Πριν ένα χρόνο είπαμε ότι το μνημόνιο θα μας χρεοκοπήσει. Οι περισσότεροι μας συκοφαντούσαν ως Κασσάνδρες και μας λοιδορούσαν ως ανίδεους. Δυστυχώς είπαμε την αλήθεια και ήμασταν ρεαλιστές.
Σήμερα το μνημόνιο καταρρέει αλλά μαζί του καταρρέει και η χώρα. Ο μόνος που δεν θέλει να το δει είναι ο πρωθυπουργός. Είτε από αδυναμία είτε από ενοχή, λίγη σημασία έχει. Σημασία έχει πως πρέπει να αλλάξουμε πορεία το γρηγορότερο.
Η κυρίαρχη οικονομική ελίτ, βλέπει βέβαια το αδιέξοδο, και αντιδρά σπασμωδικά. Το μόνο που τη νοιάζει να συνεχίσει το φαγοπότι. Και όσο μεγαλώνει η μπόρα, ίσως από κρίση ανασφάλειας, τόσο περισσότερο θέλει να τρώει. Για αυτό και ετοιμάζει σενάρια για σχήματα οικουμενικά με ολίγη από ακροδεξιά, που θα συνεχίσουν το μνημόνιο. Ματαιοπονούν. Κανένα σχήμα δε μπορεί να σταθεί χωρίς κοινωνική συναίνεση.
Η χώρα χρειάζεται κυβέρνηση έκτακτης κοινωνικής ανάγκης. Κυβέρνηση με σαφή λαϊκή εντολή να μας βγάλει από το μνημόνιο, να επαναδιαπραγματευθεί το χρέος διεκδικώντας διαγραφή μεγάλου μέρους του και να εφαρμόσει ένα άμεσο πρόγραμμα αντίστροφης αναδιανομής του εισοδήματος για να ανασάνει ο κόσμος της εργασίας.
Και τέτοια κυβέρνηση μπορεί να προκύψει μόνο αν αλλάξουν ριζικά οι συσχετισμοί, ενισχυθεί η αριστερά και αναδειχθεί ένα νέο πλειοψηφικό τόξο που θα αγκαλιάζει δυνάμεις από τα αριστερά της αριστεράς μέχρι τα αριστερά της σοσιαλδημοκρατίας και θα υλοποιήσει με τόλμη τη λαϊκή εντολή.
Σε κάθε περίπτωση, η σωτηρία μας ή η καταστροφή μας είναι στο χέρι μας, στο χέρι του λαού. Και όσο πιο γρήγορα ζητήσουμε την ετυμηγορία του τόσο το καλύτερο.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS