Στην πορεία της Ελλάδας προς την ύφεση η Κρήτη έχει κάνει μεγαλύτερο δρόμο. Πριν από 10 – 15 χρόνια οι οικονομικές της επιδόσεις ήταν υψηλότερες σε σχέση με άλλες περιφέρειες της χώρας. Σήμερα βρίσκεται στον μέσον όρο της ανεργίας. Και αντιμετωπίζει σοβαρότατο πρόβλημα ύφεσης. Η Κρήτη πλήρωσε πολύ ακριβά την ανάπτυξη των προηγούμενων χρόνων. Ένας τόπος με τεράστιες παραγωγικές δυνατότητες, παραχωρήθηκε στην ξέφρενη και χωρίς όρια τουριστική ανάπτυξη. Και σήμερα αντιμετωπίζει προβλήματα υποδομών, τεράστια περιβαλλοντικά θέματα, απουσία αναπτυξιακών προγραμμάτων. Η απορροφητικότητα των ευρωπαϊκών κονδυλίων σκαλώνει στην ανυπαρξία των ανάλογων εθνικών πόρων και στην αδιαφάνεια. Ο Καλλικράτης αφήνει την αυτοδιοίκηση χωρίς μηχανισμούς προγραμματισμού. Και ο αγροτικός κόσμος εγκαταλείπεται στην τύχη του, ανυπεράσπιστος από την κρίση στις τιμές, χωρίς τεχνογνωσία και στρατηγική για τις αγορές των προϊόντων, με τους συνεταιρισμούς σε χρόνια και βαθύτατη κρίση.
Σήμερα εκτός από την Ελλάδα, άλλες δύο χώρες βρίσκονται στον μηχανισμό στήριξης. Και πολύ περισσότερες απειλούνται. Αυτό είναι που ανάγκασε το κυρίαρχο λόμπι στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με κύριο εκφραστή του την Γερμανική κυβέρνηση, να δημιουργήσει ένα είδος δημοσιονομικής φυλακής, όπου θα κλείνεται ισόβια κάθε χώρα που αντιμετωπίζει πρόβλημα. Εδώ λοιπόν είναι το μεγάλο ερώτημα. Αν η κρίση στην Ελλάδα, την Πορτογαλία, την Ιρλανδία, σε ολόκληρη την Ευρώπη, θα αντιμετωπιστεί ως αυτό που είναι: μια κρίση του ευρωπαϊκού μοντέλου ανάπτυξης, που απαιτεί λύση σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Ή αν θα τιμωρηθούν οι λαοί και οι εργαζόμενοι της Ευρώπης, με μια πρωτοφανή στην σύγχρονη Ευρωπαϊκή ιστορία, κοινωνική οπισθοδρόμηση.
Όταν βλέπουμε κυβερνητικά στελέχη να υποκλίνονται στον ρεαλισμό και την υπευθυνότητα του κ. Καρατζαφέρη. Του ανθρώπου που πριν μερικά χρόνια έκανε στη βουλή ερωτήσεις για το αν ο Σημίτης έχει εβραϊκή καταγωγή. Και που σήμερα είπε ότι τα πλοία με παράνομους μετανάστες πρέπει να βυθίζονται. Που ψήφισε το μνημόνιο. Που πριν λίγο καιρό, ζήτησε να αναπτύξει η Ελλάδα πυρηνική ενέργεια. Που τώρα ζητάει εκλογές γιατί με την παραπαίουσα κυβέρνηση το μνημόνιο κολλάει. Και το σύστημα αναζητά τρόπους να το ξεκολλήσει.
Να το χαίρονται λοιπόν το παιδί για τα θελήματα οι σοσιαλιστές που κυβερνάνε τη χώρα, και που δεν τσιγκουνεύονται τα καλά λόγια για την Ακροδεξιά.
Να πούμε και λίγο τα πράγματα με το όνομά τους; Τι κάνουν όλοι αυτοί που αθωώνουν τον εαυτό τους για τα σκάνδαλα και που ήρθαν στην κυβέρνηση κραυγάζοντας για το μαύρο χρήμα και τη διαφθορά; Νομιμοποιούν σήμερα τον ηλεκτρονικό τζόγο. Έτσι ώστε ότι μαύρο χρήμα δεν μπορεί να ξεπλυθεί σήμερα, να ξεπλένεται μέσα από τα διαδικτυακά καζίνο. Δεν μιλάμε μόνο για την τεράστια κοινωνική επίπτωση. Όπου ακόμα και μικρά παιδιά θα μπορούν να παίξουν, πατώντας απλά ένα κουμπί ότι είναι πάνω από 18 ετών. Ούτε για την καταστροφή που μπορεί να προκαλέσει αυτό το εύκολο είδος τζόγου σε μια κοινωνία βυθισμένη στην κρίση. Μιλάμε πρώτα από όλα για την αναισχυντία του να ικανοποιείς επιχειρηματικά συμφέροντα κάθε είδους. ΜΕ το επιχείρημα ότι μπορείς να φορολογήσεις κάτι παραπάνω. Παρ όλο που ούτε και αυτό θα γίνει. Θα έρθουν μετά από λίγο καιρό και θα πουν: τόσα περιμέναμε από τον ηλεκτρονικό τζόγο, δυστυχώς δεν τα μαζέψαμε, οπότε θα σας κόψουμε κάτι ακόμα από τους μισθούς. Αυτό είναι το όραμά τους για την Ελλάδα. Η Ελλάδα που ελπίζει στον τζόγο και τα φρουτάκια.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS