ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
ΙΓ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Β΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΡΛ΄
Τρίτη 10 Μαΐου 2011
Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης Και Θρησκευμάτων: «Θεσμικό πλαίσιο των Προτύπων Πειραματικών Σχολείων, Ίδρυση Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής, Οργάνωση του Ινστιτούτου Τεχνολογίας Υπολογιστών και Εκδόσεων «ΔΙΟΦΑΝΤΟΣ» και λοιπές διατάξεις».
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Το λόγο έχει η Βουλευτής νομού Λάρισας του ΣΥΡΙΖΑ κ. Ηρώ Διώτη.
ΗΡΩ ΔΙΩΤΗ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρία Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πριν μπω στο κύριο μέρος της παρέμβασής μου, επιτρέψτε μου να κάνω μερικά γενικότερα σχόλια. Όπως και σε άλλα νομοσχέδια που αφορούν το Υπουργείο σας, θα ήθελα να πω ότι δυστυχώς για την εκπαιδευτική κοινότητα καταρχήν, αλλά και για το ίδιο το Υπουργείο Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, πάλι η όποια διαβούλευση κάνετε για τα πρότυπα και πειραματικά σχολεία ήταν μία παρωδία διαλόγου. Το λέω αυτό διότι αφενός δεν λάβατε υπόψη τις απόψεις της εκπαιδευτικής κοινότητας που είναι άμεσα εμπλεκόμενη με την εφαρμογή των –ας τις πούμε έτσι- μεταρρυθμίσεών σας. Αφετέρου, επιλέξατε να συνομιλήσατε μονάχα με την ΕΛΜΕ προτύπων, παραβλέποντας το γεγονός ότι αυτή αποτελείται από τους εκπαιδευτικούς μόνο δύο σχολείων, ενώ οι θέσεις της δεν συμπίπτουν με εκείνες της πλειονότητας της εκπαιδευτικής κοινότητας που θα επηρεαστεί από το νέο νόμο.
Επίσης είναι προφανές ότι ούτε το δεκαήμερο που είχε δοθεί για διαβούλευση επαρκεί ως χρόνος, ούτε και η ίδια η μορφή της διαβούλευσης. Με έκθεση ιδεών διατυπώσατε τις απόψεις σας. Αυτό δεν έπεισε κανέναν ότι πραγματικά ενδιαφερθήκατε ποτέ για τη συνδιαμόρφωση του νομοσχεδίου. Πάλι το Υπουργείο από μόνο του αποφάσισε και συνέταξε ένα νομοθετικό πόνημα, ενώ σε ορισμένες διατάξεις δεν δίστασε να παραπλανήσει τους φορείς με τους οποίους συνομίλησε, αφού αλλιώς τους παρουσίασε στο κείμενο της διαβούλευσής του και αλλιώς διατυπώθηκαν στο προς ψήφιση νομοσχέδιο.
Δεύτερον, δοθείσης της ευκαιρίας, θα ήθελα να σας μεταφέρω την οργή των πολιτών της περιφέρειάς μου στο νομό Λάρισας για το θέμα των συγχωνεύσεων όπου το Υπουργείο παρίστανε ότι δεν είχε ακόμη λάβει αποφάσεις και ότι βρισκόταν σε συνεργασία με τους δημάρχους, όταν αυτές οι αποφάσεις όχι απλά είχαν καθαρογραφεί και υπογραφεί, αλλά είχαν ήδη δημοσιευτεί και σε ΦΕΚ. Δυστυχώς δεν είναι η πρώτη φορά που το Υπουργείο σας εμπαίζει την κοινωνία, όμως η κοροϊδία έχει και κάποια όρια τα οποία εσείς έχετε προ πολλού ξεπεράσει.
Σχετικά με το νομοσχέδιο, όποιο νοήμονα άνθρωπο και να ρωτήσετε που εμπλέκεται με τον α΄ ή β΄ τρόπο με την εκπαιδευτική διαδικασία ή το δημόσιο σχολείο ή το δημόσιο πανεπιστήμιο, τη δημόσια παιδεία εν γένει, θα σας πει ότι πράγματι χρειάζονται γενναίες και μεγάλες μεταρρυθμίσεις και ότι υπάρχουν στρεβλώσεις και παθογένειες που κάποια στιγμή πρέπει να διορθωθούν. Πλην όμως για μας στον ΣΥΡΙΖΑ απαραίτητη προϋπόθεση για μια παιδεία που θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες της κοινωνίας του αύριο αλλά και του σήμερα είναι όχι μόνο η διαφύλαξη αλλά και η περαιτέρω ενίσχυση του δημόσιου, δωρεάν και κοινωνικού χαρακτήρα της εκπαίδευσης σʼ όλες τις βαθμίδες. Απαραίτητη προϋπόθεση για μία τέτοια εκπαίδευση είναι το αυτονόητο, η άμεση αύξηση της χρηματοδότησης από τον κρατικό προϋπολογισμό. Το δε περιεχόμενο της εκπαίδευσης θα πρέπει να χαρακτηρίζεται από επιστημονική ευρύτητα και εγκυρότητα -πλην των ιδεών και την παράθεσή τους- με στόχο την ολόπλευρη μόρφωση και την καλλιέργεια της κριτικής σκέψης του κάθε μαθητή και της κάθε μαθήτριας.
Το νομοσχέδιο που συζητείται σήμερα επί της αρχής και έχει ως θέμα το θεσμικό πλαίσιο των Προτύπων Πειραματικών Σχολείων, την ίδρυση Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής μέσα από τη συγχώνευση σημαντικών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, καθώς και την οργάνωση του Ινστιτούτου Τεχνολογίας, Υπολογιστών και Εκδόσεων «ΔΙΟΦΑΝΤΟΣ» που θα αναλάβει, μεταξύ άλλων, τις αρμοδιότητες του καταργούμενου Οργανισμού Εκδόσεων Διδακτικών Βιβλίων, κινείται στην πλέον αντίθετη κατεύθυνση απʼ αυτό που ζητάμε όχι μόνο εμείς, αλλά η πλειονότητα της εκπαιδευτικής κοινότητας και η ίδια η κοινωνία.
Θα ήθελα να σταθώ σε ορισμένα μόνο σημεία του νομοσχεδίου και να ξεκαθαρίσω με τη σειρά μου ποιοι είναι οι κύριοι και βαθιά πολιτικοί λόγοι και γιατί, όπως έχει ήδη πει και στην εισήγησή του ο συνάδελφός μου κ. Κουράκης, καταψηφίζουμε επί της αρχής το παρόν νομοσχέδιο.
Κατʼ αρχήν, είμαστε τελείως αντίθετοι με την καθιέρωση του ρόλου του εκάστοτε Υπουργείου Παιδείας σε παντοκράτορα, που μόνος του θα επιλέγει και θα διορίζει σε όλα αυτά τα νεότευκτα ιδρύματα τις διοικήσεις και σε ένα ιδιότυπο one man show, στην συγκεκριμένη περίπτωση one woman show, που θα αποφασίζει, χωρίς τη δυνατότητα παραμικρής δημοκρατικής παρέμβασης, για όλες τις επιχειρούμενες αλλαγές. Προφανώς, μία τέτοια πρακτική δεν ντύνεται καν το μανδύα της δημοκρατικότητας. Όμως, δυστυχώς, η σημερινή Κυβέρνηση το συνηθίζει να μην ενδιαφέρεται, ακόμη κι αν τα νομοθετήματά της αντιβαίνουν στο Σύνταγμα.
Από εκεί και πέρα, όσα προβλέπονται από το νομοσχέδιο για το θεσμικό πλαίσιο και τους όρους-κατευθύνσεις λειτουργίας των πρότυπων πειραματικών σχολείων, αφορούν μια μονάχα μερίδα μαθητών. Δεν αντιλαμβανόμαστε γιατί αυτό που πρέπει να είναι κανόνας και το ασπαζόμαστε ως πολιτική θέση και να διέπει όλο το φάσμα του δημοτικού σχολείου, δηλαδή η κριτική προσέγγιση της γνώσης, η αυτοδύναμη μάθηση, η πρωτοτυπία, ο πειραματισμός και η αμφισβήτηση, η σύνδεση της θεωρίας με την πράξη, η συλλογικότητα και η συνεργασία, να πρέπει να περιορίζονται στα επιλεγόμενα πρότυπα και πειραματικά σχολεία, ειδικά, μάλιστα, από τη στιγμή που σε αυτά θα επιλέγεται, με αμφισβητούμενα κριτήρια, ένα μαθητικό δυναμικό «αρίστων και ιδιοφυών» παιδιών, πρακτική που αίρει κάθε έννοια αντιπροσωπευτικότητας μέσα στο σχολείο. Μόνο έτσι θα μπορούσε να αξιολογηθεί στοιχειωδώς η παιδαγωγική και εκπαιδευτική καινοτομία και να εκτιμηθεί η αποτελεσματικότητα, τα προβλήματα και οι ελλείψεις νέων εκπαιδευτικών πρακτικών και μεθόδων.
Φαίνεται, όμως, από τα παραπάνω, όπως ήδη έχουν επισημάνει τόσο η Πανελλήνια Ομοσπονδία Συλλόγων Διδακτικού και Ερευνητικού Προσωπικού με ανακοίνωσή της, όσο και οι εκπαιδευτικοί που εργάζονται εδώ και έτη σε πειραματικά σχολεία πανελλαδικά με ψήφισμά τους ότι το Υπουργείο, προφανώς ηθελημένα, συγχέει την έννοια του προτύπου σχολείου με αυτήν του πειραματικού. Το έχουμε πει άλλωστε εδώ και ενάμιση μήνα, στο πλαίσιο της επίκαιρης επερώτησης που είχαμε καταθέσει στη Βουλή, ότι η μετατροπή των πειραματικών σε πρότυπα, κυψέλες αριστείας, διαστρεβλώνει τον παιδαγωγικό ρόλο των δημόσιων πειραματικών σχολείων και τον μετατρέπει σε ιδρύματα για τις ελίτ. Παράλληλα, τα μέτρα αυτά υπονομεύουν ευθέως το δημόσιο, δωρεάν και δημοκρατικό χαρακτήρα της εκπαίδευσης και εντείνουν τις λειτουργίες αποκλεισμού και ταξικής επιλογής των πιο αδύναμων στρωμάτων.
Σαν να μην έφτανε αυτή σας, όμως, η συνειδητή επιλογή, να περνάτε δηλαδή από ταξική κρησάρα τους μαθητές, αυτές τις μέρες κλήθηκαν οι μαθητές των λυκείων που επιθυμούν να πάρουν απολυτήριο, χωρίς να συμμετάσχουν στις πανελλαδικές εξετάσεις να το δηλώσουν στα σχολεία τους. Είχαμε έγκαιρα προειδοποιήσει για το προβληματικό αυτής της ρύθμισης ότι και αφήνει περιθώριο πλαστογράφησης τίτλων σπουδών και νόθευσης ενδοσχολικών εξετάσεων, αλλά και δημιουργεί απολυτήριο δύο ταχυτήτων. Ήδη χθες η Ομοσπονδία Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Λειτουργών προσέφυγε στο Συμβούλιο της Επικρατείας με κίνδυνο, πλέον, τα απολυτήρια που θα εκδοθούν φέτος να κινδυνεύσουν ακόμα και με ακύρωση, αν υπάρχει έστω και μία προσφυγή εναντίον του κύρους τους στα αρμόδια δικαστήρια.
Θεωρώ ότι ο αγορητής μας έχει θέσει διεξοδικότερα τα προβληματικά κατʼ εμάς σημεία του νομοσχεδίου που συζητάμε σήμερα, οπότε δεν θέλω να κουράσω περαιτέρω το Σώμα.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Κλείνοντας, όμως, θα ήθελα να πω τα εξής: Πλείστες όσες διατάξεις του παρόντος νομοσχεδίου είναι η επιτομή της εφαρμογής του νεοφιλελεύθερου δόγματος στην εκπαίδευση. Όλα βορά στην αγορά. Και δεν μπορούμε και δεν μπορεί η κοινωνία να σας αφήσουμε να αξιολογείτε την εκπαίδευση με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια –κλείνω, κυρία Πρόεδρε- και να μετατρέψετε σε μία απέραντη διασυνοριακή αγορά υπηρεσιών και τους μαθητές και σπουδαστές σε πελάτες.
Το ξέρετε και το γνωρίζετε και το γνωρίζουν πλέον όλοι ότι όλες οι αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις στον τομέα της δημόσιας παιδείας δεν είναι προϊόν κανενός μνημονίου. Απλά, σας έχει βολέψει απίστευτα η χρονική και κοινωνική συγκυρία για την προώθηση μεταρρυθμίσεων που πάντα ονειρευόσασταν. Τα όνειρα τα δικά σας όμως, είναι εφιάλτης και ντροπή για την κοινωνία και την εκπαιδευτική κοινότητα, σε όλες τις βαθμίδες.
Δεν πρόκειται, όσο περνά από το χέρι μας, να σας αφήσουμε να πραγματώσετε αυτές τις αλλαγές. Ακόμη και αν σε δυο μέρες αυτό το νομοσχέδιο καταστεί επίσημος νόμος, δεν μπορεί παρά η κοινωνική αντίδραση να το ακυρώσει στην πράξη.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς)
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS