Οι υγειονομικοί του ΣΥΝ διαλεγόμαστε για να προσδιορίσουμε τη δική μας συμβολή στην Αριστερά, στην Υγεία. Συμβολή χρήσιμη για την ανάπτυξη των κοινωνικών αγώνων και τη μεγιστοποίηση της πολιτικής επιρροής της Αριστεράς στους χώρους των υγειονομικών, για την ανατροπή του σημερινού σκηνικού.
Γνωρίζουμε ότι για να γίνει κοινωνικά αποτελεσματική η αντίληψή μας επί των πραγμάτων και οι αντιπροτάσεις μας, απαραίτητο είναι να δοκιμάζονται στο πεδίο της δημοκρατίας.
Γνωρίζουμε ότι η ριζοσπαστικότητα των προτάσεών μας αναδεικνύεται και βεβαιώνεται μόνον αν αμφισβητεί έμπρακτα τη σημερινή κατάσταση.
Παλεύουμε να μετασχηματίσουμε τις προτάσεις μας σε καθημερινή πρακτική, να επαναδιατυπώνονται σαν κοινωνικά αιτήματα και συλλογική δράση, να κατοχυρώνονται και αλληλοτροφοδοτούνται μέσα από διαδικασία έμπρακτης κινηματικής υλοποίησής τους. Να αποτελούν μέσα από τη δική μας παρουσία και παρέμβαση, συστατικό στοιχείο όλων όσων τους αφορούν.
Διαλεγόμαστε για να επινοήσουμε μορφές δημοκρατικής κοινωνικής συμμετοχής και ελέγχου στο πεδίο παροχής υπηρεσιών Υγείας, Κοινωνική Αλληλεγγύης αλλά και κάθε άλλης δραστηριότητας που επηρεάζει το επίπεδο υγείας του λαού.
Αν και τα επικαιροποιημένα μνημόνια διαδέχονται το ένα το άλλο και οι όροι τους γίνονται ολοένα και επαχθέστεροι για τη χώρα και το λαό, οι αδηφάγες διεθνείς αγορές δεν δείχνουν να εξευμενίζονται. Το δημόσιο χρέος αντί να υποχωρεί γιγαντώνεται, η ανεργία καλπάζει, οι εργαζόμενοι έχουν ήδη πτωχεύσει, χωρίς να διαφαίνεται προοπτική και ελπίδα οικονομικής και παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας.
Τα πάντα δείχνουν ότι η υπαγωγή της Ελλάδας στο μηχανισμό της Ε.Ε.-ΔΝΤ δεν έγινε για να σωθεί ο τόπος από τη χρεοκοπία, αλλά προκειμένου να διασφαλιστούν τα συμφέροντα των δανειστών – τοκογλύφων και οι όροι ανασυγκρότησης του κεφαλαίου.
Το μνημόνιο αξιοποιείται για να επιβληθεί το γκρέμισμα κάθε έννοιας κοινωνικής προστασίας και αλληλεγγύης όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε όλη την Ευρώπη.
Σ΄ αυτή τη συγκυρία, με τις προωθούμενες αλλαγές και τις λεγόμενες «μεταρρυθμίσεις» στο χώρο της Υγείας (ολοήμερη λειτουργία Νοσοκομείων, συγχωνεύσεις Νοσοκομείων, σύστημα προμηθειών, συγχώνευση κλάδων υγείας ασφαλιστικών ταμείων) έρχεται στο προσκήνιο το σύνολο των ζητημάτων που αφορούν στην οργάνωση και λειτουργία των δημόσιων υπηρεσιών υγείας στη χώρα. Με τις περιβόητες «διαρθρωτικές» αλλαγές στην υγεία, η κυβέρνηση επιχειρεί δήθεν να αναβαθμίσει τις παρεχόμενες υπηρεσίες υγείας προς τους πολίτες και να αντιμετωπίσει την προβληματική λειτουργία του συστήματος προμηθειών και την ανυπαρξία οργανωμένης πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας. Στην πραγματικότητα όμως, το σύνολο των κυβερνητικών μέτρων για την υγεία υποτάσσεται στη δημοσιονομική πειθαρχία που επιβάλει η τρόικα και στο καθεστώς επιτήρησης της χώρας και είναι ενταγμένο στην ακραία νεοφιλελεύθερη στρατηγική συντριβής του κοινωνικού κράτους.
Πρόκειται για επιθετικές πολιτικές υπονόμευσης και ανατροπής του δημόσιου χαρακτήρα του συστήματος υγείας, οι οποίες προωθούν την περαιτέρω εμπορευματοποίηση του δημόσιου αγαθού της υγείας και έρχονται να προστεθούν στις μνημονιακές πολιτικές εκθεμελίωσης εργασιακών – μισθολογικών – ασφαλιστικών δικαιωμάτων και κοινωνικών κατακτήσεων, συμπιέζοντας δραματικά το κόστος εργασίας, ρίχνοντας κατακόρυφα το βιοτικό επίπεδο και το επίπεδο υγείας του ελληνικού λαού οδηγώντας μεγάλα τμήματα στην κοινωνική εξαθλίωση.
Τα βασικά χαρακτηριστικά του συνόλου των αλλαγών που προωθούνται από την κυβέρνηση – Ε.Ε. – ΔΝΤ στο χώρο της υγείας θα μπορούσαν να συνοψιστούν:
• Στη δραστική περικοπή των δημόσιων δαπανών για την υγεία.
• Στην επιβολή επισφαλών εργασιακών σχέσεων.
• Στην καθήλωση και περαιτέρω μείωση των μισθών – συντάξεων για όλους τους εργαζόμενους του χώρου.
• Στην ιδιωτικού τύπου λειτουργία, του Δημόσιου Συστήματος Υγείας, με επιβάρυνση των πολιτών για τις υπηρεσίες υγείας – πρόνοιας.
• Στην επέκταση της επιχειρηματικής δραστηριότητας του ιδιωτικού τομέα σε όλους τους τομείς υγείας – πρόνοιας.
• Και την προσφυγή στην ιδιωτική ασφάλιση
Ειδικότερα:
Στο χώρο του δημόσιου νοσοκομείου, ως κεντρική επιλογή προωθείται το μοντέλο του νοσοκομείου – επιχείρηση, που θα λειτουργεί με ιδιωτικο-οικονομικά κριτήρια και θα καλύπτει ένα διαρκώς αυξανόμενο μέρος των εξόδων με περικοπές δημοσίων δαπανών και οικονομική επιβάρυνση των πολιτών:
- Από τη δραματική μείωση των λειτουργικών δαπανών των Νοσοκομείων και την ελαχιστοποίησή των προσλήψεων νοσηλευτικού προσωπικού και γιατρών στα ήδη υποστελεχωμένα τμήματα, με την εφαρμογή της αναλογίας 1:5 και στη Υγεία.
- Από τη μείωση των δαπανών για ασφαλή προγράμματα εφημερίας και την ανάπτυξη των αναγκαίων μονάδων εντατικής θεραπείας και ΜΑΦ.
- Από τη χορήγηση μόνο γενόσημων φαρμάκων στους άπορους και περικοπές πολυτεκνικών επιδομάτων.
- Από τις περικοπές μισθών και επιδομάτων των δημόσιων λειτουργών της υγείας και την κατάργηση Τμημάτων και συγχώνευση Νοσοκομείων.
- Με καταβολή εισιτηρίου στα εξωτερικά ιατρεία των νοσοκομείων και των Κέντρων Υγείας. Απογευματινή ιδιωτική λειτουργία, η οποία πιθανότατα να επεκταθεί και στην πρωινή βάρδια, αλλά και σε όλες τις δημόσιες υπηρεσίες υγείας, χειρουργεία – εργαστηριακός έλεγχος.
- Με αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών
Τη στιγμή που τα Δημόσια Νοσοκομεία μαραζώνουν με τις προαναφερόμενες πολιτικές και οδηγούνται σε δραματική συρρίκνωση με τις σχεδιαζόμενες συγχωνεύσεις - καταργήσεις Νοσοκομείων, ο ιδιωτικός τομέας υγείας γιγαντώνεται, καθώς του προσφέρεται δυνατότητα επέκτασης των ιδιωτικών κλινικών ως προς τις κτηριακές υποδομές, την ανάπτυξη νέων τμημάτων, μονάδων και εργαστηρίων και αύξησης κλινών.Ο ιδιωτικός τομέας Υγείας, θα είναι αυτός που θα καλύπτει τα κενά που θα δημιουργήσει η κατάργηση δημόσιων Νοσοκομείων.
Προμήθειες:
Στον ιδιωτικό τομέα παραδίδεται και το σύστημα προμηθειών των Νοσοκομείων στον οποίο μάλιστα παραχωρείται η δυνατότητα σύναψης συμβάσεων με εμπορικές τράπεζες. Η Αριστερά υπερθεματίζει στην αντιμετώπιση της διαφθοράς και της διασπάθισης του δημόσιου χρήματος. Το σχέδιο νόμου όμως, δεν εξυπηρετεί την εξυγίανση στις προμήθειες, αλλά την παραπέρα μονοπώλησή τους και τη δημιουργία τραστ μεγάλων προμηθευτών και τραπεζών και ταυτόχρονα οδηγεί σε υποβάθμιση της ποιότητας των υλικών και των παρεχόμενων υπηρεσιών περίθαλψης.
Οι προτάσεις της Ομοσπονδίας των Νοσοκομειακών Γιατρών (ΟΕΝΓΕ) για τις προμήθειες είναι καλή βάση για ένα λειτουργικό και αποτελεσματικό δημόσιο έλεγχο στις προμήθειες νοσοκομειακού υλικού.
Συγκεκριμένα προτείνεται η κωδικοποίηση όλων των υλικών, η τιμολόγησή τους με το μέσο όρο τιμής των δυτικοευρωπαίκών χωρών, η εισαγωγή τους στον κατάλογο όλων των εταιρειών που συμφωνούν με την αντίστοιχη τιμή και επιλογή από τον θεράποντα γιατρό του υλικού με αυτή την τιμή εφόσον η επιστημονική κοινότητα κρίνει απαραίτητη τη χρήση του, πετυχαίνοντας την κατάργηση της γραφειοκρατίας των διαγωνισμών, των ΦΕΚ κλπ που αυξάνει τις τιμές, ευνοεί συγκεκριμένους «ημέτερους» αντιπροσώπους και δεσμεύει στρατιές διοικητικών υπαλλήλων και νοσηλευτών σε ανούσιες και αναποτελεσματικές εργατοώρες Τα κονδύλια που θα εξοικονομηθούν πρέπει να επιστρέψουν στη δημόσια περίθαλψη για ανθρώπινους πόρους και υλικοτεχνικές υποδομές, και όχι να «χαθούν» στη μαύρη τρύπα της οικονομίας)
Φάρμακο:
Οι μεγάλες πολυεθνικές φαρμακοβιομηχανίες, οι οποίες δρουν ανεξέλεγκτα στο χώρο της έρευνας, της παραγωγής, της διανομής και της διάθεσης φαρμάκων και οι οποίες με τις υπερτιμολογήσεις και την κατευθυνόμενη υπερσυνταγογράφηση διογκώνουν τη φαρμακευτική δαπάνη και κερδοσκοπούν σε βάρος των ασφαλιστικών ταμείων και των ασθενών, μένουν στο απυρόβλητο ενώ στοχοποιούνται γιατροί και φαρμακοποιοί.
Η προβλεπόμενη από το πολυνομοσχέδιο απελευθέρωση του επαγγέλματος του φαρμακοποιού θα οδηγήσει σε εξόντωση το μικρό φαρμακείο και στην επικράτηση μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων, τα οποία θα εισβάλουν και θα αλώσουν το χώρο του φαρμακείου.
Εμείς προτείνουμε: Την ολόπλευρη αναβάθμιση του ΕΟΦ, την οργάνωση Εθνικής Φαρμακοβιομηχανίας παραγωγής βασικών φαρμάκων και υγειονομικού υλικού, τη σύσταση δημόσιου φορέα προμήθειας – αποθήκευσης και διανομής τους. Δημόσιο σύστημα διαρκούς εκπαίδευσης – μετεκπαίδευσης των γιατρών.
Στο χώρο της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, η κυβέρνηση επιχειρεί να εμφανίσει ότι με τη συγχώνευση των κλάδων υγείας των ασφαλιστικών ταμείων και τη σύσταση του ΕΟΠΥΥ, υλοποιεί την οργάνωση ενιαίου και ολοκληρωμένου δικτύου, ισότιμης παροχής υπηρεσιών ΠΦΥ.
Στην πραγματικότητα αναδιαρθρώνει οργανωτικά ασφαλιστικούς φορείς που παρέχουν υπηρεσίες υγείας, συστήνοντας ένα νέο ΝΠΔΔ – ενιαίο οργανισμό, ο οποίος θα αγοράζει υπηρεσίες υγείας τόσο από το ΕΣΥ, όσο και από τον ιδιωτικό τομέα, με όρους ελεύθερης αγοράς και με αποκλειστικό στόχο την εξοικονόμηση πόρων, η οποία θα προέρχεται, από:
- Την υποβάθμιση των παρεχομένων υπηρεσιών: Χωρίς νέες υποδομές, χωρίς προσλήψεις υγειονομικού προσωπικού και χωρίς κρατικούς πόρους για την υποστήριξη του Ε.Ο.Π.Υ.Υ, μπορούμε με ασφάλεια να μιλήσουμε για παροχή ενιαίου υποβαθμισμένου «πακέτου υπηρεσιών» με το βάρος της πρωτοβάθμιας να πέφτει στα πολυιατρεία του ΙΚΑ με τις γνωστές δυσλειτουργίες και ανεπάρκειες και με φαλκιδευμένο τον ενιαίο κανονισμό παροχών του ΙΚΑ μέσω της ενοποίησης.
Επίσης, με το πρόσχημα της ένταξης των νοσοκομειακών μονάδων του ΙΚΑ στο ΕΣΥ, θα κλείσουν (τουλάχιστον) τα νοσοκομεία του ΙΚΑ που στεγάζονται σε ενοικιαζόμενα κτίρια, μειώνοντας τον συνολικό αριθμό των υφιστάμενων νοσοκομειακών κλινών.
- Την ιδιοποίηση, δηλ. κατάσχεση της περιουσίας των ασφαλιστικών ταμείων. Πρόκειται για προκλητική αφαίρεση από τα ασφαλιστικά ταμεία της περιουσίας και των πόρων τους που στηρίχθηκαν μόνο στις εισφορές εργαζομένων και εργοδοτών.
- Την επιβολή επισφαλών εργασιακών σχέσεων.
- Την αύξηση εισφορών των συνταξιούχων του δημοσίου.
- Την άμεση ή έμμεση επιβάρυνση των ασφαλισμένων για παροχή υγείας και την ιδιωτικοποίηση της ΠΦΥ. Δηλώσεις σαν κι αυτές του διοικητή του ΙΚΑ, περί σύστασης κοινοπραξίας γιατρών του ιδρύματος με ιδιώτες γιατρούς, στην οποία θα εκχωρούνται πολυιατρεία του ΙΚΑ, δείχνουν με σαφήνεια το περιεχόμενο και τον προσανατολισμό της πολυδιαφημιζόμενης ενοποίησης των υπηρεσιών υγείας των ασφαλιστικών ταμείων.
«Χαμένοι» κι αυτής της «μεταρρύθμισης» θα είναι οι ασφαλισμένοι, των οποίων οι παροχές υγείας θα πέσουν στο κατώτατο επίπεδο και «κερδισμένοι» τα μεγάλα ιδιωτικά νοσηλευτήρια, τα ιατρικά διαγνωστικά κέντρα, τα ιδιωτικά κέντρα αποκατάστασης, οι πολυεθνικές φαρμάκων, οι οποίοι θα συνεχίσουν να απομυζούν δημόσιο χρήμα με τις συμβάσεις, που θα συνάπτει ο ΕΟΠΥΥ με τους ιδιωτικούς παρόχους υγείας.
Οι ρυθμίσεις του πολυνομοσχεδίου για σύσταση του ΕΟΠΥΥ, ως βασικού φορέα παροχής Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας και ένταξης σε αυτόν των κλάδων υγείας των ασφαλιστικών ταμείων, δεν έχουν απολύτως τίποτα το κοινό με την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για ένα δημόσιο ολοκληρωμένο σύστημα παροχής υπηρεσιών ΠΦΥ.
Για τις δυνάμεις της ριζοσπαστικής αριστεράς καμία αλλαγή ή «μεταρρύθμιση»στο χώρο της Υγείας που στηρίζεται πάνω στα ερείπια των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, στην υποβάθμιση των ήδη προβληματικών υπηρεσιών υγείας και στην παράδοσή τους στο ιδιωτικό κεφάλαιο δεν μπορεί να γίνει ανεκτή.
Οι μνημονιακές πολιτικές που οδηγούν στην οριστική κατεδάφιση του δημόσιου συστήματος υγείας, οι οποίες σε συνθήκες κρίσης και ραγδαίας φτωχοποίησης των λαϊκών στρωμάτων έχουν τεράστιο κοινωνικό κόστος, αποτελούν για τον ΣΥΝ αιτία μετωπικής πολιτικής σύγκρουσης.
Η δική μας εναλλακτική πρόταση βρίσκεται στον αντίποδα των νεοφιλελεύθερων εφαρμοζόμενων πολιτικών.
Αγωνιζόμαστε για την οικοδόμηση ενός ολοκληρωμένου δημόσιου και δωρεάν συστήματος υγείας, με ενιαίο σχεδιασμό, χρηματοδότηση και παροχή υπηρεσιών. Αυτό σημαίνει ότι την ευθύνη της χρηματοδότησης αναλαμβάνει το κράτος από τον κρατικό προϋπολογισμό, με κατάργηση των εισφορών των εργαζομένων και ταυτόχρονη διατήρηση των εργοδοτικών εισφορών.
Στην αντίληψή μας για την υγεία, δεν υπάρχει χώρος για επιχειρηματική, κερδοσκοπική δραστηριότητα.
Βασικά χαρακτηριστικά της πολιτικής που θα οδηγήσει στην υλοποίηση της στρατηγικής μας στόχευσης είναι:
α) η επαρκής χρηματοδότηση της υγείας και ταυτόχρονη ορθολογική και διαφανή διαχείριση
β) η συγκρότηση ολοκληρωμένου δικτύου πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας και μετανοσηλευτικής αποκατάστασης, που θα αποτελεί το βασικό πυλώνα του νέου πραγματικά δημόσιου συστήματος υγείας
γ) η αναβάθμιση της νοσοκομειακής περίθαλψης με επαγγελματική, επιστημονική και ασφαλιστική εξασφάλιση των υγειονομικών.
δ) ο κοινωνικός έλεγχος, η δημοκρατική συμμετοχή εργαζομένων και αποδεκτών υπηρεσιών υγείας στη λήψη των αποφάσεων.
Ειδικότερα παλεύουμε για:
• Δημιουργία ενός πλήρους δικτύου Κέντρων Υγείας σε όλη την επικράτεια με βάση τα γεωγραφικά και πληθυσμιακά κριτήρια διασυνδεμένων με το νοσοκομείο της αυτόνομης διοικητικά υγειονομικής περιφέρειας.
• Η λειτουργία των Κέντρων Υγείας θα στηρίζεται στη διεπιστημονική και διατομεακή συνεργασία των μελών της ομάδας υγείας (μέσα στην οποία εντάσσεται και ο οικογενειακός γιατρός).
• Μαζικές προσλήψεις ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού στο ΕΣΥ και το ΙΚΑ. Κατοχύρωση ενιαίων εργασιακών σχέσεων και διασφάλιση αξιοπρεπών συνθηκών εργασίας του υγειονομικού προσωπικού.
• Ίδρυση και ανέγερση σε όλες τις σημερινές έδρες των υγειονομικών περιφερειών δημόσιων μεγάλων μονάδων αποκατάστασης
• Στελέχωση και αύξηση του αριθμού των δημόσιων Μονάδων Εντατικής Θεραπείας
• Λειτουργία Αυτόνομων Τμημάτων Επειγόντων Περιστατικών (ΤΕΠ) σε κάθε νοσοκομείο.
• Αναβάθμιση και επέκταση του θεσμού του γιατρού εργασίας με αύξηση των αντίστοιχων θέσεων ειδικότητας αλλά και νομοθετική πλήρης οικονομική ανεξαρτητοποίησή του από την εργοδοσία
• Επαναφορά σε καθεστώς δημόσιου όλων των υπηρεσιών του ΕΣΥ και του ΙΚΑ που έχουν περάσει σε ιδιωτικά χέρια
• Κατάργηση της συμμετοχής στα φάρμακα
• Γενναία χρηματοδότηση όλων των σημερινών προγραμμάτων απεξάρτησης
Η Πανελλαδική σύσκεψη του Τμήματος, γίνεται σε μια στιγμή που οι εργαζόμενοι στο χώρο της υγείας βρίσκονται σε αναβρασμό και αγωνιστική εγρήγορση. Με τον αγώνα τους οι υγιειονομικοί υπερασπίζονται τα εργασιακά – μισθολογικά και ασφαλιστικά δικαιώματά τους, αλλά και το δικαίωμα ενός ολόκληρου λαού στο πρωταρχικό κοινωνικό αγαθό της υγείας, το οποίο αμφισβητείται και προσβάλλεται από την κυβέρνηση και την τρόικα.
Συμπαρατασσόμαστε μαζί τους και προβάλουμε ως κοινό, τον αγώνα για προάσπιση του κοινωνικού κράτους και τον αγώνα για άμεση απεμπλοκή της χώρας από το σφαγείο του μηχανισμού της ΕΕ – ΔΝΤ και το μνημόνιο.
Το δικαίωμα για ελεύθερη πρόσβαση σε δημόσιες και ποιοτικές υπηρεσίες υγείας, αξιολογείται ως ένα από τα πρώτα μέτωπα πάλης του κόμματος και του ΣΥΡΙΖΑ και σε αυτή την κατεύθυνση προσανατολίζεται η δράση του συνόλου των δυνάμεών μας.
Οι απαιτήσεις από το Τμήμα και από τη θεματική του ΣΥΡΙΖΑ η οποία πρέπει άμεσα να επαναλειτουργήσει, αυξάνουν, καθώς οι εξελίξεις στο χώρο της υγείας είναι δραματικές.
Επιβάλλεται αφενός να αναδεικνύουμε το περιεχόμενο, την κατεύθυνση και τις επιπτώσεις των μνημονιακών πολιτικών υγείας και αφετέρου με τις ιδέες, προτάσεις και πρωτοβουλίες να προσανατολίζουμε τις δυνάμεις μας σε δράσεις, που συσπειρώνουν τους εργαζόμενους του κλάδου υγείας με το σύνολο των εργαζομένων και του ελληνικού λαού.
Στο σχεδιασμό δράσεων όπως αυτή που αφορά στην άρνηση πληρωμής των 5 ευρώ στα εξωτερικά ιατρεία των νοσοκομείων και των ΚΥ, αλλά και πρωτοβουλιών κοινωνικής αλληλεγγύης στα πιο δοκιμαζόμενα τμήματα της κοινωνίας μας, η συμβολή του Τμήματος μπορεί να είναι καθοριστική.