Μιλώντας σήμερα στο ρ/σ ΝΕΤ 105,8 (A. Κωβαίος-Β. Μπεσκένης) ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Παπαδημούλης, δήλωσε, μεταξύ άλλων, τα εξής:
Για την κυβερνητική ανεπάρκεια και την χρεωκοπία του πολιτικού συστήματος
Η διάθεση ορισμένων κύκλων να ισοπεδώσουν τα πάντα εκλαϊκεύοντας το «όλοι μαζί τα φάγαμε» και όλοι είμαστε συνυπεύθυνοι δεν πείθει. Όλοι έχουν την ευθύνη τους. Αν κάτι φαίνεται να είναι εντεινόμενο και στην κοινωνία και στις δημοσκοπήσεις να αυξάνεται ολοένα, είναι το ποσοστό των πολιτών που πιστεύουν ότι η χώρα κινείται σε λάθος κατεύθυνση. Μειώνεται η ελπίδα, αυξάνεται η απογοήτευση και ο θυμός. «Λιγοστεύει το λάδι στο καντήλι» μιας πολιτικής, που υποσχόταν πριν ένα χρόνο ότι αν μπούμε στο μνημόνιο και ακολουθήσουμε αυτά τα μέτρα στο 2011 θα βγούμε στις αγορές, θα έχουμε θετικό πρόσημο στην ανάπτυξη κλπ.
Προχθές ο Πρωθυπουργός είπε «δεν ξέρω πότε θα βγούμε από την κρίση». Μεγάλη κουβέντα. Ενώ ανακοίνωσε υποτίθεται ένα πρόγραμμα σοκ, αποκρατικοποιήσεις, μεγάλες μεταρρυθμίσεις κλπ τα spreads έκαναν ρεκόρ. Αυτό σημαίνει ότι μετά από ένα χρόνο σκληρών μνημονιακών μέτρων και όπως αυτά εφαρμόζονται από αυτή τη κυβέρνηση με μια πρωτοφανή διαχειριστική ανεπάρκεια και μια εκτεταμένη αποδιοργάνωση του κράτους, το πρόβλημα στην Ελλάδα είναι πρωτίστως πολιτικό και μετά οικονομικό.
Διότι έχουν πέσει έξω οι λογαριασμοί, η οικονομία έχει πέσει στη παγίδα του στασιμοπληθωρισμού και του χρέους παρά τα σκληρά μέτρα των οριζόντιων περικοπών που όλοι τα οικτίρουν αλλά τελικά αυτά πάρθηκαν. Πολύ μεγάλη ύφεση, πολύ μεγάλη ανεργία και τη δυναμική του χρέους προς τα επάνω. Γιʼ αυτό και φουντώνουν όλες αυτές οι απόψεις περί επικείμενης ρύθμισης και αναδιάρθρωσης του χρέους.
Το γεγονός ότι βγαίνει ο κ. Σημίτης, πρώην πρωθυπουργός και λέει δημόσια αυτό που όλοι ξορκίζουν ότι δεν πρέπει να συζητείται δημόσια, σημαίνει ότι ακόμα κι αυτός πιστεύει ότι αυτή η πολιτική δε βγαίνει. Οπότε ισχυρίζεται ότι αν είναι να πάμε σε ρύθμιση να πάμε τώρα και όχι το 2013, όταν θα βολεύει τις τράπεζες τις Γαλλικές και τις Γερμανικές.
Το πολιτικό σύστημα και το πολιτικό προσωπικό είναι που έχει φέρει τη χώρα στα πρόθυρα της χρεωκοπίας. Είναι εντυπωσιάκη η ευκολία με την οποια πολιτικοί παράγοντες που βρισκόταν στην καρδιά του οικονομικού επιτελείου τα προηγούμενα κρίσιμα χρόνια δίνουν συνταγές διεξόδου, αντί να κάνουν αυτοκριτική. Για να βγει η χώρα στην ανάπτυξη χρειάζεται ριζική αλλαγή στο πολιτικό σύστημα. Πιστεύω ότι αυτό το πολιτικό προσωπικό θα σαρωθεί και η ευθύνη είναι να υπάρξουν εκείνες οι μεταρρυθμίσεις και στην οικονομία και στο πολιτικό σύστημα που να βγάλουν τη χώρα προς τα μπροστά.
Για την ευθύνη της Αριστεράς και τα κρούσματα βίας
Αν καλλιεργηθεί η θεωρία ότι όλοι φταίνε και κυρίως η αριστερά,τότε αυτό ευνοεί την άκρα δεξιά και έναν λαϊκισμό τύπου Μπερλουσκόνι.
Το ΠΑΣΟΚ ενώ έχει εκλεγεί με ένα πρόγραμμα προοδευτικό καλείται να εφαρμόσει την πιο σκληρή, νεοφιλελεύθερη πολιτική που εφαρμόστηκε ποτέ και έχει αποτύχει στα στοιχειώδη: δίκαιη κατανομή των βαρών, αναπτυξιακό σχέδιο, τερματισμό ή τουλάχιστον περιορισμό της ατιμωρησίας και φυσικά μια προσπάθεια αποκομματικοποίησης του κράτους.
Την πρώτη ευθύνη για το που πάει μια χώρα την έχει η εκάστοτε εξουσία πολιτική και οικονομική.
Η ευθύνη της αριστεράς είναι ότι λόγω δικών μας αδυναμιών κι ελλειμμάτων, πολυδιάσπασης, παραγοντισμών κι αδυναμίας έκφρασης ισχυρού πολιτικού στίγματος και προτάσεων να μην μπορεί, στον βαθμό που θα έπρεπε, να διαμορφώσει μεγάλα μέτωπα και κίνηση της κοινωνίας προς αριστερές και προοδευτικές λύσεις.
Η αριστερά δεν απέκτησε εκείνη τη δυναμική που θα της επέτρεπε να σταματήσει τα οικονομικά εγκλήματα που έχουν φέρει τη χώρα σʼ αυτό το σημείο και τα οποία τα διέπραξαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.
Οι ισοπεδώσεις και οι συμψηφισμοί ευθυνών μυρίζουν φασισμό. «Όλοι είναι ίδιοι», «όλοι μαζί τα φάγαμε», να καεί το μπ... η Βουλή και οι 300 στο Γουδί», αυτά είναι επικίνδυνα πράγματα για τη δημοκρατία.
Η χρήση της βίας ως μέθοδος πολιτικής δράσης δεν έχει καμία σχέση με την Αριστερά που εκπροσωπώ. Μια κακή κυβερνητική πολιτική μπορεί να αντιμετωπισθεί και τελικά να ηττηθεί μόνο με μαζικούς, ειρηνικούς αγώνες. Η αριστερά απεχθάνεται τη βία, γιατί την έχει υποστεί «στο πετσί της». Ο Συν δεν είναι «συμμορία δολοφόνων» όπως ισχυρίζεται σε πρόσφατες ανακοινώσεις το ΠΑΣΟΚ. Όλα τα άλλα διευκολύνουν την κυβέρνηση και το σύστημα στον αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης.
Είναι επικίνδυνο αυτό που γίνεται από μερικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ να ανοίγουν «βεντέτα» μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είναι δυνατό να κατηγορείται η αριστερά για τη δημιουργία αντι-συγκεντρώσεων, από τη στιγμή που είμαστε εντελώς αντίθετοι στη μέθοδο των αντι-συγκεντρώσεων, διότι επί δεκαετίες την έχουμε υποστεί.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS