Μιλώντας σήμερα στο ρ/σ «Κόκκινο 105.5» (κ. Μπουλ. Μιχαλοπούλου),για τις πολιτικές εξελίξεις, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Παπαδημούλης, δήλωσε μεταξύ άλλων τα εξής:
Ο κ. Παπανδρέου επιμένει σε μια αποτυχημένη πολιτική παρότι έχει αποδειχθεί και άδικη και αναποτελεσματική. Και παρά το γεγονός ότι αυτή η πολιτική, ένα χρόνο τώρα, τον έχει οδηγήσει σε μια κατάρρευση τόσο της δικής του προσωπικής δημοφιλίας όσο και της κυβέρνησης.
Η κυβέρνηση έχει μείνει από «καύσιμα». Δεν έχει λαϊκή νομιμοποίηση, δεν έχει συνοχή, αυτοπεποίθηση και επάρκεια να προωθήσει τους στόχους που οι ίδιοι θεωρούν επιβεβλημένους. Έχουν χάσει την πρωτοβουλία των κινήσεων. Και μόνο το γεγονός ότι ο Παπανδρέου λέει, σκέφτομαι να κάνω ένα δημοψήφισμα αλλά δεν ξέρω τι ερώτημα να θέσω και πότε να το θέσω, δείχνει ότι έχουν χάσει τα «αυγά και τα καλάθια».
Ο λόγος είναι απλός: Εφαρμόζουν μια πολιτική, παρʼ ότι αυτοχαρακτηρίζονται ως σοσιαλιστικό κόμμα, που είναι η πιο νεοφιλελεύθερη, η πιο σκληρά δεξιά πολιτική που έχει εφαρμοστεί ποτέ στον τόπο για δεκαετίες. Έχουν «σπάσει τη ραχοκοκαλιά» και της ελληνικής κοινωνίας και του κόσμου που τους έβγαλε στην κυβέρνηση. Το πράγμα περιπλέκεται παραπάνω γιατί δίπλα στην οξύτατη κοινωνική κρίση, που προκαλεί αυτή η άγρια πολιτική που θα γίνει αγριότερη με τα μέτρα που προωθούνται με το δεύτερο μνημόνιο, έχουμε και μια αξιωματική αντιπολίτευση που τρέμει στην ιδέα ότι μπορεί να κυβερνήσει γιατί δίπλα στο μπάχαλο που άφησε η διακυβέρνηση των πέντε ½ ετών, θα έλθουν να προστεθούν και οι σαπουνόφουσκες του Ζάππειου ΙΙ.
Την ώρα που οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι καταρρέει το δόγμα των ισχυρών μονοκομματικών κυβερνήσεων που εναλλάσσονταν και ενίσχυαν το δικομματισμό με έναν εκλογικό νόμο που πριμοδοτούσε το πρώτο κόμμα. Την ώρα που μόνο ένας στους 7 πολίτες λέει ότι επιθυμεί τη συνέχιση αυτού του ατελέσφορου δόγματος, στη δική μας ατζέντα που έχει χίλια σωστά πράγματα, δεν υπάρχει το αίτημα για αλλαγή του εκλογικού νόμου σε απλή αναλογική που είναι καταστατική πρόταση του ΣΥΝ. Δεν καταλαβαίνω γιατί.
Αυτή η πρόταση, που είναι κομμάτι του προγράμματός μας, πρέπει να ανέβει ψηλά στην ατζέντα. Από τη στιγμή που όλοι, ανεξάρτητα αν τις επιθυμούν ή όχι τις εκλογές, τις προβλέπουν ως πολύ πιθανές τους επόμενους μήνες, ο ΣΥΝ και ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να φτιάξουν την ευρύτερη δυνατή πολιτική και κοινωνική συμμαχία για να επιδράσουν πιο αποτελεσματικά στους πολιτικούς και κοινωνικούς σχηματισμούς. Οδεύουμε σε μια ριζική αναδιαμόρφωση του πολιτικού και κοινωνικού χάρτη. Το κίνημα της πλατείας θέτει καταστατικά ζητήματα επανεκκίνησης της ελληνικής δημοκρατίας και ο εκλογικός νόμος είναι βασικός κανόνας με τον οποίο οργανώνεται η πολιτική και κοινωνική αντιπαράθεση.
Τώρα είναι η ώρα η αριστερά να διαμορφώσει μια πλατιά, μαχητική αντι-νεοφιλελεύθερη και αντι-μνημονιακή πολιτική και να διεκδικήσει για τον εαυτό της και τον κόσμο που εκπροσωπεί περισσότερα απʼ αυτά που της παραχωρεί το σύστημα με τους κανόνες που έχει φτιάξει.
Οι οικονομικοκοινωνικές ελίτ στην Ελλάδα που έχουν μεγάλη ευθύνη μαζί με τις κυβερνήσεις για το πώς φτάσαμε ως εδώ. Με το κρατικοδίαιτο σύστημα που συνοπτικά ονομάζουμε διαπλοκή, ψάχνει πάντα εφεδρείες αντίπαλες προς την αριστερά. Τώρα που ΠΑΣΟΚ και ΝΔ έχουν σοβαρά προβλήματα και πριν διαμορφωθεί ένα ρεύμα που θα μας οδηγήσει από τη «Σκύλλα στη Χάρυβδη», σύμφωνα με πρόσφατη δημοσκόπηση η ΝΔ φαίνεται να «ξεπλένεται» λίγο, πρέπει ο ΣΥΝ και ο ΣΥΡΙΖΑ να πυκνώσουμε τις ουσιαστικές μας παρεμβάσεις.
Ο χώρος μας τελευταία βγάζει προς τα έξω μια καλύτερη εικόνα, και έχουν αποφευχθεί σοβαρά λάθη. Είναι τέτοια η πολιτική και κοινωνική συγκυρία με την έκρηξη της κοινωνικής αφύπνισης και το κίνημα των πλατειών που θέτει τη δική μας αριστερά, που ευτυχώς δεν έχει την κώφωση κα τον σεχταρισμό του ΚΚΕ, μπροστά σε νέες σε προκλήσεις.
Είναι ένα κίνημα που όχι μόνο δεν κάμπτεται αλλά δυναμώνει. Το βοηθούν, ο ειρηνικός χαρακτήρας του, η αποφυγή ακραίων ενεργειών, ο πλατύς υπερκομματικός του χαρακτήρας καθώς επίσης και η αυτοπροστασία από προσπάθειες καπελώματος και ιδιοποίησης.
Όσοι εκφράζουμε δημόσιο λόγο ας φροντίζουμε να στηρίζονται αυτά τα χαρακτηριστικά του κινήματος ,γιατί προσωπικά φοβάμαι την προβοκάτσια και τους αποπροσανατολισμούς από το σύστημα που χρησιμοποιεί αυτές τις μεθόδους χρόνια τώρα. Επείγει να ανοίξουμε όλοι τα αυτιά μας .Γιατί το κίνημα της πλατείας στέλνει μηνύματα και σε εμάς, για τις δικές μας ανεπάρκειες και ελλείμματα.
Πρέπει να κάνουμε το λόγο και τη δράση μας πιο σύγχρονη και πιο αποτελεσματική. Μια αριστερά που ξέρει να λέει «ΟΧΙ» αλλά ξέρει να καταθέτει μαχητικά κι εναλλακτικές, πειστικές, ελκυστικές, προτάσεις.
Ο κόσμος αυτός διεκδικεί να αλλάξουν τα πράγματα στην Ελλάδα, διεκδικεί πραγματική δημοκρατία, διαφάνεια, κοινωνική δικαιοσύνη και τερματισμό μιας σκανδαλώδους ατιμωρησίας. Διεκδικεί να σπάσει ένα σύστημα που μας έφερε στα πρόθυρα της οικονομικής χρεωκοπίας και μέσα στην κοινωνική χρεωκοπία. Αυτό για να αλλάξει πέρα από τις λαϊκές κινητοποιήσεις χρειάζεται και πολιτικές πρωτοβουλίες και πρόγραμμα και ηγετικό παράδειγμα. Αν δεν το προσφέρει αυτό η ευρύτερη αριστερά, ποιος άλλος θα το κάνει;
To Γραφείο Τύπου