Μιλώντας σήμερα στο ρ/σ «Στο ΑΘΗΝΑ 9,84» (Α. Mόσχοβας-Γ. Λοβέρδος), ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Παπαδημούλης, δήλωσε μεταξύ άλλων τα εξής:
Για τον κύκλο επαφών Παπανδρέου με Μέρκελ και Ευρωπαίους εταίρους
Ο κ. Παπανδρέου είναι έτοιμος να δεχτεί το Σύμφωνο ανταγωνιστικότητας που προτείνει η κ. Μέρκελ. Αν πράγματι συμβεί αυτό, θα είναι μεγάλο διαπραγματευτικό λάθος.
Για μια μικρή και προσωρινή «χαλάρωση της θηλιάς» του χρέους στο λαιμό της Ελλάδας, θα αποδεχτούμε ένα πακέτο προτάσεων που θα βάζει τα «δυο πόδια σε ένα παπούτσι» τόσο στην Ελλάδα, όσο και στον υπόλοιπο Ευρωπαϊκό Νότο για πολλές δεκαετίες, οικοδομώντας μια Ευρώπη με κυρίαρχο τον Γερμανικό παράγοντα. Κι αυτό θα είναι επιζήμιο και υπονομευτικό τόσο για την ελληνική οικονομία όσο και για τον ελληνικό λαό.
Αν δεν αντιμετωπιστούν οι ανισότητες της αρχιτεκτονικής της ζώνης του ευρώ που αναδείχθηκαν στην περίοδο της κρίσης με συγκεκριμένα μέτρα, τότε ο Ευρωπαϊκός Νότος θα δουλεύει προς όφελος του Γερμανικού και του εξαγωγικού Βορρά γενικότερα. Φτιάχτηκε ένα ευρώ που παράγει πλεονάσματα για την Γερμανία και τους συνεταίρους της και ελλείμματα και χρέη για τον Μεσογειακό Νότο. Αυτό γιατί τα εργαλεία που θα μπορούσαν να αμβλύνουν αυτές τις ανισομετρίες όπως ο κοινοτικός προϋπολογισμός που πρέπει να ενισχυθεί, οι αρμοδιότητες της Ευρωπαϊκής κεντρικής Τράπεζας που πρέπει να ισχυροποιηθούν κατά τρόπο ανάλογο με την Αμερικανική ή την Κινέζικη κεντρική Τράπεζα ή ακόμα η έκδοση ευρωομολόγου για να αγοράζει χρέος και να προωθεί επενδύσεις πανευρωπαϊκού χαρακτήρα για την ανάπτυξη και την απασχόληση «έμειναν έξω» από την λογική του Συμφώνου μέχρι τώρα.
Η κ. Μέρκελ όλα αυτά τα αφήνει έξω από το προτεινόμενο πακέτο. Εντός του Συμφώνου δεν υπάρχει ούτε η προοπτική αύξησης του κοινοτικού προϋπολογισμού, ούτε το ευρωομόλογο, ούτε η ενίσχυση του ρόλου της Ευρωπαϊκής κεντρικής Τράπεζας.
Μέχρι τώρα εμφανίζεται μόνο η μια όψη αυτού Συμφώνου ανταγωνιστικότητας. Είναι λάθος του κ. Παπανδρέου να μην φέρει καμία αντίρρηση, την στιγμή που 19 πρωθυπουργοί ακόμα και ο Αυστριακός, παραδοσιακός σύμμαχος της Γερμανίας, εξέφρασαν επιμέρους αντιρρήσεις στις προτάσεις Μέρκελ- Σαρκοζί. Στην Ευρώπη, αν δεν διαπραγματευτείς επιδιώκοντας συμμαχίες αλλά παραμένεις στην λογική της «ψωροκώσταινας» και με «απλωμένο το χέρι» τότε πηγαίνεις άκλαυτος.
Οι απαιτούμενες αλλαγές για το συμφέρον της Ευρωπαϊκής προοπτικής
Το συμφέρον του Ευρωπαϊκού Νότου και της ευρωπαϊκής προοπτικής γενικότερα επιβάλλει ριζικές αλλαγές. Το ευρώ ανθούσε την περίοδο της ανάπτυξης αλλά μόλις ξέσπασε η κρίση κατρακύλησε κι έμεινε αβοήθητο χωρίς τα κατάλληλα εργαλεία στήριξης σε περιόδους ύφεσης.
Αν συνταγματοποιήσεις το μηδενικό έλλειμμα και χρέος, τότε αυτόματα καταργείς τη δυνατότητα να εφαρμόσεις την πολιτική που εφαρμόζει σήμερα ο Ομπάμα στις ΗΠΑ. Δηλαδή μια ήπια κεϋνσιανή πολιτική για να επαναφέρει την οικονομία των ΗΠΑ σε ρυθμούς ανάπτυξης και να μειώσει την ανεργία. Η γερμανική πρόταση της συνταγματοποίησης του νεοφιλελευθερισμού οδηγεί στην αντίθετη κατεύθυνση και στερεί έστω και σε περίοδο κρίσης την δυνατότητα εφαρμογής μιας ανάλογης πολιτικής. Αυτά είναι προτάσεις του κ. Stiglitz, συμβούλου του Πρωθυπουργού αν δεν κάνω λάθος.
Το πακέτο της κ. Μέρκελ έχει μονόπλευρα μέτρα λιτότητας που θα βυθίσουν τον Ευρωπαϊκό Νότο και την Ελλάδα στην ύφεση και τις κοινωνικές ανισότητες. Δηλαδή στην σμίκρυνση του κύκλου της ελληνικής οικονομίας και την περαιτέρω αύξηση της ανεργίας.
Υπάρχει και μια κοινωνική διάσταση στο πακέτο αυτό που αφορά το κοινωνικό dumping, όπως ονομάζεται. Δηλαδή την περαιτέρω περικοπή μισθών, συντάξεων και κοινωνικού κράτους στο όνομα της ανταγωνιστικότητας. Στην Ελλάδα που ο μικρομεσαίος, ο εργαζόμενος και ο συνταξιούχος πλήττεται βάναυσα και παράλληλα βασιλεύει η σπατάλη και η αδιαφάνεια με τις μίζες, η φοροδιαφυγή, η παραοικονομία 30 % και το «δεν πληρώνω» των πλουσίων.
Για την αναδιάρθρωση του χρέους
Είναι λογικό να καλλιεργείται σκόπιμα και να ενισχύεται έως και προπαγανδιστικά ένα κλίμα κατά της Ελλάδας, απʼ όσους ποντάρουν, σορτάρουν στην καταστροφή και την χρεωκοπία της Ελλάδας, ακόμα-ακόμα κι όλης της ζώνης του ευρώ.
Ήδη έχει ξεκινήσει ένα είδος αναδιαπραγμάτευσης του χρέους, έστω κι αν ξορκίζεται στην δημόσια συζήτηση, γιατί είναι αδύνατη η εξυπηρέτηση του χρέους με τους όρους του μνημονίου. Μόλις χθες ανακοινώθηκε κάτι που επιβεβαιώνει ότι το χρέος ως ποσοστό επί του ΑΕΠ της χώρας στο τέλος του ορίζοντα του Μνημονίου θα είναι μεγαλύτερο από το χρέος επί του ποσοστού του ΑΕΠ της χώρας πριν εισέλθει στον μηχανισμό του μνημονίου.
Χθες ανακοινώθηκε μια νέα αύξηση του δημόσιου χρέους κατά 42 δις ευρώ στο 147% επί του ποσοστού του ΑΕΠ. Αυτό οφείλεται στο ότι για τρίτη συνεχόμενη χρονιά μειώνεται ο συντελεστής του ΑΕΠ λόγω της ύφεσης -2,2% το 2009, -4% το 2010 και προβλέπεται πάνω από -3% το 2011, αθροιστικά πολύ πάνω από το -10% του ΑΕΠ και την ίδια στιγμή προστίθενται και τα ελλείμματα κι αυξάνεται το χρέος. Άρα χωρίς ένα είδος αναδιάρθρωσης του χρέους η εξυπηρέτηση του χρέους είναι αδύνατη.
Οι προσχηματικές, προπαγανδιστικές δήθεν κόντρες κυβέρνησης-Τρόικας με τα 50 δις οφείλονται ακριβώς εκεί. Η κυβέρνηση και η τρόικα βλέπουν ότι η συνταγή του μνημονίου είναι λάθος και η χώρα βυθίζεται στην ύφεση. Τα δε 50 δις της δήθεν αξιοποίησης είναι ένα πόσο ανεδαφικό, αστρονομικό ειδικά την στιγμή που το 50% της δημοσίας περιουσίας είναι και μη καταγεγραμμένη και καταπατημένη.
Θεωρώ δύσκολο έως αδύνατο να μην υπάρχει μιας μορφής «κούρεμα». Ακόμα και η συζήτηση για επαναγορά του χρέους, είτε από την ελληνική κυβέρνηση με νέο δάνειο, είτε από τον ευρωπαϊκό μηχανισμό με την ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα είναι ένα είδος «κουρέματος». Το «μην ομιλείτε εις τον οδηγό» που υιοθετεί η κυβέρνηση δεν είναι πειστικό. Δεν γίνεται κάθε τόσο να ανακαλύπτει η ελληνική κοινή γνώμη ότι άλλα λένε στον ελληνικό λαό κι άλλα τελικά έχουν συμφωνηθεί με την τρόικα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το τελευταίο «κάρφωμα» του Στρος- Καν στον Γ. Παπανδρέου. Ο ελληνικός λαός κουράστηκε από την διγλωσσία απʼ όπου κι αν προέρχεται.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS