Μιλώντας σήμερα στο ρ/σ «Flash 96» (Θ. Λάλας) για τις πολιτικές εξελίξεις, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Παπαδημούλης, δήλωσε μεταξύ άλλων τα εξής:
- Έχετε την αίσθηση ότι όλο αυτό χθες ήταν ένα θέατρο;
Δεν αποκλείω ο Παπανδρέου να πρότεινε κάτι στον Σαμαρά με την βεβαιότητα ότι αυτός δεν θα το δεχθεί και ο Σαμαράς να έκανε μια ρελάνς με την βεβαιότητα ότι ο Παπανδρέου δεν θα το δεχτεί και να μπλέχτηκαν τελικά, και οι δυο για ώρες σʼ αυτό το παιχνίδι τουκα-προ. Όταν το παίζουν παιδάκια 10 ετών είναι συμπαθητικό, όταν το παίζουν 60αρηδες είναι επικίνδυνο και αντιπαθητικό. Πιεσμένοι από το ερώτημα για να κάνει τι διαφορετικό να κάνει αυτή η κυβέρνηση σε σχέση μʼ αυτά που ο κόσμος απαιτεί κι από βουλευτές τους που έτσι έχουν μάθει, την αμοιβαία επίρριψη ευθυνών.
Δυστυχώς χθες και ο Παπανδρέου και ο Σαμαράς αποδείχθηκαν κατώτεροι των περιστάσεων. Μεγάλωσαν την αναξιοπιστία του πολιτικού συστήματος και το έλλειμμα δημοκρατίας και είναι αδύνατο σήμερα πια να παριστάνει τον ισχυρό Πρωθυπουργό και ο Σαμαράς τον στιβαρό ηγέτη της αντιπολίτευσης που τα «χώνει» στην κυβέρνηση. Όταν χθες ήταν έτοιμοι να τα βρούνε. Χωρίς όμως να δίνουν απάντηση στο πως αθροίζοντας δυο αποτυχίες θα φτιάξεις μια επιτυχία!
- Αν πηγαίναμε σήμερα σε εκλογές, φαίνεται ότι θα πηγαίναμε σε μια μορφή ακυβερνησίας που δε θα εξυπηρετούσε τις επιταγές των δανειστών μας.
Οι έλληνες πολίτες δεν πιστεύουν πια στο σύστημα των μονοκομματικών κυβερνήσεων. Μόλις ένας στους 7 πολίτες στηρίζει το ξεπερασμένο αυτό μοντέλο. Χθες ο Παπανδρέου δήλωσε ότι μόνος του δε μπορεί. Ο Σαμαράς δήλωσε ότι είναι διατεθειμένος να συμπράξει με άλλο Πρωθυπουργό. Οι πολίτες δεν εμπιστεύονται κανέναν να τους βγάλει από την κρίση, μόνος του «καβάλα στο άλογο», με το μπόνους του εκλογικού νόμου. Ο Πρωθυπουργός που δυσκολεύεται να σχηματίσει κυβέρνηση και ενδεχομένως να αναβάλλει τον ανασχηματισμό. Αν θέλει να κάνει μια πράξη που να φέρει στη χώρα περισσότερη δημοκρατία υποχρεωτικά με κυβερνήσεις δημοκρατίας, πρέπει να φέρει εκλογικό νόμο ανάλογο της Κύπρου που να εξασφαλίζει πλήρη αντιστοιχία ψήφων και εδρών. Έτσι ώστε αυτό που απέτυχε χθες μεταξύ του Σαμαρά και του Παπανδρέου να γίνει μετά από την ψήφο και την αποτύπωση της λαϊκής ετυμηγορίας.
Ο εκλογικός νόμος είναι ένας κανόνας που ορίζει την λειτουργία του πολιτικού συστήματος και λειτουργεί σε πολλές χώρες της Ευρώπης: Βέλγιο, Ολλανδία κλπ. Όσο υπάρχει ένας εκλογικός νόμος που δίνει μπόνους 50 εδρών στο πρώτο κόμμα, το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ θα συνεχίζουν το παιχνίδι της φθοράς και της παράστασης της δήθεν συνεργασίας. Γιʼ αυτό φτάσαμε εδώ. Αν θέλουμε ένα κανονικό δημοκρατικό κράτος που να λειτουργεί υπέρ του πολίτη με διαφάνεια και που θα μαζέψει την φοροδιαφυγή, θα περιορίσει τις σπατάλες, θα πάνε φυλακή πολιτικοί και κρατικοί αξιωματούχοι. Που δε θα επιδοτεί ο κρατικός προϋπολογισμός τους δυνατούς και τους πλούσιους αλλά το κοινωνικό κράτος. Αν θέλουμε ανάπτυξη και συνθήκες που θα αναδείξουν τα ταλέντα των ελλήνων που διαπρέπουν στο εξωτερικό και βουλιάζουν εντός της χώρας, πρέπει να αλλάξουμε τα πάντα. Η αλλαγή του εκλογικού νόμου θα αναδείξει κυβερνήσεις συνεργασίας. Το τι είδους προγράμματα και συνεργασίες θα υπάρξουν θα το καταγράψει ο λαός με την ψήφο του.
Αυτό που χθες φάνηκε είναι ότι αν ο Παπανδρέου και ο Σαμαράς συνεχίσουν την ίδια υποκριτική στάση να ξαναπαριστάνουν ο μεν τον ισχυρό Πρωθυπουργό και ο δε τον στιβαρό αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, έχουν και οι δύο «τελειώσει» πολιτικά και δεν το έχουν συνειδητοποιήσει.
- Σε τι επιδιώκουν να συμφωνήσουν τελικά; Σʼ αυτό που τους υποδεικνύεται από το εξωτερικό ή σε κάτι άλλο; Μήπως όλο αυτό κατασκευάζεται απʼ έξω;
Οι «έξω» τους ενδιαφέρει να πάρουν τα λεφτά τους και δεν τους ενδιαφέρει από που η εθνική κυβέρνηση θα «στραγγίξει» τα χρήματα. Επειδή στην Ελλάδα έχουμε ένα κράτος μπάχαλο που δε μπορεί να μαζέψει τους φόρους, γιατί τα δυο κόμματα έχουν στήσει κατʼ εικόνα και καθ΄ ομοίωση τους μηχανισμούς και γιατί δεν μπόρεσε και η αριστερά να φρενάρει αυτές τις καταστάσεις και μερικές φορές τις ανέχτηκε κιόλας.
Αν δεν αλλάξει αυτό θα πάμε στο «και μνημόνιο και χρεωκοπία». Ακόμα και 100% να εφαρμοστεί το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα και μαζέψουμε και 50 δις από τις ιδιωτικοποιήσεις και γίνουν όλα τέλεια, που δε θα γίνουν, το χρέος θα είναι μεγαλύτερο απʼ ότι είναι το χρέος τώρα. Αυτή τη στιγμή δε το χρέος είναι μεγαλύτερο απʼ ότι ένα χρόνο πριν.
Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να γίνουν ριζικές αλλαγές στην Ελλάδα που δεν μπορεί να τις κάνει το υπάρχον πολιτικό σύστημα. Πρέπει να σαρωθεί, και να αλλάξουν και θεσμοί και πολιτικές. Πρέπει και σε ευρωπαϊκό επίπεδο να επιδιωχθεί μια ευρωπαϊκή ρύθμιση του χρέους την οποία δεν την διεκδικεί η ελληνική πλευρά.
- Άρα δεν ταυτίζεστε εσείς με το ΚΚΕ που υποστηρίζει την στάση πληρωμών;
Το «δεν πληρώνω» σημαίνει χρεωκοπία, έξοδο από το ευρώ, επιστροφή στη δραχμή και απʼ αυτό ια κερδίσουν μόνο όσοι έχουν «παρκαρισμένα» λεφτά στο εξωτερικό και θα χάσουν όλοι οι άλλοι.
Γιʼ αυτό ακριβώς και η κ. Παπαρήγα και θέλω να της το αποδώσω, δήλωσε πριν από μέρες μια μεγάλη αλήθεια: ότι με τις παρούσες συνθήκες η έξοδος από το ευρώ θα ήταν καταστροφική για τους πολλούς και τους ασθενέστερους. Η δήλωση αυτή, όταν προέρχεται από ένα κόμμα που επιθυμεί τη διάλυση της ΕΕ, είναι ενδεικτική της κρισιμότητας της κατάστασης.
Για ένα κόμμα της ευρωπαϊκής αριστεράς , που ο Τσίπρας είναι αντιπρόεδρος του κόμματος Ευρωπαϊκής αριστεράς, θα ήταν παράλογο να ζητούμε την επιστροφή στη δραχμή.
Αυτό που εμείς λέμε είναι το εξής: είναι λάθος η γραμμή της παθητικής προσαρμογής, το «σφάξε μου πασά μου να αγιάσω», ότι λένε οι δανειστές που εφαρμόζει ο Πρωθυπουργός και ετοιμάζεται να ακολουθήσει και ο κ. Σαμαράς αν γίνει Πρωθυπουργός. Είναι λάθος η γραμμή που αντίθετη σ΄ αυτά είναι η επιστροφή δραχμή γιατί αυτό σημαίνει 30-40 χρόνια πίσω. Αυτό που πρέπει να διεκδικήσουμε μαζί με άλλους που έχουν κοινό συμφέρον με εμάς είναι ριζικές αλλαγές και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Το διαπραγματευτικό μας ατού είναι να πούμε στους πλούσιους δανειστές μας που μας «κουνούν το δάχτυλο» και μας σφίγγουν τη «θηλιά γύρω από το λαιμό» ότι: Έχετε κι εσείς να χάσετε πολλά, αν αφήσετε την Ελλάδα να καταρρεύσει, γιατί αν πριν δυο χρόνια η κατάρρευση μιας τράπεζας στην Αμερική οδήγησε σε ό, τι οδήγησε, φανταστείτε τι θα γίνει αν καταρρεύσει μια χώρα και η θεωρία του ντόμινο που θα επακολουθήσει. Είναι ισχυρή η αλληλοεξάρτηση και αντί να παζαρεύουν σαν τις «κουμπάρες», ο Παπανδρέου με τον Σαμαρά, να πουν στους ομολόγούς τους, δεξιοί κυβερνούν στην Ευρώπη, ομογόλακτοι του Σαμαρά, με τους οποίους συναγελάζεται όμως ο Παπανδρέου, ότι ο κόσμος έχει γεμίσει τις πλατείες και είναι και δικός μας κόσμος, όχι μόνο αριστεροί και απολίτικοι. Πρέπει η ειρηνική αντίδραση του κόσμου να χρησιμοποιηθεί σαν όπλο στα χέρια τους για να επιδιώξουν μια επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου και μια ευρύτερη ρύθμιση του χρέους.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS