμετωπίζονται ως ιδιωτικοί υπάλληλοι. Ποιος νοιάζεται για τέτοιες λεπτομέρειες; To ζητούμενο είναι το κέρδος για τον επιχειρηματία και μια ακόμη παραίτηση του ελληνικού κράτους από τις συνταγματικές υποχρεώσεις του.
Ας κατανοήσουν επιτέλους οι κυβερνώντες πως η εμπορευματοποίηση των πάντων δεν οδηγεί μόνο στην ζούγκλα του πιο άγριου καπιταλισμού. Ανοίγει ταυτόχρονα το δρόμο σε μαζικούς αγώνες για την ακύρωση τέτοιων αποφάσεων.
Τμήμα Παιδείας
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS