Όταν ο ΣΥΝ μιλά σήμερα για κυβέρνηση που εφαρμόζει τον ακραίο νεοφιλελευθερισμό, αυτό δεν είναι καθόλου σχήμα λόγου. Η κυβέρνηση σχεδιάζει και προωθεί καθημερινά, το ξεπούλημα κάθε δημόσιου αγαθού, την πλήρη κατεδάφιση των εργασιακών σχέσεων στον Δ.Τ.
Σήμερα λοιπόν, το Οικονομικό Τμήμα του ΣΥΝ εκτιμά ότι είναι κατάλληλη στιγμή να εξετάσουμε τι έγινε την τελευταία δεκαπενταετία (μετά τον νόμο 2414/96), πώς προωθήθηκε ο νεοφιλελευθερισμός, να δούμε που βρισκόμαστε και τι πρέπει προοπτικά να κάνουμε. Στο πλαίσιο αυτά προετοιμάζει σχετική ημερίδα.
Αποτελεί αναγκαιότητα, πιστεύουμε, να καταγράψουμε και να κατανοήσουμε τις εξελίξεις στον Δ.Τ., να ενημερώσουμε όσο μπορούμε περισσότερο τους εργαζόμενους και την κοινή γνώμη και παράλληλα να εξετάσουμε τρόπους παρέμβασης και απάντησης στην κυβέρνηση. Βεβαίως ο τρόπος παρέμβασης, στη συνέχεια, πρέπει να απασχολήσει τον πολιτικό φορέα συνολικά και τις συνδικαλιστικές μας κινήσεις.
Μεταπολιτευτικά, τόσο επί Ν.Δ. όσο και την πρώτη περίοδο ΠΑΣΟΚ (1981-89) κυρίαρχο δόγμα υπήρξε η ρύθμιση και στον ένα ή τον άλλο βαθμό ο ρόλος του Δ.Τ. εθεωρείτο καθοριστικός στη λειτουργία της οικονομίας. Στη συνέχεια όμως, με σταθμούς τον Ν.2000/91 "Περί αποκρατικοποιήσεων» του Μητσοτάκη που αποτέλεσε το πρώτο νεοφιλελεύθερο νομοθέτημα για την ελληνική οικονομία και τον Ν. 2414/96, εποχής Σημίτη, αλλάζουμε σελίδα και μπαίνει κυρίαρχος στόχος η μετοχοποίηση και ιδιωτικοποίηση των Δ.Ε. ενώ με τον Ν.3429/2005 εισάγονται ρυθμίσεις με τις οποίες οι εργασιακές σχέσεις χειροτερεύουν για να προσεγγίσουν του ιδιωτικού τομέα. Καθιερώνεται χειρότερη μοίρα, χειρότερες συνθήκες για τους νέους εργαζόμενους από εκείνη των πατεράδων τους
Με το νέο, μετά το 1990 θεσμικό πλαίσιο, βλέπουμε σταδιακά να προωθείται η ιδιωτικοποίηση τους ενώ για όσες δεν υπάρχει άμεσο ενδιαφέρον ιδιωτικοποίησης, να προωθείται η άτυπη ιδιωτικοποίηση που εκδηλώνεται είτε με την τελμάτωση μιας Δ.Ε. ώστε το έργο της να εγκαταλείπεται σε ιδιώτες, είτε με την ιδιωτικοποίηση λειτουργιών τους (εργολαβίες, π.χ. καθαριότητα, μεταφορική δραστηριότητα) κ.λπ.
Βλέπουμε να εξελίσσεται μία πολιτική νεοφιλελευθερισμού και να εφαρμόζονται συγκεκριμένα μέτρα που την υλοποιούν.
Διαδοχικά μετοχοποιούνται και ιδιωτικοποιούνται δημόσιοι φορείς, ενώ σε άλλους λαμβάνονται νέα μέτρα που συρρικνώνουν δραστικά τον ρόλο τους. Μειώνεται το ανθρώπινο δυναμικό, εγκαταλείπεται η ανάπτυξή τους, αυξάνονται σταδιακά τα τιμολόγια, αποθαρρύνεται η τεχνολογία και καινοτομία, ιδιωτικοποιείται το μάνατζμεντ, το ΠΔΕ μειώνεται δραστικά, εγκαταλείπεται ο αναπτυξιακός και κοινωνικός ρόλος τους. Ο ρόλος όλων των δημόσιων φορέων μειώνεται συνεχώς με την προώθηση της απελευθέρωσης και την καθιέρωσης "ρυθμιστικών" φορέων που μόνο ανεξάρτητοι δεν είναι αλλά προωθούν τα Ιδιωτικά συμφέροντα(βλέπε αγορά ενέργειας, τηλεπικοινωνιών, ταχυδρομική κ.λπ.).
Τα δύο τελευταία χρόνια, οι Δ.Ε. και ο δημόσιος τομέας συνολικά, έχει μπει ολοκληρωτικά σε νέα, ποιοτικά, περίοδο. Οι φορείς του δημοσίου οδηγούνται είτε στην ιδιωτικοποίηση είτε στην εξαφάνιση τους με παράλληλη πλήρη κατεδάφιση των εργασιακών σχέσεων.
Όπως προβλέπει το Μνημόνιο, αλλά και διαδοχικές κυβερνητικές αποφάσεις, προωθούνται ιδιωτικοποιήσεις σε Δ.Ε. της ενέργειας (π.χ. ΔΕΠΑ, ΔΕΗ κ.λπ.), ελληνικά αμυντικά συστήματα (ΠΥΡΚΑΛ, ΕΒΟ), στις μεταφορές (π.χ. αστικών συγκοινωνιών), ΟΣΕ (ΤΡΑΙΝΟΣΕ τουλάχιστον 49%) κ.ά. Μεγάλη πίεση ασκείται και είναι πλέον δεδομένο το ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας (π.χ. Ελληνικό, ΟΣΕ κ.λπ.) ώστε να πιαστεί μετά την αναπροσαρμογή του ανέφικτου στόχου των 50 δισ., σε πρώτη φάση ποσό τουλάχιστον 15 δισ. ώς το τέλος του 2013.
Χθεσινά δημοσιεύματα κάνουν λόγο για τις 41 Δ.Ε. όπου μπαίνουν στο στόχαστρο τιμολόγια και μισθολόγιά τους.
Επομένως, οι δημόσιες επιχειρήσεις εκποιούνται ή διαλύονται, τα εργασιακά δικαιώματα κατεδαφίζονται, η κοινωνία υφίσταται τις επιπτώσεις από την εγκατάλειψη του αναπτυξιακού και κοινωνικού ρόλου (π.χ. τιμολόγια) και επομένως πρέπει να δοθεί απάντηση.
Σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη ίσως περίοδο, λόγω και της όξυνσης των εξελίξεων στις Δ.Ε., αποτελεί αναγκαιότητα, να υπερασπιστούμε και να αναβαθμίσουμε το ρόλο των Δ.Ε., να προστατευτούν τα εργασιακά δικαιώματα και κατακτήσεις (μισθοί, κανονισμοί, συντάξεις κ.λπ.) να προστατευτεί η δημόσια περιουσία, ο όποιος κοινωνικός και αναπτυξιακός ρόλος των Δ.Ε.
Για στρατηγικής σημασίας ή σημαντικές Δ.Ε. (π.χ. ΕΛΠΕ, ΟΤΕ, ΟΠΑΠ) πρέπει να παλέψουμε έστω σε πρώτη φάση για πλειοψηφικό έλεγχο 51% και να προσπαθήσουμε να συσπειρώσουμε τους όποιους διαφοροποιούμενους από ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ., αλλά και όλους τους εργαζόμενους, στην κατεύθυνση αυτή.
Τους στόχους αυτούς θέλουμε να υπηρετήσουμε με τη σχεδιαζόμενη διεξαγωγή ημερίδας για τις Δ.Ε. Καλούμε όποιο σ/φο, σ/σα μπορεί και θέλει να συμβάλλει, να επικοινωνήσει με το Οικονομικό Τμήμα. Στόχος η βαθύτερη γνώση κάθε δημόσιας επιχείρησης, των εξελίξεων σε αυτή με τελικό βέβαια στόχο τη στήριξη των αναγκαίων παρεμβάσεων και αγώνων. Αγώνων όχι μόνα ανά επιχείρηση αλλά και ανά κλάδο ή και τομέα. Η γνώση αυτή θα συμβάλλει ώστε να απαντάμε σωστά και σε μια σειρά ιδεολογήματα (προνομιούχοι, ελλείμματα κ.λπ.) που καλλιεργούνται ολοένα και περισσότερο τον τελευταίο καιρό. Ζητούμενο είναι και να διερευνήσουμε πως έχει προωθηθεί ο Νεοφιλελευθερισμός στις τρεις εκφράσεις του (πραγματοποιηθείσες ιδιωτικοποιήσεις, άτυπες ή λειτουργικές ιδιωτικοποιήσεις, κατεδάφιση εργασιακών σχέσεων (κανονισμοί, μισθοί κ.λπ.). Βεβαίως, αν τελικός στόχος είναι η στήριξη των αγώνων, η ημερίδα αυτή δεν πρέπει να διεξαχθεί σε καθεστώς εσωστρέφειας αλλά παράλληλα με το άνοιγμα στην κοινωνία και τους αγώνες.
http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=602592
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS