Σε σχέση με την προτροπή του Όσκαρ Λαφοντέν νομίζω ότι κρούει ανοιχτές θύρες, δεδομένου ότι ο ελληνικός λαός είναι ήδη εξοργισμένος με όλα όσα συμβαίνουν γύρω του, αλλά όταν απευθύνεται σε όλους τους ευρωπαίους έχει μια ιδιαίτερη αξία και σημασία. Και έχει μια ιδιαίτερη αξία και σημασία γιατί αυτό που τούτες τις μέρες αποφασίζεται στις συνόδους κορυφής είναι η επιβολή ενός ευρωπαϊκού μνημονίου.
Εμείς πολύ έγκαιρα είχαμε επισημάνει ότι η χώρα μας αντιμετωπίζεται ως πειραματόζωο και ο ελληνικός λαός ως το πειραματόζωο για αλλαγές και μεταρρυθμίσεις οι οποίες σιγά-σιγά θα φύγουν από τη χώρα μας και θα επεκταθούν σε όλη την Ευρώπη.
Αυτό να το δούμε. Ακόμα δεν είναι ξεκάθαρο. Σε κάθε περίπτωση, αυτό που φαίνεται είναι ότι στην Ελλάδα επιβάλλεται μια πρωτοφανής λιτότητα, βάρη πολλών δισεκατομμυρίων ακόμα, στην πλάτη του ελληνικού λαού. Δεν ξέρω πώς πιστεύουν αυτοί οι ηγέτες ότι ένας λαός μπορεί να σηκώσει τόσα βάρη. Γιατί, αν εξαιρέσουμε το σύμφωνο ανταγωνιστικότητας που θα είναι ένα νέο ευρωπαϊκό μνημόνιο και μάλιστα χωρίς χρονική περίοδο λήξης, το 4ο επικαιροποιημένο ελληνικό μνημόνιο προβλέπει επιπλέον 25 δις βάρη ως το 2015, ενώ μέχρι στιγμής όλα όσα έχουμε υποστεί αφορούν 8 δις …
Το σύμφωνο ανταγωνιστικότητας, ανεξάρτητα από το αν θα συνταγματοποιηθεί η όχι, θα είναι μια δεσμευτική συνθήκη, αν κυρωθεί από τις συνόδους κορυφής και από τα κοινοβούλια των χωρών, για όλους τους λαούς της Ευρώπης σε μια κατεύθυνση αυστηρής λιτότητας και έχει σαν στόχο να μεταφέρει όλα τα βάρη της κρίσης στις πλάτες των εργαζομένων. Με αυτή την έννοια έχει δίκιο ο Όσκαρ Λαφοντέν όταν ζητάει απ΄ όλους τους ευρωπαίους να εξοργιστούν. Εγώ θα έλεγα, θα το πήγαινα λίγο παραπέρα, δεν αρκεί μονάχα να εξοργίζεσαι, θα πρέπει και να δρας.
Ναι.. Και απ΄ αυτό ξεκίνησε την ομιλία του. Ξεκίνησε την ομιλία του λέγοντας ότι απάντησα αμέσως θετικά στην πρόταση του ΣΥΝ να έρθω στην Ελλάδα για να δείξω στους φίλους μας τους Έλληνες ότι δεν είναι όλοι οι πολιτικοί όπως η κα Μέρκελ και κυρίως για να τους αποδείξω ότι, όχι μόνο οι πολιτικοί, αλλά και η πλειοψηφία του γερμανικού λαού δεν σκέφτεται και δεν λειτουργεί με τον τρόπο που λειτουργεί η κα Μέρκελ…
Γιατί δεν βλέπουμε αυτές τις ανάσες. Δεν θέλω να διαταράξω την όποια χαραμάδα αισιοδοξίας σε μια κατάσταση κατάθλιψης που επικρατεί στην ελληνική κοινωνία και ούτε θέλω να κάνω την Κασσάνδρα, αλλά η επιμήκυνση του χρέους των 110 δις, δηλαδή της θηλιάς που βάλαμε στο λαιμό μας πριν από 10 μήνες μόλις, ήταν αναμενόμενη. Και μάλιστα σας ομολογώ ότι αυτό το συζήτησα και με τον πρωθυπουργό και μου είπε και ο ίδιος ότι είναι αναμενόμενο. Όταν το είχε κατακτήσει η Ιρλανδία από την πρώτη στιγμή χωρίς να διαπραγματευτεί. Επιπλέον είναι προφανές ότι αυτοί που μας δανείζουν και γνωρίζουν ότι είμαστε σε μια κατάσταση οριακή, στο χείλος του γκρεμού, το πρώτο πράγμα που θέλουν είναι να διασφαλίσουν τα χρήματά τους. Και δεν είναι δυνατόν να πάρουν μέσα στην επόμενη διετία πίσω τα 110, όταν σ΄ αυτή τη διετία έχουμε να αναχρηματοδοτήσουμε τεράστιο μέρος του συνολικού μας χρέους, των υπολοίπων δηλ. 250 δις. Άρα αυτό ήταν αναμενόμενο.
Η μείωση των επιτοκίων από το 5 στο 4% ενδεχομένως είναι κάτι θετικό, αλλά αν το δει κανείς συνολικά, το ποσό που εξοικονομείται είναι ελάχιστο σε σχέση με τα βάρη που προστίθενται στις πλάτες του ελληνικού λαού.
Επιτρέψτε μου την πρόβλεψη. Πρόκειται για μια μερική και βραχύβια λύση στο πρόβλημα του χρέους. Δεν πρόκειται καν για λύση. Δεδομένου ότι η επαναγορά θα γίνει σε μια εθελοντική βάση. Προβλέπω ότι δεν θα υπάρξουν ιδιώτες, τράπεζες δηλαδή, που θα θελήσουν να πουλήσουν ομόλογα στην πραγματική τιμή τους, ελληνικά ομόλογα. Ξέρετε ότι η τιμή στην αγορά έχει πέσει στο 75% της αξίας, διότι αυτό θα εγγραφεί στους ισολογισμούς τους και θα χάσουν άρα την αξία τους, θα έχουν μια μεγάλη μείωση της κεφαλαιακής τους αξίας. Συνεπώς αυτή η λύση που προτείνεται ως λύση, γνωρίζουν και οι ίδιοι ότι δεν θα περπατήσει.
Υπάρχουν εναλλακτικές προτάσεις. Εμείς μ΄ αυτές καταπιαστήκαμε αυτές τις μέρες στο συνέδριο.
Εμείς προσπαθήσαμε να έχουμε μια κωδικοποίηση. Κι εγώ στην ομιλία μου στο τέλος με τους δέκα στόχους και εισαγωγικά ο Γιάννης Δραγασάκης. Βεβαίως ακούστηκαν διαφορετικές απόψεις. Αλίμονο. Ήρθαν 25 διακεκριμένοι οικονομολόγοι και πολιτικοί απ΄όλη την Ευρώπη και άλλοι 35 ομιλητές από την Ελλάδα. Υπάρχουν και διαφορετικές προσεγγίσεις. Όμως είναι κοινός τόπος ότι αυτό που χρειάζεται είναι μια ριζική αλλαγή πολιτική κατεύθυνσης στην Ε.Ε. Είναι κοινός τόπος ότι χρειάζεται μια πολιτική απόφαση που θα δώσει τη δυνατότητα στην ΕΚΤ να παίξει ρόλο κεντρικής τράπεζας, να μπορεί να δανείζει κράτη με χαμηλό επιτόκιο όπως και τις τράπεζες. Να έχει σαν πρώτο στόχο τη σωτηρία των οικονομιών και των κρατών και ως δεύτερο στόχο τη σωτηρία των τραπεζών. ..
Υπάρχει ζήτημα δημοκρατίας βεβαίως. Είναι μείζον ζήτημα το πώς θα προστατεύσεις τη δημοκρατία μέσα στην κρίση. Και η πρότασή μας για δημοψήφισμα αφορά την αναγκαία προστασία της δημοκρατίας και της λαϊκής ετυμηγορίας μέσα στην κρίση και αφορά όλη την Ευρώπη. Αυτές οι αλλαγές που επιβάλλονται από τα πολιτικά επιτελεία των ηγεσιών βρίσκουν αντίθετες τις πλειοψηφίες των λαών. Καμία λύση λοιπόν δεν μπορεί να επιβληθεί από τα πάνω ερήμην των λαών.
Είχαμε προσκεκλημένους οικονομολόγους και πολιτικούς που είχαν να προσθέσουν κάτι διαφορετικό. Ακούστηκαν όλες οι απόψεις. Δεν νομίζω ότι από τον χώρο που προαναφέρατε θα είχαμε να ακούσουμε κάτι διαφορετικό. Δεν έχουμε ακούσει κάποια διαφορετική πρόταση σε σχέση με τα ζητήματα του χρέους, σε σχέση μ΄ αυτά που ακούστηκαν. Ενδεχομένως να ακούγαμε το ότι ήταν θετική εξέλιξη η εξέλιξη των Βρυξελλών. Εντάξει.. Αλλά από το χώρο της ευρύτερης αριστεράς είχαμε προσκεκλημένους και από τις δυνάμεις που έχουν αναφορά στην εξωκοινοβουλευτική αριστερά, οι οποίοι έχουν μια διαφορετική προσέγγιση στο ζήτημα του χρέους, μιλάνε για στάση πληρωμών.. Δεν αποκλείσαμε απόψεις από το συνέδριο. Αλλά αυτό το συνέδριο ήταν κυρίως επιστημονικό και λιγότερο πολιτικό. Ακόμα και ο ανεξάρτητος βουλευτής ο Βαγγέλης Παπαχρήστος έκανε μία εισήγηση επιστημονικού χαρακτήρα και ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα. Δεν πολιτικολόγησε. Μονάχα στο τέλος πολιτικολογήσαμε, στην τελική συνεδρίαση που ήταν προσκεκλημένος ο Όσκαρ Λαφοντέν και ο Πιερ Λοράν και ήταν και η δική μου ομιλία.
Είμαστε συνηθισμένοι πια.. Συνηθισμένα τα βουνά στα χιόνια…
Ανεξάρτητα από τη δική μας στάση, εμείς αισθανόμαστε ότι ήταν μια πολύ σημαντική νίκη αυτή που επετεύχθη σε ένα πολύ αρνητικό περιβάλλον. Κι όταν λέω αρνητικό περιβάλλον εννοώ την κοινή γνώμη που συντηρητικοποιείται εξ αιτίας της κρίσης. Και θεωρώ ότι ήταν θετική εξέλιξη, πρώτον, γιατί αποφύγαμε τα χειρότερα, δεν υπήρξε νεκρός, δεν υπήρξε η σπίθα εκείνη που θα μπορούσε να ανάψει φωτιά σε μια πολυπολιτισμική κοινωνία, όπως η ελληνική -είτε το θέλουμε, είτε όχι. Και, δεύτερον, επειδή υπήρχαν σημαντικές κατακτήσεις που δεν αφορούν μονάχα τους μετανάστες αλλά και τους Έλληνες εργάτες. Το ότι έχει τη δυνατότητα κάποιος να αποκτά βιβλιάριο υγείας με 50 ένσημα μέσα στην κρίση, είναι πολύ σημαντικό. Κι αυτό βοηθά και τους εργάτες τους μετανάστες αλλά και τους Έλληνες.
Τώρα από εκεί και πέρα, το μεταναστευτικό είναι ένα τεράστιο πρόβλημα το οποίο κανείς πρέπει να το προσεγγίζει με σοβαρότητα και υπευθυνότητα και όχι με κραυγές.
.. Βεβαίως ανοίγει δρόμους…..
Ασφαλώς. Και σας λέω ότι το μεταναστευτικό έχει πάρα πολλές πτυχές και είναι επικίνδυνο θέμα για το μέλλον και τη συνοχή της ελληνικής κοινωνίας. Είναι βραδυφλεγής βόμβα στα χέρια μας και πρέπει να το χειριστούμε με νηφαλιότητα, όχι με κραυγές, όχι με στόχο να κερδοσκοπήσουμε πολιτικά, γιατί στο τέλος χαμένη θα είναι στο σύνολό της η κοινωνία μας.
Βεβαίως.. Και ήμασταν σε επαφή πριν προκύψει δημόσια το πρόβλημα αυτό. Θα είμαστε μπροστά σε μια σειρά από τέτοια κανόνια το επόμενο διάστημα.
.. Είναι από τα μεγάλα κανόνια. Θα είμαστε μπροστά, γιατί, όταν μιλάμε πολλές φορές για στατιστικές, περνάμε τα νούμερα πολύ εύκολα. Όταν λέμε τα νέα μέτρα που θα έρθουν θα διογκώσουν την ανεργία, ,θα φτάσουμε στο ενάμισι εκατομμύριο ανέργους… Όταν όμως έρχεται μπροστά μας το πρόβλημα και ενδεχομένως να αφορά και ανθρώπους που τους γνωρίζουμε, της διπλανής πόρτας ή και κάποιους από μας, τότε αντιλαμβανόμαστε τι σημασία έχουν αυτοί οι αριθμοί, αυτοί οι αριθμοί όμως οι οποίοι δεν έρχονται τυχαία, προκύπτουν από συγκεκριμένες πολιτικές κατευθύνσεις και αποφάσεις, όπως αυτές οι μνημονιακές αποφάσεις στις οποίες με αμετανόητο τρόπο επιμένει ο πρωθυπουργός…
Θα παλέψουμε για να σωθούν. Υπάρχουν προτάσεις και εναλλακτικές προτάσεις που έχουμε καταθέσει κατά καιρούς. Δεν μπορώ να μιλήσω για απαισιοδοξία, γιατί χαμένοι αγώνες είναι οι αγώνες που δεν γίνονται..
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS