Μιλώντας σήμερα στο ρ/σ «ΝΕΤ 105.8» (κ. Μπαλτατζή - κ. Γιουκάκης),για τις πολιτικές εξελίξεις, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Παπαδημούλης, δήλωσε μεταξύ άλλων τα εξής:
Παρότι έχει αποδειχθεί η «συνταγή», δηλαδή το μνημόνιο, λάθος και παρότι και ο μάγειρας, δηλαδή η κυβέρνηση έχει αποδειχθεί «κακός», η κυβέρνηση και η Τρόικα επιμένει στην ομοιοπαθητική, αυξάνοντας τη δόση. Επιπλέον, κινδυνολογούν ότι ή «θα φας αυτό που σου σε σερβίρει ο μάγειρας», όπως μας έλεγαν στο νηπιαγωγείο με το μουρουνόλαδο ή θα «κρατήσεις τη μύτη σου και θα σκάσεις».
Αντί ο Πρωθυπουργός να λέει ότι αυτό που κάνω και διαψεύδει αυτά που έκανα μέχρι χθες είναι μονόδρομος, θα έπρεπε να μας εξηγήσει γιατί απέτυχε στους στόχους. Γιατί απέτυχε στον περιορισμό της φοροδιαφυγής; Γιατί στο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα που φέρνει στην Βουλή με διαδικασίες άθλιες, σε συσκευασία του ενός άρθρου, δεν προβλέπει έσοδα από περιορισμό της φοροδιαφυγής καθόλου, ούτε ένα ευρώ, ούτε στο 2011, ούτε στο 2012; Γιατί ακόμα δεν έχουν μηχανοργανωθεί οι εφορίες; γιατί τα βεβαιωμένα χρέη και πρόστιμα περί τα 500 εκατομμύρια ευρώ των «σκαφάτων» δεν έχουν εισπραχθεί;
Γιατί το λαθρεμπόριο των καυσίμων «κάνει πάρτι»; Γιατί δεν έχουν εισπράξει τον ΕΤΑΚ του 2009; Γιατί μετέθεσαν για το Σεπτέμβρη την υποβολή του Ε9; Γιατί δεν έχουν τελεσφορήσει τόσα χρόνια και επί ΠΑΣΟΚ και επί ΝΔ οι προσπάθειες, η εφορία να αποκτήσει ένα σύγχρονο, μηχανοργανωμένο σύστημα έτσι ώστε να περιοριστεί και η συναλλαγή κάτω από το τραπέζι;
Γιατί έκαναν ένα χρόνο να διορίσουν Διοικητή στο ΙΚΑ; Γιατί το open government βγάζει πρώην πολιτευτές του ΠΑΣΟΚ και «κολλητούς» με μαγική διαδικασία, ως εκπροσώπους του κράτους στην περιφέρεια, όταν ορισμένοι απʼ αυτούς δεν ξέρουν καν τι είναι ΕΣΠΑ; Γιατί είμαστε ουραγοί στην απορρόφηση των κοινοτικών πόρων; Γιατί η ύφεση είναι μεγαλύτερη απʼ αυτή που προέβλεπαν; Γιατί κόβουν από το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων; Αυτά έπρεπε να μας πει ο κ. Πρωθυπουργός.
Όλα αυτά είναι θέματα διαχείρισης και τα υπογραμμίζω για να τονίσω ότι έχουμε μια κυβέρνηση κι έναν πρωθυπουργό που όχι μόνο εφαρμόζει μια κακή πολιτική αλλά έχει αποτύχει παταγωδώς στο θέμα της διαχειριστικής επάρκειας. Το κράτος δεν λειτουργεί καλύτερα. Αντιθέτως.
Ανάμεσα στον κόσμο στις πλατείες υπάρχουν και κάποιοι που μέχρι πρότινος επευφημούσαν και σήκωναν στα χέρια τον κ. Παπανδρέου.
Είναι τόσο μαζικό το φαινόμενο των ανθρώπων που συρρέουν στις πλατείες κάθε βράδυ, που θέτει ζητήματα ριζικής επανεκκίνησης της ελληνικής δημοκρατίας. Οι άνθρωποι που κατεβαίνουν δηλώνουν μια απόλυτη κρίση εμπιστοσύνης προς όλο το πολιτικό σύστημα και στέλνει μηνύματα και στην αριστερά, για τις δικές μας ανεπάρκειες και ελλείμματα. Δεν εξαιρούν κανένα από την κριτική. Ο κόσμος αυτός διεκδικεί να αλλάξουν τα πράγματα στην Ελλάδα, διεκδικεί πραγματική δημοκρατία, κοινωνική δικαιοσύνη και τερματισμό μιας σκανδαλώδους ατιμωρησίας.
Ζητά να αλλάξουν όλα: ο τρόπος που λειτουργεί το κράτος, ο τρόπος που λειτουργεί η διοίκηση, ο τρόπος που λειτουργούν κι εκλέγονται οι βουλευτές, ο τρόπος με τον οποίο ξοδεύονται οι δαπάνες, ο τρόπος με τον οποίο μοιράζεται ο πλούτος που παράγει αυτή η χώρα. Τα πάντα.
Μπορεί να υπάρχουν αντιφατικά κινήματα μέσα στην πολυμορφία αυτού του κινήματος αλλά το πολύ ελπιδοφόρο είναι ο ειρηνικός χαρακτήρας του, η μαζικότητα και το υπερκομματικό του πράγματος που το προφυλάσσουν από προσπάθειες καπελώματος και ιδιοποίησης.
Όσοι βλέπουν με νοοτροπία «ψηλομύτη» αυτό το κίνημα γιατί «το ένα τους βρωμάει το άλλο τους ξινίζει» ή γιατί δε μπορούν να το ελέγξουν και να το καπελώσουν, είναι απλώς συντηρητικοί.
Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι «θεοποιώ» το κίνημα και διατηρώντας το δικαίωμα να διαφωνώ και να συμφωνώ με διάφορα πράγματα που ακούγονται εκεί μέσα. Διότι ακούγονται ετερόκλητα πράγματα.
Αυτό το κίνημα κρύβει μεγάλη ελπίδα μέσα του. Την διατηρεί ακόμη και σε ανθρώπους που δεν έχουν κατέβει ακόμα στις πλατείες, το αποδεικνύουν αυτό και πρόσφατες δημοσκοπήσεις που η πλειοψηφία των πολιτών το βλέπουν πολύ θετικά. Γιʼ αυτό οι άνθρωποι που απλώνουν αυτό το κίνημα μέρα τη μέρα, θα πρέπει να το προφυλάξουν από την προβοκάτσια και τους αποπροσανατολισμούς που το σύστημα χρησιμοποιεί κάτι που αποτυπώνεται χαρακτηριστικά στην Ιστορία αυτού του τόπου, όταν βλέπουν τους πολίτες να παρατούν τον καναπέ και να βγαίνουν στους δρόμους.
Η βία στην ελληνική Ιστορία είναι εχθρός του κινήματος των πολιτών και της κίνησης της κοινωνίας προς την πρόοδο.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS