- Σε μια ιδιαίτερη καμπή για την ελληνική οικονομία διαπιστώνουμε, όπως φαίνεται και από το κλίμα στην κυβέρνηση, στην Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ, έχουμε μια παραπαίουσα κυβέρνηση η οποία αναζητεί διαρκώς το λογαριασμό είτε από τομείς της καθημερινότητάς μας, βλ. υγεία, παιδεία, είτε ψαλιδίζοντας διαρκώς μισθούς όσο κι αν δεν το παραδέχεται, από τους υπαλλήλους στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Πού πηγαίνουμε;
Δεν είμαστε ευτυχισμένοι που δικαιωνόμαστε. Δικαιωνόμαστε στο εξής: Ότι η κυβέρνηση με την πολιτική της έβαλε σ΄ ένα φαύλο κύκλο την ελληνική οικονομία και κατεδαφίζει κάθε κοινωνικό δικαίωμα και μαζί την ίδια την κοινωνία.
Από εκεί και πέρα είναι φανερό ότι οι κυβερνητικοί παράγοντες και οι ίδιοι οι βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος νιώθουν την ίδια την πίεση της κοινωνίας. Αυτή η κυβέρνηση έχει μια υποχρέωση, την πολιτική της να τη βάλει μπροστά στη λαϊκή ετυμηγορία. Και πρώτα και κύρια την πολιτική που αφορά σε όσα θα πάει να υπογράψει στις 20 του Ιούνη και την επικαιροποίηση του μνημονίου Νο 4. Δηλαδή θα πρέπει να πει σε έγκριση με δημοψήφισμα στον ελληνικό λαό, διαφορετικά η κυβέρνηση πρέπει να οδηγηθεί σε εκλογές, πριν οδηγηθεί στον πάτο η ίδια η κοινωνία. Γιατί όταν φτάνει το Αρεταίειο και το Αιγηνίτειο να σταματάνε τη λειτουργία τους γιατί δεν μπορούν, βάζουν σε κίνδυνο μας είπαν οι καθηγητές τη ζωή των ασθενών αν μπουν σε εφημερία, όταν το νοσοκομείο Ρόδου μπαίνει σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, όταν κινδυνεύει η υγεία του ελληνικού λαού.
- Θα επανέλθουμε και στο πολιτικό πρόταγμα του ΣΥΝ… Θα ήθελα να σας ρωτήσω για τα οικονομικά πρώτα. Όπως προκύπτει και από τη δήλωση του Αλέξη Τσίπρα, αναδιάρθρωση ναι, αλλά το ερώτημα είναι σε ποια κατεύθυνση και με ποιους όρους. Έτσι δεν είναι;…
Εμείς πολύ εγκαίρως μιλήσαμε για την αναγκαιότητα επαναδιαπραγμάτευσης του χρέους. Και εννοούμε πάρα πολύ συγκεκριμένα πράγματα. Το πρώτο, ότι ένα μεγάλο μέρος του χρέους πρέπει να διαγραφεί. Δεύτερον, ότι πρέπει να υπάρξει μια περίοδος χάριτος, τρίτον, μια επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής, τέταρτον, μείωση των επιτοκίων στα επίπεδα δανεισμού με τα οποία η ΕΚΤ δανείζει τις ιδιωτικές τράπεζες.
Με αυτή την έννοια, είμαστε υπέρ της δημιουργίας επιτροπής λογιστικού ελέγχου του χρέους, η οποία θα καταλήξει στο ποιο κομμάτι του χρέους είναι παράνομο και υπάρχει παγκόσμια νομολογία ότι αυτό το χρέος, το οποίο λέγεται επαχθές αμέσως διαγράφεται.
Δεν φτάνει μόνο αυτό. Θα πρέπει να διαγραφεί και επιπλέον. Γιατί το χρέος φορτώθηκε στη χώρα με συγκεκριμένες πολιτικές που τις προώθησε η ίδια αρχιτεκτονική της Ε.Ε. Κι αυτό, όπως ξέρετε, δεν αφορά μόνο στην Ελλάδα. Ίδιο ζήτημα μπαίνει και για την Πορτογαλία, και για την Ιρλανδία και για την Ισλανδία, για το Βέλγιο και βεβαίως και την Ισπανία.
Η κρίση είναι κοινή, άρα και η λύση επίσης.
- Άρα για να κλείσουμε το θέμα του χρέους, όχι λοιπόν λέτε στα σενάρια αναδιάρθρωσης, τα οποία όμως επεξεργάζονται και από τα οποία επιδιώκουν να επωφεληθούν οι κυρίαρχοι πολιτικοί και οικονομικοί κύκλοι…
Σας λέω ότι ήδη η κυβέρνηση προχωράει σε μια πρώτη φάση αναδιάρθρωσης με τη γνωστή επιμήκυνση με τους όρους της Ιρλανδίας. Και τώρα λένε ότι δεν θα κάνουν αναδιάρθρωση, αλλά θα κάνουν αναδιάρθρωση. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Η κυβέρνηση οδηγεί τη χώρα σε πτώχευση. Κι αυτό πρέπει να το αποφύγουμε. Και ένας τρόπος υπάρχει να το αποφύγουμε: να φύγει η ίδια η κυβέρνηση.
Και δεύτερον, έχει πολύ μεγάλη σημασία ποιος κρατάει τα ηνία, ποιος είναι ο συσχετισμός δύναμης. Απʼ αυτήν την κυβέρνηση, όπως και από μια κυβέρνηση, κυβέρνηση Σαμαρά, τίποτα δεν μπορεί να περιμένει ο κόσμος.
- Και για να έρθουμε στα αμιγώς πολιτικά. Ο ΣΥΝ ζητά τη δημιουργία ενός νέου συνασπισμού εξουσίας που θα ακυρώσει το μνημόνιο. Εδώ αξίζει να πάρουμε ένα παράδειγμα, από την Πορτογαλία, μια άλλη χώρα του Νότου, εκεί όπου το Μπλόκο έρχεται σε συνεννόηση με το Κομμουνιστικό Κόμμα της χώρας αυτής, σε μια συνεννόηση επί των δράσεων ή αντιδράσεων στην κυρίαρχη πολιτική. Πώς βλέπετε εσείς αυτές τις διεργασίες;…
Είναι μια πολύ θετική εξέλιξη σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Και από αυτή, πρέπει να μάθουμε όλοι. Δηλαδή, η συνάντηση που έγινε ανάμεσα στο Μπλόκο της Αριστεράς και το Κομμουνιστικό Κόμμα είναι ένα φως ελπίδας. Δείχνει ότι μπορούν οι αριστερές δυνάμεις να συνεργαστούν ώστε να ανατραπεί η νεοφιλελεύθερη αρχιτεκτονική της ΕΕ, αλλά και τα μέτρα λιτότητας, τα μνημόνια που γίνονται σε όλες τις χώρες της Ευρώπης. Αυτή η διάθεση εκφράστηκε τόσο στην πρώτη συνάντηση που έκαναν όσο και στην αρμονικότερη συνεργασία στη βουλή και στους κοινωνικούς αγώνες, είναι ελπίδα για το λαό της Πορτογαλίας, αλλά δείχνει και το δρόμο και στην Ελλάδα.
Πως θα πάμε τώρα στην πρωτομαγιά; Κάνουμε ξεχωριστές συγκεντρώσεις. Πως θα υποδεχθούμε τις εργατικές κινητοποιήσεις αλλά και τις τοπικές κινητοποιήσεις, διότι δεν είναι μόνο τα ζητήματα τα εργατικά αλλά είναι και η Κερατέα, ο Καλλικράτης στην τοπική αυτοδιοίκηση, στο χώρο της υγείας, της παιδείας κλπ; Να αποκτήσουμε όσο το δυνατόν μεγαλύτερη δύναμη, ώστε πραγματικά να καταφέρουμε τους άμεσους στόχους μας, διατηρώντας τις διαφωνίες μας. Και τις διαφορές μας. Αυτό είναι μια επίσημη πρόσκληση διαλόγου προς τις άλλες αριστερές δυνάμεις και εκείνο τον κόσμο που απεγκλωβίζεται από το ΠΑΣΟΚ και αναφέρομαι στους πολιτικούς παράγοντες και τις πολιτικές συλλογικότητες. Και είναι μια επίσημη πρόσκληση, ώστε να ενισχυθεί το κοινωνικό μέτωπο δράσης από όλους τους ανθρώπους, ανεξάρτητα από το τι ψήφισαν στις τελευταίες εκλογές.
To Γραφείο Τύπου