Η ΔΕΗ έχει μπει στο στόχαστρο της κυβέρνησης και είναι φυσικό, ότι θα μας απασχολήσει έντονα το αμέσως επόμενο διάστημα, αφού η κυβέρνηση «χωρίς περίσκεψη χωρίς αιδώ…» αποφάσισε να ιδιωτικοποιήσει οριστικά τη ΔΕΗ(απώλεια του ελέγχου του 51%), πέρα της πρόθεσης για εκχώρηση μέρους της παραγωγής λιγνίτη αλλά και υδροηλεκτρικών σταθμών –που αποτελούν το συγκριτικό πλεονέκτημα της ΔΕΗ- σε ιδιώτες.
Στη σημερινή φάση, για την προώθηση της πολιτικής του Μνημονίου και των συνακόλουθων μέτρων, τεράστιο ρόλο παίζει η ιδεολογική παράμετρος. Γιʼαυτό έχουν επιστρατευθεί οι «πρόθυμοι» δημοσιογράφοι «τύπου Πρετεντέρη» που με τη συνειδητή μονόπλευρη κατασυκοφάντηση του δημόσιου τομέα, προσφέρουν τη χειρότερη υπηρεσία στον τόπο. Θυμίζω τα γραφόμενά του Ι.Πρετεντέρη.
«.. ο χώρος των ΔΕΚΟ συµπυκνώνει τα χειρότερα χαρακτηριστικά της ελληνικής υπανάπτυξης: φαυλότητα, κοµματισµός, ανοργανωσιά, κακοδιαχείριση, διαφθορά, σπατάλη, ανικανότητα... Σε αυτά προστίθεται συνήθως ένα καθεστώς άτυπης αλλά καταστροφικής συνδιοίκησης µε τους οικείους συνδικαλιστές.»
Η Αριστερά που δεν αρνήθηκε ποτέ τα αρνητικά στις ΔΕΚΟ, είναι αυτή που θέλει την εξυγίανση τους γνωρίζοντας ποιο σημαντικό ανθρώπινο δυναμικό διαθέτουν ακόμη και ποιες δυνατότητες έχουν να συμβάλλουν στην ανάπτυξη της χώρας. Οι «πρόθυμοι» δημοσιογράφοι απομονώνουν τις αδυναμίες σαν μέσο για να διευκολυνθεί η παράδοσή τους στην αγκαλιά του ιδιωτικού τομέα και να μην υπάρχει πλέον καμιά έγνοια για το κοινωνικό σύνολο και την ανάπτυξη.
Θεωρώ σημαντική την πρόσφατη παρέμβαση του ΣΤΑΘΗ, που με πρόσφατο άρθρο του στην Ελευθεροτυπία με τίτλο "Τα ντόπερμαν της ενημέρωσης"...
αποκάλυψε πολύ ευρύτερα το ρόλο δημοσιογράφων όπως ο Πρετεντέρης και η Ο.Τρέμη.
Όπως αναφέρει:
Το δελτίο του Μέγκα και τα άλλα δελτία όπως αυτό δεν ενημερώνουν τον λαό, τον στραβώνουν, τον αιχμαλωτίζουν, τον χειραγωγούν.
Βγαίνουν στον αέρα, που είναι περιουσία του λαού, μόνο και μόνο για να τον τρομοκρατήσουν, για να τον κάνουν να κάθεται σούζα, οι σταθμοί αυτοί είναι η μαύρη χειρ και η σιδερένια φτέρνα των διαπλεκομένων - είναι εχθροί του λαού με περικεφαλαία.
Όμως πρέπει να αναφερθεί πως εκτός από την κατηγορία αυτή «δημοσιογράφων» , υπάρχουν και δημοσιογράφοι που με επιστημονικές αναλύσεις και με σεβασμό στο λειτούργημα της δημοσιογραφίας, συμβάλλουν στην ορθή ενημέρωση των αναγνωστών.
Σήμερα, περισσότερο από ποτέ έχει σημασία η παρέμβαση των δημοσιογράφων στην ορθή ενημέρωση.
Υπεύθυνη δημοσιογραφία, ταμιακά οφέλη μετοχοποίησης ΔΕΗ, ΟΠΑΠ, ΟΤΕ
Θέλω να αναφερθώ στα άρθρα των Χρ.Ιωάννου και Θαν. Τσίρου στην Κυριακάτικη(24/4) Ελευθεροτυπία που προσπαθούν να δώσουν αντικειμενική εικόνα για το αν ωφελήθηκε εισπρακτικά το κράτος από την μετοχοποίηση ΟΤΕ, ΔΕΗ, ΟΠΑΠ, ώστε να μπορούμε να δούμε αν συμφέρει, έστω εισπρακτικά- η παραπέρα ιδιωτικοποίησή.
Βεβαίως οι ιδιωτικοποιήσεις δημόσιων επιχειρήσεων προκαλούν γενικότερα ζημιές τόσο στην ανάπτυξη, όσο και σε κοινωνική προσφορά, διότι οι ιδιωτικοποιήσεις προκαλούν αφενός μεν αυξήσεις τιμολογίων όσο και υποβάθμιση της ποιότητας υπηρεσιών (πχ μείωση δρομολογίων και σταθμών προορισμού, ζημιές δικτύων, πχ ύδρευσης- λόγω μείωσης επενδύσεων κλπ.
Όμως με βάση τα στοιχεία που αναφέρονται αποκαλύπτεται ότι και από καθαρά ταμιακή σκοπιά, τελικά δεν κερδίζει ο τόπος. Τα έσοδα που εισπράττονται από την εκποίηση μιας Δ.Ε είναι μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα λιγότερα από όσα χάνονται από την απώλεια της δημόσιας ιδιοκτησίας και μερισμάτων.
Όπως υπολογίζει ο Χ,Ιωάννου στην Ελευθεροτυπία(23/4/11) για τον ΟΠΑΠ «η συνολική ωφέλεια του Δημοσίου με τις μετοχοποιήσεις προσδιορίζεται σε 4,12 δισ. ευρώ έναντι 7,21 δισ. ευρώ εάν το Δημόσιο δεν πουλούσε μετοχές του ΟΠΑΠ».
Για τη ΔΕΗ.
Για τη ΔΕΗ στο σημερινό(26/4/11) φύλλο της Ελευθεροτυπίας ο Β.Γεώργας αναφέρει:
“Το ελληνικό Δημόσιο έχει αντλήσει συνολικά 1,4 δις.? από τις τρεις φορές μετοχοποιήσεις(2001-2003) που είχαν συνέπεια τη μείωση της συμμετοχής του κράτους από 100% στο ~51% του μετοχικού της κεφαλαίου».
«Αν αντίθετα από το 2001 μέχρι σήμερα δεν είχε πουλήσει καμία μετοχή και διατηρούσε τον απόλυτο έλεγχο στην επιχείρηση, θα είχε εγγράψει έσοδα από μερίσματα άνω του 1.1 δις.? και θα μπορούσε να προσδοκά περισσότερα έσοδα στο μέλλον.»
Συνήθως, επειδή γενικώς και με βάση την παγκόσμια εμπειρία αναφέρεται ότι δεν πρόκυψαν οφέλη για την ανάπτυξη και στα τιμολόγια από τις ιδιωτικοποιήσεις, όλοι οι θιασώτες των μετοχοποιήσεων και στη χώρας μας, όταν αναφέρονται σε θετικά των ιδιωτικοποιήσεων αναφέρονται σε ένα μόνο παράδειγμα, αυτό του ΟΤΕ. Επειδή λοιπόν υπάρχει εμμονή για τα οφέλη της απελευθέρωσης και ιδιωτικοποίησης στον τηλεπικοινωνιακό κλάδο, σε επόμενο άρθρο θα αναφερθούμε ειδικά σε αυτόν. Όμως επιζητούμε απάντηση και στο ερώτημα, γιατί π.χ οι Γάλλοι έχουν τη Γαλλική ΔΕΗ( EDF) υπό κρατικό έλεγχο και το ίδιο συμβαίνει με τους Γερμανούς που έχουν κρατικό τον δικό τους ΟΤΕ και από την άλλη νοιάζονται και πιέζουν για πλήρη ιδιωτικοποίηση ΟΤΕ και ΔΕΗ στη χώρα μας.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS