“Η Ελλάδα σύσσωμη είναι στο πόδι.
Όχι για ταφή, μα για ανάσταση”
Διδώ Σωτηρίου
για την κηδεία του Γρ. Λαμπράκη
Η μνήμη του Γρηγόρη Λαμπράκη αποτελεί διαρκή πηγή έμπνευσης και δύναμης. Αυτό ισχύει πολύ περισσότερο σήμερα, που η Ελλάδα «βουλιάζει» σε μια πολυδιάστατη κρίση, η κοινωνία είναι γεμάτη πληγές, η Ευρώπη κλυδωνίζεται από τη νεοφιλελεύθερη επίθεση και η ειρήνη ματώνει ξανά στην ευρύτερη περιοχή μας. Για ανάσταση είναι και σήμερα το προσκλητήριο.
Κάθε χρόνο, τέτοιες μέρες, ξαναβλέπουμε μπροστά μας την εικόνα του Λαμπράκη να πραγματοποιεί την πρώτη Μαραθώνια Πορεία Ειρήνης, στις 21 Απρίλη 1963, κρατώντας το πανό που είχε φέρει από την πορεία του Ολντερμάστον, με τη λέξη «ΕΛΛΑΣ» στη μία όψη και “GREECE” στην άλλη. Πορεία που είχε απαγορευτεί από την τότε κυβέρνηση Καραμανλή, αλλά χιλιάδες την πραγματοποίησαν με πρώτο τον θαρραλέο αγωνιστή της δημοκρατίας. Δυναμικό «παρών» είχε δώσει η νέα γενιά, την οποία είχε κινητοποιήσει η Κίνηση Νέων «Μπέρτραντ Ράσελ» με πρόεδρο τον Μ. Περιστεράκη και γραμματέα το Ν. Κιάο.
Ένα μήνα μετά, στις 22 Μάη 1963, «έπεσε ο μέγας δρυς στη γης, σε μέγ' αγώνα», όπως έγραψε ο Γ. Ρίτσος την επομένη. Χτυπήθηκε ύπουλα από το φασιστικό παρακράτος, ύστερα από ομιλία του για την ειρήνη στη Θεσσαλονίκη. Όμως δεν τρομοκρατήθηκε ο ελληνικός λαός και δεν κάμφθηκαν οι αγώνες του για ειρήνη- δημοκρατία- εθνική ανεξαρτησία. Το κίνημα -που ήδη αναπτυσσόταν με αιχμή την απομάκρυνση των βάσεων, το «1-1-4» και το 15% για την Παιδεία -πήρε διαστάσεις λαϊκής παλίρροιας. Ξεσηκώθηκε ο λαός και ιδιαίτερα η νεολαία, από την επομένη της δολοφονίας. Δημιουργήθηκε το μεγάλο κίνημα των Λαμπράκηδων με πρωτοβουλία του Μ. Θεοδωράκη. Το σύνθημα «Ο ΛΑΜΠΡΑΚΗΣ ΖΕΙ» αντήχησε σʼ όλη την Ελλάδα και πέρασε γρήγορα και τα σύνορά της.
Ο Γρηγόρης Λαμπράκης συγκέντρωνε στο πρόσωπό του πολλές ιδιότητες: αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης, πολυβαλκανιονίκης στους αθλητικούς στίβους, υφηγητής τις Ιατρικής, βουλευτής της αριστεράς (συνεργαζόμενος με την ΕΔΑ), ηγετική μορφή του κινήματος ειρήνης (αντιπρόεδρος της ΕΕΔΥΕ), πεζοπόρος του Μαραθώνα, κήρυκας της Διαβαλκανικής συνεργασίας, πρωτεργάτης της κοινωνικής αλληλεγγύης.
Τι συμβόλιζε -και συμβολίζει ακόμα- ο Γρηγόρης Λαμπράκης αποδίδεται από ένα κείμενο του Νικηφόρου Βρεττάκου στο περιοδικό «Δρόμοι της Ειρήνης». «Μέσα σ' αυτό το στίβο -έγραφε ο μεγάλος ποιητής τον Ιούνη 1963- συνάντησε τους ανθρώπους που έχουν ανάγκη από συμπαράσταση. Συνάντησε τους απόρους που τους γιάτρευε δωρεάν. Συνάντησε την πατρίδα να την διαπομπεύουν, σέρνοντάς την τραυματισμένη στους δρόμους. Είδε τον κόσμο να πολεμά και να ρημάζεται. Είδε την καταστροφή νάρχεται με μεγάλα βήματα κατά πάνω μας. Και σβέλτος όπως ήταν έτρεξε παντού, μέσα στον αιώνιο ανθρώπινο στίβο. Και δεν είχε ανάγκη από επιδοκιμασίες κι' από χειροκροτήματα. Τον έφταναν τα χειροκροτήματα που άκουγε μέσα του».
Η μορφή του Λαμπράκη συνδέει αιτήματα, ελπίδες και αγώνες πολλών δεκαετιών του ελληνικού λαού. Χρειαζόμαστε και σήμερα το ανυπότακτο πνεύμα του, την αγωνιστικότητά του και το αλληλέγγυο παράδειγμά του ως δύναμη κινητοποίησης κόντρα στη σύγχρονη ελληνική τραγωδία του Μνημονίου της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ με την τρόικα. Πολιτική που αφήνει πίσω της κοινωνικά ερείπια, όπου βρίσκουν πρόσφορο έδαφος και τα φαινόμενα της ξενοφοβίας και του ρατσισμού.
Καλούμαστε και σήμερα -όπως και στη διάρκεια του «Ελληνικού Μάη» του '63- να διαδηλώσουμε ότι «Ο Λαμπράκης Ζει». Μας προσκαλεί σε νέους αγώνες για την ειρήνη και τον αφοπλισμό, για αποπυρηνικοποιημένες ζώνες στα Βαλκάνια και στη Μεσόγειο, κατάργηση του ΝΑΤΟ, ενωμένη αντίσταση στον νεοφιλελευθερισμό και τον νεοναζισμό.
Ενώνει τη βροντερή φωνή του με όλη την ανθρωπότητα, απαιτώντας «ΟΧΙ άλλη Χιροσίμα- ΟΧΙ άλλο Τσέρνομπιλ - ΟΧΙ άλλη Φουκουσίμα», «Ποτέ πια πόλεμος - Ποτέ πια φασισμός».
* Ο Πάνος Τριγάζης είναι υπεύθυνος του τμήματος εξωτερικής πολιτικής του ΣΥΝ και στέλεχος του φιλειρηνικού κινήματος
http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=618678
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS