Ο κ. Παπανδρέου θεωρεί λιγόψυχους όσους είναι υπέρ των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων και θεωρεί τον εαυτό του γίγαντα προσφοράς προς την πατρίδα να την ξεπουλάει. Και αυτός και η κυβέρνησή του. Με μία έννοια δεν με απασχολεί το τι λέει ο κ.Παπανδρέου. Με απασχολεί αυτή η προφητική φράση που είχαμε στην «μαύρη βίβλο» του μνημονίου, που παρουσιάσαμε πριν μία εβδομάδα. Θυμόσαστε εκείνο το συννεφάκι που έλεγε: «και δεν έχετε δει τίποτε ακόμα»;
Ακριβώς. Και η μοναδική απάντηση που μπορεί να υπάρξει σε αυτή την πολιτική, σε αυτή την εξαγγελία, δεν μπορεί να είναι παρά μια ειρηνική, κοινωνική εξέγερση ενάντια σε αυτή την κυβέρνηση. Δεν μπορεί να υπάρχει τίποτε άλλο αυτή τη στιγμή που θα αναγκάσει αυτή την κυβέρνηση να φύγει.
Πρακτικά εννοώ να ενισχύσουμε όλες εκείνες τις προσπάθειες που παίρνουν πρωτοβουλίες πολιτών, η Αριστερά να συμμετάσχει, όπως συμμετέχει ο ΣΥΡΙΖΑ κατά 85% όπως λένε οι δημοσκοπήσεις, στις κινητοποιήσεις. Να καλέσουμε όλο το λαό και ιδιαίτερα εκείνο τον κόσμο, ο οποίος δεν βλέπει πολιτική ελπίδα, να αποκτήσει δύναμη και αυτή η δύναμη να εκφραστεί σε όλες τις εκφάνσεις της κοινωνικής και δημόσιας ζωής. Δεν θα υποδείξουμε ως Συνασπισμός, το συγκεκριμένο, αλλά αυτή τη στιγμή όλοι οι κοινωνικοί φορείς πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να δώσουν ελπίδα σε εκείνο τον κόσμο που είναι μόνος του στην κρίση και θα πρέπει να είμαστε κοντά του με αλληλεγγύη και σε εκείνο τον κόσμο που αποστρέφει αυτή τη στιγμή το πρόσωπό του από την πολιτική διαδικασία και να του πούμε ότι αυτός πρέπει να επιβάλλει μια νέα πολιτική διαδικασία. Αυτό είναι το ένα.
Το δεύτερο, που μας απασχολεί πάρα πολύ και σε αυτή την κατεύθυνση πρέπει όλοι όχι απλώς να κινηθούμε αλλά και τα μέλη των κομμάτων και οι ηγεσίες των κομμάτων της αριστεράς να το επιβάλλουν, να ανοίξουμε την πόρτα της συνεργασίας των δυνάμεων της αριστεράς, των αριστερών σοσιαλιστών, των οικολόγων, των ριζοσπαστών οικολόγων και των οικολόγων πράσινων, ώστε να διαμορφωθεί αυτή η άλλη κατάσταση, η διαφορετική κατάσταση, την οποία επιζητούμε.
Κοινοί αγώνες και κοινές προσπάθειες ανοίγουν αυτή την πόρτα. Εγώ λέω και εκλογικά. Θέλω να είμαι τελείως καθαρός.
Μα τις εκλογές πρέπει να τις επιβάλλει ο λαϊκός παράγοντας. Με αυτή την κυβέρνηση αυτά τα μέτρα θα παίρνουνε. Με αυτή την αρχιτεκτονική αυτής της Ε.Ε. αυτά τα μέτρα θα μας προτείνονται. Με αυτό το πολιτικό και κοινωνικό και οικονομικό σύστημα σε αυτή την κατεύθυνση θα πηγαίνουμε. Δηλαδή σε ποια κατεύθυνση; Να το πούμε, της κοινωνικής χρεοκοπίας. Και αυτό είναι το ζήτημα. Η κυβέρνηση λέει θέλουμε να αποφύγουμε με τα μέτρα τη χρεοκοπία και μας πηγαίνει κατευθείαν. Μοιάζει με ένα αυτοκίνητο που είναι στον κατήφορο και έχουν σπάσει τα φρένα.
Ναι να απαντήσω με τον ίδιο τρόπο. Ο κ. Παπακωνσταντίνου, έχει καταλάβει ότι έχει πουλήσει και τα ρολά; Ένα είναι αυτό, ότι πάει να πουλήσει και τα ρολά αυτής της χώρας και αυτής της κοινωνίας. Έχει καταλάβει άραγε ο κ. Παπακωνσταντίνου ότι ως εκφραστής της κυβέρνησης είναι ο Υπουργός Οικονομικών, ο οποίος βύθισε και απέτυχε πλήρως στο έργο του, βύθισε τη χώρα στο βαθύτερο σκοτάδι που έχει γνωρίσει πιθανά στη σύγχρονη ιστορία της; Άρα, αυτή η διαδικασία, η οποία λειτουργεί επικοινωνιακά ως απειλή και εστιάζεται στον κοινωνικό φόβο, στο τι θα γίνει την άλλη μέρα, εστιάζεται στον μικροκαταθέτη ο οποίος είναι συγχρόνως δανειολήπτης – μην ξεχνάμε ότι το ιδιωτικό χρέος στην Ελλάδα ισούται με το δημόσιο χρέος – εστιάζεται λοιπόν σε αυτό το φόβο γιατί; Για να αναπαράγει την εξουσία του και να προωθήσει το σχέδιό του, το οποίο ένα πράγμα βλέπει, δανειστές και μεγάλα οικονομικά συμφέροντα.
Αυτή τη στιγμή και όπως το έχουμε συζητήσει και στο Συνασπισμό και γίνεται και μια συνεδρίαση της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ σε λίγη ώρα δεν πάμε να ακούσουμε. Πάμε να πούμε. Πάμε να ζητήσουμε από αυτή την κυβέρνηση να κάνει μια ωφέλιμη πράξη για τη χώρα. Να φύγει.
Ας αφήσουμε τον Πρόεδρο να το πει με τον δικό του τρόπο. Αλλά η δική μας άποψη είναι ότι τίποτε καλό δεν πρόκειται να προέλθει από αυτή την κυβέρνηση. Μόνο κακό για τον ελληνικό λαό, κακό για την ελληνική κοινωνία, κακό για τη νεολαία. Και είναι ιδιαίτερα σημαντικός - και θέλω να το τονίσω αυτό - ο ρόλος που θα πρέπει να παίξει η νεολαία - και δεν μιλάω για τις πολιτικές κομματικές νεολαίες, που κάνουν τις προσπάθειές τους – αλλά η νεολαία γιατί ιδιαίτερα το δικό της μέλλον διακυβεύεται και κλέβουν.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS