Κατά τη διάρκεια της συζήτησης του σχεδίου νόμου «Θεσμικό πλαίσιο των Πρότυπων Πειραματικών Σχολείων, Ίδρυση Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής, Οργάνωση του Ινστιτούτου Τεχνολογίας Υπολογιστών και Εκδόσεων και λοιπές διατάξεις» στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής ο Τάσος Κουράκης, Ζ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής και βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, επεσήμανε μεταξύ άλλων τα εξής:
"Με πρόσχημα τον «εξορθολογισμό» της διοίκησης, που έχει διακηρύξει επανειλημμένα η κυβέρνηση, το σχέδιο νόμου προβλέπει τη συγχώνευση σημαντικών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και τη σύσταση του νεοπαγούς Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΙΕΠ).
Δυστυχώς χαρακτηριστικό του νέου Ινστιτούτου βάσει του νομοσχεδίου είναι ο συγκεντρωτισμός και ο ασφυκτικός κεντρικός έλεγχος των λειτουργιών του που τίθενται ουσιαστικά κάτω από την ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας.
Επιδίωξη της κυβέρνησης είναι η εμπορευματοποίηση των υπηρεσιών ή των προϊόντων που θα παρέχει το ΙΕΠ, αφού προβλέπεται ότι πόροι του πέρα από τις επιχορηγήσεις από τον κρατικό προϋπολογισμό και τις αντίστοιχες ευρωπαϊκές, θα είναι και «εισπράξεις από διάθεση ψηφιακών ή συμβατικών εκδόσεων», «έσοδα από τη σύνταξη εκθέσεων καταλληλότητας εκπαιδευτικού και εποπτικού υλικού για λογαριασμό τρίτων» (!) και «δωρεές, χορηγίες, κληροδοσίες και άλλες παροχές τρίτων και επιχορηγήσεις από άλλες πηγές». Αντίστοιχες ρυθμίσεις αποτέλεσαν σήμα κατατεθέν των νεοφιλελεύθερων εκπαιδευτικών πολιτικών σε χώρες όπως η Βρετανία, ήδη από τη δεκαετία του ʼ80, και οι Ηνωμένες Πολιτείες.
Εμείς λέμε ότι σήμερα είναι αναγκαίο να υπάρχει ένα Ινστιτούτο ΝΠΔΔ που θα παράγει εκπαιδευτική πολιτική ενώ θα λειτουργεί ως πλήρως ανεξάρτητο όργανο, με συμμετοχή και αιρετών μελών στο Δ.Σ. του, για την θεωρητική τεκμηρίωση της εκπαιδευτικής πολιτικής, την υποβολή προτάσεων για τα προγράμματα σπουδών και τα σχολικά βιβλία, την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών, τις αναγκαίες έρευνες.
Η κατάργηση του Οργανισμού Εκδόσεως Διδακτικών Βιβλίων και η μεταφορά των αρμοδιοτήτων του σε ένα ΝΠΙΔ το Ινστιτούτο Τεχνολογίας Υπολογιστών και Εκδόσεων, σημαίνει ότι ο σχεδιασμός για τα σχολικά βιβλία δίνεται σε ένα φορέα που θα λειτουργεί με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, άρα με κριτήριο το κέρδος. Δημιουργείται ένα ΝΠΙΔ με διάφορες αρμοδιότητες, μεταξύ των οποίων και αυτές για το σχολικό βιβλίο.
Στο σχέδιο νόμου περιλαμβάνονται μια σειρά άρθρων που αφορούν το θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας ενός ιδιότυπου υβριδίου της εκπαιδευτικής πολιτικής της κυβέρνησης, των «Πρότυπων Πειραματικών Σχολείων». Στους σκοπούς αυτών των σχολείων περιλαμβάνονται μια σειρά επιδιώξεις που αναρωτιέται κανείς γιατί δεν θα έπρεπε να ισχύουν για κάθε σχολείο, όπως είναι η παροχή υψηλού επιπέδου εκπαίδευσης, η ολόπλευρη ανάπτυξη της προσωπικότητας κάθε παιδιού, η υποστήριξη της δημιουργικότητας, η δημιουργία μαθητικών ομίλων κ.λπ.
Υποστηρίζουμε ότι οι μαθητές των σχολείων αυτών πρέπει να είναι αντιπροσωπευτικοί του συνόλου του μαθητικού πληθυσμού και όχι άριστοι και ιδιοφυίες για να μπορέσει να αξιολογηθεί στοιχειωδώς η παιδαγωγική και εκπαιδευτική καινοτομία και να εκτιμηθεί η αποτελεσματικότητα, τα προβλήματα και οι ελλείψεις νέων εκπαιδευτικών πρακτικών και μεθόδων. Άλλωστε τι νόημα έχει να δοκιμάζονται νέα συστήματα διδασκαλίας και νέο εκπαιδευτικό υλικό σε μαθητές υψηλών επιδόσεων, σε κέντρα και «πυρήνες αριστείες»; Πόσο αξιόπιστα και αντιπροσωπευτικά θα είναι τα αποτελέσματα μίας τέτοιας πειραματικής εφαρμογής;
Η ρύθμιση για την απόλυση από το Λύκειο χωρίς αναγκαστική συμμετοχή στις πανελλαδικές εξετάσεις επιβεβαιώνει πλήρως τις ανησυχίες για την καθιέρωση απολυτηρίου δευτέρας κατηγορίας. Οι μαθητές που θα προτιμήσουν την «εύκολη» οδό θα πρέπει να γνωρίζουν ότι αυτό θα τους συνοδεύει σε όλη τους τη ζωή.
Όπως αναφέρεται με σαφήνεια, στους αποφοίτους αυτής της κατηγορίας θα χορηγείται απολυτήριο στο σώμα του οποίου θα αναγράφεται ότι αποκτήθηκε μέσα από τη διαδικασία εξετάσεων σε επίπεδο σχολικής μονάδας. Η αναφορά περί ισότιμων απολυτηρίων που συνόδευσε την εξαγγελία της ρύθμισης έχει παραλειφθεί για τον απλούστατο λόγο ότι δεν μπορεί να είναι ισότιμα δύο απολυτήρια τα οποία έχουν αποκτηθεί μέσα από εξεταστικές δοκιμασίες διαφορετικού επιπέδου δυσκολίας.
Τέλος κόβοντας τις μετεγγραφές στα ΑΕΙ και ΤΕΙ και θεσπίζοντας ειδικά ποσοστά εισαγωγής για υποψηφίους ειδικών κατηγοριών αποκλείονται χιλιάδες παιδιά πολύτεκνων οικογενειών από το αγαθό της μόρφωσης. Όλες οι ρυθμίσεις του σ.ν, έμμεσα ή άμεσα, επιδιώκουν τη συρρίκνωση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης για λόγους οικονομίας. Επιπλέον στέλνουν μήνυμα στην πανεπιστημιακή κοινότητα ότι δεν χρειάζεται να αντιδρά για τις δραματικές περικοπές στη χρηματοδότηση, αφού πλέον τα ιδρύματα θα καλούνται να εκπαιδεύουν λιγότερους."