Μιλώντας σήμερα στο ρ/σ «FLASH 96.0» (A. Κοκορίκος), ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Παπαδημούλης, δήλωσε μεταξύ άλλων τα εξής:
H τρόικα κάθε φορά που έρχεται για να τσεκάρει την πορεία του προηγούμενου τριμήνου και να ετοιμάσει το Μνημόνιο με το επόμενο αριθμό, «σφίγγει τη βίδα», ζητάει ακόμα μεγαλύτερες δόσεις νεοφιλελευθερισμού και επικαλείται τις αρχικές υπογραφές της κυβέρνησης στο μνημόνιο και τις επί τα χείρω προσαρμογές που έχουν γίνει με τα επόμενα μνημόνια. Έχουμε μια κυβέρνηση που προσπαθεί να πείσει τους πολίτες ότι διαπραγματεύεται την αλλαγή όρων και ρυθμίσεων που έχει ήδη υπογράψει. Το σύνηθες και το υπεύθυνο είναι η υπογραφή να έπεται της διαπραγμάτευσης και όχι το αντίστροφο.
Ορισμένα πράγματα απʼ αυτά που ζητάει η τρόικα υπερβαίνουν και τις αρχικές προβλέψεις του μνημονίου. Γίνονται ακόμα πιο αντιλαϊκά και αντικοινωνικά σε ότι αφορά το «ποιος πληρώνει το μάρμαρο», εξαιτίας του ότι όχι μόνο δεν περιορίζεται η φοροδιαφυγή, όχι μόνο οι ισχυροί δεν «βάζουν το χέρι στην τσέπη», αλλά το κίνημα του «δεν πληρώνω» των ισχυρών διευρύνθηκε αυτή τη χρονιά.
Δυο μελέτες της Εθνικής τράπεζας και της Αlpha bank για την φοροδιαφυγή το 2010 στην Ελλάδα, έδειξαν ότι ενώ το δημόσιο από περικοπές σε μισθούς και συντάξεις εξοικονόμησε 2,5 εκατ. ευρώ, τα 2,1 εκατ. ευρώ δεν έφτασαν στο δημόσιο ταμείο, γιατί αντίστοιχα διευρύνθηκε η φοροδιαφυγή.
Δεύτερος δείκτης που αποδεικνύει την αδικία της φορολογίας στην Ελλάδα είναι ότι ενώ ο ΦΠΑ Α, από το 2008 μέχρι το 2010 αυξήθηκε στο ανώτατο κλιμάκιο από το 19 στο 23%, τα έσοδα από ΦΠΑ Α μειώθηκαν. Από 18,5 εκατ. ευρώ το 2008 σε 17 εκατ. ευρώ το 2010. Η κλοπή του ΦΠΑ Α, που τον πληρώνουμε ως καταναλωτές, λογαριάζεται ετησίως σε 5 δις ευρώ. Η αδυναμία της κυβέρνησης να βάλει και τους πλούσιους να πληρώσουν, 600 δις ευρώ στην Ελβετία οι καταθέσεις των Ελλήνων αναφέρει μια πρόσφατη είδηση. Όταν τα 250 περίπου δις ευρώ των καταθέσεων στην Ελλάδα μειώθηκαν στα 45 δις ευρώ, ανησυχούσαμε. Πόσο μάλλον στα 600. Αυτοί είναι οι «τζαμπατζήδες», αν θέλει κάπου να κουνήσει το δάκτυλο ο κ. Ρέππας.
Στην Ελλάδα «πέφτει άγριο τσεκούρι» στους μισθούς, τις συντάξεις και το κοινωνικό κράτος γιατί έχουμε ένα άδικο φορολογικό σύστημα και ένα διάτρητο, κομματικοποιημένο, διεφθαρμένο φοροεισπρακτικό και φοροελεγκτικό μηχανισμό. Στο τομέα της φορολογικής δικαιοσύνης, της διοικητικής εξυγίανσης και στην τιμωρία των υπευθύνων όσων έβαλαν το «δάχτυλο στο μέλι» ή είναι διεφθαρμένοι διοικητικοί λειτουργοί δεν έχει γίνει απολύτως τίποτα. Ούτε στον τομέα της δημοσιονομικής εξυγίανσης, ούτε σε επίπεδο παραδειγματικής τιμωρίας έστω για λόγους πολιτικού και ηθικού συμβολισμού.
Η υιοθέτηση του περίφημου Συμφώνου ανταγωνιστικότητας που ετοιμάζει η κ. Μέρκελ για να εγκριθεί στη σύνοδο κορυφής του Μαρτίου, θα δεσμεύσει την Ελλάδα σε μονόπλευρη λιτότητα γερμανικών προδιαγραφών και δογματικού νεοφιλελευθερισμού για δεκαετίες. Άρα, όχι μόνο την επόμενη κυβέρνηση αλλά και τις κυβερνήσεις των επόμενων δεκαετιών. Είναι εντυπωσιακό το ότι 18-19 κυβερνήσεις εξέφρασαν καταρχήν αντιρρήσεις σʼ αυτό το προσχέδιο που παρουσίασε η κ. Μέρκελ και ο κ. Σαρκοζί, ο Πρωθυπουργός της χώρας μας δεν ήταν μέσα στους 19. Δεν καταγράφηκε σε κανένα πρακτικό ή ανακοινωθέν οποιαδήποτε αντίρρησή του. Ακόμα και ο Αυστριακός Πρωθυπουργός, παραδοσιακός σύμμαχος και ουραγός της Γερμανίας, έφερε σε κάποια θέματα αντίρρηση.
Ο Έλληνας Πρωθυπουργός δήλωσε ότι το 95% του Συμφώνου, δεν μας αφορά, γιατί τα έχουμε κάνει και ότι δεν θα ληφθούν νέα μέτρα. Τόσο ο κ. Παπανδρέου όσο και ο κ. Παπακωνσταντίνου έχουν διαψευσθεί τόσες φορές στις δεσμεύσεις τους ότι δεν θα ληφθούν νέα μέτρα, που κάθε φορά που διαβεβαιώνουν τον ελληνικό λαό ότι δεν θα ληφθούν νέα μέτρα, οι πολίτες μετρούν την τσέπη τους!
Δεν είναι αλήθεια ότι το 95% του Συμφώνου τα έχουμε εκπληρώσει. Αν υιοθετηθεί αυτό το σκληρό πακέτο, τότε θα έχουμε: νέες μειώσεις μισθών και στον ιδιωτικό και στον δημόσιο τομέα. Μείωση συντάξεων συνοδευόμενη από καθυστέρηση του χρόνου κατοχύρωσης του δικαιώματος στην σύνταξη από τα 65 στα 67 και περαιτέρω συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους. Επιπρόσθετα δεδομένη θα πρέπει να θεωρείται και η ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων.
Με άλλα λόγια, το αντίτιμο για την «χαλάρωση της θηλείας» στον λαιμό μας, που ούτως εις άλλως προτείνουν και οι δανειστές μας γιατί τα νούμερα δεν βγαίνουν και φοβούνται μην δεν πάρουν τα λεφτά τους πίσω, είναι μια μακροχρόνια λιτότητα που θα καταδικάσει την Ελλάδα και τον Ευρωπαϊκό Νότο σε μια μακροχρόνια ύφεση. Γιατί πολύ απλά δεν θίγει την εγγενή ανισσοροπία που γεννά η αρχιτεκτονική της ζώνης του ευρώ. Τα πλεονάσματα του Βορρά και της Γερμανίας οφείλονται στις εισαγωγές του Νότου. Όμως για να μειωθεί αυτό το κλιμακούμενο χάσμα απαιτείται ισχυρός κοινοτικός προϋπολογισμός που θα αναδιανέμει πόρους και μια Ευρωπαϊκή κεντρική Τράπεζα που θα μπορεί να δανείζει απευθείας τα κράτη- μέλη. Είναι αδιανόητο ο κ. Λάτσης να δανείζεται με 1% και το Ελληνικό Δημόσιο με 6%. Με άλλα λόγια, πρέπει να μπορεί η ΕΚΤ να τυπώνει νόμισμα, ότι κάνει δηλαδή η Αμερικανική και η Κινεζική κεντρική Τράπεζα. Αυτά είναι εκτός του πακέτου της κ. Μέρκελ. Ο κ. Γιούνκερ διατηρεί επιφυλάξεις για το περιεχόμενο του πακέτου. Εμείς γιατί είμαστε τόσο γαλαντόμοι δια του κ. Πρωθυπουργού μας;
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS