Στο πλαίσιο της πανελλαδικής καμπάνιας ενημέρωσης του ΣΥΡΙΖΑ για την απόκρουση του συμφώνου για το ευρώ και την αποτροπή του μνημονίου και της οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης πραγματοποιήθηκε μαζική ανοιχτή συγκέντρωση στη Χαλκίδα τη Δευτέρα 4 Απριλίου. Στη συγκέντρωση μίλησαν η Ρένα Δούρου και ο Σωτήρης Μάρταλης.
Παρευρέθηκαν στη συγκέντρωση ο Παναγιώτης Ρήγας μέλος της Ε.Γ του ΣΥΝ, ο Νίκος Στουπής περιφερειακός σύμβουλος Στερεάς Ελλάδας και επικεφαλής της ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ και ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ για τη Στερεά Ελλάδα.
Επίσης ο Παύλος Κλαυδιανός, ο Γιώργος Βλαχογεώργος δημοτικός σύμβουλος Χαλκίδας και επικεφαλής του Ρεύματος Ευρίπου, ο Γιώργος Κοντούλης πρόεδρος του ιατρικού συλλόγου Χαλκίδας, η Ρούλα Πουλιανίτου πρόεδρος της ΕΛΜΕ, ο Δημήτρης Γεωργακόπουλος μέλος της διοίκησης της ΑΔΕΔΥ στην Εύβοια, ο Γιώργος Κότσαρης μέλος της διοίκησης της ομοσπονδίας ιδιωτικών υπαλλήλων Ελλάδας.
Την πλήρη αποτυχία των οικονομικών ευρωπολιτικών με αποκορύφωμα τις δύο συνόδους του Μαρτίου, υπογράμμισε την τραγική ελληνική εμπειρία ως το πειραματόζωο του μνημονίου, που τώρα οι ευρωπαϊκές ελίτ επιχειρούν να επιβάλλουν στο σύνολο των ευρωπαϊκών χωρών, επεσήμανε τις καθοριστικές ευθύνες της κυβέρνησης Παπανδρέου, και τέλος, τόνισε την ανάγκη δημοψηφίσματος προκειμένου οι Ευρωπαίοι και οι Έλληνες πολίτες να έχουν τη δυνατότητα να καθορίσουν τη ζωή τους και παράλληλα επανέλαβε τις προτάσεις που έχει εγκαίρως καταθέσει η Αριστερά για έξοδο από την κρίση, χωρίς την ισοπέδωση κοινωνικών και εργασιακών κεκτημένων, όπως, π.χ., απεμπλοκή από το "μνημόνιο χρεοκοπίας", όπως το χαρακτήρισε, άμεσο έλεγχο και επαναδιαπραγμάτευση του δημόσιου χρέους, αξιοποίηση όχι ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου, κ..α.
Συγκεκριμένα, η Ρ. Δούρου τόνισε, μεταξύ άλλων:
"Οι αποφάσεις των συνόδων Κορυφής των Βρυξελλών, της 11ης και της 25ης Μαρτίου, θα μείνουν στην ιστορία για το πώς οι Ευρωπαίοι ηγέτες, μοιραίοι και άβουλοι απέναντι στα κέντρα οικονομικής ισχύος, πετάνε τον κόσμο της εργασίας στο γκρεμό, προκειμένου να διασώσουν το κεφάλαιο.
Οι ευρωπαϊκοί μηχανισμοί <<διάσωσης>> που αποφασίστηκαν, και που καταχρηστικά αναφέρονται σε διάσωση, ενώ θα έπρεπε να λέγονται μηχανισμοί καταδίκης, είναι εντελώς αναποτελεσματικοί απέναντι στην κρίση χρέους γιατί δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά την κρίση χρέους, που απειλεί πλέον σαν ντόμινο να συμπαρασύρει όλη την ευρωζώνη.
Η στρατηγική επιλογή που διαμορφώνεται αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη, είναι να οδηγηθούν οι λαοί στην εξόντωση και την κοινωνική χρεοκοπία.
Στο πλαίσιο αυτό, οι πολιτικές ελίτ της Ευρώπης και το σύστημα της εξουσίας τους καταργούν το όποιο δίχτυ κοινωνικής ασφάλειας. Η κρίση γίνεται έτσι η διαδικασία για μια πρωτόγνωρη στα μεταπολεμικά ευρωπαϊκά δεδομένα ταξική ανασύνθεση των κοινωνιών.
Τα ευρωσχέδια αυτά συνιστούν την πολιτική που εδώ και έναν χρόνο εφαρμόζεται μεθοδικά στην Ελλάδα και έχει αποτύχει ολοκληρωτικά, αν υποθέσουμε ότι ο στόχος της ήταν η λεγόμενη <<εξυγίανση>> της ελληνικής οικονομίας. Πρόκειται για το ευρωπαϊκό μνημόνιο που εμείς το ξέρουμε καλά γιατί μας οδηγεί στην χρεωκοπία. Εμείς πρώτοι μιλήσαμε για Μνημόνιο χρεωκοπίας προκαλώντας το μειδίαμα του κ. Παπακωνσταντινου και τη μομφή του προς την Αριστερά για λαϊκισμό. Δέκα μήνες μετά την εφαρμογή του, το χρέος έχει εκτιναχθεί στο 150% του ΑΕΠ ενώ η πραγματική ανεργία έχει φτάσει το 20%, με την ανεργία στους νέους να φθάνει στο 30%. Και τον πληθωρισμό, μετά την συνεχή επιβολή έμμεσων φόρων, να κινείται στο 4.4%, και την ύφεση για το τελευταίο τετράμηνο του 2010 να είναι στο (-) 6.6%.
Και μέσα σε αυτήν την κατρακύλα, η κυβέρνηση πανηγυρίζει για τις αποφάσεις της Συνόδου κορυφής ενώ στην πραγματικότητα, μετά από τρεις διαδοχικές αναθεωρήσεις του Μνημονίου, και μια τέταρτη που είναι στα σκαριά, οδεύουμε ολοταχώς προς τη χρεωκοπία. Όμως, μέχρι να φτάσουμε ως εκεί, θα έχει κατεδαφιστεί ολοκληρωτικά κάθε εργασιακό και κοινωνικό δικαίωμα.
Αυτή η πολιτική δεν έχει καμιά λαϊκή νομιμοποίηση γιαυτό μπορεί και πρέπει να ανατραπεί. Ζητάμε δημοψήφισμα προκειμένου οι λαοί της Ευρώπης και οι Έλληνες πολίτες να υπερασπιστούν, με κάθε τρόπο το δικαίωμά τους να καθορίζουν οι ίδιοι τις τύχες και τη ζωή τους.
Η Αριστερά έχει προτάσεις: προωθεί τη διαμόρφωση ενός μετώπου κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων από τα αριστερά της αριστεράς ως τα αριστερά της σοσιαλδημοκρατίας. Ενός νέους συνασπισμού εξουσίας που θα επιβάλλει ένα εναλλακτικό σχέδιο που εμείς περιγράψαμε με τους εξής πέντε ελάχιστους στόχους:
1ον, Την απεμπλοκή της Ελλάδας από το μνημόνιο της χρεοκοπίας. 2ον, Τη ριζική αναδιανομή του πλούτου και του εισοδήματος, μέσα από μια δίκαιη φορολόγηση του πλούτου και του κεφαλαίου, 3ον, Τον άμεσο έλεγχο και την επαναδιαπραγμάτευση του δημόσιου χρέους. Με διαγραφή ενός μεγάλου μέρους του και με βελτίωση των όρων αποπληρωμής. 4ον, Την κοινωνικοποίηση του χρηματοπιστωτικού συστήματος. 5ον, την αξιοποίηση και όχι το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου, με δημόσιο κοινωνικό έλεγχο, προκειμένου να υπάρξει χρηματοδότηση της ανάπτυξης και ενίσχυση της απασχόλησης και της κοινωνικής ασφάλισης.
Στα τραγικά αποτελέσματα που θα έχει για τον κόσμο της εργασίας η οικονομική κρίση, την οποία και χαρακτήρισε κρίση συνολικά του συστήματος,
Παράλληλα επισήμανε και την καταστροφή στην οποία οδηγεί τον πλανήτη η λογική του κέρδους και των αγορών με τη χρήση της πυρηνικής ενέργειας.
Στη συνέχεια ανέτρεξε αναλυτικά στις εργατικές και κοινωνικές αντιστάσεις, για να ισχυρισθεί ότι οι εργαζόμενοι και οι κοινωνία προσπαθούν να αντισταθούν στη λαίλαπα των μέτρων. Ανέφερε τις πανεργατικές και τις κλαδικές απεργίες: των μέσων μαζικής μεταφοράς, των δημοσιογράφων, καθώς και στο κίνημα «δεν πληρώνω» και την αντίσταση των κατοίκων της Κερατέας.
Ερμήνευσε την κυβερνητική επίθεση, που γίνεται με κέντρο το «για όλα φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ», στην προσπάθειά της να πείσει ότι δεν είναι η κοινωνική οργή και αγανάκτηση αυτή που οδηγεί τις αποδοκιμασίες αλλά μια πολιτικά καθοδηγούμενη μειοψηφία. Ως δεύτερο λόγο θεώρησε την προσπάθεια να απομονώσει τον ΣΥΡΙΖΑ επειδή είναι μια πολιτική δύναμη που ενθαρρύνει και μετέχει στους αγώνες και στα κινήματα. Φιλοδοξεί να συμβάλλει στην ενότητα των δυνάμεων της Αριστεράς καθώς και την ενότητα δράσης απέναντι στην κυβερνητική πολιτική.
Για την ανασυγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ είπε ότι θα κριθεί και θα μετρηθεί από την επιτυχία του στο να ενισχύσει και να κλιμακώσει τις αντιστάσεις για την ανατροπή των μέτρων, καθώς και από τη συμβολή του στη δημιουργία εναλλακτικής πολιτικής απάντησης.
Τέλος κάλεσε, σε αυτή τη νέα ευκαιρία που δίνεται από την επανεκκίνησή του ο ΣΥΡΙΖΑ, να λειτουργήσει τοπικά και κλαδικά, να προχωρήσει σε ανανέωση και εμβάθυνση των ριζοσπαστικών και κινηματικών στοιχείων της φυσιογνωμίας του, έτσι ώστε η 4η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη να σφραγίσει αυτό το νέο ξεκίνημα.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS