Skip to main content.
Συνασπισμός της Αριστεράς των Κινημάτων και της Οικολογίας
09/05/2011

Τοποθέτηση του Γραμματέα της ΚΠΕ του ΣΥΝ, Δ. Βίτσα, στο Διεθνές Συνέδριο στην Αθήνα ενάντια στο χρέος και το ΔΝΤ (στην Νομική)

Αγαπητές σ/σες, αγαπητοί σ/φοι

Το τριήμερο συνέδριο που κλείνει σήμερα τις εργασίες του απέδειξε ότι η επιτροπή λογιστικού ελέγχου του χρέους είναι απαραίτητη αλλά ακόμη περισσότερο απέδειξε πως η κυβερνητική πολιτική είναι μονόδρομος προς την κοινωνική καταστροφή ενώ οι εναλλακτικές προτάσεις της Αριστεράς χτυπούν στην ρίζα του προβλήματος και υπηρετούν τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας. Η Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ εδώ και 2 μήνες έχει ζητήσει στη Βουλή την συγκρότηση Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου του χρέους. Την Παρασκευή το ΠΑΣΟΚ απάντησε ότι θα ήταν καλύτερα το θέμα να παραπεμφθεί στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας. Είναι φανερό πως δεν την θέλουν. Εμείς επιμένουμε στη συγκρότηση της Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου όχι μόνο από βουλευτές αλλά με την συμμετοχή επιστημόνων, εργατικών οργανώσεων της Τ.Α. και των κινημάτων και την αξιοποίηση της εμπειρίας, διεθνών προσωπικοτήτων που έχουν συμμετάσχει με επιτυχία σε αντίστοιχες επιτροπές.  Στο γνωστό βιβλίο ΄΄Ανήσυχοι Νεκροί΄΄ ο υποδιοικητής Μάρκος γράφει δια του ήρωα του ΄΄Τότες λοιπόν ο Αλακασάμ μου εξήγησε ότι υπάρχουνε δύο ατζέντες: Η ατζέντα των ισχυρών και η ατζέντα των αδικημένων, των αποκάτω. Η ατζέντα των ισχυρών λέει τι είναι πιο σημαντικό γι αυτούς , δηλαδή το πώς θα αυξήσουνε τα πλούτη και τη δύναμη τους. Ενώ η ατζέντα των αδικημένων λέει τι είναι πιο σημαντικό για μας, δηλαδή το πώς θα παλέψουμε για τη λευτεριά μας. Τότες, το λοιπόν, ο Αλακασάμ μου εξήγησε ότι οι ισχυροί, οι πλούσιοι πάει να πει και οι κακές τους κυβερνήσεις, θέλουνε να πείσουνε όλο τον κόσμο ότι η δικιά τους ατζέντα, δηλαδή η ατζέντα των ισχυρών, είναι η ατζέντα ολονών, ακόμα και των αποκάτω. Έτσι λοιπόν μας έχουνε όλη την μέρα να ακούμε για τα προβλήματα και τις στεναχώριες των πλουσίων και μας πείθουν ότι αυτό είναι το πιο σημαντικό και το πιο επείγον να κάνουμε. Έτσι μας βάζουνε να κοιτάμε από εκείνη τη μεριά και δεν βλέπουμε ότι από την άλλη τα κλέβουνε όλα και ξεπουλάνε την πατρίδα μας και τον φυσικό της πλούτο: το νερό, το πετρέλαιο, την ηλεκτρική ενέργεια, ως και τους ανθρώπους της ακόμα. Εμείς και το ζήτημα του χρέους πρέπει να το βλέπουμε από την δική μας ατζέντα.

Οι στόχοι μας

Σήμερα καθίσταται βασικός όρος επιβίωσης της κοινωνίας η ανάγκη:

-    Να ανατραπεί η πολιτική της κυβέρνησης

-    Η κυβέρνηση Παπανδρέου να ηττηθεί και να ΄΄φύγει΄΄

-    Να αποδυναμωθεί συνολικά ο δικομματισμός και να αδρανοποιηθούν τα εφεδρικά σενάρια διαμόρφωσης μνημονιακών πλειοψηφιών

-    Να αμφισβητηθεί στην πράξη και να δημιουργηθούν οι όροι ανατροπής της σημερινής νεοφιλελεύθερης αρχιτεκτονικής της Ε.Ε.

Ο ΣΥΡΙΖΑ απαντά στους μονόδρομους των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων που προωθούν τα κόμματα του νεοφιλελεύθερου δικομματισμού και οι κάθε τύπου ΄΄ πρόθυμοι΄΄ υποστηριχτές του με τον πιο έντονο αγώνα  ώστε να διαμορφωθεί μια νέα κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία.

Ο ΣΥΡΙΖΑ κατανοεί ότι αναγκαίος όρος είναι η γιγάντωση ενός μαζικού εργατικού αλλά και ενός πλατιού κοινωνικού κινήματος αντίστασης και αλληλεγγύης και συμβάλλει με όλες τις δυνάμεις του σʼ  αυτή την κατεύθυνση. Ενθαρρύνει, στηρίζει και ενισχύει τις αυτόνομες κοινωνικές δράσεις, τα κινήματα και τις αντιστάσεις των πολιτών, την πολιτική ανυπακοή στο όνομα της δημοκρατίας και της λαϊκής παρέμβασης.

Ταυτόχρονα  θεωρεί ως εξαιρετικά επείγουσα την ανάγκη να δημιουργηθούν οι όροι  κοινής δράσης και σύγκλισης  όλης της αριστεράς. Ο ΣΥΡΙΖΑ παρά τις υπαρκτές διαφορές καλεί όλες τις αριστερές δυνάμεις, τις πολιτικές δυνάμεις και παράγοντες που ξεκαθαρίζουν τη θέση τους από την πολιτική της κυβέρνησης των μνημονίων, στη συγκρότηση  μετώπου κοινής δράσης και πολιτικής συνεργασίας ώστε να διαμορφωθεί λαϊκή πλειοψηφία, στη βάση ενός προωθημένου ριζοσπαστικού ανατρεπτικού ως προς την λογική και τις πολιτικές του μνημονίου, προγράμματος. Θέλουμε να συγκροτηθεί συνασπισμός εξουσίας ΄΄από τα αριστερά του ΠΑΣΟΚ ως τα αριστερά της Αριστεράς΄΄.

Μια τέτοια διακυβέρνηση θα θέτει ως κύριους άξονες πολιτικής, που είναι συγχρόνως στόχοι πάλης, τα εξής:

1.    Άμεση απεμπλοκή από το μνημόνιο και τις επικαιροποιήσεις του. 

2.    Αναδιανομή του πλούτου υπέρ των εργαζομένων. Φορολόγηση των μεγάλων τραπεζικών, επιχειρηματικών και ναυτιλιακών ομίλων με φορολογικό συντελεστή 45%. Φορολόγηση της μεγάλης ακίνητης περιουσίας. Κατάργηση των οικονομικών δραστηριοτήτων ή συναλλαγών μέσω «Off shore» εταιριών. Φορολόγηση όλων των κερδοσκοπικών συναλλαγών. Κατάργηση των προνομίων και φορολόγηση των εισοδημάτων και της περιουσίας της εκκλησίας. Αποφασιστικό χτύπημα της φοροδιαφυγής και της φοροκλοπής. Μείωση των έμμεσων φόρων. Μείωση κατά 50% των δαπανών για στρατιωτικούς εξοπλισμούς

Αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις. Επιστροφή του 13ου και 14ου μισθού στους συνταξιούχους και τους δημοσίους υπαλλήλους. Καμιά περικοπή και μείωση στους μισθούς του ιδιωτικού τομέα. Υπεράσπιση του θεσμού των συλλογικών συμβάσεων εργασίας σε όλα τα επίπεδα. Εθνική Σύμβαση Εργασίας για την κάλυψη των κατώτερων αποδοχών σε μισθούς και μεροκάματα. Κατάργηση των αντεργατικών νομοθετικών ρυθμίσεων και οδηγιών της Ε.Ε (οδηγία Μπολγκενστάιν, Flexicurity, ενοικίαση εργαζομένων, stage κλπ).

Στήριξη των ανέργων  και του κοινωνικού κράτους.

Υπεράσπιση του δημόσιου, καθολικού, υποχρεωτικού, αναδιανεμητικού και κοινωνικού χαρακτήρα του συστήματος κοινωνικών ασφαλίσεων. Κατάργηση όλων αντιασφαλιστικών νόμων της σημερινής αλλά και της προηγούμενης κυβέρνησης.

Δραστική μείωση του ΦΠΑ.

3.    Αναπτυξιακό πρόγραμμα με στόχο την αύξηση της απασχόλησης και την καταπολέμηση της ανεργίας, την κοινωνική φροντίδα, την προστασία του περιβάλλοντος και τον οικολογικό μετασχηματισμό της οικονομίας.

-    Βασικοί μοχλοί ενός αναπτυξιακού προγράμματος είναι 

-    Η δημοκρατία καθʼ αυτή

–   Το δημόσιο σε πλήρη σύγκρουση με τη διαφθορά, τις πελατειακές λογικές, την διαπλοκή με την οικονομική ολιγαρχία. Δημόσιες επενδύσεις με βάση τις κοινωνικές ανάγκες και το κοινωνικό όφελος.

-    Η κοινωνικοποίηση του χρηματοπιστωτικού συστήματος με εθνικοποίηση, κοινωνικοποίηση των Τραπεζών ή τουλάχιστον ενός βασικού μέρους τους στην διαμόρφωση ενός δημοσίου πυλώνα και η ριζική αλλαγή του προσανατολισμού και της λειτουργίας τους, καθώς και Δημόσιων Επιχειρήσεων και ΔΕΚΟ που ιδιωτικοποιήθηκαν με προώθηση του εργατικού και κοινωνικού ελέγχου

-    Ειδικοί  φορείς και οργανισμοί προσανατολισμένοι στην ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών.

-    Στήριξη παντός είδους συνεταιριστικών δράσεων (αγροτικοί συνεταιρισμοί, συστάδες κ.λ.π)

Στήριξη των μικρών, πολύ μικρών επιχειρήσεων και αυτοαπασχολούμενων

4.    Ανατροπή των ευρωπαϊκών συνθηκών που ορίζουν την νεοφιλελεύθερη αρχιτεκτονική της Ε.Ε. Απόρριψη του Συμφώνου για το ΕΥΡΩ.

Η σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση του ακραίου νεοφιλελευθερισμού, του αυταρχισμού, του ρατσισμού, του μιλιταρισμού, των αντιδημοκρατικών δομών (Κομισιόν, υπερτροφική γραφειοκρατία των Βρυξελλών) και των νεοφιλελεύθερων συνθηκών- από τη συνθήκη του Μάαστριχτ μέχρι το Σύμφωνο Σταθερότητας και την «Στρατηγική 2020»- σφραγίζεται από ένα δυσμενή συσχετισμό δυνάμεων με ηγεμονία των ακραίων νεοφιλελεύθερων δυνάμεων του κεφαλαίου και της εκμετάλλευσης. Αυτή η Ευρώπη δεν ανταποκρίνεται, δεν αντιστοιχεί, είναι εχθρική με το όραμα της Ευρώπης των εργαζομένων.

Δεν είναι η δική μας Ευρώπη. Τα θεμέλια του σημερινού ευρωπαϊκού οικοδομήματος αποδεικνύονται σαθρά. Η οικονομική κρίση και η εφαρμογή του ακραίου νεοφιλελευθερισμού αποσταθεροποιούν και υπονομεύουν, για πρώτη φορά σε τέτοια έκταση, το σημερινό ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Η αντίθεση μας στην σημερινή Ευρώπη του νεοφιλελευθέρου καπιταλισμού πρέπει να οδηγεί σε ένα συνδυασμό της πάλης μας σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο για την ακύρωση των συντηρητικών πολιτικών ,για την ανατροπή του σημερινού νεοφιλελεύθερου οικοδομήματος για να ανοίξουν νέοι δρόμοι για την πρόοδο και τον σοσιαλισμό. Υποστηρίζουμε ότι για για την ευρωπαϊκή ενοποίηση, από τον Ατλαντικό μέχρι τα Ουράλια, απαιτείται μια νέα αρχιτεκτονική. Αγωνιζόμαστε για μια θεμελιακά νέα Ευρώπη που θα κινείται σε προοδευτική και σοσιαλιστική κατεύθυνση. Στο βαθμό που στα πλαίσια του σημερινού συσχετισμού δυνάμεων επιχειρείται η ταυτόχρονη επιβολή της λογικής των αντικοινωνικών μνημονίων σε όλους τους λαούς της Ευρώπης, ομογενοποιείται αντικειμενικά το πεδίο των αγώνων των προοδευτικών δυνάμεων σε πανευρωπαϊκό επίπεδο και συνεπώς οι αναγκαίοι ταξικοί αγώνες σε εθνικό επίπεδο που πρέπει να δυναμώσουν  μπορούν και πρέπει να εναρμονίζονται με την  πάλη σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Η Ευρώπη γίνεται ιδιαίτερα μέσα στις συνθήκες της σημερινής βαθιάς κρίσης του συστήματος ένα σημαντικό  πεδίο σκληρής  ταξικής αντιπαράθεσης και πάλης ανάμεσα στις δυνάμεις του κεφαλαίου και της εργασίας και πρέπει να αξιοποιείται, όπως πρέπει να αξιοποιείται και η ταξική πάλη στο διεθνές πεδίο.

5.    Επιθετική αναδιαπραγμάτευση του χρέους, χωρίς επαχθείς όρους με στόχους:

-    Διαγραφή μεγάλου μέρους του χρέους

-    Αντιμετώπιση του ιδιωτικού χρέους  ιδίως των πιο ευάλωτων τμημάτων

-    Περίοδος χάριτος

-    Επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής

-    Μείωση των επιτοκίων στα επίπεδα που η ΕΚΤ δανείζει τις ιδιωτικές τράπεζες.

 Εργαζόμαστε ώστε να γίνει κατανοητό σε ευρύτατα τμήματα των εργαζομένων ότι το χρέος που διαμορφώθηκε στη χώρα μας είναι αποτέλεσμα των νεοφιλελεύθερων πολιτικών του δικομματισμού ,δεν κάλυψε ανάγκες της κοινωνίας αλλά κάλυψε  τα συμφέροντα του κεφαλαίου και εκφράζει την δομικά  άνιση ανάπτυξη στα πλαίσια της ευρωζώνης, η συντριπτική πλειοψηφία του Ελληνικού λαού καλείται να πληρώσει ένα χρέος που δεν δημιούργησε, άρα δεν το οφείλει. Εργαζόμαστε για την συγκρότηση ενός πανευρωπαϊκού κινήματος- με τη συμμετοχή κομμάτων της αριστεράς, κινημάτων, προσωπικοτήτων κλπ- για τη ριζική αναδιάρθρωση και την παραγραφή του χρέους ιδιαίτερα στις ευρωπαϊκές χώρες που έχουν ανυπέρβλητα προβλήματα χρέους.

Καταλύτης όλων αυτών είναι η ενότητα και η ενιαία δράση της Αριστεράς. Συνήθως στην αριστερά είμαστε εξαιρετικοί να διαπιστώνουμε το πρόβλημα δηλαδή την πολυδιάσπαση της. Είμαστε πολύ καλοί στο να εκφωνούμε τη λύση δηλαδή την ενότητα της. Και είμαστε συνήθως πολύ κακοί στο να συνδέουμε την διαπίστωση με τη λύση. Εμείς στον Συνασπισμό θεωρούμε ότι ο ασφαλής δρόμος είναι η ίδια η ιδέα της ενότητας και όχι η επιμονή στην πλατφόρμα. Θεωρούμε δηλαδή την ενότητα της αριστεράς αυταξία, ότι αριστερό είναι ότι ενώνει και πως προωθητικό μπορεί να είναι ακόμα και το ελάχιστο που διαμορφώνει κοινή δράση και πολλαπλασιάζει την δύναμη μας άρα και την δύναμη της κοινωνίας.