Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, απολύτως ευθυγραμμισμένη με τις επιταγές της τρόικα που υπαγορεύονται από τις πλέον ακραίες νεοφιλελεύθερες πολιτικές των αντιδραστικών κέντρων της Ε.Ε., οξύνει την πολιτική ολομέτωπη επίθεσή της στα πιο στοιχειώδη κοινωνικά δικαιώματα των εργαζομένων, σε δημοκρατικές κατακτήσεις και ελευθερίες που αποτελούν συμπύκνωση των λαϊκών αγώνων σε όλη τη μεταπολιτευτική περίοδο.
Την ίδια ώρα που δρομολογείται η άκρως επικίνδυνη εξέλιξη της συνταγματοποίησης των πιο αντικοινωνικών νεοφιλελεύθερων επιλογών στην οικονομία, τις εργασιακές σχέσεις και την καθυπόταξη της πολιτικής στους νόμους και τα συμφέροντα των αγορών, επιχειρείται επίσης μια σαρωτική επιβολή των λεγόμενων διαρθρωτικών αλλαγών – μεταρρυθμίσεων για την υπαγωγή της Ανώτατης Παιδείας, της Υγείας, των δημόσιων συγκοινωνιών και γενικότερα υποδομών και του περιβάλλοντος στην υπηρεσία μεγάλων ιδιωτικών συμφερόντων και στη ριζική απάλειψη του δημόσιου χαρακτήρα τους.
Δεν είναι τυχαίο, αλλά οργανικό σύμπτωμα αυτής της πολιτικής της κυβέρνησης, το γεγονός ότι, ταυτόχρονα με την εν κρυπτώ εκπόνηση, Ευρωπαϊκών σχεδίων για την επιμήκυνση των όρων αποπληρωμής του χρέους στα πλαίσια δεσμεύσεων που θα μονιμοποιούν και θα βαθαίνουν τις πολιτικές λιτότητας, η κυβέρνηση και το τόξο των συντηρητικών πρόθυμων συμπαραστατών της προχωρούν σε νέες αντιλαϊκές πολιτικές. Μειώνουν δραστικά τους συντελεστές φορολόγησης στο κεφάλαιο, προωθούν την κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων εργασίας, προωθούν πολιτικές αντιλήψεις «σκούπας» και «τείχους» για τους μετανάστες αντί της αναγκαίας ανοικτής και σύγχρονης μεταναστευτικής πολιτικής με ευρωπαϊκή διάσταση σε αντίθεση με τη συνθήκη Δουβλίνο 2.
Επικίνδυνα συμπτώματα για την ίδια τη δημοκρατία μας αποτελούν, τόσο η υστερία εναντίον των ειρηνικών μεταναστών – εργατών που διεκδικούν, με οριακή επιλογή για την υγεία τους, την αυτονόητη νομιμοποίησή τους, όσο και η ανάδειξη του θέματος του πανεπιστημιακού ασύλου, για το οποίο μάλιστα ζητείται ευθέως η κατάργησή του από τις πλέον συντηρητικές δυνάμεις του τόπου. Χρησιμοποιούν το άσυλο ως θέμα αιχμής για μια συνολική αντιμεταρρύθμιση στο χώρο της Ανώτατης Παιδείας.
Ο προφανής στόχος είναι να μετατραπούν τα Πανεπιστήμια σε «υγειονομικές ζώνες» προσβάσιμες μόνο στις απόψεις και τις ιδέες, τους σχεδιασμούς και τα συμφέροντα των εγχώριων και διεθνών οικονομικών ελίτ και η ταυτόχρονη αποδυνάμωση του δημόσιου, του κοινωνικού, του εκπαιδευτικού χαρακτήρα και ρόλου τους. Ενδεικτική μάλιστα αυτής της κατεύθυνσης, σε ότι αφορά το άσυλο και όχι μόνο, είναι η απαράδεκτη από κάθε άποψη επιχείρηση ποινικοποίησης των κοινωνικών αγώνων και ιδιαίτερα των αγώνων των μεταναστών, μέσα από την εισαγγελική παρέμβαση και την πρωτοφανή ανάκληση από τον Υπουργό Εσωτερικών της απόφασης νομιμοποίησης 15 μεταναστών, απόφαση του 2008, μοναδική «σημαντική» ανάκληση πολιτικής απόφασης της ΝΔ.
Σε αγαστή συγχορδία η κυβέρνηση και οι δυνάμεις του συντηρητικού τόξου προσπαθούν να στοχοποιήσουν τους κοινωνικούς αγώνες με κατασυκοφάντηση όσων κινητοποιούνται με τον κοινωνικό αυτοματισμό, με ευρύτατη επικοινωνιακή επίθεση ενάντια στον Συνασπισμό, τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ και την Νεολαία του Συνασπισμού.
Είναι καιρός η κυβέρνηση να αντιληφθεί πως η ίδια η πολιτική της υποκινεί την αντίδραση και αντίσταση των εργαζομένων Ελλήνων και μεταναστών. Ο ΣΥΝ παραμένει αταλάντευτος στην υπεράσπιση των αρχών του και στην ανυποχώρητη συμπαράσταση των δίκαιων αιτημάτων της κοινωνίας και καλεί τον λαό να εκδηλώσει την αλληλεγγύη του σʼ όσους πλήττονται από την θύελλα των κυβερνητικών πολιτικών. Ο ΣΥΝ προειδοποιεί τη κυβέρνηση ότι η προσπάθεια υπέρβασης της κρίσης με την μετάβαση σʼ έναν πιο άγριο καπιταλισμό σε Ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο και η συνακόλουθη εκστρατεία αυταρχισμού και συρρίκνωσης της δημοκρατίας θα πέσουν στο κενό.
Σήμερα απαιτείται η ένταση των αγώνων, η διασύνδεση των επιμέρους αγώνων με μια συνολική προσπάθεια ανατροπής αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής.
Ο ΣΥΝ θεωρεί ότι μαζί με το ξεκίνημα του ΣΥΡΙΖΑ αποκτά, δραματική επικαιρότητα η πρόταση για κοινές δράσεις όλου του φάσματος των δυνάμεων της αριστεράς και της οικολογίας και για την από κοινού ενθάρρυνση και ενίσχυση των μαζικών κοινωνικών αγώνων. Οι αγώνες που αναπτύσσονται αυθόρμητα ή και συντονισμένα σήμερα στις συγκοινωνίες, την Ιντρακόμ, τα ελεύθερα διόδια, την υπεράσπιση του ασύλου, τη στήριξη των αγώνων των μεταναστών, την υπεράσπιση των δημόσιων ελεύθερων χώρων, όπως και η απεργία στις 23 Φλεβάρη πρέπει να σημειώσουν μεγάλη επιτυχία. Χρειάζεται να δυναμώσει το κοινωνικό και πολιτικό μέτωπο αντίστασης, να αναπτυχθούν στην Ελλάδα και την Ευρώπη τα μεγάλα μαζικά κινήματα που θα διαμορφώσουν και νέους πολιτικούς συσχετισμούς και θα οδηγήσουν στην ανατροπή των πολιτικών και των κυβερνήσεων των μνημονίων και της συνταγματικής λιτότητας.
Πολιτική Γραμματεία του Συνασπισμού