Πολλοί από μας έχουμε γνωρίσει τους Ιάπωνες από πορείες και συνέδρια ειρήνης στην Ελλάδα και διεθνώς. Έχουμε συμπορευτεί πολλές φορές από τον Μαραθώνα με τους «Χιμπάκουσα», δηλαδή με τους επιζώντες των πυρηνικών ολοκαυτωμάτων της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι. Μετά το 1945 το «Όχι άλλη Χιροσίμα» έγινε το πιο παγκοσμιοποιημένο σύνθημα, με ίδια σημασία σ΄ όλες τις γλώσσες: Όχι στον πυρηνικό όλεθρο, η μόνη ασφάλεια από τα πυρηνικά είναι η κατάργησή τους.
Τηρουμένων των αναλογιών, καλούμαστε τώρα να απαιτήσουμε «Όχι άλλη Φουκουσίμα», αφού η νέα φονική επιδρομή του Εγκέλαδου στη χώρα των χρυσανθέμων προκάλεσε έκρηξη και στις πυρηνικές εγκαταστάσεις της ιαπωνικής αυτής περιοχής, απελευθερώνοντας ραδιενέργεια που η καταστροφικότητά της δεν έχει ακόμα εκτιμηθεί πλήρως. Επανέφερε, όμως, ήδη πολύ έντονα στο παγκόσμιο προσκήνιο το ζήτημα της ασφάλειας των πυρηνικών αντιδραστήρων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, το οποίο είχε σκόπιμα υποβαθμιστεί τα τελευταία χρόνια για να διευκολυνθεί η νέα στροφή προς τη λεγόμενη ειρηνική χρήση της πυρηνικής ενέργειας, ιδιαίτερα στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη, στο όνομα της ενεργειακής κρίσης. Λίγα «ευήκοα ώτα» έβρισκαν και στη χώρα μας οι προειδοποιήσεις όσων αντιπυρηνικών κινήσεων επιμένουν να δρουν, σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, όπως το Αντιπυρηνικό Παρατηρητήριο της Μεσογείου και η Πανελλήνια Ιατρική Εταιρεία κατά των Πυρηνικών και Βιοχημικών Όπλων.
Η πυρηνική απειλή δεν μπορεί να περιοριστεί σε εθνικά σύνορα. «Θυμηθείτε ότι είσθε άνθρωποι και ξεχάστε όλα τα υπόλοιπα», διακήρυσσαν οι Αϊνστάιν και Ράσσελ από το 1955 με το κοινό τους μανιφέστο, καλώντας σε κοινή δράση, πέρα από οποιεσδήποτε διαφορές, για την κατάργηση των πυρηνικών όπλων. Η κατοχή πυρηνικών όπλων και η κατασκευή πυρηνικών εργοστασίων δεν μπορεί να αποτελούν αποκλειστικές επιλογές μιας χώρας, αφορούν όλο τον κόσμο και πολύ περισσότερο τους γείτονές της. Στη βάση αυτή συνεχίζουμε να κινητοποιούμαστε για την αποπυρηνικοποίηση και της ευρύτερης περιοχής μας, διεκδικώντας τη δημιουργία αποπυρηνικοποιημένων ζωνών στα Βαλκάνια, στη Μ. Ανατολή και στη Μεσόγειο.
Η νέα ιαπωνική τραγωδία εκπέμπει ισχυρό SOS για τους κινδύνους από τα πυρηνικά εργοστάσια που εξαπλώνονται και στην περιοχή μας. Πηγή ιδιαίτερων ανησυχιών αποτελεί το προωθούμενο σχέδιο κατασκευής πυρηνικού εργοστασίου της Τουρκία στο Ακούγιου, που βρίσκεται στη σεισμογενή περιοχή των Αδάνων. Τελευταία φορά, η περιοχή αυτή είχε πληγεί από μεγάλο σεισμό τον Ιούνιο του 1998, με 64 νεκρούς, γεγονός που είχε πυροδοτήσει την κινητοποίηση στο εσωτερικό της Τουρκίας και διεθνώς κατά του πυρηνικού εργοστασίου. Μαζί με άλλους παράγοντες αυτό έπαιξε ρόλο στην απόφαση της κυβέρνησης Ετσεβίτ για αναστολή του σχεδίου το 2000, αλλά το επανενεργοποίησε η κυβέρνηση Ερντογάν υπογράφοντας συμφωνία με τη Ρωσία, το 2010, για την υλοποίησή του.
Οι καιροί ου μενετοί. Καλούμαστε να κινητοποιηθούμε για να μη γίνει πυρηνικό εργοστάσιο στο Ακούγιου. Να συμπαρασταθούμε ενεργά, ως ελληνική και ευρωπαϊκή αριστερά, στα οικολογικά κινήματα και στις αριστερές δυνάμεις που αγωνίζονται για τον σκοπό αυτό στο εσωτερικό της Τουρκίας. Να οικοδομήσουμε κινηματικά μέτωπα στο επίπεδο της Μεσογείου, αλλά και στο τρίγωνο «Τουρκία-Ελλάδα-Κύπρος», συνδέοντας το «όχι στο Ακούγιου» με τον επίσης επίκαιρο στόχο μετατροπής της Μ. Ανατολής σε αποπυρηνικοποιημένη ζώνη.
* Ο Πάνος Τριγάζης, στέλεχος του φιλειρηνικού κινήματος, υπήρξε από το 1998 στην Επιτροπή κατά του πυρηνικού εργοστασίου στο Ακούγιου.
http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=604765
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS