Η εκτόξευση του δημόσιου χρέους και η προφανής αδυναμία εξυπηρέτησης του ανοίγει εκ των πραγμάτων τη συζήτηση και εντείνει τις φήμες, περί αναδιάρθρωσης του.
Αυτή η προοπτική, στο βαθμό που θα αποφασιστεί ερήμην των λαών και των αναγκών τους, θα έχει στόχο τη διάσωση των τραπεζών και θα οδηγήσει σε νέα μνημόνια λιτότητας για τους εργαζόμενους για τα επόμενα χρόνια, ενώ είναι σαφές ότι θα «κλειδώσει» την υπαγωγή της Ελλάδας στο μηχανισμό «ελεγχόμενης πτώχευσης».
Η ελληνική κυβέρνηση αντί να αναλάβει πρωτοβουλίες ώστε να μη βρεθούμε προ τετελεσμένων, αναλώνεται σε μάταιες διαψεύσεις, ενώ ταυτόχρονα εμφανίζεται να στηρίζει την προοπτική διεύρυνσης των «τοξικών» ευρωομολόγων, όπως αυτό που εκδόθηκε για τη χρηματοδότηση της Ιρλανδίας.
Επειδή, γίνεται ολοένα και πιο φανερό ότι αυτό που απαιτείται σήμερα είναι η συνολική επαναδιαπραγμάτευση του χρέους για όλες τις χώρες της Ε.Ε. που οδηγήθηκαν σε κρίση πιστωτικής αξιοπιστίας μέσα από την αχαλίνωτη κερδοσκοπική δράση των τραπεζών και των χρηματαγορών και μέσα από την αδιάκοπη φοροαπαλλαγή του κεφαλαίου και των πλουσίων.
Επειδή, πέρα από τις θολές και διαψευδόμενες φημολογίες, το σχέδιο αναδιάρθρωσης που αφορά την Ελλάδα, προετοιμάζεται ήδη από τους κυρίαρχους ευρωπαϊκούς κύκλους και αν δεν παρέμβουμε θα συνοδεύεται με νέα επώδυνα μνημόνια για τον ελληνικό λαό.
Ερωτάται ο κ. Πρωθυπουργός
1. Τι πρωτοβουλίες σκοπεύει να πάρει η κυβέρνηση, για ένα διεθνές συνολικό ευρωπαϊκό πρόγραμμα επαναδιαπραγμάτευσης των χρεών προς όφελος των κοινωνιών και των εργαζομένων, χωρίς νέα επώδυνα μνημόνια;
2. Θα συναινέσει η κυβέρνηση στην αναθεώρηση της Συνθήκης της Λισαβόνας, για τη διαμόρφωση του νέου μηχανισμού «ελεγχόμενης χρεοκοπίας», στον οποίο θα οδηγηθεί η Ελλάδα;
Ο ερωτών Βουλευτής
Αλέξης Τσίπρας
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS