Η προχτεσινή ανακοίνωση των υπαλλήλων της τρόικας για αναμορφωμένο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων της τάξης 50 δισ., προκάλεσε, εύλογα, ποικίλα σχόλια. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν έχει καμία νομιμοποίηση από τον ελληνικό λαό να ξεπουλήσει τον εναπομείναντα δημόσιο πλούτο στο κεφάλαιο. Οι αριστερές δυνάμεις δικαίως αντέδρασαν με αγανάκτηση για ένα πρόγραμμα που ξεπερνά κάθε όριο λογικής. Όμως δεν αρκεί.
Οφείλουμε να αναβαθμίσουμε την ιδεολογική παρέμβαση αφενός στην κατεύθυνση ότι η κυβέρνηση δεν δικαιούται να εκποιεί τη δημόσια περιουσία, αφετέρου για να αποκαλύπτονται τα παιγνίδια που στήνονται για να κοροϊδέψουν τον λαό είτε βαφτίζοντας το κρέας ψάρι(αξιοποιούμε και όχι εκποιούμε) είτε εμφανίζοντας το ΠΑΣΟΚ πατριωτική δύναμη.
Γιατί το αναφέρω αυτό. Γιατί, αν και στα κανάλια δεν έλειψαν τα παπαγαλάκια που υπερασπίστηκαν στο σύνολό τους την κατεύθυνση και τις διαστάσεις των μέτρων, βασικά στελέχη (π.χ. Πεταλωτής, Ρέππας, Κακλαμάνης, Καρχιμάκης) αντέδρασαν για το ύφος και τις αρμοδιότητες των τροϊκανών. Η αντίδραση αυτή δεν ήταν αληθινή, ήταν για τα μάτια του κόσμου, κατά τη γνώμη μου το σκηνικό ήταν στημένο.
Γιατί είναι αποπροσανατολιστική η απόδοση κάθε ευθύνης στην τρόικα
Όπως έχει αναλύσει ο Ν. Κοτζιάς, πρώην σύμβουλος του πρωθυπουργού σε άρθρο του «Ποιος φτιάχνει, αλήθεια, τα μνημόνια» στην Ελευθεροτυπία(23/11/10, στη λεπτομερή διαμόρφωση τους, ελάχιστο ρόλο παίζει η τρόικα.
Όπως αναφέρει: “Η παρουσία της τρόικας στην Ελλάδα συνίσταται στην πραγματικότητα σε καμιά δεκαπενταριά μεσαίους υπαλλήλους υπερεθνικών οργανισμών (Ε.Ε., ΚΤΕ, ΔΝΤ) και σε πέντε πιο υψηλόβαθμους. Υπάλληλοι ειδικευμένοι σε άλλα θέματα, αλλά μέχρι πριν από κάποιους μήνες παντελώς άσχετοι για το τι συμβαίνει στην Ελλάδα. Αυτού του τύπου υπάλληλοι δεν θα μπορούσαν να καταστρώσουν από μόνοι τους λεπτομερειακό σχέδιο ως προς τα πόσα επαγγέλματα ανήκουν στα βαριά και ανθυγιεινά κ.λπ.» Το ίδιο θεωρώ εγώ και για το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων κ.λπ.
Όπως συνεχίζει ο Ν. Κοτζιάς: «Δεν θα μπορούσαν από μόνοι τους να συνταγογραφούν ακριβείς δοσολογίες για κάθε μέτρο, ακόμη και αν αυτοί οι 20 της τρόικας ήταν νομπελίστες.”
“Η τρόικα έχει κάποιες ιδέες, δίνει κατευθύνσεις αλλά το Μνημόνιο συντάσσεται και συγκεκριμενοποιείται” από:
«Α) πληροφορίες που λαμβάνει από μεγάλα ελληνικά δικηγορικά γραφεία που συνδέονται με τη διαπλοκή και έχουν αναλάβει να την ενημερώνουν για το τι γίνεται στην ελληνική πολιτεία και κοινωνία.
β) είναι προϊόν των συμβουλών και προτροπών που προωθεί η Τράπεζα της Ελλάδας, καθότι ο νυν διοικητής της νιώθει περισσότερο «Ευρωπαίος» παρά διοικητής της ελληνικής κεντρικής τράπεζας.
γ) τις προτάσεις μιας ομάδας εμπειρογνωμόνων και συμβούλων, συνδεδεμένων με το υπουργείο Οικονομικών.
Αυτοί, σε συνδυασμό με στελέχη παλαιότερων κυβερνήσεων που εμφορούνται από τον νεοφιλελευθερισμό και πιστεύουν βαθιά στην ανάγκη να εξυπηρετηθούν οι βιομήχανοι, οι τραπεζίτες, γενικότερα οι διαπλεκόμενοι, διοχετεύουν τη βούλησή τους προς την τρόικα που τους ακούει με προσοχή και έτσι διαμορφώνεται το πρόγραμμα που παίρνει τη μορφή Μνημονίου.»
Νομίζω ότι τα παραπάνω έχουν σημασία, γιατί δεν πρέπει να περάσει ούτε στιγμή από το μυαλό αριστερού αλλά και του όποιου εργαζόμενου ότι έχουμε κυβέρνηση που προασπίζει τα συμφέροντα του τόπου. Αντίθετα έχουμε κυβέρνηση που δεν θα φεισθεί καμιάς μεθόδου για να περάσει τα σχέδια της.
Τα τρία τρυγόνια στα οποία αναφέρομαι είναι τα εξής:
-Πρώτο, αναβάθμιση του στόχου των αποκρατικοποιήσεων.
Αν λάβει κάποιος υπόψη ότι ο Προϋπολογισμός 2011 ανέφερε 1 δισ. ευρώ έσοδα αποκρατικοποιήσεων για το 2011, το επικαιροποιημένο Μνημόνιο 7 δισ. για την τριετία 2011-13 και το γεγονός ότι οι σημαντικότερες επιχειρήσεις (χρυσαφικά όπως ΟΤΕ, ΕΛΠΕ, ΔΕΗ, ΟΠΑΠ) έχουν ιδιωτικοποιηθεί σε μεγάλο βαθμό, οι αντικειμενικές δυνατότητες, αλλά και η συγκυρία (κατάσταση χρηματιστηρίου) είναι εξωπραγματικά για στόχο 50 δισ. που ανέφεραν οι τροϊκανοί, εκτός και αν πωληθεί και το βρακί του Παπανδρέου το οποίο ασφαλώς έχει μεγάλη αξία.
Όμως ο στόχος των 50 δισ. διαμορφώνει κλίμα για να υπάρξει όσο το δυνατό μεγαλύτερη υπέρβαση του στόχου των 7 δισ. που περιλαμβάνει το ισχύον επικαιροποιημένο Μνημόνιο.
-Δεύτερος στόχος είναι ο αποπροσανατολισμός. Αν και ο στόχος των ιδιωτικοποιήσεων είναι μέσα στην πολιτική κυβέρνησης και τρόικας, από άποψη κυβερνητικών προτεραιοτήτων προηγείται η κατεδάφιση των εργασιακών σχέσεων που παίζεται αυτή τη περίοδο μέσω και των νομοθετημάτων για τις δημόσιες συγκοινωνίες, οι επιχειρησιακές συμβάσεις, η φορολογική πολιτική. Επομένως η μετατόπιση σήμερα της ατζέντας στις αποκρατικοποιήσεις αποπροσανατολίζει και εμφανίζει στα μέσα ενημέρωσης υποβαθμισμένη τη λαϊκή κινητοποίηση ενάντια στα νομοθετήματα αυτά, στο πρόβλημα των διοδίων και της ακρίβειας (τιμολογίων αστικών συγκοινωνιών , ΔΕΗ κ.λπ.).
-Τρίτος στόχος η αναβάθμιση του ΠΑΣΟΚ σε πατριωτικό φορέα που δεν δέχεται υποδείξεις από κανένα!!! Γιατί, τάχα, η κυβέρνηση και μόνο αυτή, ασκεί την εξουσία και καλά θα κάνει η τρόικα να μην το αμφισβητεί. Οι αντιδράσεις Καρχιμάκη, Κακλαμάνη κ.λπ. ικανοποίησαν αυτούς που ήθελαν επιχειρήματα να υποστηρίζουν και να λιβανίζουν την κυβέρνηση, ότι τάχα το ΠΑΣΟΚ είναι πατριωτικό και μόνο αυτό κυβερνά.
Εκτιμώ ότι η πρόσφατη εμφάνιση των τροϊκανών ήταν ένα θέατρο. Θέατρο που αποσκοπεί να αφήσει στο απυρόβλητο πρωθυπουργό και κυβέρνηση. Αν είναι κάποιος να θυσιαστεί ας είναι ο Παπακωνσταντίνου που έδωσε αέρα στην τρόικα. Ο πρωθυπουργός είναι ένας πραγματικά υπεύθυνος παράγοντας ενώ, όπως μας λέει, όλοι οι άλλοι (Αριστερά, συνδικάτα ΔΕΚΟ, επιστημονικοί φορείς), είναι ανεύθυνοι και φορείς συντεχνιασμού.
Κατά τη γνώμη μου η τελευταία παρέμβαση των τροϊκανών αφορά ένα τακτικισμό της κυβέρνησης. Όχι μόνο το περιεχόμενο του μνημονίου αλλά και η τακτική χαράσσεται εντός της επικράτειας. Η τακτική είναι αποκλειστικότητα της κυβέρνησης.
Το καθήκον σήμερα της αριστεράς και των ταξικών δυνάμεων πρέπει πρώτο να μην αποδεχτεί άλλα μέτρα, αλλά να περάσει σε αντεπίθεση και δεύτερον να αποκαλύψει στην κοινή γνώμη, ότι, πέρα των άλλων, εφεξής, θα αναβαθμίζονται τα παιγνίδια εντυπωσιασμού και στήριξης του γοήτρου του ΠΑΣΟΚ αφού δεν διαφαίνεται άλλη εναλλακτική λύση για το σύστημα εξουσίας. Πρέπει να αποκαλύπτονται οι τακτικισμοί και να απομυθοποιείται μια κυβέρνηση που δεν μπορεί να το παίζει πατριωτική.
Η κυβέρνηση μπορεί να εκφοβίσει βεβαίως και για εκλογές αλλά ο λαός δεν πρέπει να φοβηθεί. Άραγε τι χειρότερο μπορεί να προκύψει από τις εκλογές;
Από συνέντευξη της Μ. Καραμανώφ Συμβούλου Επικρατείας στην ΑΥΓΗ (28.10.2010)
«… μόνο ένα κυρίαρχο κράτος, το οποίο δηλ. ασκεί αυτοδύναμη εξουσία στην επικράτειά του και σχεδιάζει την πολιτική του με αποκλειστικό γνώμονα το δημόσιο συμφέρον και τις ανάγκες των πολιτών του, μπορεί να προστατεύσει αποτελεσματικά το φυσικό, πολιτιστικό και κοινωνικό του κεφάλαιο. Και αντίστροφα. Μόνο ένα κράτος που έχει τον έλεγχο των στρατηγικών σημείων της επικράτειάς του, των κρίσιμων υποδομών και των φυσικών του πόρων διατηρεί πραγματική και όχι χάρτινη κυριαρχία. Για την πραγμάτωση και των δύο αυτών σκοπών, είναι κρίσιμος ο ρόλος της δημόσιας κτήσης….»
http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=599522
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS