Οι παγκόσμιες μέρες δασοπονίας και νερού φέρνουν στο προσκήνιο και πάλι δύο από τα πολυτιμότερα φυσικά αγαθά που έχουν μπει στο στόχαστρο των οικονομιών της ελεύθερης αγοράς εδώ και πολλά χρόνια. Στην Ελλάδα δε η καταπάτηση των δασών, η συνεχής ελαστικοποίηση των καθεστώτων προστασίας τους, αλλά και η έλλειψη κατάλληλης διαχείρισης των υδάτων με την ταυτόχρονη ανεξέλεγκτη ρύπανση τους αποτέλεσαν το κεντρικό άξονα «ανάπτυξης» τις τελευταίες δεκαετίες. Η περιβαλλοντική πολιτική για το ΠΑΣΟΚ είναι ένα επικοινωνιακό τέχνασμα που περιορίζεται σε προχειρότητες, ελλείψεις και επικίνδυνες πολιτικές επιλογές για το μέλλον του φυσικού πλούτου της χώρας.
Αν και το υδατικό πρόβλημα συνδέεται με το προωθούμενο παραγωγικό μοντέλο ανάπτυξης, τραγικές ελλείψεις παρατηρούνται στην τήρηση του θεσμικού πλαισίου, ενώ υπάρχει μακροχρόνια ανυπαρξία ενιαίας πολιτικής σε θέματα νερού. Οι μηχανισμοί διαχείρισης που εφεύραν οι κυβερνήσεις των τελευταίων δεκαετιών αποσκοπούσαν αποκλειστικά στην ανάπτυξη τοπικών μηχανισμών εξουσίας και πολιτικής εκμετάλλευσης.
Από την άλλη τα δάση ενώ αποτελούν το 70% περίπου της επιφάνειας της χώρας συνεχίζουν να καταστρέφονται κάθε χρόνο με πυρκαγιές και να καταπατώνται ακόμη και εάν πρόκειται για προστατευόμενες περιοχές, προωθώντας την «εκτός σχεδίου» δόμηση και το τουριστικό real estate. Η πρόσφατη «εξέγερση» των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ στην επιβολή περιορισμών στην δόμηση εντός περιοχών natura είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα.
Ωστόσο, προτάσεις και λύσεις για έναν βιώσιμο σχεδιασμό υπάρχουν, μερικές εκ των οποίων είναι άμεσες και συγκεκριμένες.
• Ολοκληρωμένη προσέγγιση της διαχείρισης των υδάτων που θα περιλαμβάνει τόσο την ποσοτική, όσο και την ποιοτική διάσταση και θα βασίζεται στη σύνταξη ενιαίων διαχειριστικών σχεδίων σε κλίμακα υδρογραφικών λεκανών απορροής, λαμβάνοντας υπόψη και την αλληλεπίδραση μεταξύ επιφανειακών και υπογείων υδάτων.
• Μικρά φράγματα και γενικά ήπιες παρεμβάσεις για την εξασφάλιση της άρδευσης. Όχι στα μεγάλα φράγματα που διαλύουν οικοσυστήματα.
• Κοινωνικο-οικονομική θεώρηση στη διαχείριση υδατικών πόρων, όπου θα περιλαμβάνει μέτρα για την ενδυνάμωση της κοινωνικής συμμετοχής στη διαχείριση των υδατικών πόρων.
• Προστασία από επικίνδυνες ουσίες με επιβολή ανώτατων ορίων στις εκπομπές, παράλληλα με την επίτευξη ποσοτικών στόχων ως προς την περιεκτικότητα τους στους υδάτινους αποδέκτες και τη συστηματική παρακολούθηση των συγκεντρώσεων.
• Καμία ιδιωτικοποίηση των επιχειρήσεων ύδρευσης. Το νερό πρέπει να συνεχίσει να αποτελεί δημόσιο και κοινωνικό αγαθό.
• Να προχωρήσει άμεσα στην σύνταξη του Εθνικού Κτηματολογίου και των Δασικών Χαρτών, υπερασπιζόμενη πρωτίστως τον δημόσιο χαρακτήρα αυτών των επιφανειών.
• Να προχωρήσει τον σχεδιασμό της δασοπροστασίας για τη φετινή χρονιά, με τρόπο ώστε να καθιστά ενεργό τη συμμετοχή της δασικής υπηρεσίας.
• Να εφαρμοστεί η Συνταγματική προστασία όλων των δασικών οικοσυστημάτων.
Τμήμα Οικολογίας και Περιβάλλοντος
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS