Στην ανάπτυξη της ερώτησης είπε: «Κύριε υπουργέ δε γνωρίζω τι είδους τηλεφωνικές επικοινωνίες, με ξένους ηγέτες, είναι αυτές που δεν μπορεί να αναβάλλει ο πρωθυπουργός για να βρεθεί για μισή ώρα στη βουλή -καίτοι είναι υποχρεωμένος να έρχεται- δεν είναι ότι τον θέλουμε εμείς με το ζόρι, είναι υποχρεωμένος να ασκεί τα κοινοβουλευτικά του καθήκοντα. Εν πάση περιπτώσει δεν σας υποτιμώ, το γνωρίζετε, έρχομαι κάθε φορά που αναλαμβάνετε εσείς να αντικαταστήσετε τον πρωθυπουργό.
Θα ήθελα, λοιπόν, κύριε υπουργέ σήμερα να μιλήσουμε λίγο επί της ουσίας και όχι επί της διαδικασίας η οποία ήτο και κωμικοτραγική με τις βραδινές, μεταμεσονύχτιες δηλώσεις και μετά τις αποσύρσεις αυτών των λεονταρισμών διότι η ουσία είναι ότι αποφασίστηκε, στην τελευταία σύνοδο κορυφής, πέραν των νέων επώδυνων μέτρων για την ελληνική κοινωνία, η ιδιωτικοποίηση, αξιοποίηση, εκποίηση –όπως θέλετε πείτε το– δημόσιας περιουσίας ύψους 50 δις ευρώ και αυτές είναι δεσμεύσεις που αφορούν τη χώρα και τον ελληνικό λαό και θα μας αναγκάσουν όλα τα επόμενα χρόνια σε νέες θυσίες.
Και εγώ θέλω σήμερα από σας να αποσαφηνίσετε όσο πιο υπεύθυνα μπορείτε τι είδους δεσμεύσεις είναι αυτές; Να αποσαφηνίσετε ποιες είναι εκείνες οι δημόσιες περιουσίες και η ακίνητη περιουσία του δημοσίου που έχετε επιλέξει να εκποιήσετε; Δεύτερον, να μας εξηγήσετε βάσει ποιας οικονομικής θεωρίας αλλά και ποιας διεθνούς εμπειρίας επιλέγετε την αξιοποίηση, την εκποίηση τόσο μεγάλου εύρους δημόσιας περιουσίας και αν αυτό θεωρείτε ότι μπορεί να οδηγήσει σε κάποιο αποτέλεσμα; Εγώ θα σας θυμίσω μόνο ότι όσα παραδείγματα τα τελευταία χρόνια, στο διεθνή χώρο, εκποίησης δημόσιας περιουσίας έχουμε ήταν παραδείγματα που δεν οδήγησαν σε αποτελέσματα σε σχέση με το δημοσιονομικό πρόβλημα των χωρών που επιχείρησαν αυτή την πολιτική. Και χαρακτηριστικότερο παράδειγμα είναι η Αργεντινή η οποία και οδηγήθηκε σε μέτρα σκληρής λιτότητας, όταν πήγε το ΔΝΤ, και εξαναγκάσθηκε σε εκποίηση μεγάλου μέρους του δημόσιου πλούτου και της δημόσιας περιουσίας και τελικά δεν απέφυγε τη χρεοκοπία.
Και τέλος, κύριε υπουργέ, θα ήθελα να μου δώσετε μια απάντηση, εγώ καταλαβαίνω ότι βρίσκεστε στο μάτι του κυκλώνα –και εσείς προσωπικά– μέχρι στιγμής λέτε ότι παίρνετε αποφάσεις με την πλάτη στον τοίχο, όμως προσέξτε αποφάσεις που αφορούν εκποίηση δημόσιου πλούτου, δημόσιας περιουσίας ύψους 50 δις δεν έχουν παρθεί ποτέ σʼ αυτή τη χώρα. Θεωρείτε ότι έχετε εσείς τη δυνατότητα, την εξουσιοδότηση βάσει αυτής της απόφασης της βουλής την επόμενη μέρα ψήφισης του μνημονίου, να υπογράφετε τα πάντα;
Εσείς προσωπικά, και η κυβέρνησή σας φυσικά, έχει τη νομιμοποίηση να προχωρήσει σε εκποίηση δημόσιας περιουσίας 50 δις που θα αφορά όχι μονάχα εμάς αλλά το μέλλον των παιδιών μας για να μην πω ποιων γενεών ακόμα. Έχετε νομίζετε αυτή τη νομιμοποίηση; Και, εν τοιαύτη περιπτώσει, αν νομίζετε ότι αυτή είναι υπεύθυνη στάση, κύριε υπουργέ, και ότι όλοι εμείς οι άλλοι είμαστε ανεύθυνοι, σας το λέω αυτό διότι το Βατοπαίδι ωχριά μπροστά σʼ αυτό που ετοιμάζεστε να κάνετε. Σας λέω λοιπόν ότι αν νομίζετε ότι αυτή είναι υπεύθυνη στάση γιατί αρνείστε να προσφύγετε στη λαϊκή ετυμηγορία και να ζητήσετε τη γνώμη του ελληνικού λαού –είτε μέσω ενός δημοψηφίσματος που θα αφορά αυτά που αποφασίσατε στη σύνοδο κορυφής, την κύρωση δηλαδή του συμφώνου για το ευρώ, το σύμφωνο ανταγωνιστικότητας τώρα το ονομάσατε σύμφωνο για το ευρώ, είτε αυτού του δημοσιονομικού προγράμματος το οποίο θα φέρει νέα βάρη και εκποίηση δημόσιας περιουσίας– και φυσικά αν αρνείστε τα δημοψηφίσματα είχατε και τη δυνατότητα να προσφύγετε απευθείας στη λαϊκή ετυμηγορία.
Θα ήθελα και γιʼ αυτό μια συγκεκριμένη και ουσιαστική απάντηση».
Στην ομιλία του είπε: «Κύριε Υπουργέ, έχετε μια καταπληκτική ικανότητα, αντί να απαντάτε στα ερωτήματα, να θέτετε καινούργια προς εμάς. Αλλά ξέρετε εσείς ερωτάσθε, δεν ερωτάτε εσείς στις ακροάσεις αυτές στη Βουλή. Σας ρωτάμε και πρέπει να απαντάτε όμως δεν θα αποφύγω τον πειρασμό που μου θέσατε.
Κατʼ αρχάς επιτρέψτε μου να σας πω, ότι αυτή η συζήτηση για την ουσία με δική σας ευθύνη είχε κακοποιηθεί και όχι τυχαία. Γιατί εμένα με απασχολεί πάρα πολύ να λέω τα πράγματα με το όνομά τους. Θυμηθείτε τι έγινε εκείνο το περιβόητο βράδυ όταν αναγκαστήκατε 1:30 η ώρα τη νύχτα, πρωτοφανές, να βγείτε με μια ανακοίνωση του κ. Πεταλωτή, δήθεν να τρίξετε τα δόντια στην τρόικα. Αφού σας είπε σε συνέντευξη τύπου αυτά που έρχεστε και μας λέτε εσείς τώρα. Γιατί το κάνατε αυτό;
Κύριε Υπουργέ, το κάνατε, για να πούμε την αλήθεια, διότι σας έτριξε τα δόντια η εγχώρια διαπλοκή. Γιʼ αυτό το κάνατε. Από τα δελτία των ειδήσεων των 8. Διότι η εγχώρια διαπλοκή, οι εθνικοί προμηθευτές, οι εθνικοί εργολάβοι, θέλουν και αυτοί να πάρουν μέρος σε αυτό το μεγάλο φαγοπότι, όχι μονάχα οι Άραβες. Και για λίγες ώρες σας είχαν ξετινάξει. Μόλις βεβαίως, τους δώσατε διαβεβαιώσεις ότι θα συμμετέχουν στο μεγάλο πανηγύρι, από την επομένη άλλαξε το τροπάριο. Ο μόνος εκτεθειμένος είναι ο Πρωθυπουργός ο οποίος βγήκε την επομένη και είπε θα κάνουμε νόμο ότι δεν θα πουλήσουμε δημόσια γη.
Και έρχεστε σεις και λέτε στο ΣΥΡΙΖΑ τώρα, «μα είναι δυνατόν να μας λέτε ότι δεν θα πουλήσουμε δημόσια περιουσία, μπορεί να προχωρήσουμε χωρίς να πουλήσουμε;». Στον Πρωθυπουργό να το πείτε αυτό. Και σας απαντώ εγώ πολύ συγκεκριμένα, λέτε δεν θα πουλήσουμε δημόσια ελληνική γη. Θα πουλήσετε όμως, λέτε, την Αγροτική Τράπεζα η οποία έχει υποθηκευμένο το 69% της αγροτικής γης.
Θα πουλήσετε και ήδη ξεπουλάτε τον ΟΣΕ που έχει τεράστια ακίνητη περιουσία και πάρα πολύ μεγάλες δημόσιες εκτάσεις.
Ανακαλύψατε τον ξεχασμένο από το 1946 θεσμό της επιφάνειας για να δικαιολογήσετε το ξεπούλημα του Ελληνικού, το οποίο όμως κύριε Υπουργέ, θα φέρει στο δημόσιο ταμείο, αντί να γίνει ένα μεγάλο πάρκο μητροπολιτικό, θα φέρει στο δημόσιο ταμείο μόλις το ¼ ενός υποβρυχίου που αγοράζουμε από Γερμανούς ή από άλλους το οποίο γέρνει κιόλας.
Και για να έρθουμε λίγο στην ουσία. Κύριε Υπουργέ, το χρέος, όταν αναλάβατε, ήταν γύρω στα 300 δις έχει πάει 350 δις εξαιτίας της πολιτικής του μνημονίου. Τώρα, μας λέτε να ξεπουλήσουμε δημόσια περιουσία ύψους 50 δισ. αναρωτιέμαι που θα τα βρείτε μέσα σε τρία χρόνια 50 δις, όλες οι αποκρατικοποιήσεις που κάνανε οι κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και της Νέας Δημοκρατίας από το 1974 και μετά που πουλήσανε πάρα πολύ μεγάλο μέρος του δημόσιου πλούτου, ζήτημα αν ήταν 18 δις και σεις θα βρείτε μέσα σε 3-4 χρόνια 50;
Αλλά ακόμη και αν βρείτε τι θα καταφέρετε; Να πάτε το χρέος από 350 στα 300 δις και θα έχουμε απωλέσει περίπου 20% του Α.Ε.Π. δημόσιας περιουσίας η οποία ναι, όντως θα μπορούσε να αξιοποιηθεί αλλά για άλλο σκοπό. Όχι προκειμένου να την αξιοποιήσουν οι αετονύχηδες, οι αεριτζήδες, οι ξένοι επενδυτές –επιτρέψτε μου να πω– η ξένη τοκογλυφία και η εγχώρια διαπλοκή, διότι αυτό θα γίνει.
Συνεπώς κύριε Υπουργέ, δεν μου απαντάτε επί της ουσίας για το αν υπάρχει παρόμοια διεθνής εμπειρία που να οδήγησε σε κάποιο αποτέλεσμα εκποίησης δημόσιας περιουσιάς και μάλιστα τόσο μεγάλου εύρους.
Τώρα, θα ήθελα πριν κλείσω, να έρθω και στο ζήτημα των προτάσεων διότι παρακολουθώ ότι δεν έχετε φαίνεται ιδιαίτερο ενδιαφέρον στο να παρακολουθείτε τις εναλλακτικές προτάσεις που με επιμονή καταθέτει και η Ευρωπαϊκή Αριστερά και ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς. Είστε προσηλωμένοι στη λογική της Θάτσερ, στη λογική του νεοφιλελευθερισμού.
Κύριε Υπουργέ, είπατε ότι δεν αναγνωρίζουμε το χρέος. Εμείς λέμε ένα πράγμα πάρα πολύ απλό το οποίο λέει και ο κάθε Έλληνας και Ελληνίδα αλλά και όλοι οι έγκριτοι οικονομολόγοι ότι με αυτό το χρέος δε βγαίνει. Ότι με ένα χρέος που έχει φθάσει στο 160% του Α.Ε.Π. εξ αιτίας της πολιτικής σας δε βγαίνει. Τώρα μη βάζετε στο δικό μου λόγο κουβέντες που κατά την άποψή μου έχουν την ίδια λογική όπως είπε ο πρωθυπουργός. Τι είπε; Θα πληρώσουμε μέχρι και το τελευταίο ευρώ. Κάποιοι άλλοι λένε δεν αναγνωρίζουμε ούτε ένα ευρώ. Το ζήτημα δεν είναι τι λέμε, τι δε λέμε. Το ζήτημα είναι αν θα το πληρώσουμε ή όχι.
Εμείς λέμε ότι δεν πρέπει να το πληρώσει ο ελληνικός λαός και δεν πρέπει να το πληρώσει ο ελληνικός λαός, γιατί δεν ευθύνεται. Δεν ευθύνεται γιʼ αυτό το χρέος.
Λέμε, λοιπόν, δυο πράγματα για το χρέος.
Πρώτον, ότι πρέπει να γίνει μια σοβαρή διαδικασία, καταθέσαμε πρόταση στη Βουλή, εξονυχιστικού ελέγχου όλων των πτυχών των δανειακών συμβάσεων και να δούμε πώς και γιατί δημιουργήθηκε αυτό το χρέος. Και να δούμε και πτυχές οι οποίες κρύβουν σκελετούς στα ντουλάπια, όπως αυτούς που αφορούν τους ολυμπιακούς αγώνες το C4I, τη Siemens, τα εξοπλιστικά προγράμματα και άλλα πολλά.
Δεύτερον, λέμε ότι χωρίς μια διεκδίκηση ουσιαστική, μια επαναδιαπραγμάτευση του χρέους και διαγραφή ενός μεγάλου μέρους του δεν αντιμετωπίζεται αυτό το χρέος.
Και τέλος λέμε, ότι πρέπει να υπάρξει μια ριζικά διαφορετική πολιτική φορολόγηση των μεγάλων εισοδημάτων και του πλούτου για να κλείσουν οι τρύπες του δημόσιου ταμείου.
Και κλείνω λέγοντάς σας, κύριε Υπουργέ, σε σχέση με την καταγεγραμμένη περιουσία του δημοσίου. Αυτό που θέλετε εσείς δεν είναι αξιοποίηση. Είναι όσο-όσο ξεπούλημα, εκποίηση. Αν θέλετε αξιοποίηση με γνώμονα την ανάπτυξη για κοινωνικό έργο και για κοινωνικό όφελος δε θα κάνατε αυτό. Θα φτιάχνατε όπως σας έχουμε πει κατά καιρούς μια δημόσια τράπεζα ειδικού σκοπού που θα δανείζεται μάλιστα και χαμηλότοκα από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα όπως δανείζονται όλες οι εμπορικές, ενώ το κράτος δανείζεται με 6% και 7% που να μπορεί να χρηματοδοτήσει την ανάπτυξη, που να μπορεί να στηρίξει τα ασφαλιστικά ταμεία.
Εσείς δεν κάνετε αυτό όμως. Εσείς ξεπουλάτε όσο-όσο και άρον-άρον. Και τέλος κύριε Υπουργέ, πείτε και κάτι για την πρόταση αυτή που σας έχουμε καταθέσει. Μην αποφεύγετε. Το θέμα της δημοκρατικής νομιμοποίησης. Δώστε μια απάντηση. Είναι δυνατόν να πάρετε και σεις στην πλάτη σας αποφάσεις που αφορούν το μέλλον των επόμενων γενεών με μοναδική δική σας, ευθύνη; Και εν πάση περιπτώσει αν αυτό το επιλέγετε κύριε Υπουργέ, δικαίωμά σας, αλλά ο ελληνικός λαός δεν αντέχει άλλο».