Είναι σωστή η άποψη ότι η κρίση επιβάλλει ενότητα και συγκλίσεις μεταξύ των δυνάμεων της αριστεράς. Όπως λέει και το σύνθημα του συνεδρίου, ενωμένοι αγωνιζόμαστε, όλοι μαζί θα νικήσουμε. Τι είδους συγκλίσεις, όμως, είναι επιθυμητές και εφικτές και υπό ποιες προϋποθέσεις;
Είναι προφανές ότι στρατηγικές συγκλίσεις μπορούν να υπάρξουν μόνο μεταξύ κομμάτων που μοιράζονται συναφή ιδεολογικά και πολιτικά στοιχεία. Μια τέτοια περίπτωση είναι τα κόμματα που ανήκουν στο ΚΕΑ ως πλήρη μέλη ή παρατηρητές, τα οποία θέτουν το αίτημα της επανίδρυσης της ΕΕ και όχι της διάλυσής της ή της αποχώρησης ενός ή περισσότερων κρατών από αυτήν.
Αντίθετα, η προγραμματική σύγκλιση μεταξύ των διαφόρων ρευμάτων και τάσεων της ευρωπαϊκής αριστεράς, και πολύ περισσότερο η συμμετοχή σε κοινούς αγώνες, διεκδικήσεις και πρωτοβουλίες είναι εφικτή και απολύτως αναγκαία, παρά τις ιδεολογικές και πολιτικές διαφορές. Προϋπόθεση εδώ είναι ο σεβασμός των διαφορετικών απόψεων, η εμπιστοσύνη και η ειλικρίνεια μεταξύ των συμβαλλομένων και η διαφάνεια των διαδικασιών.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS