- Βλέπουμε ότι και από κυβερνητικής πλευράς και από την μείζονα αντιπολίτευση, με διάφορες αποχρώσεις, διαπιστώνονται κάποια πράγματα. Η δική σας θέση, όσο περνάει ο καιρός, γίνεται όλο και πιο επιθετική. Οδηγεί η δική σας πρόταση - και ποια είναι αυτή θα ήθελα να μου πείτε - σε κάποια διέξοδο ή είναι πολύ εύκολο αυτή τη στιγμή να λέμε ότι έχουν αποτύχει όσα εφαρμόζονται και αφού απέτυχαν τι να κάνουμε χάσαμε;
Νομίζω ότι οφείλουμε να είμαστε επιθετικοί. Άνευ προηγουμένου επιθετικοί. Διότι, τα όσα συμβαίνουν αυτή τη στιγμή αντιλαμβάνεστε ότι έχουν ένα χαρακτήρα κοσμογονικό. «Χαίρομαι», θλίβομαι στην πραγματικότητα, για τα όσα συμβαίνουν, διότι έστω και καθυστερημένα από παντού πια ομολογείται το αδιέξοδο των επιλογών του μνημονίου και των πολιτικών του. Αυτό, το οποίο όλους τους προηγούμενους μήνες μας έλεγαν ότι είναι μονόδρομος και αναγκαστική επιλογή, σήμερα αποδεικνύεται ότι είναι ο λάθος δρόμος. Ο δρόμος που σίγουρα οδηγεί στο αδιέξοδο.
Αυτό που ζούμε σήμερα είναι η κοινωνική χρεοκοπία, την οποία βιώνουν μέρα με την ημέρα ολοένα όλο και περισσότεροι συμπολίτες μας. Όσο για την οικονομική χρεοκοπία, είτε την πούμε ελεγχόμενη είτε την πούμε αναδιάρθρωση, φαίνεται ότι με βάση αυτή την πολιτική είναι αναπότρεπτη. Αυτό τουλάχιστον ομολογείται από παντού σήμερα. Συμφωνούν εχθροί και φίλοι.
Τι κάνουμε τώρα, αυτή τη στιγμή; Διότι αυτό είναι το μείζον, που ενδιαφέρει και τον κόσμο και αφορά τον καθένα που θέλει να έχει μια στάση ευθύνης απέναντι στην οικονομία. Νομίζω ότι ή αναδιάρθρωση ή όπως αλλιώς την πούμε θα πρέπει να είναι μια υπόθεση, η οποία να μην πλήττει τους πολλούς. Άρα, δηλαδή, να έχει εκείνα τα πολιτικά χαρακτηριστικά, να έχει έναν τέτοιο χαρακτήρα ώστε η μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας να μην πληρώσει το κόστος αυτής της αναδιάρθρωσης και να το πληρώσουν αυτοί, οι οποίοι είναι υπαίτιοι.
Ποιοι για εμάς είναι υπαίτιοι; Οι κερδοσκοπικές αγορές και οι πολιτικές που τις δημιούργησαν και στήριξαν τα συμφέροντά τους. Διότι αυτό το μοντέλο, το οποίο οδήγησε στα αδιέξοδα είναι το νεοφιλελεύθερο μοντέλο, το οποίο έδινε την πρωτοκαθεδρία στις αγορές. Αυτό το μοντέλο έχει τελειώσει. Έχει εξαντλήσει τα όριά του. Περνάει μια βαθειά κρίση.
Το κρίσιμο, λοιπόν, πολιτικό και οικονομικό ζήτημα είναι πως θα βγούμε αυτή τη στιγμή αναζητώντας πια ένα άλλο μοντέλο, το οποίο πρέπει να έχει κατά τη γνώμη μας τα χαρακτηριστικά μιας δίκαιης κατανομής του πλούτου, χαρακτηριστικά μιας ανάπτυξης, η οποία θα σέβεται το περιβάλλον αλλά ταυτόχρονα θα έχει και στοιχεία αναδιανομής και θα προστατεύει την εργασία.
Άρα, με αυτή την έννοια, μιλάμε για μια ριζική στροφή στις ακολουθούμενες πολιτικές. Τι σημαίνει αυτό; Απεμπλοκή από το μνημόνιο και προσπάθεια εντός της Ευρώπης να υπάρχουν βαθιές δομικές αλλαγές στην ίδια τη συγκρότηση της ευρωζώνης.
- Απεμπλοκή από το μνημόνιο, κ. Σκουρλέτη επιτρέψτε μου, σημαίνει ότι τραβάμε μόνοι μας την πρίζα. Την επόμενη ημέρα τι γίνεται; Ωραία, να συμφωνήσουμε ότι απεμπλεκόμαστε από το μνημόνιο, την επόμενη ημέρα τι γίνεται;
Μισό λεπτό, βλέπετε ότι το αίτημα για απεμπλοκή από το μνημόνιο υπάρχει πια και από κυβερνητικούς βουλευτές, οι οποίοι το ζητούν. Ο κ. Οικονόμου μόλις πριν από μία εβδομάδα είπε και αντιπρότεινε να πάμε τώρα στον μηχανισμό στήριξης.
- Αυτό δεν εξαρτάται από εμάς δυστυχώς.
Αυτή η λογική του δεν εξαρτάται από εμάς μεταφράστηκε όλο το προηγούμενο διάστημα σε μια στάση συνεχούς παράδοσης και υποχώρησης. Αν για κάτι χαρακτηρίζεται ο κ. Παπανδρέου είναι ότι δεν διαπραγματεύτηκε τίποτα, δεν έβαλε κάπου μια κόκκινη γραμμή. Ίσα – ίσα φαίνεται ότι σχεδίασε πολύ πριν αναλάβει την εξουσία αυτή την επιλογή, τον ερχομό του ΔΝΤ στην Ευρώπη. Και βλέπετε πως υπάρχουν αυτή την στιγμή αντιπαλότητες ανάμεσα και στην Ε.Ε. και στο ΔΝΤ, παρόλο που είναι από την ίδια πλευρά οι κυρίαρχες δυνάμεις της Ε.Ε. αλλά υπάρχουν αντιφάσεις και μέσα στο μπλοκ των κυρίαρχων δυνάμεων. Ο κ. Παπανδρέου φαίνεται ότι έχει διαλέξει πλευρά. Συνέλαβε και υλοποίησε και αυτή τη στιγμή εφαρμόζει μια πολιτική αρεστή στο ΔΝΤ.
- Αν μου επιτρέπετε, δεν απαντάτε σε αυτό που ρώτησε ο συνάδελφος. Ο κ. Παπανδρέου μπορεί να έκανε ότι έκανε, έχουν περάσει 18 μήνες έκτοτε, ένας χρόνος ακριβώς για να είμαστε ακριβέστεροι κι εμείς, αλλά αυτό δεν αλλάζει την πραγματικότητα. Αν βγω από το μνημόνιο, όπως είπε και ο Άγγελος προηγουμένως, θα βγω από την πρίζα, μετά τι γίνεται είναι το ερώτημα.
Αυτό το οποίο πρέπει άμεσα να γίνει αυτή τη στιγμή, πέρα από την απεμπλοκή από το μνημόνιο, είναι να μην συμφωνήσουμε στο νέο Σύμφωνο για το ευρώ. Διότι το νέο Σύμφωνο για το ευρώ ουσιαστικά βάζει σε ευρωπαϊκά πλαίσια την πολιτική του μνημονίου. Πρόκειται για ένα ευρωπαϊκό μνημόνιο διαρκείας, το οποίο θα βαθύνει την ύφεση. Άρα, δεν θέλουμε αυτή τη στιγμή μια πολιτική, η οποία θα βαθύνει την ύφεση, η οποία έχει φανεί – εμείς έχουμε μια εμπειρία 18 μηνών. Γιατί πέφτουν έξω τα έξοδα, γιατί συρρικνώνεται ραγδαία η οικονομία, γιατί υπάρχουν τα λουκέτα, γιατί η ανεργία εκτινάσσεται; Άρα, οι στόχοι για αύξηση των εσόδων δεν είναι ένα άπιαστο όνειρο; Δεν είναι ένα απραγματοποίητο όνειρο; Άρα, χρειάζεται πια μια άλλη πολιτική. Αυτή η πολιτική δεν μπορεί να είναι μια πολιτική αποκρατικοποιήσεων και ξεπουλήματος. Τι θα πει αξιοποίηση του δημόσιου πλούτου όταν ο ΟΠΑΠ, ο οποίος έχει έσοδα για το δημόσιο δεν τον βάζει μέσα. Και πάει να πουληθεί σε μια τιμή που ισούται με τα έσοδα των επόμενων δύο - τριών ετών; Αυτό είναι κάτι που ευνοεί αυτή τη στιγμή τη μείωση των δημοσίων ελλειμμάτων; Όχι! Εξυπηρετεί συγκεκριμένα οικονομικά συμφέροντα. Άρα και αυτή η υπόθεση των 50 δις είναι μια υπόθεση εξυπηρέτησης συγκεκριμένων οικονομικών συμφερόντων.
- Με συγχωρείτε, είναι παράλογο, δηλαδή, για την οποιαδήποτε κυβέρνηση να λειτουργεί και λίγο…..να το πω έτσι, κι ας μένουν στον ΟΠΑΠ……είναι λογικό και σώφρον να ενοικιάζονται για παράδειγμα κτίρια προκειμένου να στεγαστούν υπηρεσίες του δημοσίου, όταν υπάρχουν κενά κτίρια που ανήκουν στο δημόσιο, για παράδειγμα;
Καθόλου σώφρον δεν είναι. Αλλά αντιλαμβάνεστε ότι αυτό είναι μια στοιχειώδης ανάγκη ώστε να υπάρξει η έννοια της οργάνωσης και της διοίκησης στο δημόσιο τομέα, που δεν υπήρχε επί δεκαετίας, με ευθύνη του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, διότι δεν πίστεψαν ποτέ στον δημόσιο τομέα. Τον υπονομεύουν. Έχει φανεί. Θεωρούν ότι όλα πρέπει να παραδοθούν στις αγορές. Άρα, εφόσον δεν έχουν την αντίληψη μιας δυναμικής και υγιούς λειτουργίας του δημόσιου τομέα, προφανώς προτείνουν τη λογική του ξεπουλήματος. Αυτό αυτή τη στιγμή επιχειρείται. Αλλά αυτό υπονομεύει οποιαδήποτε αναπτυξιακή πολιτική. Σήμερα αυτό που χρειάζεται για την Ευρώπη ξέρετε ποιο είναι; Ένα νέο σχέδιο Μάρσαλ. Υπάρχουν τα χρήματα αυτά; Υπάρχουν. Λέγεται Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων. Πακτωλός χρημάτων. Ο οργανισμός, ο οποίος σε παγκόσμιο επίπεδο έχει τα μεγαλύτερα ποσά αυτή τη στιγμή αναξιοποίητα. Γιατί είναι αναξιοποίητα; Γιατί για να υπάρξουν επενδυτικά προγράμματα σε επίπεδο ευρωπαϊκό πρέπει να υπάρξουν και συμμετοχές των αντίστοιχων εθνικών κρατών. Αλλά αυτές απαγορεύονται αυτή τη στιγμή με βάση το Σύμφωνο Σταθερότητας. Απαγορεύονται ακόμα και οι επενδύσεις, οι οποίες θα δημιουργούσαν ελλείμματα, αλλά αναπτυξιακά ελλείμματα. Είναι ένας ακραίος νεοφιλελευθερισμός, ένας δογματισμός αυτή τη στιγμή στην οικονομία, που οδηγεί σε βαθιά ύφεση όχι μόνο την Ελλάδα - εμείς είμαστε από τα πρώτα θύματα αυτής της πολιτικής – έρχονται και οι υπόλοιποι. Και συνολικά θα τεθεί σε αμφισβήτηση το ευρωπαϊκό οικοδόμημα.
- Με την κατάσταση που περιγράφετε, εσείς και ο Πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ ο κ. Τσίπρας, ποια είναι η εκτίμησή σας θέλω να μου πείτε και αν ποντάρετε σε αυτό. Βλέπετε ότι το καλοκαίρι είναι χρόνος πολιτικών εξελίξεων μέσω εκλογών; Προετοιμάζεστε για κάτι τέτοιο;
Κατʼ αρχήν, υπάρχει μια μόνιμη πια επισήμανση ότι υπάρχει ένα δημοκρατικό έλλειμμα και μια έλλειψη δημοκρατικής νομιμοποίησης της κυβέρνησης σε σχέση με την πολιτική που ακολουθεί. Ψηφίστηκε με ένα άλλο πρόγραμμα, άλλα συνθήματα, εφαρμόζει κάτι διαφορετικό, το οποίο είναι σε εντελώς αντίθετη κατεύθυνση. Πολύ, δε, περισσότερο αυτό έχει να κάνει αυτή τη στιγμή με τη συμφωνία για το Σύμφωνο για το ευρώ. Το οποίο αφορά συνολικά πια τις επόμενες γενιές, τις επόμενες δεκαετίες. Άρα, δεν νομιμοποιείται ηθικά και πολιτικά να συμφωνήσει σε κάτι τέτοιο ερήμην του λαού.
Το πρώτο λοιπόν είναι να υπάρξει ένα δημοψήφισμα αυτή τη στιγμή για το Σύμφωνο για το ευρώ στην Ελλάδα. Από κει και πέρα το θέμα των εκλογών είναι στην ημερήσια διάταξη. Θεωρώ ότι είναι ένα ισχυρό ενδεχόμενο η ίδια η κυβέρνηση τελικά να αναγκαστεί να πάει σε εκλογές.
- Εν όψει αυτού λοιπόν η χθεσινή αναφορά του κ. Τσίπρα, ο οποίος μίλησε για δυνάμεις που συνειδητοποιούν την ανάγκη της πατριωτικής ευθύνης να σωθεί η χώρα, η οικονομία και η κοινωνία, στις οποίες απευθύνεστε εσείς.. Ποιες είναι αυτές οι δυνάμεις; Γιατί υπήρξε ερμηνεία ότι στρέφεστε πλέον μέχρι και σε κομμάτι της λαϊκής δεξιάς.
Νομίζω ότι ένα από τα χαρακτηριστικά των ημερών μας είναι μια πάρα πολύ μεγάλη ρευστότητα σε σχέση με τις τοποθετήσεις του κόσμου και τον αυτοπροσδιορισμό του. Σήμερα πια ο καθένας ψάχνει να βρει τι σημαίνει για τον εαυτό του αριστερός ή δεξιός. Αυτό αποτυπώνεται και στις δημοσκοπήσεις. Το κόμμα του «δεν ξέρω, δεν απαντώ ή ψάχνομαι» είναι το πρώτο αυτή τη στιγμή. Με αυτή την έννοια η απεύθυνσή μας πια είναι σε όλους όσους αυτή τη στιγμή πλήττονται απ΄ αυτή την πολιτική και προφανώς και σε δυνάμεις -όχι πολιτικές δυνάμεις- αλλά κόσμος ο οποίος αυτοπροσδιοριζόταν στο χώρο της λαϊκής δεξιάς κι αυτή τη στιγμή επανατοποθετείται. Αποδομούνται οι συμμαχίες οι κοινωνικές, οι οποίες στήριξαν το δικομματισμό τα τελευταία χρόνια και έδιναν την εξουσία είτε στο ΠΑΣΟΚ, είτε στη Ν.Δ. Αυτό έχει μια τεράστια δυναμική μέσα του. Είναι μια διαδικασία βάθους. Με αυτή την έννοια, η απεύθυνσή μας είναι αρκετά πλατιά. Αν το προσδιόριζα με όρους στενά πολιτικών δυνάμεων, θα σας έλεγα ένα μέτωπο το οποίο να πιάνει από τα αριστερά της αριστεράς μέχρι τα αριστερά του ΠΑΣΟΚ..
- Ένα τελευταίο ερώτημα. Είπατε προηγουμένως ότι είναι στην ημερήσια διάταξη πλέον οι εκλογές και πιθανώς να είναι και αναπόφευκτες. Υπάρχει ένα ζήτημα -όπως το θέσατε κι εσείς- σχετικά με τη νομιμοποίηση της κυβέρνησης, το ποια δημοκρατία έχουμε πλέον και όπως την έχουμε. Ένα σενάριο.. Έχουμε εκλογές και δεν έχουμε αυτοδυναμία. Τι περιθώρια υπάρχουν για συγκλίσεις κυβερνητικές;
Τα περιθώρια μπορούν να υπάρξουν αν υπάρξει αλλαγή των συσχετισμών. Δεν μπορούν αυτή τη στιγμή με τους παρόντες συσχετισμούς να υπάρξουν βιώσιμα κυβερνητικά σχήματα, αλλά κυρίως πολιτικές, οι οποίες να εγγυώνται μια αλλαγή πορείας για την οικονομία, για τον τόπο και την κοινωνία.
Δεν ξέρω λοιπόν αν ενδεχομένως οι εκλογές που θα γίνουν στο επόμενο διάστημα μπορούν να κάνουν κάτι τέτοιο ορατό. Αλλά το σίγουρο είναι ότι στη σημερινή κατάσταση και μέσα στο δημοκρατικό πλαίσιο που ζούμε, είμαστε αυτή τη στιγμή υποχρεωμένοι, επιβάλλεται να θέσουμε προ των ευθυνών της την ίδια την κοινωνία και να υπάρξει έκφραση της δικιάς της γνώμης.
Εμείς θα αγωνιστούμε ώστε να υπάρξουν τέτοιοι συσχετισμοί, ώστε να διαμορφωθούν και να αποτυπωθούν σ΄ ένα νέο μπλοκ εξουσίας με κορμό την Αριστερά.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS