ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ
Δεν ξέρουμε αν έχει ξεπεράσει και τα οριακά σημεία. Η υγεία των απεργών πείνας εργατών μεταναστών. Αυτή τη στιγμή χρειάζεται από την πλευρά της κυβέρνησης ένα γενναίο βήμα. Αυτό είναι το βασικό.
Έχουν γίνει συγκεκριμένες προτάσεις που νομίζω ότι μπορεί να καλύψουν πλήρως το θέμα. Σας θυμίζω την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου της Θεσσαλονίκης, την απόφαση της Επιτροπής για τα διεθνή δικαιώματα κ.λπ. Κι εμείς κάναμε πολύ συγκεκριμένες προτάσεις και παρεμβάσεις καθ΄ όλη τη διάρκεια.
Ξέρετε ότι αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ επισκέφθηκε την Παρασκευή τον κ. Ραγκούση και το Σάββατο τον κ. Παπουτσή, προσπαθώντας να συμβάλει ώστε με ανθρωπιστικό τρόπο να αντιμετωπιστεί έστω και την τελευταία στιγμή το ζήτημα που αφορά τους 300 απεργούς πείνας εργάτες-μετανάστες. Επιμένω να το λέω αυτό για τον απλό λόγο ότι πρέπει να κατανοήσουμε ότι είναι κομμάτι της εργατικής τάξης της χώρας μας. Και σήμερα θα έλεγα ότι επιδεινώνεται ακόμα η κατάσταση. Πλέον δεν υπάρχει καμία δικαιολογία γιατί μαζί με την απεργία πείνας, μαζί δηλαδή με την απαίτηση των πιο βασικών ανθρώπινων και εργασιακών δικαιωμάτων τους, ήρθαν να προστεθούν τα γεγονότα πνιγμού τριών ανθρώπων στη Σούδα και αγνοούνται άλλοι έντεκα και το γεγονός ότι χθες έξι άνθρωποι απανθρακώθηκαν, μετανάστες, επειδή κοιμόντουσαν στον τόπο που δούλευαν. Σ΄ ένα μαγαζί, επειδή δεν είχαν πού να μείνουν, κοιμόντουσαν μέσα.
Όλο αυτό διαμορφώνει ένα πλαίσιο το οποίο αναγκάζει την κυβέρνηση, στης οποίας το χέρι πλέον να δει το ζήτημα από άλλη πλευρά.
Εμείς από την αρχή λέμε ότι συμπαραστεκόμαστε στο δίκαιο αγώνα τους. Η απόφαση του τι θα γίνει και πώς ανήκει στους ίδιους τους αγωνιζόμενους..
Μερικές φορές εξοργίζεται κανείς για το γεγονός ότι γίνεται ζήτημα πολιτικής εκμετάλλευσης και πολιτικής αντιπαράθεσης, τη στιγμή που υπάρχει το πρόβλημα της οριακής κατάστασης και σε μερικές περιπτώσεις της ήδη υπάρχουσας βλάβης της υγείας των μεταναστών. Αυτή τη στιγμή οι μετανάστες έχουν πει τις βασικές τους επιδιώξεις, τις βασικές τους απαιτήσεις. Έχουν δίκιο. Από την άλλη μεριά η κυβέρνηση επιμένει σε μια πολιτική που λίγο απέχει -δεν μιλάω για τον κ. Πάγκαλο, δεν έχει νόημα δηλαδή- λίγο απέχει από το να είναι αδιάλλακτη. Νομίζω ότι πρέπει να παρέμβει αυτή τη στιγμή και ο ίδιος ο πρωθυπουργός.
Δεν είναι να μετρήσει κανείς τα απλά ή τα σύνθετα πολιτικά προβλήματα. Εδώ είναι να μετρήσει κανείς το κίνδυνο για απώλεια ανθρώπινης ζωής. Σ΄ αυτό θέλω να επιμείνω. Και μπορούν να βρεθούν λύσεις, έχουμε προδιαγράψει, υπάρχει μια πρώτη νίκη υπόσχεση της μείωσης των ενσήμων. Δεν καλύπτει τους 300 που έχουν δώσει έναν πολύ μεγάλο αγώνα.
Οι ίδιοι οι απεργοί έχουν απαντήσει. Επιμένω να σέβομαι απόλυτα τις αποφάσεις των ίδιων των απεργών. Υπάρχουν -σας άκουσα και σήμερα το πρωί- και λαοί για τους οποίους ο θάνατος δεν είναι ο πρώτος φόβος, αλλά θα ήθελα να πω ότι δείχνει και το μέγεθος της αποφασιστικότητας, γιατί μπροστά σε μια μαύρη ζωή, σε μια ζωή χωρίς όνομα επιλέγουν οριακές μορφές βεβαίως αγώνα και επιλέγουν να φτάσουν οι ίδιοι σε οριακές καταστάσεις.
ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΑΡΧΗΓΟΥΣ
Εγώ αξιολογώ με το δικό μας αριστερό τρόπο τις αξιολογήσεις των διεθνών Οίκων, οι οποίες έχουν πολύ σημαντικό ρόλο ιδιαίτερα την περίοδο του νεοφιλελευθερισμού, μια και το χρηματοπιστωτικό σύστημα έχει αναλάβει το κύριο ρόλο καθοδήγησης της οικονομίας. Δείχνει την ανησυχία των αγορών από τις αντιστάσεις που έχει ο ελληνικός λαός. Μην νομίζετε ότι δεν μέτρησαν την μεγάλη απεργία και τη συγκέντρωση στις 23 Φλεβάρη, τη μαχητικότητά της, τη μαζικότητά της, τα προωθημένα συνθήματα. Οι Οίκοι αξιολόγησης βαθιά συνδεδεμένοι με άλλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, είτε με τράπεζες, είτε με hedge funds σε όλο τον κόσμο προσπαθούν να προασπίσουν τα συμφέροντά τους. Δεν ενδιαφέρονται καθόλου γι αυτά που ενδιαφερόμαστε εμείς, δηλαδή την απασχόληση, την προστασία του περιβάλλοντος, την κοινωνική φροντίδα. Μ΄ αυτή την έννοια εγώ τα αξιολογώ. Αυτό είναι το ένα.
Το δεύτερο ζήτημα που θέλω να τονίσω είναι ότι έχουμε μπροστά μας δυο πολύ σπουδαίες ημερομηνίες τις οποίες προσπαθούμε να αναδείξουμε. Στις 11 του μήνα και ιδιαίτερα στις 25 Μαρτίου. Πρέπει να γίνει κατανοητό τι σημαίνει αυτό το σύμφωνο ανταγωνιστικότητας. Συνταγματοποιείται ο νεοφιλελευθερισμός και η επί δεκαετίες λιτότητα και περιστολή των κοινωνικών δικαιωμάτων. Εγώ θα έλεγα ότι πρόκειται για ένα βήμα προς την τελική φάση από την πλευρά των συμφερόντων των ισχυρών δυνάμεων, αρχουσών τάξεων, των μεγάλων κεφαλαίων, προς μια τελική λύση σε βάρος όλης της κοινωνίας ολόκληρης της Ευρώπης, με πρώτα θύματα βέβαια τις κοινωνίες των πιο ασθενέστερων κρατών, όπως είναι η Ελλάδα, η Πορτογαλία, η Ισπανία, Ιταλία κ.λπ.
Εκεί θα πρέπει να εκφραστεί η μέγιστη δυνατή αντίδραση και αντίσταση όσον αφορά αυτές τις εμπνεύσεις. Και μάλιστα με φοβίζει, με μία έννοια, η διάθεση της κυβέρνησης εθελόδουλα να συνεισφέρει σ΄ αυτή την κατεύθυνση που επαγγέλλεται η κα Μέρκελ, μάλιστα απαξιώνοντας ολίγον και το γεγονός, γιατί δήθεν προέχει η «σωτηρία» της χώρας. Πρόκειται για ένα σχέδιο οικονομικής και κοινωνικής κατεδάφισης, το οποίο πολύ γρήγορα και πριν από τη σύνοδο υπέγραψε η κυβέρνηση με το επικαιροποιημένο μνημόνιο Νο 4.
Η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει νομιμοποίηση να βάλει πουθενά πλέον την υπογραφή της. Και θα πρέπει να κατανοήσει…
Πρακτικά αυτό σημαίνει τουλάχιστον δημοψήφισμα. Και αν αυτό δεν γίνει, προσφυγή στον ίδιο το λαό.
Τώρα, αν αξιοποιήσει άλλη μια φορά ο κ. Παπανδρέου τις συναντήσεις του με τους πολιτικούς αρχηγούς ως ένα νέο επικοινωνιακό τέχνασμα, θα ξέρει ότι δεν θα έχει τη δική μας συμμετοχή στα σενάριά του, με την έννοια ότι και ο Αλ. Τσίπρας ως εκπρόσωπος και πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ θα εκπέμψει μετά τη συνάντηση και το δικό μας λόγο και τις δικές μας προτεραιότητες.
Η σημερινή κατάσταση όμως βάζει μπροστά σε σοβαρά ζητήματα και την σύνολη αριστερά. Σήμερα είναι σημαντικό να αναπτύξουμε κινήματα αντίστασης, αλλά είναι εξίσου σημαντικό, ίσως και σημαντικότερο, το να αναπτύξουμε και κοινές πολιτικές δράσεις και να δημιουργηθεί μια νέα πολιτική ελπίδα σε Ελλάδα και Ευρώπη.
Θα το δούμε. Αυτά δεν εξαγγέλλονται.
ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΣΥΝΕΔΡΙΟ
Αυτό το συνέδριο έρχεται να απαντήσει στο εξής. Είναι σίγουρο ότι πρέπει να βρούμε σε επίπεδο κοινωνικών κινημάτων αντιστάσεις που να μην πιάνουν μία μόνο χώρα, αλλά να εξελίσσονται σε ολόκληρη την Ευρώπη. Να οργανώσουν οι κοινωνικές δυνάμεις πανευρωπαϊκές απεργίες, πανευρωπαϊκές ημέρες δράσης κλπ.
Δεύτερον, έχει πολύ σημασία να δούμε τις εμπειρίες από τα μέτρα λιτότητας αλλά και κοινωνικής καταστολής που εφαρμόζονται σε μια σειρά χώρες, όπως είναι η Ουγγαρία, η Πορτογαλία, η Ελλάδα βεβαίως κ.λπ.
Τρίτον, έχει σημασία να αναδείξουμε τον πυρήνα της οικονομικής κρίσης και κοινωνικής κρίσης, και
Τέταρτον, έχει σημασία να βρούμε την κοινή συνεκτική, εναλλακτική απάντηση από τη μεριά της αριστεράς για όλη την Ευρώπη.
Είμαστε σε οριακό σημείο και έχει σημασία η ευρωπαϊκή αριστερά να πρωταγωνιστήσει και στην εναλλακτική πρόταση αλλά και στην εναλλακτική πολιτική λύση.
Σημαίνουσες προσωπικότητες και της ελληνικής αριστεράς, θα συμμετάσχουν σχεδόν όλοι, από τα αριστερά του ΠΑΣΟΚ μέχρι τα αριστερά της αριστεράς σ΄ αυτό το συνέδριο. Ενδεικτικά αναφέρω ότι θα πάρει μέρος και η κα Σακοράφα και ο κ. Παπαχρήστου και ο κ. Μητρόπουλος και άλλοι -ας με συγχωρήσουν αν δεν τους αναφέρω. Αλλά και σημαίνουσες προσωπικότητες από την ευρωπαϊκή αριστερά, πανεπιστημιακοί, πολιτικοί . Και στην εκδήλωση του Σαββάτου με βασικούς ομιλητές τον Πιερ Λοράν, τον Γραμματέα του ΚΚ της Γαλλίας και πρόεδρο του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ΚΕΑ), τον Αλ. Τσίπρα, πρόεδρο της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ και πρόεδρο του ΣΥΝ και τον Όσκαρ Λαφονταίν, τον γνωστό πρ. υπουργό Οικονομικών της Γερμανίας.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS