Ο Δημήτρης Στρατούλης μέλος της ΠΓ του ΣΥΝ και της επιτροπής εργατικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ σε συνέντευξη του στον Ρ/Σ «105,5 στο κόκκινο» (Μπούλικα Μιχαλοπούλου) ανέφερε μεταξύ άλλων τα εξής:
Πρόκειται για ένα κοινωνικό και πολιτικό οδοστρωτήρα, που θα σαρώσει ότι απόμεινε από τα κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα και που οι επιπτώσεις εφαρμογής του στην αύξηση της ανεργίας και στην επέκταση της φτώχειας θα κάνουν τις κατεδαφιστικές και βάρβαρες επιπτώσεις του μνημονίου να φαίνονται σαν χάδι.
Είναι πολύ μεγαλύτερα από τα επίσημα (15,1%), που και αυτά έχουν σπάσει κάθε ιστορικό ρεκόρ στη χώρα μας. Εάν πάρουμε υπόψη την «κρυφή ανεργία», δηλαδή περίπου 150.000 ανέργους πάνω από 2-3 χρόνια και δεν καταγράφονται πουθενά γιατί δεν πιστεύουν ότι αυτό θα τους βοηθήσει σε οτιδήποτε, τους δεκάδες χιλιάδες ανέργους που είναι ενταγμένοι σε προγράμματα του ΟΑΕΔ και δεν θεωρούνται στατιστικά άνεργοι, καθώς και το ότι δεν καταγράφεται ως άνεργος αυτός που εργάζεται έστω και μια ώρα την εβδομάδα, τότε θα διαπιστώσουμε ότι η πραγματική ανεργία είναι πολύ μεγαλύτερη. Έχει ξεπεράσει το 20% (1.000.000 ανέργους) και θα κινηθεί μέσα στο 2011 προς 22% (1.200.000 ανέργους).
Οι οικονομικές επιπτώσεις, η ανέχεια, ο κοινωνικός αποκλεισμός, οι ψυχολογικές καταπτώσεις. Σʼ αυτές όμως προστίθεται τελευταία και η τάση νέων ανθρώπων, κυρίως πτυχιούχων και μεταπτυχιακών, να μεταναστεύουν για δουλειά στο εξωτερικό, που ήδη στους 11 μήνες του μνημονίου εκτιμάται ότι έφτασαν τους 150.000. Το γεγονός αυτό, πέραν των άλλων κοινωνικών συνεπειών, έχει ως αποτέλεσμα να στερείται η χώρα από επιστημονικό δυναμικό, που θα της ήταν χρήσιμο για την παραγωγική της ανασυγκρότηση.
Ναι, η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου έχει υπογράψει με την τρόικα στο μνημόνιο ότι το 2012 θα εξοικονομήσει από περικοπές των επιδομάτων ανεργίας 500 εκατομμύρια ευρώ. Αυτό όμως είναι αντισυνταγματικό και παράνομο, αφού αυτή η παροχή δεν είναι προνοιακή αλλά ατομική – ανταποδοτική και δίνεται έναντι των εισφορών που έχουν κατατεθεί στον ΟΑΕΔ από τον εργαζόμενο και τον εργοδότη του.
Η κυβέρνηση λέει το ίδιο παραμύθι, που δεν πιστεύει πλέον ούτε η ίδια, για να κρύψει ότι οι πολίτες διαμαρτύρονται, πολλές φορές και με σκληρούς τρόπους, όχι γιατί τους υποκινεί ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά επειδή νοιώθουν στην τσέπη τους και στη ζωή τους τις συνέπειες των εφαρμοζόμενων κυβερνητικών πολιτικών.
Ανεξάρτητα όμως τι λέει η κυβέρνηση, εμείς στην Αριστερά θα πρέπει να ασχοληθούμε συστηματικά με το πώς θα πολιτικοποιήσουμε και πως θα δώσουμε θετική διέξοδο στη λαϊκή οργή και αγανάκτηση. Αυτό μπορεί να γίνει με τους συλλογικούς αγώνες, την κοινή δράση της Αριστεράς και το κοινό πρόγραμμά της για μια άλλη πολιτική, εναλλακτική του μνημονίου, προς όφελος των λαϊκών στρωμάτων και όχι για τις ανάγκες των τοκογλύφων πιστωτών και του κεφαλαίου.
To Γραφείο Τύπου