Ο Δημήτρης Στρατούλης, μέλος της Π.Γ. του ΣΥΝ και της επιτροπής εργατικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, σε συνέντευξή του στο Ραδιοφωνικό σταθμό «105,5 ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ» (Μπούλικα Μιχαλοπούλου) σχετικά με την κατάσταση των εργασιακών σχέσεων μετά από τον ένα χρόνο εφαρμογής του μνημονίου ανέφερε τα εξής:
Κυβέρνηση, Τρόικα και ΣΕΒ έριξαν τις εργασιακές σχέσεις στον Καιάδα.
Μία στις δύο νέες προσλήψεις, εντός του 2011, αφορά ελαστικές μορφές εργασίας και κυρίως την εκ περιτροπής εργασία.
Οι συμβάσεις εργασίας πλήρους απασχόλησης που μετατράπηκαν το ίδιο διάστημα σε μερικής απασχόλησης είναι αυξημένες κατά 199,15%, σε σχέση με το 2010 και αυτές που μετατράπηκαν σε εκ περιτροπής αυξήθηκαν με τη σύμφωνη γνώμη των εργαζομένων κατά 1.121,45% και με μονομερείς αποφάσεις των εργοδοτών κατά 2.725%.
Η εφιαλτική αυτή κατάσταση στις εργασιακές σχέσεις διευκολύνθηκε από τις αντεργατικές αλλαγές που θέσπισε η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου τους τελευταίους 11 μήνες μετά από συμφωνία της με την τρόικα.
Με το νόμο 3863/2010 μπήκε στο στόχαστρο της κυβέρνησης ο σκληρός πυρήνας των εργασιακών δικαιωμάτων των εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα, που κατακτήθηκαν από το εργατικό κίνημα κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα. Η κυβέρνηση τροποποίησε σε αντεργατική κατεύθυνση ακόμα και το νόμο 2112/1920 για τις αποζημιώσεις λόγω απόλυσης, τον οποίο δεν είχαν τολμήσει 90 χρόνια μέχρι σήμερα να πειράξουν ούτε καν οι δικτατορικές ή οι κατοχικές κυβερνήσεις.
Με τις ρυθμίσεις αυτού του νόμου:
• Οι απολύσεις έγιναν πιο εύκολες και πιο φτηνές για τους εργοδότες.
• Ο κατώτατος εγγυημένος μισθός δεν ισχύει πλέον για νέους και νέες έως 25 ετών. Οι μικρότεροι/ες των 25 ετών αμείβονται από τις επιχειρήσεις με το 84% του κατώτατου μισθού. Η ρύθμιση αυτή διευκολύνει τους εργοδότες να απολύουν μεγαλύτερης ηλικίας εργαζόμενους για να προσλάβουν νεότερους και φθηνότερους.
• Μειώθηκε η αμοιβή υπερεργασίας και η προσαύξηση της υπερωριακής αμοιβής.
Η κυβέρνηση λίγο αργότερα με το νόμο 3899/2010 ολοκλήρωσε την κατεδάφιση των εργασιακών σχέσεων. Με την θέσπιση των ειδικών επιχειρησιακών συμβάσεων εργασίας, που μπορούν να προβλέπουν και μειώσεις μισθών, υπονόμευσε τις κλαδικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας και άνοιξε το δρόμο για τη γενίκευση των ατομικών συμβάσεων εργασίας. Προχώρησε επίσης σε αλλαγές σχετικά με τις δυνατότητες προσφυγής στον ΟΜΕΔ, που ευνοούν τις επιχειρήσεις και αδυνατίζουν την διαπραγματευτική ισχύ των εργατικών συνδικάτων. Ταυτόχρονα επέτρεψε η ενοικίαση εργαζομένων να επεκτείνεται μέχρι 36 μήνες από 18 που ίσχυε μέχρι σήμερα και η εκ περιτροπής εργασία από σε 9 μήνες από 6.
Στο πλαίσιο του 5ου επικαιροποιημένου μνημονίου η κυβέρνηση και η τρόικα προωθούν και την τυπική κατάργηση των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων εργασίας, την κατάργηση της αποζημίωσης του εργαζομένου σε περίπτωση πρόωρης λήξης της σύμβασης εργασίας ορισμένου χρόνου, την μεγαλύτερη ευελιξία του εργάσιμου χρόνου κλπ.
Η ενότητα και η κοινή δράση όλων των δυνάμεων της Αριστεράς για την υπεράσπιση των στοιχειωδών εργατικών δικαιωμάτων είναι σήμερα αναγκαία όσο ποτέ. Αλλιώς η νέα γενιά της εργατικής τάξης θα ζητήσει από μας ιστορικές ευθύνες, γιατί θα ζήσει πολύ χειρότερα από τους γονείς και τους παππούδες της.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS