Η διαμάχη μεταξύ Οικουμενικού Πατριαρχείου και Ελληνικής Εκκλησίας έχει ξεφύγει από τα όρια ενός εσωτερικού εκκλησιαστικού προβλήματος και τείνει να προσλάβει διαστάσεις κρίσιμου εθνικού θέματος.
'Αρα ούτε ο στρουθοκαμηλισμός, ούτε οι λογικές των ίσων αποστάσεων αποτελούν σήμερα λύση.
Εάν δεν θέλουμε να εθελοτυφλούμε, τότε πρέπει όλοι να παραδεχθούμε ότι δεν πρόκειται για σύγκρουση περί την ερμηνεία του Εκκλησιαστικού Δικαίου, αλλά σύγκρουση δύο αντιλήψεων περί του σύγχρονου ρόλου της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Και επίσης να συνειδητοποιήσουμε ότι το αποτέλεσμα αυτής της σύγκρουσης δεν θα επηρεάσει τις σχέσεις μονάχα της Ελληνικής Εκκλησίας με το Οικουμενικό Πατριαρχείο, αλλά θα επηρεάσει καθοριστικά την θέση και τον ρόλο του Οικουμενικού Πατριαρχείου στο πλαίσιο του συνόλου των Ορθόδοξων Εκκλησιών.
Να συνειδητοποιήσουμε δηλαδή ότι το πραγματικό διακύβευμα αυτής της αντιπαράθεσης σχετίζεται με στρατηγικά ζητήματα που υπερβαίνουν τις δικαιοδοσίες του εκάστοτε Αρχιεπισκόπου.
Υπ΄ αυτήν την έννοια, τόσο η κυβέρνηση όσο και τα κόμματα οφείλουν να ξεκαθαρίσουν τα κριτήρια με βάση τα οποία θα έπρεπε οι πολίτες να προσεγγίσουν το όλο πρόβλημα και να τοποθετηθούν.
Από την πλευρά του ο ΣΥΝ έχει μέχρι σήμερα πολλές φορές ξεκαθαρίσει την θέση του γι αυτά και γι αυτό άλλωστε κατ΄ επανάληψη έχουμε προκαλέσει την πολεμική της ηγεσίας της Ιεραρχίας.
Ορισμένοι Ιεράρχες της Ελλαδικής Εκκλησίας θα πρέπει να κατανοήσουν ότι σε μια περίοδο με πολλά και μεγάλα κοινωνικά προβλήματα, με νοσηρό δημόσιο βίο και άγρια προεκλογική πόλωση δεν υπάρχουν περιθώρια για εκκλησιαστικούς αγώνες εξουσίας που θέλουν το αυτοκέφαλο της Ελληνικής Εκκλησίας να είναι πάνω από το Οικουμενικό της Ορθοδοξίας.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS