- Για τη χθεσινή απεργιακή κινητοποίηση
Όσος κόσμος συμμετείχε και είχε και τη δυνατότητα να δει σημερινά πλάνα, καταλαβαίνει ότι ήταν μια μεγαλειώδης κινητοποίηση και δεν ήταν απλώς άλλη μία μέσα στη σειρά των κινητοποιήσεων. Ήταν μια κινητοποίηση-σταθμός που με τη συμμετοχή χιλιάδων εργαζομένων, ανθρώπων που καταλαβαίνουν ότι αυτή η πολιτική ωθεί χιλιάδες κόσμου στο περιθώριο και οι που με τον όγκο τους και τη μαχητικότητά τους αμφισβήτησαν τα βασικά όπλα της κυβέρνησης τη τελευταία περίοδο. Δηλαδή, από την μια πλευρά το φόβο που δημιουργεί η κυβέρνηση μέσω του αυταρχισμού και της καταστολής και από την άλλη πλευρά την προσπάθεια που κάνουν να διαμορφώσουν μια κοινή γνώμη μέσω των ΜΜΕ που πιστεύει πως το καλό της κοινωνίας έρχεται μέσα από τις επιλογές της κυβέρνησης.
Η χθεσινή πορεία λοιπόν, αμφισβήτησε αυτά τα δυο βασικά. Από τη μια, χιλιάδες κόσμου, που ήξερε ότι θα υποστεί την καταστολή και τον αυταρχισμό της κυβέρνησης, αλλά εντούτοις κατέβηκε μαχητικά στο δρόμο και διαδήλωσε. Από την άλλη, όλοι αυτοί που τον κατηγορούν ότι είναι τζαμπατζήδες, κομμάτι της ανομίας, στο περιθώριο, κάποιοι περίεργοι τύποι που θέλουν το κακό της κοινωνίας, αμφισβητούν τα κεντρικά αυτά επιχειρήματα της κυβέρνησης και λένε ότι το κακό της κοινωνίας είναι η πολιτική της κυβέρνησης και αυτή η κυβέρνηση και με μαχητικούς όρους διεκδικούν και αυτό φαινόταν από όλα τα μπλοκ και τα συνθήματα να φύγει αυτή η κυβέρνηση, να σταματήσει αυτή η πολιτική και αμφισβητούν τελικά ποιο είναι το «καλό» της χώρας.
- Ποια συνέχεια όμως θα δοθεί; Πολλοί αντιδρούν στο γεγονός ότι μια φορά το μήνα γίνεται μια πανεργατική απεργία και συλλαλητήριο και μετά επιστρέφουμε στις δουλειές μας και τα σπίτια μας.
Η αίσθηση που έβγαινε από τη χθεσινή διαδήλωση δεν ήταν αυτή και αυτό το μήνυμα πρέπει να το λάβει και η πολιτική αριστερά αλλά και το συνδικαλιστικό κίνημα και η ίδια η κοινωνία για να καθορίσει ποια θα είναι τα επόμενα βήματα και πως θα κλιμακώσει αυτό τον αγώνα ώστε να μη μείνει ένας αγώνας που μια φορά το μήνα θα κάνουμε ένα πέρασμα από την Αθήνα και θα φεύγουμε. Το ζήτημα είναι να δούμε πως θα δημιουργηθούν εκείνοι οι όροι που θα οδηγήσουν τελικά στην ανατροπή αυτή της κυβέρνησης, αλλά κυρίως στην ανατροπή αυτής της πολιτικής. Δηλαδή θα δημιουργηθούν και όροι πολιτικής διεξόδου από τη σημερινή κατάσταση.
- Κάποια κομμάτια της αριστεράς ήθελαν μια διαφορετική κατάληξη του χθεσινού συλλαλητηρίου με πολύωρη παραμονή στην πλατεία Συντάγματος.
Το πρώτο θέμα είναι ότι βλέπουμε πολύ θετικά ότι σε μεγάλα κομμάτια της κοινωνίας δεν τους φτάνει η καθιερωμένη μορφή διαμαρτυρίας και πιστεύουν ότι έχει έρθει η ώρα να προχωρήσουν σε κάτι παραπάνω. Αυτή λοιπόν την αντίσταση και τη λογική σε κομμάτια νέου κόσμου που αυτή τη στιγμή πετιέται στο περιθώριο όταν βγαίνει ο κάθε υπουργός και εξαγγέλλει ότι καταργούνται προσλήψεις, κόσμος που έχει ήδη δώσει εξετάσεις για να μπει στον ΑΣΕΠ και του λένε ότι δεν θα μπεις ποτέ κλπ. Αυτός ο κόσμος είναι στο περιθώριο και θέλει να κάνει παραπάνω πράγματα για να οδηγήσει σε αυτή την ανατροπή της κυβέρνησης.
Από την άλλη πλευρά, η εκτίμησή μας είναι ότι αυτό δεν συγκροτείται στη βάση εξαγγελιών της προηγούμενης μέρας από το ένα ή το άλλο πολιτικό στέλεχος.
Τα μεγάλα γεγονότα κρίνονται κυρίως από τη μαζικότητά τους και τη συμμετοχή τους και όχι από έναν ανταγωνισμό στο ποιος θα κάνει την πιο αριστερή, ριζοσπαστική πρόταση. Για παράδειγμα, χθες τη στιγμή που έφτασαν τα δικά μας μπλοκ στην πλατεία Συντάγματος, ήδη ο μεγάλος όγκος της διαδήλωσης είχε περάσει από την πλατεία Συντάγματος και είχε φύγει. Το μεγαλειώδες ήταν ότι πριν ξεκινήσουμε καν εμείς τη διαδήλωση, η πλατεία Συντάγματος είχε γεμίσει και αυτό ήταν το μεγαλειώδες αυτής της συγκέντρωσης.
Το να διεκδικήσεις να κρατήσεις τους χιλιάδες κόσμου με 2 ή 3 χιλιάδες άτομα θα οδηγούσε σε μια μορφή που δεν θα έδειχνε τα μαζικά χαρακτηριστικά που είχε αυτή η διαδήλωση και ως ένα βαθμό θα το εκφύλιζε και σίγουρα αυτό δεν μπορούμε να το κάνουμε με όρους ενδοαριστερού ανταγωνισμού, με το ποιος είναι ποιο αριστερός και ποιος ριζοσπαστικός. Αυτό θα κριθεί από το ποιος θα έχει εκείνο το πολιτικό σχέδιο που θα καταφέρει να το απλώσει μέσα στην κοινωνία και όχι ως αποκομμένη πρωτοπορία θα προσπαθεί να δημιουργήσει γεγονότα, αλλά πως θα δημιουργήσει με τις ιδέες, το σχέδιο του και θα τα απλώσει σε όλη την κοινωνία ώστε να κάνει όλο και πιο μαζική και να χρησιμοποιήσει βεβαίως και νέα μέσα, αλλά αυτό πρέπει να γίνει με όρους κινήματος και όχι με όρους από τα έξω ή με εξαγγελίες μέσα από τα δελτία ειδήσεων.
Εξάλλου, επειδή ακούγεται πολύ το να κάνουμε το Σύνταγμα πλατεία Ταχρίρ, νομίζω ότι η πλατεία Ταχρίρ δεν εξαγγέλθηκε σε κανένα δελτίο ειδήσεων. Ήταν η ίδια η ένταση του κόσμου που το δημιούργησε και σε αυτό πρέπει να σκύψουμε όλοι με σεβασμό, νηφαλιότητα αλλά και με διάθεση για να παράγουμε μεγάλα γεγονότα και να δούμε πως μπορούμε να το καταφέρουμε.
Υπάρχει και ένα ζήτημα για τις σχέσεις μέσα στο κίνημα αλλά και τις σχέσεις μέσα στην αριστερά. Και νομίζω ότι η ένταση εκείνη τη στιγμή του ποιος είναι «πουλημένος» και ποιος όχι, ποιος είναι με τον ένα και ποιος με τον άλλο, δεν βοηθά στην ανάπτυξη αυτού του κινήματος που θα μπορέσει να ανατρέψει αυτές τις πολιτικές. Ούτως ή άλλως δεν κρινόταν από την παρουσία ενός μπλοκ το αν θα πετύχει το σχέδιο πλατεία Ταχρίρ ή όχι. Αυτό κρίνεται από το αν θα καταφέρουμε ο κόσμος στις γειτονιές, στην καθημερινή του ζωή, στους χώρους δουλειάς του να δημιουργήσει εκείνο το κίνημα αντίστασης που θα ανατρέψει αυτή την πολιτική και από εκεί θα κριθούμε όλοι στο τέλος.
- Ένα ξεχωριστό στοιχείο της χθεσινής κινητοποίησης ήταν και η παρουσία των μεταναστών απεργών πείνας και υπήρξε και σχετικός χαιρετισμός τους στη συγκέντρωση . Βλέπουμε όμως ένα μηνά μετά η κυβέρνηση συνεχίζει ένα επικοινωνιακό παιχνίδι με το τι θα μπορούσε να κάνει προκειμένου να τελειώσει αυτή η απεργία πείνας. Οι άνθρωποι όμως έχουν φτάσει στο μη παρέκει.
Σήμερα έχουμε και δυο γεγονότα. Το ένα είναι το πόρισμα του εισαγγελέα για διώξεις και δεύτερο είναι κάποια σχόλια του υπουργού Εσωτερικών που βγαίνει μετά από μια συνάντηση με τους δημοσιογράφους. Οι μετανάστες εργάτες απεργοί πείνας βρίσκονται σήμερα στην 31η μέρα και πρέπει να καλέσουμε με κάθε σοβαρότητα αλλά και με μεγάλη ένταση την κυβέρνηση να αφήσει τα επικοινωνιακά παιχνίδια, διότι πλέον παίζει με τις ζωές 300 ανθρώπων. Αν θέλετε και ένα σχόλιο για τον εισαγγελέα, νομίζω ότι και οι κατηγορίες σαθρές αλλά και αυτό που κυρίως πρέπει να πούμε είναι ότι η κυβέρνηση σε αυτή την ειδική συνθήκη πρέπει να αφήσει στο πλάι την καταστολή και αυταρχικό της πρόσωπο και να προσπαθήσει να δώσει λύση στα δίκαια αιτήματα των 300 εργατών μεταναστών που αγωνίζονται. Το δεύτερο είναι, ο κ. Ραγκούσης να αφήσει τις εκκλήσεις και δει το βασικό αίτημα των απεργών που είναι να σταματήσει η εκμετάλλευση που υφίστανται από το ελληνικό κράτος. Μην κάνει λοιπόν μαθήματα ύφους. Αυτό που δεν μπορεί να αντέξει η χώρα δεν είναι οι μετανάστες αλλά η κυβέρνηση και η πολιτική της. Αυτό έδειξε και το χθεσινό συλλαλητήριο και σήμερα πρέπει να πούμε ακόμα πιο αποφασιστικά ότι η κυβέρνηση πρέπει να συναντήσει τους ίδιους τους μετανάστες και τους εκπροσώπους τους για να δώσει λύση σύμφωνα με το ισχύον νομικό πλαίσιο και μπορεί να δώσει λύσει αλλά υπεκφεύγει. Παίζει με ζωές και κάνει επικοινωνιακά παιχνίδια αλλά είναι μια αυταρχική κυβέρνηση και σήμερα πρέπει να δώσει λύση.
Η πρωτοβουλία αλληλεγγύης καλεί σε νέα συγκέντρωση το Σάββατο στις 12 στο Μουσείο για να διεκδικήσουμε να δικαιωθούν τα αιτήματα των 300 μεταναστών απεργών πείνας, των οποίων η υγεία είναι πλέον σε οριακή κατάσταση.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS